Schwarzwälders ...
(ook wel "Black Forest Chestnuts" genoemd)

  

Schwarzwälders (ook wel "Black Forest Chestnuts" genoemd) zijn de lichtste Duitse koudbloedpaarden. Ze komen uit het Zwarte Woud in Zuid-Duitsland. 
Ze werden vroeger door boswerkers veel gebruikt als werkpaarden bij alle mogelijke klussen in het bos. 

  

Maar tegenwoordig kom je ze steeds vaker als recreatiepaarden tegen (in het tuig en onder het zadel). De stokmaat van de Schwarzwälder ligt tussen de 1,45 en 1,55 m. en het gewicht tussen de 500 en 600 kg.

 

Lichaamsbouw

De Black Forest Chestnut is een klein zwaar trekpaard met een stokmaat van ongeveer 1,52 m.. Hij is meestal voskleurig, met blonde tot witte manen en een witte staart. Het hoofd is verfijnd, met een breed voorhoofd en een kleine neus.

  

De schouder is krachtig en gespierd, en hoewel het paard minder zwaar is dan de meeste trekpaarden, heeft het toch sterke benen, met weinig behang (sokken, haren om de onderbenen).

 

Het woord 'Fuchse' van 'Schwarzwalder Fuchse', de Duitse benaming van de Black Forest Chestnut, betekent voskleurig. De Engelse vertaling heeft daar kastanjebruin van gemaakt, een gelijksoortige, maar toch iets donkerdere bruine kleur.

  

Veel liefs ... knipoogje ... Miryam

 De Ringtailed Sing-a-Ling: Experimenteel Amerikaans ras ....

 

 De Ringtailed Sing-a-Ling: Experimenteel Amerikaans ras in een vroeg stadium van ontwikkeling. De Ringtailed Sing-a-Lings dragen hun staarten over hun rug  (zoals de Siberische Husky hond).

 

De staarten lijken zeer gespierd maar hebben een volledige waaier van beweging.  Gespierd en oosters lijkend, achterbenen zijn langer dan de voorpoten, houdt van klimmen en uitstekende balans.

  

 
De karakteristieken schijnen overeen te komen met de bobtail. Slechts 5 Amerikaanse soorten katten hebben deze karakteristieken. Alhoewel deze ook waargenomen zijn  in Essex,  UK waar de staart eerder langs de rug ligt.

 

Veel liefs ... Spinnende groetjes ....Miryam

De Camargue ....
liefdevol "de witte paarden der zee" genoemd ... !

 

De Camargue is een van oudsher inheems ras in de Rhõnedelta van Zuid-Frankrijk. Aangenomen wordt dat de Camargue-pony afstamt van een voorhistorisch paardenras. Ook heeft de Camargue een flinke scheut Oosters bloed dat voornamelijk afkomstig is van de Berber.  Ze leven van wat ze in de rietvelden aan eetbaars bij elkaar kunnen schrapen.
De geïsoleerde ligging van de Camargue zorgde ervoor dat de wilde kudde witte paarden (manades) niet beïnvloed werd door inmengingen van buitenaf.

 

Het gebied waarin de Camargue-pony's leven bestaat hoofdzakelijk uit moerasland en is uiterst onherbergzaam. De pony's leven in kudden van 40 tot 50 dieren in een half wilde staat.De ruige omgeving heeft het ras uiterst taai gemaakt.De getemde pony's worden gebruikt bij het hoeden van de zwarte stieren van de Camargue. Ziehier een prachtig mooi filmpje ... met prachtige foto's ... hiiii ... alleen voor het fluisterend muziekje al de moeite om te zien ... euh hum ... knipoogje ... Vergeet het muziekje in linker kolom niet uit te zetten hé ... voor je dit aanklikt ... ! !

De rijdieren van de veehoeders worden liefdevol "de witte paarden der zee" genoemd.De camargue-pony heeft een vrij lang en lomp hoofd met grove trekken. Duidelijk blijkt hieruit de verwantschap met het prehistorische paard.

  

De hals is kort en gaat over in een rechte steile schouder.
De kleur is altijd schimmel.
Hij heeft een weelderige staart en manen.
De stap is levendig, draven doet hij zelden en die is dan zeer stroef. De galop is soepel.
De camargue-pony heeft een groot uithoudingsvermogen en kan zeer oud worden.
De hoogte ligt tussen de 1.33 en 1.43 cm.

