Deze vrouw loopt de wereld rond voor de strijd tegen borstkanker. Via verschillende sites kan ze haar strijd voortzetten.Dus,neem haar mee naar jouw site om haar daar verder te laten lopen.... xxx thnks!Graag stel ik je twee ontzettende lieve dames voor die onovertreffelijk met de ziekte omgaan ...neem ook eens een kijkje op hun blog ...waar echte vriendschap waarlijk troef staat !! http://anita-angele.skynetblogs.be
Onze Leonberger Dolcé (zachte) is een echte dier/ en mensenvriend ... hij was kind aan huis ... !Met veel pijn in t hart is hij zachtjes van ons heen gegaan ...
Op foto Dolce met Wim (zoon),2 dagen voor hij heen ging !!
Illona een 20 jarige Trackener merrie heeft last van doorgezakte kogels (pezen ) aan voorbenen
Getse , een 3 jarig ruin paardje . Eigenaars kunnen hem niet bereiken , en moet tevens nog ... zadelmak !
Lezing : hondentraining , Pfiiiieeeet training , werken met chakra's en magnetisme
Enkele Foto's van het ooh zo prachtig Polen
Dierenopvoedster & Magnetiseur.
** Dierenopvoedster Miryam ! **
**Magnetisme voor alle dieren**
Probleemgedrag paard,hond & pijnverlichting voor uw geliefde huisdier
30-06-2007
Kaukasische Ovcharka (ook wel Kaukasische Owcharka )genoemd ...
Kaukasische Ovcharka (ook wel Kaukasische Owcharka )genoemd ...
De Kaukasische Ovcharka is van de 3 variateiten binnen de ovcharka de grootste en meest massieve.Het woord Ovcharka betekent in het Russisch 'herdershond'. Nu moet u bij het woord herdershond niet denken zoals de meeste Europeanen; deze vorm van herdershond is geen hoeder maar een waak-en verdedigingshond.Het ontstaan van de Kaukasische Ovckarka ligt waarschijnlijk in Tibet.
En vanuit Tibet zijn de honden met nomaden naar hun tegenwoordige land van herkomst -Rusland- vervoerd. In Rusland hebben deze honden hun ware aard kunnen ontwikkelen en wel als hoeder en bewaker van kudden. De kudden moesten beschermd worden tegen wolven, beren en mensen die de kudde schade wilden toebrengen. De hond moest dit samen met andere honden doen, zonder inmenging van de herder want de herder bracht zijn kudde en de honden naar de weide en liet de honden alleen met de kudde gedurende ongeveer een half jaar. Ziehier een prachtig filmpje van let wel geen Kaukasische Ovcharka ... maar van Leonbergers in Rusland ... vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... knipoogje
Om de kudde tegen gevaren te beschermen moesten de honden bovenal moedig en betrouwbaar zijn en in staat zijn zichzelf in de kudde in leven te houden. In het verleden was het zeer moeilijk om een Kaukasische Ovcharka te bemachtigen; gezien de leefomstandigheden van de honden werden zij nooit erg oud en behield de herder de pups zelf. Buiten de herders waren het slechts de staatskennels die de honden konden fokken.
Karakter Van de Ovcharka soorten is de Kaukaas degene bij wie de eventuele toekomstige eigenaar het meest rekening moet houden met zijn karakter. Aangezien deze honden het vele jaren 'op eigen houtje' moesten redden hebben zij een zeer sterke zelfstandigheid ontwikkeld, die bij het tonen van enige zwakte van de baas direct de overhand krijgt. Deze honden hebben een baas nodig met een grote stabiliteit en sterk karakter. Buiten deze eigenschappen van de baas moet deze er ook rekening mee houden dat de honden een goede opvoeding en socialisatie nodig hebben,waarbij de socialisatie voortdurend onderhouden moet worden.
Aktiviteit De Kaukasische Ovcharka heeft zeer veel lichaamsbeweging nodig en een groot terrein om te bewaken. Geef deze honden te allen tijde "iets" om te bewaken anders gaat de hond zelf op zoek naar iets om te bewaken zoals bijvoorbeeld de voerbak,waarbij er dan aan gedacht moet worden dat alleen de baas er nog aan mag komen en wee de buitenstaander die dit probeert.
De Ringtailed Sing-a-Ling: Experimenteel Amerikaans ras ...in een vroeg stadium van ontwikkeling... ! !
De Ringtailed Sing-a-Ling: Experimenteel Amerikaans ras ....
De Ringtailed Sing-a-Ling: Experimenteel Amerikaans ras in een vroeg stadium van ontwikkeling. De Ringtailed Sing-a-Lings dragen hun staarten over hun rug (zoals de Siberische Husky hond).
De staarten lijken zeer gespierd maar hebben een volledige waaier van beweging. Gespierd en oosters lijkend, achterbenen zijn langer dan de voorpoten, houdt van klimmen en uitstekende balans.
De karakteristieken schijnen overeen te komen met de bobtail. Slechts 5 Amerikaanse soorten katten hebben deze karakteristieken. Alhoewel deze ook waargenomen zijn in Essex, UK waar de staart eerder langs de rug ligt.
De Shire staat bekend als het grootste paardenras ter wereld...! !!
De Shire staat bekend als het grootste paardenras ter wereld... ! !
De Shire is een van de oudste trekpaardenrassen van Engeland en staat bekend als het grootste paardenras ter wereld. Een stokmaat van soms ruim 1.95 m. en een gewicht van 1100 kilo is voor een forse hengst of ruin niet bijzonder. De Shire is gefokt voor dagelijkse zware arbeid op het land. Door de mechanisatie in de landbouw is de Shire bijna uitgestorven, maar een groep enthousiastelingen heeft het ras kunnen behouden.
In tegenstelling tot de romantische verhalen, werd de Shire nooit als ridderpaard gebruikt. De zwaargebouwde Shire was niet snel genoeg en gaf niet voldoende aanzien voor de adel. De plaatselijke boeren die hun leenheer moesten verdedigen, gebruikten wel de Shire als Warhorse.