 

Veel liefs ... dikke knuffffff ... Miryam

De Bedlington
heeft een warrelige, wollige beharing



De Bedlington Terriër is genoemd naar een Engelse mijnwerkersstad. Ondanks zijn lief aandoende uiterlijk, is hij een pittige, zelfverzekerde en erg moedige hond. Zijn voorouders werden gefokt als jachthonden en ongedierteverdelgers. Ze waren iets kleiner en lichter van bouw dan hun moderne soortgenoten. Misschien is hij een mengeling van de Dandie Dinmont Terriër, de Poedel en de Whippet. Door zijn aantrekkelijk uiterlijk werd hij in ieder geval een populaire gezelschapshond. De Bedlington Terriër paste zich al snel aan dit nieuwe leven aan. Hij is wel nog steeds een echte persoonlijkheid. Van oudsher was hij een ongediertebestrijder en jachthond (onder andere op hazen en vossen), maar nu voornamelijk een gezinshond.

  

Deze gracieuze hond is lenig en gespierd, zonder een spoor van zwakte of grofheid. Het totaalbeeld van het hoofd is peer- of wigvormig, met in rust een bijzonder zachte uitdrukking. Levendig, zeer beweeglijk en vol zelfvertrouwen. Intelligente gezelschapshond met een sterk jachtinstinct. Hij heeft een goed karakter, met een aanhankelijke, waardige aard en is niet angstig of nerveus. Het is een zachte hond als hij rustig is, maar vol moed als hij opgewonden is.

  

De Bedlington is een gracieuze, lenige, gespierde hond. De warrelige, wollige beharing (niet draadharig) mag niet geplukt, maar dient geknipt te worden en verhaart niet. Ziehier een super lief filmpje intervieuw hoe zachtaardig ze wel zijn ingefluisterd met een mooi en aangenaam muziekdeuntje  ... interessant en leuk om weten ...knipoogje ... ! Vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... !

De Ragamuffin,
 een weelderig, langharig kattenras

  

Een zeer recente Amerikaanse raskat, die in alles op de Ragdoll lijkt, maar waarbij andere kleuren zijn toegestaan.
Uiterlijk
De Ragamuffin, een weelderig, langharig kattenras, wordt wel beschreven als de nieuwe lapjeskat met de vacht in allerlei kleuren ... een grote kat met een zijdeachtige pluisvacht die niet klit, en grote expressieve ovale ogen.

 

Geschiedenis
Dit is één van de nieuwste kattenrassen. De Ragamuffin werd in 1994 gecreëerd. De uitvindster van de Ragdoll, Ann Baker, richtte een organisatie op, de International Ragdoll Cat Association, waarvan de katten niet op shows verschenen. In het begin van 1994 scheidde een groep fokkers van de IRCA zich af, vormde een nieuwe groep en bedacht een nieuwe naam voor hun Ragdolls : Ragamuffin. De ACFA accepteerde deze katten als experimenteel ras.

 

Volgens andere gegevens is de Ragamuffin inmiddels door de Amerikaanse United Feline Organisation voor competitie erkend. Hij kan bij de Amerikaanse Cat Fanciers Association wel worden geregistreerd, maar kan momenteel nog niet op hun shows worden ingeschreven. Ziehier ... prachtige plaatjes ... wel niet van de Ragamuffin ... maar van de Ragdoll... enjoy this pictures ... naar voor gebracht met een aangenaam ... hmm ... fluisterend muziekje ... knipoogje ... Vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ...

Persoonlijkheid
Deze katten worden vaak beschreven als kalm, rustig, aanhankelijk, intelligent, speels, vreedzaam en lief.

  

Veel liefs .... Spinnende groetjes ... hiiii .... Miryam

De Appaloosa ... betrouwbaar, verdraagzaam en evenwichtig paard ...

  

Geschiedenis
De door de Nez Perce indianen gefokte Appaloosas stammen af van de door de Spanjaarden rond 1600 meegebrachte gevlekte paarden. Deze stam, gefascineerd door de kleur, snelheid, uithoudingsvermogen en het karakter van deze paarden, werd de Appaloosa fokker bij uitstek. Alleen de beste dieren werden voor de fokkerij gebruikt; minder goede exemplaren werden verhandeld of gecastreerd. Aan het einde van de 19e eeuw kwam er  bijna een einde aan het bestaan van de Appaloosa. De indianen werden door de regering gedwongen in reservaten te gaan wonen. De Nez Perce indianen weigerden dit, vluchtten richting Canada, maar werden vlakbij de Canadese grens door het leger overmeesterd. De indianen werden naar een reservaat gebracht. Enkele honderden Appaloosas werden neergeschoten om te voorkomen dat de indianen opnieuw zouden proberen te vluchten.

Karakter
De Appaloosa is een zeer betrouwbaar en verdraagzaam paard met een evenwichtig karakter dat net zo van mensen houdt als deze van hem. De Appaloosa is intelligent, gemakkelijk te trainen, ideaal voor oudere alsook jongere mensen en daarmee het paard voor de hele familie. Maar het is ook hèt paard wanneer er hoge eisen gesteld worden. Het is een solide paard maar gelijkertijd ook een super atleet met grote successen in de westernsport, lange afstandsritten en op de renbaan.

  

Algemeen
Een Appaloosa valt direct op. Met zijn bijzondere vachttekening trekt hij onmiddellijk de aandacht. En toch is de Appaloosa meer dan een gevlekt paard, veel meer!

  

Een veel voorkomende fout is echter dat elk gevlekt paard een Appaloosa genoemd wordt. Dit is verre van juist! Er zijn namelijk ook nog andere, gevlekte rassen zoals bijvoorbeeld de Knabstrupper uit Denemarken en de Pinzgauer uit Oostenrijk. Veel gevlekte paarden in Nederland zijn ontstaan uit kruisingen met deze rassen en worden ten onrechte "Appaloosa" genoemd. Tegenwoordig spreekt men in Nederland vaak over Amerikaanse Appaloosas en Nederlandse Appaloosas. Eigenlijk is dit jammer en geheel overbodig; een Appaloosa stamt altijd af van de paarden uit Noord Amerika en heeft altijd een Amerikaans registratiepapier; het is het enige paard dat met recht APPALOOSA genoemd mag worden!

  

Veel liefs ... evenwichtige groetjes ... Miryam

Op dit moment is naar schatting 25 procent van de katten en 40 procent van de honden te zwaar.

 

 Steeds vaker voeren mensen hun huisdier als waren zij mensen. De hond of kat krijgt veel variatie in de voeding en voeding met veel zetmeel en plantaardige ingrediënten voorgezet. Mensen vergeten kennelijk dat deze huisdieren van nature vleesetende dieren zijn. Zo kan het voorkomen dat honden of katten gedwongen vegetariër of zelfs veganist worden. Deze merkwaardige en wellicht onbewuste ontwikkeling is een van de vele veranderingen in de loop der jaren op het gebied van diervoeding.

 

Dat stelt prof.dr.ir. Wouter Hendriks bij de aanvaarding op 14 september van het ambt als hoogleraar Diervoeding aan Wageningen Universiteit.Humanisatie of vermenselijking noemt prof. Hendriks dit verschijnsel in zijn oratie, Gezamenlijk richting dier-voeding interactomics, waarbij bezitters van huisdieren hun eigen opvattingen over goede voeding voor henzelf overdragen op hun huisdier.

  

Opmerkelijk is dat aandoeningen bij huisdieren steeds meer overeenkomen met die van hun baasjes. Obesitas of zwaarlijvigheid bij huisdieren was 25 jaar geleden nog vrijwel onbekend, terwijl die aandoening nu, net als bij de baasjes, ook bij huisdieren een ware epidemie wordt, zegt Hendriks. Op dit moment is naar schatting 25 procent van de katten en 40 procent van de honden te zwaar. En net als bij de mens gaat dat gepaard met ziekten die horen bij zwaarlijvigheid, zoals diabetes, gewrichtsproblemen, maar ook allergie.

 

Ziehier het verhaal van Tessa ... die enkel nog met bestek eet ... te gek om te vernoemen ... maar ieder zijn dingelingske é ... alhoewel
 opzich is er niks verwonderlijks aan dat Tessa met een vork eet. Maar wel als het gaat om een kat. Tessa heeft namelijk van haar baasje geleerd om netjes met een vork (of met een lepel bij het toetje) te eten. Maar dan moet ze natuurlijk wel eerst haar pootjes wassen.