De trekschuiten in Engeland werden in het verleden voortbewogen met behulp van deze paardenkracht en op vele oude prenten vind je deze combinatie van paard en trekschuit.
Eind 19de begin 20ste eeuw werd de Shire door de brouwerijen ingezet om het bier bij de lokale pubs te bezorgen. In 1978 koos Nederlands grootste brouwer Heineken voor deze mooie paarden. Op een doordeweekse middag kun je nog altijd zien, dat vier sterke ruinen de welbekende bierwagen langs de Amsterdamse grachten trekken.
Vroege vermeldingen in de geschiedenis van dit grote paard zijn terug te vinden onder de noemer Old Black en deze verre voorvader zal dan waarschijnlijk helemaal zwart zijn geweest. We kennen de Shire nu als ideaalbeeld zwart met vier witte sokken en een bles. Ook in het licht -en donkerbruin zien we ze veel en zelfs schimmels komen voor.
De Mexicaanse naakthond is de nationale hond van Mexico. Het is een hondenras met als belangrijkste kenmerk haarloosheid. Het ras vindt zijn oorsprong in Mexico.In eigen land heet het ras Xoloitzquintle Het woord is afgeleid van twee Azteekse woorden; Xolotl (God van de onderwereld) en Itzquintle (Hond). Zodoende betekent het woord dus "Hond van Xolotl". Het woord wordt uitgesproken als Sjolo-its-kwintle. Andere schrijfwijzen zijn "Xoloitzquintle" of Xoloitzcuintli". Andere namen zijn Tepeizeuintli of gewoon Itzquintle. Historie In Mexico heeft dit natuurlijke ras al een eeuwenoude achtergrond. Er zijn in opgravingen van de precolombiaanse culturen resten van deze honden gevonden, die teruggaan tot voor onze jaartelling. Beroemd zijn de zogenaamde dansende honden van Colima De officiële standaard is in 1999 tot stand gekomen.
Uiterlijk De Mexicaanse naakthond heeft harmonieuze proporties, met een brede borst en lange poten. De verhouding lengte-hoogte hoort 10:9 te zijn. De naaktheid is het meest in het oog springende kenmerk, lichte stugge beharing is echter toegestaan op de kop, voeten en staart. Met de genetische aanleg voor naaktheid komt ook een haast altijd onvolledig gebit. Wat dan ook is toegestaan. Hier het grappig lief filmpke van een puppy ... vergeet evenwel het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... knipoogje ...
Het ras komt in 3 maten voor : klein (25-40cm), middel(40-50cm) en groot (50-60cm). De huidkleur kan verschillen van zwart, olifantgrijs tot brons en wit. Ook komt een vlekkenpatroon regelmatig voor. Albinisme is niet toegestaan
Karakter In de omgang is de hond een kalme, stille hond, vrolijk en attent, alert. Waakzaam tegenover vreemden en een goede waakhond. Het is een uitstekende huishond.Vanwege zijn geschiedenis die ver terug gaat in de tijd valt het ras onder de oertypen. Zijn gedrag en karakter is ook nog erg natuurlijk waardoor hij liefst een baas heeft met kennis van de hondentaal. Het is een zachtaardige hond, maar geen slaafse. Zijn liefde moet je verdienen.
Verzorging Er wordt nogal eens gedacht dat een hond zonder haar nauwelijks verzorging behoefd en daarom lekker makkelijk is, maar ook zo'n hond heeft een algemene verzorging nodig. Hieronder staan een aantal verzorgingpunten van de hond waar rekening meegehouden moet worden: Huid:Acné en of meeëters komen vaak voor. Als dit niet goed wordt bijgehouden kunnen er onstekingen ontstaan. De huid kan uitdrogen en gaan schilferen. De randjes van de oren zijn zeer gevoelig voor kloven. Een goede vochtinbrengende crème doet dan wonderen
Populatie : De Mexicaanse naakthond komt in Nederland en België nog niet echt veel voor. In 2005 waren er ongeveer 40 exemplaren bekend. Oei ... Veel liefs ... welgekende groetjes .. hiii ... Miryam
De Boulonnais ...word ook wel gezien als het edelste trekpaard ...! !
De Boulonnais ...word ook wel gezien als het edelste trekpaard ...! !
De Boulonnais is afkomstig uit Noord-Frankrijk. Dit koudbloedpaard beschikt via de Arabier over oosters bloed. Hij komt voort uit kruisingen met inlandse paarden, die rond het begin van onze jaartelling al hebben plaatsgevonden. Later werden ook andere rassen bij het fokken gebruikt, waaronder het Middeleeuwse Groot oorlogspaard en de Andalusiër. Van het inlandse paard, waarschijnlijk het Bospaard, erfde de Boulonnais zijn maat en zijn massa.
De Arabier zorgde voor de verfijning en de beweging, terwijl de Andalusiër de fysieke toestand bepaalde. In de loop van de zeventiende eeuw begon men twee typen te onderscheiden: de grotere Boulonnais en de kleinere Mareyeur ('getijdenpaard'). Dit paard werd speciaal gebruikt voor snel vervoer, zoals het vistransport van de Franse kust naar Parijs. Dit type komt bijna niet meer voor.
De Boulonnais, ook wel gezien als het edelste trekpaard, wordt tegenwoordig veelvuldig voor de slacht gefokt. De Boulonnais wordt onder andere ingezet bij het fokken van de Normandische Cob en de Breton Postier. Ziehier een prachtig filmpje van een trekpaard ... let wel ... dit is geen Boulonnais maar een Percheron ... vergeet evenwel het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... knipoogje ...
Een poging dit ras bij het fokken van het Italiaans zwaar trekpaard te betrekken, mislukte. De Boulonnais heeft over het algemeen een sierlijk voorkomen. Hij is sterk en heeft een goed geproportioneerd lichaam met een brede rug en borst. De borstkas is stevig. De schoft steekt licht uit, de schouders hellen sterker af dan bij de meeste zware trekpaarden.
De hoogte van dit ras ligt tussen de 1,58 en 1,68 m. met een gemiddelde stokmaat van 1,65 m. De Mareyeur was duidelijk kleiner met een hoogte van 1,53 tot 1,58 m. De achterhand is stevig gespierd en het kruis is voorzien van extra spieren. De benen van de Boulonnais zijn sterk en krachtig gespierd en hebben geen 'behang'. Ze zijn droog, vertonen dus geen overtollig vet, plooien en rimpels, en hebben platte voeten.
Originele Australische Labradoodle.. Ben je allergisch tegen dieren hmm bekijk deze dan even .. !
Originele Australische Labradoodle Ben je allergisch tegen dieren hmm bekijk deze dan even .. !
De Originele Australische Labradoodle is het resultaat van de zoektocht naar een (geleide) hond met een allergievriendelijke vacht.Wally Cochran begon +/- 25 jaar geleden met het kruisen van een Labrador Retreiver (will to please) en een KoningsPoedel (vachttype en intelligentie).Tegan Park ging door met het werk van Cochran en werd de grondlegger van de Australische Labradoodle.Door heel selectief te werk te gaan, heeft Tegan Park uiteindelijk een ras weten te creëren, die alle vooroordelen m.b.t. het houden van honden wegstrepen.
Een Labradoodle met een wollen of een fleece vacht geeft geen allergische reactie, verliest geen haar en geeft geen lichaams- of vachtgeur af. (Dus geen natte hondegeur). Hier een leuk filmpje van doodles ... Voor de kijklustigen onder jullie ... vergeet eerst het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens je dit aanklikt hé ... enjoy it ... knipoogje ! !
De Originele, Australische Labradoodle is een vrolijke, energieke hond. Verstandig, gemakkelijk te trainen, heel evenwichtig, zachtaardig, lief voor mens en dier. Eerlijk. Rustig in huis. Ook op het sportieve vlak scoort de labradoodle goed. Dit alles maakt de Labradoodle tot een ideale familie hond en niet alleen voor mensen met een allergie voor honden.
De Originele Australische Labradoodle heeft een atletisch, gracieus en compact voorkomen en beweegt zich erg gemakkelijk. Vachttypen; Wollen vacht (wokkels), fleece vacht (met of zonder krullen) en een harige vacht. (een harige vacht is niet allergie vriendelijk).Kleuren; Wit, Cream, Apricot cream, Apricot Silver, Rood, Silver, Gold, Blue, Black, Chocolat, Cafe.
De Originele, Australische Labradoodle is beslist heel anders dan zomaar een kruising tussen een labrador en een koningspoedel. Er is n.l. ruim 25 jaar selectie op vacht en karakter aan vooraf gegaan door deskundigen. De echte labradoodle is gegarandeerd zoals hierboven omschreven staat.
Als twee katten met elkaar overhoop liggen, moet je niet ingrijpen. Reden tot deze plotselinge vijandigheid kan een veranderde geur zijn of een korte afwezigheid. De gevechten zijn zeker korter als je je er niet mee bemoeit. Als twee katten met elkaar in gevecht raken is het het beste om af te wachten hoe erg het wordt. Verwonden ze elkaar, probeer ze dan allebei tegelijk te laten schrikken (deur hard dicht doen, koud water), zodat ze uit elkaar gaan. Partij kiezen is altijd verkeerd.
Onenigheid bij katten die onder hetzelfde dak leven komt nogal eens voor. Tenslotte is elk dier een eigen persoonlijkheid. Als twee katten, die al lang met elkaar samenwonen, plotseling voortdurend vechten dan is er meestal sprake van plaatsgebrek.
Om dat probleem weer op te lossen moeten we zorgen voor meer ruimte door middel van bijvoorbeeld klimpalen, verbouwde balkons en dergelijke. Tijdens de nieuwe gewenningsperiode kunnen ze dan het beste een rustgevend middeltje van de dierenarts hebben. De katten slapen dan langer en meer. Schuif tijdens het slapen de mandjes dichter bij elkaar of neem de beide slapende katten op schoot. Na een week of vier moet de rust weergekeerd zijn en dan zonder medicijnen. Als dat niet zo is dan is de enige oplossing een scheiding. Twee katten die elkaar voor het eerst ontmoeten en elkaar niet uit de weg kunnen gaan, slaan vaak met de poten en nemen een dreigende houding aan. Na een eventueel gevecht zal het meestal vrede zijn.
Voelt een kat zich bedreigd dan maakt hij zich zo groot mogelijk. Zijwaarts lopen ze op de vijand toe, ze gaan op hun tenen staan, knie en ellebogen worden gestrekt en nek-, rug- en staartharen zetten ze omhoog om maar zo indrukwekkend mogelijk te lijken. De kromme rug versterkt dit effect nog. Ter bescherming worden de oren tegen de kop gedrukt en de ogen toegeknepen. Zo loopt de kat bij een aanval minder risico. Bij het blazen laat de kat de lange hoektanden zien. Zijn al deze bedreigingen nutteloos, dan richt de kat al zijn aandacht op het gezicht van de tegenstander, dat is het eerste doel van de nagels.
Een kat die op haar vier poten staat, kan zich slecht verdedigen. Om de nagels te kunnen gebruiken stelt de kat zich vaak op de achterpoten op en deelt de klappen uit met de voorpoot.
De buik presenteren is bij de meeste diersoorten een onderdanig gedrag of het toegeven van een nederlaag. Bij de kat niet, integendeel. Als ze zich op de zij of de rug legt, heeft ze de scherpste wapens ter beschikking die ze heeft: haar nagels! In de hoek gedreven katten laten dit verdedigingsgedrag vaak zien. Het verschil met het ontspannen liggen op de zij is: een gevechtsklare kat legt de oren aan en versmalt haar ogen tot spleten, om zo haar gevoelige plekken te beschermen.
Boze vechtpartijen leveren alleen ongecastreerde katers. Ook niet geholpen poezen en dan vooral tijdens de krolsheid en zwangerschap kunnen anderen stevig toetakelen.
De Appaloosa ... betrouwbaar, verdraagzaam en evenwichtig paard ...
De Appaloosa ... betrouwbaar, verdraagzaam en evenwichtig paard ...
Geschiedenis De door de Nez Perce indianen gefokte Appaloosas stammen af van de door de Spanjaarden rond 1600 meegebrachte gevlekte paarden. Deze stam, gefascineerd door de kleur, snelheid, uithoudingsvermogen en het karakter van deze paarden, werd de Appaloosa fokker bij uitstek. Alleen de beste dieren werden voor de fokkerij gebruikt; minder goede exemplaren werden verhandeld of gecastreerd. Aan het einde van de 19e eeuw kwam er bijna een einde aan het bestaan van de Appaloosa. De indianen werden door de regering gedwongen in reservaten te gaan wonen. De Nez Perce indianen weigerden dit, vluchtten richting Canada, maar werden vlakbij de Canadese grens door het leger overmeesterd. De indianen werden naar een reservaat gebracht. Enkele honderden Appaloosas werden neergeschoten om te voorkomen dat de indianen opnieuw zouden proberen te vluchten.
Karakter De Appaloosa is een zeer betrouwbaar en verdraagzaam paard met een evenwichtig karakter dat net zo van mensen houdt als deze van hem. De Appaloosa is intelligent, gemakkelijk te trainen, ideaal voor oudere alsook jongere mensen en daarmee het paard voor de hele familie. Maar het is ook hèt paard wanneer er hoge eisen gesteld worden. Het is een solide paard maar gelijkertijd ook een super atleet met grote successen in de westernsport, lange afstandsritten en op de renbaan.
Algemeen Een Appaloosa valt direct op. Met zijn bijzondere vachttekening trekt hij onmiddellijk de aandacht. En toch is de Appaloosa meer dan een gevlekt paard, veel meer!
Een veel voorkomende fout is echter dat elk gevlekt paard een Appaloosa genoemd wordt. Dit is verre van juist! Er zijn namelijk ook nog andere, gevlekte rassen zoals bijvoorbeeld de Knabstrupper uit Denemarken en de Pinzgauer uit Oostenrijk. Veel gevlekte paarden in Nederland zijn ontstaan uit kruisingen met deze rassen en worden ten onrechte "Appaloosa" genoemd. Tegenwoordig spreekt men in Nederland vaak over Amerikaanse Appaloosas en Nederlandse Appaloosas. Eigenlijk is dit jammer en geheel overbodig; een Appaloosa stamt altijd af van de paarden uit Noord Amerika en heeft altijd een Amerikaans registratiepapier; het is het enige paard dat met recht APPALOOSA genoemd mag worden!
Golden retriever ...deze hond is aanhankelijk en ongewoon goed gehumeurd ...! !
Golden retriever ... deze hond is aanhankelijk en ongewoon goed gehumeurd ...
De Golden Retriever komt uit het grensgebied tussen Engeland en Schotland. Het is een tamelijk nieuw ras en wordt gedateerd in de tweede helft van de negentiende eeuw. Het ras is ontstaan door lijnenteelt van met name gele retrievers en de Tweed-Water Spaniel. Het doel was een hond met uitgesproken apporterings- en werklust te creeren.
Hij is pienter, vlug van begrip, volgzaam en erg vriendelijk. Behalve als apporterende jachthond, wordt hij over de hele wereld gewaardeerd als gezinshond. In veel landen behoort hij zelfs tot een van de populairste rassen.
AARD : deze hond is aanhankelijk en ongewoon goed gehumeurd. Zijn kwaliteiten als retriever en hoogland jachthond, gecombineerd met zijn foutloze aard en inspirerende schoonheid duiden op een ongeëvenaarde populariteit.
Ondanks de benijdenswaardige prestaties van de hond in gehoorzaamheidswedstrijden, hebben veel Golden Retrievers de neiging nogal 'warrig' te zijn en moeten dus van een monotoon en vervelend bestaan gevrijwaard worden. Deze hond moet dus effectief iets te doen hebben, want verveling kan omslaan in destructief gedrag. De Golden Retriever heeft nood aan een actief bestaan ! Hij is intelligent, zacht, vriendelijk, gewillig en lief voor kinderen.
ACTIVITEIT : omdat deze hond effectief activiteit nodig heeft, is een uur per dag flink rennen dan ook noodzakelijk. Lichaamsbeweging is een vereiste bij dit ras en gezien hij goed af te richten is, zijn gehoorzaamheids- of jachtproeven aan te raden. Let op dat de Golden niet te dik wordt en hou er tevens rekening mee dat hij gek is op water !
Foreign White ... Worden graag geaaid en geknuffeld ...
Foreign White ... Worden graag geaaid en geknuffeld ...
Geschiedenis: Omstreeks 1960 vatte men in Engeland het idee op om een effen witte kat te fokken in hetzelfde type als de Siamees. Daar witte katten met blauwe ogen vaak doof zijn, moest er een oplossing worden gevonden om deze doofheid te voorkomen. Men koos er toen voor om de blauwe ogen van de Siamees te gebruiken. Pat Turner, een beroemd kattengeniticus heeft de aanzet geven met het fokken van het eerste nest.
Zij kruiste een witte Europees Korthaar met een Seal Point Siamees. In Ierland zette men ook een lijn op met een Red Point en een Europees Korthaar-wit.
Lijnen waarin doofheid voorkwam heeft men gestopt. Doofheid kon zo maximaal voorkomen worden. Foreign White katten waarmee gefokt of geshowd wordt, dienen te worden getest op deze vorm van aangeboren gehoorafwijking (cochliaire doofheid); door middel van een zgn. BAER-test .
Hoewel de meeste katten met blauwe ogen kans hebben op dove kittens, is dit bij de Foreign White niet aan de orde. Dat komt omdat ze onder hun witte jasje eigenlijk een point-Siamees zijn. Siamezen worden altijd wit geboren. Hun gekleurde points komen later, maar de Foreign White blijft zo wit als sneeuw, terwijl hij onder zijn witte jas eigenlijk een pointed-kat is.
Karakter: ze hebben een uitgesproken karakter en zijn duidelijk aanwezig. Ze staan bekend om hun spraakzame natuur. Ze zijn buitengewoon sociaal ingesteld en als ze niet voldoende aandacht krijgen, zullen ze die zeker opeisen. U kunt ze niet lang alleen laten. Ze gaan erg goed om met soortgenoten en opvallend goed met honden. Worden graag geaaid en geknuffeld en kunnen urenlang op schoot doorbrengen. Bijna altijd vrolijk, ze zijn speels, kunnen leren apporteren. De Foreign Whites kunnen met hun diepzinnige blik duidelijk maken wat er van u verlangd wordt
Het is geen nieuws voor paardenliefhebbers, dat het omgaan met onze hippische partners ons vaak veel meer kan zijn dan alleen maar een sportieve of recreatieve bezigheid. Paarden kunnen goed aanvoelen wat in ons omgaat en het contact en werken met hun kan ons helpen bij ons zelf te komen.
Op deze manier kunnen paarden ook een sterke opvoedende effect op kinderen en de jeugd hebben. Deze fantastische mogelijkheden in de relatie van Mens en Paard kunnen ook gebruikt worden om de mens uit een aantal problemen te helpen of hem in zijn ontwikkeling te bevorderen. Dat paardrijden door op verschillende manieren gehandicapte mensen met veel plezier gedaan wordt is al jaren in Nederland bekend.
Bij het therapeutische paardrijden- Equitherapie - , gaat het erom het paardrijden en het contact en bewegen met het paard doelmatig te gebruiken, om therapeutische effecten te bereiken.
Dit op lichamelijk maar ook psychisch vlak. Equitherapie houdt in, dat het paard met zijn specifieke sociale- leer- en bewegingsmogelijkheden meewerkt als co-therapeut om mensen (kinderen en volwassene) met psychische en/of lichamelijke problemen systematisch te helpen of hun in hun ontwikkeling te bevorderen Equitherapie hanteert een holistische visie. Door het combineren van verschillende psychologische stromingen, waaronder systeemtherapie en lichaamsgerichte therapie, wordt het gehele cliëntsysteem benaderd.
Equitherapie biedt mensen die al vele therapieen achter zich hebben, of mensen die het beangstigend vinden om therapie te krijgen, de mogelijkheid om in een bijzondere omgeving, met behulp van het paard aan zichzelf te werken. Het doel is hierbij niet het oplossen van de bestaande problemen, maar ondersteuning te bieden bij het zoeken naar alternatieven. Hierdoor wordt men meer zelfbewust en is er minder kans op terugval.
De Airedale Terrier heeft een prettig karakter... !
De Airedale Terrier heeft een prettig karakter...
Het ras ontstond in het midden van de 19e eeuw. Hij vindt zijn oorsprong in het Engelse graafschap Yorkshire en voornamelijk in het dal van de Aire, een riviertje dat zich door Yorkshire slingert. Hij dankt zijn naam aan deze streek, maar ook verrichtte hij zijn werk aan de oevers van de Aire waar hij werd ingezet op de jacht naar otters, marters, bunzings en ander schadelijk wild. Tijdens de oorlog werd de Airedale Terriër als koerier en patrouillehond gebruikt.
De Airedale heeft een prettig karakter en past zich gemakkelijk aan omstandigheden en omgeving aan. Hoewel hij terriër is, kwiek en vurig en een tegenstander zelden uit de weg gaat, is hij toch de meest beheerste van alle terriërs. Zie hier het prachtig filmke van wat een Airedale zo allemaal te doen heeft ... hiii ... nieuwsgierig ... ?? Kijk dan ff mee ... maar vergeet eerst het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... knipoogje ... ! !
Een Airedale is veel aan te leren. De goede Airedale is scherp van uitdrukking, snel van beweging en in gespannen verwachting bij elke beweging. Hij heeft een rustig gedrag in huiselijke kring en hij kan het goed vinden met kinderen.
De Ragamuffin,een weelderig, langharig kattenras ... !
De Ragamuffin, een weelderig, langharig kattenras
Een zeer recente Amerikaanse raskat, die in alles op de Ragdoll lijkt, maar waarbij andere kleuren zijn toegestaan. Uiterlijk De Ragamuffin, een weelderig, langharig kattenras, wordt wel beschreven als de nieuwe lapjeskat met de vacht in allerlei kleuren ... een grote kat met een zijdeachtige pluisvacht die niet klit, en grote expressieve ovale ogen.
Geschiedenis Dit is één van de nieuwste kattenrassen. De Ragamuffin werd in 1994 gecreëerd. De uitvindster van de Ragdoll, Ann Baker, richtte een organisatie op, de International Ragdoll Cat Association, waarvan de katten niet op shows verschenen. In het begin van 1994 scheidde een groep fokkers van de IRCA zich af, vormde een nieuwe groep en bedacht een nieuwe naam voor hun Ragdolls : Ragamuffin. De ACFA accepteerde deze katten als experimenteel ras.
Volgens andere gegevens is de Ragamuffin inmiddels door de Amerikaanse United Feline Organisation voor competitie erkend. Hij kan bij de Amerikaanse Cat Fanciers Association wel worden geregistreerd, maar kan momenteel nog niet op hun shows worden ingeschreven. Ziehier ... prachtige plaatjes ... wel niet van de Ragamuffin ... maar van de Ragdoll... enjoy this pictures ... naar voor gebracht met een aangenaam ... hmm ... fluisterend muziekje ... knipoogje ... Vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ...
Persoonlijkheid Deze katten worden vaak beschreven als kalm, rustig, aanhankelijk, intelligent, speels, vreedzaam en lief.
Veel liefs .... Spinnende groetjes ... hiiii .... Miryam
Hoe wordt het apporteren leuk voor je hond ... ! !
Hoe wordt het apporteren leuk voor je hond ... ! !
HAAL HEM ZELF MAAR... ! Heb jij ook zo'n hond die je met opperste verbazing staat aan te kijken als je een leuk speeltje voor hem weggooit ? Of een hond die wel een speeltje ophaalt, maar het vervolgens heel hebberig voor zichzelf houdt ? Oorzaak hiervan kan zijn dat de hond niet gestimuleerd is, het nooit geleerd heeft ! Hoe kun je dit voorkomen? Stimuleren en heel veel oefenen ... ! !
Zo wordt een speeltje leuk: Er zijn honden die niet weten wat ze met een speeltje aan moeten. Sommige honden houden er gewoon minder van dan andere om iets in hun mond te nemen. En er zijn honden die in hun jeugd nooit speeltjes hebben gehad en spelen gewoon nooit geleerd hebben. Zaak is uit te vinden of ze echt nergens om geven: vaak blijkt een hond wel geïnteresseerd te zijn in een speciaal speeltje dat hij gewoon nog niet had. Er zijn honden die van een piepbeest houden,' of van een zacht speeltje van zeemleer. Of van een rubberbal met belletje. Of een hal aan een touwtje. Of van een frisbee. En er zijn honden die alleen maar pluchen speelgoed waarderen.
Probeer eerst verschillende dingen en neem dat speeltje - liefst twee - waar hij wel enige interesse voor had. Lukt het helemaal niet, knoop dan zijn favoriete hapje in een oude sok en hang die ergens op. Moedig de hond aan eraan te ruiken en te trekken. Geef steeds een andere sok. Als je hond enthousiast wordt als je zijn sok ergens ophangt is het tijd om het spel te veranderen: nu houdt je de sok vast en moedigt de hond aan om eraan te trekken. Gaat dat eenmaal enthousiast, dan is het moment van apporteren aangebroken. De hond is genoeg gemotiveerd om de sok te leren apporteren. Gebruik dus de sok of zo'n speeltje waar hij uiteindelijk toch interesse voor bleek te hebben.
Je hond vindt een speeltje leuk: Als je hond een speeltje naar je toe brengt, neem je dat aan, geef wat lekkers en gooi het weer weg. Dat is vrij simpel, zo'n hond zal makkelijk leren apporteren. In feite kan hij het al, alleen nog niet op verzoek. Herhaal het spel en breek het af als de hond nog enthousiast is. Het kan ook zijn dat de hond met het speeltje bij je terugkomt, maar het niet afgeeft. Geen nood. Eerst probeer je hem te bewegen het voorwerp te ruilen voor een heel smakelijk hapje. Als dat lukt, gooi het speeltje dan weer voor hem weg. Een hapje in ruil voor een speeltje en dan het speeltje weer terug, dat is zo'n slechte ruil nog niet. Je kunt in plaats van wat lekkers ook een ander speeltje nemen waar de hond dol op is. Geeft hij je het ene, dan beloont jij hem met 'goed' en gooit het andere voor hem weg.
Resumerend. Met de nodige inspanning en een positieve beloning is het mogelijk vrijwel iedere hond te leren apporteren. Apporteren is niet alleen een enig spel voor baas en hond voor de rest van zijn leven, maar tevens een heel prettige manier om probleemgedrag weg te trainen. Een hond leren apporteren is dus echt zinvol.
Veel liefs ... met een knipoogje naar het apporteren ... Miryam
De Brits Langhaar of 'lowlander' ... onder de loep .... ! !
De Brits Langhaar of 'lowlander' ... onder de loep .... ! !
Uiterlijk Voor de Lowlander geldt dezelfde rasstandaard als voor de Britse korthaar met uitzondering van de vachtlengte die halflang tot lang kan zijn. Lowlander katten zijn middelgrote katten. Ze behoren een brede borstkas en een korte, gespierde rug te hebben, de bouw behoort in alle opzichten gedrongen te zijn. De poten zijn kort en recht, met ronde, stevige voetjes. De dikke staart is kort tot gemiddeld van lengte. De kop is rond, met volle wangen en een brede schedel, en staat geplaatst op een korte en dikke, gespierde nek. De kleine oren zijn kort en breed aan de basis, en staan ver uit elkaar. De ogen zijn groot en rond; ze kunnen verschillende kleuren hebben, afhankelijk van de kleur van de vacht. De brede neus is kort en recht, en de neusaanzet mag niet te "plat" zijn,maar moet in een lichte welving in het voorhoofd overgaan. De kin is stevig en goed ontwikkeld. Lowlander katten combineren een mooie, gedrongen bouw met een langharige vacht en zijn vriendelijke en rustige huisdieren
Zowel in België als Engeland, Frankrijk en Nederland willen fokkers van langharige Britten (pluizen) de naam "Lowlander" aan de langharige Brit gaan geven en als ras laten erkennen. Dit is natuurlijk niet zo vreemd omdat veel rassen hun langharige variant of omgekeerd kennen. Ziehier een prachtig aangenaam filmpke ... een compilatie van allerlei ... enjoy it ... knipoogje .... hiiiiiiii ... Vergeet evenwel het muziekje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ....
Karakter Lowlander katten staan net als Brits-Korthaar katten bekend om hun gelijkmatige en aangename humeur ze zijn misschien wel iets aanhankelijker dan de Brits korthaar, maar dat kan natuurlijk per kat verschillen. De meeste katten zijn uiterst verdraagzaam en vriendelijk, ze hebben een groot aanpassingsvermogen. De kittens zijn tot op een leeftijd van ongeveer een tot twee jaar net zo speels als andere katten, maar daarna worden de meeste wat minder actief en laten ze hun aanwezigheid nooit zo nadrukkelijk blijken, het ligt niet in hun aard om luidruchtig om aandacht te vragen.
Ze kunnen zichzelf redelijk goed bezighouden. Soms liggen ze uren ergens te slapen, maar ze houden er ook van om geknuffeld en geaaid te worden, en veel contact met de huisgenoten stellen ze zeker op prijs. Ondanks hun zachte karakter vinden Lowlander katten niet altijd alles maar goed, ze blijven hun eigen karakter behouden en als ze het ergens niet mee eens zijn zullen ze dat zeker laten merken.
Veel liefs ... spinnende groetjes ... hiiiii .... Miryam
De Camargue .... liefdevol "de witte paarden der zee" genoemd ... !
De Camargue .... liefdevol "de witte paarden der zee" genoemd ... !
De Camargue is een van oudsher inheems ras in de Rhõnedelta van Zuid-Frankrijk. Aangenomen wordt dat de Camargue-pony afstamt van een voorhistorisch paardenras. Ook heeft de Camargue een flinke scheut Oosters bloed dat voornamelijk afkomstig is van de Berber. Ze leven van wat ze in de rietvelden aan eetbaars bij elkaar kunnen schrapen. De geïsoleerde ligging van de Camargue zorgde ervoor dat de wilde kudde witte paarden (manades) niet beïnvloed werd door inmengingen van buitenaf.
Het gebied waarin de Camargue-pony's leven bestaat hoofdzakelijk uit moerasland en is uiterst onherbergzaam. De pony's leven in kudden van 40 tot 50 dieren in een half wilde staat.De ruige omgeving heeft het ras uiterst taai gemaakt.De getemde pony's worden gebruikt bij het hoeden van de zwarte stieren van de Camargue. Ziehier een prachtig mooi filmpje ... met prachtige foto's ... hiiii ... alleen voor het fluisterend muziekje al de moeite om te zien ... euh hum ... knipoogje ... Vergeet het muziekje in linker kolom niet uit te zetten hé ... voor je dit aanklikt ... ! !
De rijdieren van de veehoeders worden liefdevol "de witte paarden der zee" genoemd.De camargue-pony heeft een vrij lang en lomp hoofd met grove trekken. Duidelijk blijkt hieruit de verwantschap met het prehistorische paard.
De hals is kort en gaat over in een rechte steile schouder. De kleur is altijd schimmel. Hij heeft een weelderige staart en manen. De stap is levendig, draven doet hij zelden en die is dan zeer stroef. De galop is soepel. De camargue-pony heeft een groot uithoudingsvermogen en kan zeer oud worden. De hoogte ligt tussen de 1.33 en 1.43 cm.
De Tsjechoslowaakse Wolfhond is een relatief nieuw ras dat niet kan terugkijken op een jarenlange traditie, noch op beroemde fokkers en / of eigenaren. Toch trekt dit ras de aandacht waar ter wereld hij ook verschijnt. Door hun afstamming staan deze honden nog heel dicht bij de natuur. De eerste indruk is dat hij lijkt op een wolf. Met zijn schouderhoogte van minimaal vijfenzestig centimeter voor een reu en zestig centimeter voor een teef oogt hij imposant, zonder zwaar of grof te zijn.
Zijn stokharige, dichte vacht is wolfsgrauw met een rastypisch, licht masker. Zelfbewust kijkt hij de wereld in met zijn barnsteenkleurige, licht schuin geplaatste ogen. Zonder zijn baas met zijn ogen te volgen,weet deze hond precies waar zijn baas zich bevindt en wat hij doet. Liever gebruikt hij zijn ogen om de omgeving in de gaten te houden. Zonder problemen kan hij kilometers afleggen, hij weet zich perfect te oriënteren en reageert bliksemsnel op alles wat er in zijn omgeving gebeurt. Ziehier het prachtig filmpje ... vergeet evenwel het muziekje in linkerkolom niet uit te zetten hé ... met een knipoogje naar Hugo ...
Hij is in staat om onder elke weersomstandigheid een zelfs uren oud spoor te volgen. Al deze eigenschappen maken hem tot een gebruikshond bij uitstek. Hij is inzetbaar als bijvoorbeeld politiehond, speurhond, reddingshond, e.d. Maar ook als familiehond slaat hij een goed figuur en gaat vol enthousiasme met zijn baas naar de hondenclub om te trainen. Kortom; in principe kan hij alles .Mits hij daartoe gemotiveerd wordt!
De Tsjechoslowaakse wolfhond wordt bij een consequente maar geduldige opvoeding een gehoorzame hond, maar is in zijn eerste levensjaren snel afgeleid. Door zijn energie en ondernemingslust haalt hij vaak ondeugende streken uit, tevens vinden zij het heerlijk om overal op te kauwen. Dit is heel natuurlijk gedrag alleen weet hij niet dat uw spullen daar niet tegen bestand zijn. Daarom is het noodzakelijk dat u in het bezit bent van een flinke bench of kennel, zodat als u even niet op hem kunt letten uw spullen veilig zijn.
Geef hem voldoende eigen veilig kauw- en speelmateriaal. Over het algemeen is een Tsjech minder snel zindelijk dan een doorsnee hond, vreugde en deemoedsplasjes komen vaak voor. Hij toont door dit gedrag een en al onderwerping aan u als mens. U mag hiervoor dus nooit straffen !!
Negeer het, en doe niet te uitbundig als u thuis komt. De hond kan dominant zijn tegenover andere honden Soms komt de terughoudendheid van de wolf t.a.v. vreemde dingen en mensen nog wel eens voor. Vele hebben de eigenschap het gezin en alles wat daar bij hoort te beschermen. Deze beschermings- en /of bezitsdrang kan hij ook vertonen t.o.v. uw tas, de auto en andere zaken. Tijdens een wandeling wil hij het liefst iedereen bij elkaar houden en loopt daarbij steeds van voor naar achter om iedereen nauwlettend in de gaten te houden. Kortom het is een levenslustige, aanhankelijke hond die het heerlijk vindt om bij en met je te zijn.
De Malamute een rechtstreekse afstammeling van de poolwolf...
De Malamute een rechtstreekse afstammeling van de poolwolf...
Men zegt wel dat de Malamute een rechtstreekse afstammeling is van de poolwolf. Hij is gesmeed door de natuur en niet door de mens. Hierdoor beschikt dit ras nog over de "oer"-instincten en zien we, als we de hond observeren nog zoveel terug van het gedrag van zijn voorvader: de wolf.
Voor veel mensen is het uiterlijk van de hond de aanleiding tot aanschaf en het is toch ook een leuke bijkomstigheid dat het dier ook nog eens echte "oerinstincten" heeft. Heel begrijpelijk en dat het bij ons in eerste instantie ook om het uiterlijk ging, spreekt voor zich. Dit neemt echter niet weg dat de Malamute wel een hond is met een eigenzinnig, sterk en niet alledaags karakter waarin je je niet moet vergissen! Ziehier het schattig lief filmpje ... hiiiii ... van een puppy ... op een mooi muziekdeuntje naar voor gebracht ... hiiii ...fun fun ... Vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te kliken hé ... knipoogje ! !
De Malamute is een erg lieve, attente hond. Zijn vriendelijkheid verhindert echter niet dat hij bij tijd en wijle laat merken dat hij op enige onafhankelijkheid gesteld is. Ook een strijd om de hierarchie zal hij zeker niet uit de weg gaan. Hij leeft graag in gezelschap maar heeft beslist een goede leider nodig.
De Malamute vertoont een heel sociaal gedrag en daarom wordt hij graag als familiehond gehouden. Hij is vriendelijk, aanhankelijk, speels maar kan ook urenlang rustig blijven liggen. Dit neemt natuurlijk niet weg dat de hond pas in zijn element is als hij de beweging krijgt die hij nodig heeft en dit blijft niet beperkt tot "3 maal daags een blokje om". Er zullen flinke wandelingen gemaakt moeten worden en ook fietstochten. Een afwisselende training zal ook zijn "geest" op peil houden. Overigens is hij niet de gemakkelijkste met het trainen. Er zal dus een hondenschool gezocht moeten worden die hond en eigenaar traint op de manier die het beste past bij het karakter van de hond.
De Veelikser ... ... kenmerkend zijn de diepzwarte vacht met de omgekeerde witte V over de snuit
De Veelikser ... kenmerkend zijn de diepzwarte vacht met de omgekeerde witte V over de snuit
Kenmerkend voor de Veelikser zijn de diepzwarte vacht met de omgekeerde witte V over de snuit, de roze neus, witte bef en witte voetjes. Het lichaam is van gemiddelde grootte, slank maar toch stevig gespierd met een brede borst. De voetjes rond, de staart lang en zwart De oorsprong van dit ras ligt waarschijnlijk in Europa. Net zoals aanvankelijk b.v. de Maine Coon en de Turkse Van, heeft dit natuurras zich zonder fokprogramma ontwikkeld tot een gezonde sterke kat waar steeds meer belangstelling voor ontstaat
Het sociale karakter maakt de Veelikser tot een leuke, lieve en gezellige huisgenoot die graag in gezelschap van mensen vertoeft. Het is een vriendelijke kat, die andere dieren en mensen vol vertrouwen tegemoet treedt. Hij voelt zich net zo thuis op een flat als in een rijtjeshuis. Wel moet er rekening mee worden gehouden dat hij het prettig vindt om af en toe op een afgeschermd balkon, of in een afgeschermde tuin een frisse neus te halen. Ziehier een aangenaam en leuk filmpje van kittens je herkent of haalt zeker wel de Veelikser eruit ... Hiii ... knipoogje ... Vergeet het muziekje in linkerkolom uit te zetten alvorens dat aan te klikken hé
Veroordeel een Veelikser nooit tot een eenzaam bestaan. Hij heeft aandacht nodig en ruimte om te spelen. Kortom een mooie kat met een bijzonder uiterlijk en karakter. De kittens worden zwart-wit geboren, na ongeveer 10 dagen gaan de ogen open. Deze eerste paar weken zijn erg belangrijk voor de socialisatie. Hiermee wordt de basis gelegd voor het gedrag van de kittens in het verdere leven.
De legende vertelt dat er lang geleden een jaloerse koopman leefde die een jonge mooie vrouw had. Toen hij voor een lange tijd op reis moest, bracht hij haar ver weg naar een donker woud en beloofde haar op te halen zodra hij terug was. De jonge vrouw was bang dat ze een eenzame hongerdood zou sterven. Gelukkig had ze een zwart kitten waar ze erg aan gehecht was. Het beestje leidde haar naar struiken met bessen en ving vissen voor haar, zodat ze samen in leven bleven. Uiteindelijk vond het katje de uitgang van het woud en zodra hij met zijn snuit in het daglicht kwam werden de zwarte haren die het eerst in het zonlicht kwamen spierwit. Vanaf dat moment ontstond de karakteristieke tekening van de omgekeerde witte V, de witte bef en de witte voetjes in een zwarte vacht.
De Stabyhoun is een goed gebalanceerde en goede bevederde middelgrote hond ...
De Stabyhoun is een goed gebalanceerde en goede bevederde middelgrote hond ...
De Stabyhoun behoort tot de rassengroep van de Continentale Staande Honden van het Spanieltype. Hij stamt uit de provincie Friesland in Nederland en is waarschijnlijk een nakomeling van de grotere Nederlandse jachthond, de Drentse Patrijshond, die gekruist werd met andere Franse en Duitse Spaniels.
Net als de Wetterhoun en die Drentse Patrijshond komt ook de Friese 'Staby' uit de Friese Woudstreek. In Nederland zelf is het ras meestal groter dan de aangegeven standaard. Deze honden werden gebruikt voor trekwerk en voor de jacht op haar- en veerwild. De Friese Staby jaagt echter graag op mollen en hazen. De Nederlandse rassen werden vaak door schrijvers en schilders in hun werk opgenomen en hieruit blijkt dat de Hollandse honden vele eeuwen lang zuiver zijn gefokt. Ziehier het prachtig natuurfilmpje met op de achtergrond het fluisteren van kabbelend water ... Vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten voor je dit aanklikt hé .... kabbelende groetjes ... knipoogje ...
Het ras bestaat waarschijnlijk al sinds 1800 en werd in 1942 door de Raad van Beheer op Kynologisch Gebied erkend. De Stabyhoun is een goed gebalanceerde en goede bevederde middelgrote hond. Het is een veelzijdige hond die tegenwoordig als gezelschapshond wordt gehouden. Buiten Nederland komt men het ras nauwelijks tegen.
AARD : de Stabyhoun is een uitstekende waakhond en metgezel, en daarnaast heeft hij ook nog de capaciteiten van een Retriever en Pointer. Hij is aanhankelijk binnenshuis en altijd goed geaard. Zijn gevoelige neus stelt hem bovendien in staat gewond wild op te sporen ( en te apporteren ). Hij is intelligent, rustig en gemakkelijk te trainen. ACTIVITEIT : mits deze hond geregeld wordt uitgelaten, past hij zich goed aan een stadsleven aan.
t speurneusje ... Miryam
_std.jpg)