Norbottenspets ... heeft een speciale jachtblaf en wordt gebruikt als vogelhond.

  
Beschrijving:
De Norrbottenspets is nauw verwant aan de Finse Spits en mogelijk zelfs aan de Noorse Buhund. Al sinds mensenheugenis leeft deze hond in de provincie Norrbotten in het noorden van Zweden. Hij heeft een speciale jachtblaf en wordt gebruikt als vogelhond. In 1948 werd hij echter uit het register van de Zweeds Kennel Club geschrapt omdat men meende dat hij was uitgestorven. Er waren echter nog enkele exemplaren in leven en in de jaren zestig werden de reconstructiewerkzaamheden op gang gebracht, wat tot gevolg had dat het ras in 1967 weer werd erkend. De nieuwe naam werd Norrbottenspets. Het ras is nu gestabiliseerd, maar komt buiten de grenzen van Scandinavië weinig voor.

 
Gebruik:
Jachthond, waakhond en gezelschapshond. Jachthond die veerwild opspoort, opstoot en door op strategische momenten te blaffen de aandacht ervan gevangen houdt, zodat de jager zijn werk kan doen. Werd ook ingezet als waakhond en bij het vee.

  

Activiteit:
Deze levendige en stoere hond is zeer actief en heeft een groot uithoudingsvermogen. kan zich aan het stadsleven aanpassen, mits hij regelmatig voldoende beweging krijgt. Ondanks zijn kleine formaat kan hij prima naast de fiets lopen, maar bouw deze activiteit langzaam op. Norbottenspetsen zijn in de regel gezonde en sterke honden

  

Opvoeding:
Vanwege het eigenwijze karakter van deze hond heeft zijn toekomstige baasje veel geduld, overtuigingskracht en inzicht in het karakter van de hond nodig om hem de basisbeginselen van de opvoeding bij te brengen.

 

Verschijning:
Algemeen: De Norrbottenspets moet een kleine, bijna vierkante, stijve en droge keeshond zijn. Hij is wakker, levendig, vriendelijk, zelfbewust en duidelijk beweeglijk.
Aard: Zelfstandig Uitermate beweeglijk Vriendelijk Eigenwijs Intelligent Slim Moedig
Hij heeft een evenwichtige persoonlijkheid en is nooit nerveus of agressief
Aanhankelijke en kan goed overweg met kinderen
Goede waakhond

  

Veel liefs ... knipoogje ... Miryam

Het paard als co-therapeut ... ! !

De Hongaarse Puszta's of .... De Komondor

  

Je moet de Hongaarse puszta's gezien hebben, om te ervaren hoe immens die uitgestrektheid is. Met daarop het ontelbare vee. Er was geen herder die dat allemaal kon overzien. Logisch dan ook, dat zij drijvende en bewakende honden moesten hebben, die het werk zelfstandig konden doen. En dan uiteraard wel onder alle omstandigheden; 's zomers in de zinderende hitte en 's winters in de gemeenste kou. (Hongarije heeft een landklimaat; dit betekent in de zomer zeer hoge en in de winter extreem lage temperaturen!).
 
  
De Komondor is dus een hond die zijn werk volledig zelfstandig verricht. Hij is een zelfdenker, de je het bewaken absoluut niet hoeft te leren. Hij beoordeelt eigenmachtig elke situatie en handelt naar eigen inzichten.Ziehier het prachtig filmpje van een Komondor  en zijn maatje een Pitbull... samen op wandel ... hmm ... met een aangenaam fluisterliedje naar voor gebracht ... Vergeet evenwel het liedje in linkerkolom niet uit te zetten hé ... just have fun ...

Hij zit derhalve niet te wachten op commando's van zijn baas. Deze karaktereigenschap is zeer zwaarwegend en een Komondor eigenaar moet hiervan volledig doordrongen zijn! Het betekent echter niet, dat een Komondor niet naar zijn baas moet luisteren en aan hem of haar ondergeschikt moet zijn. Dat moet hij wel degelijk, anders is hij de baas.

 

Het betekent echter ook, dat hij niet slaafs en zonder nadenken de wensen van zijn baas uitvoert. Als hij een commando krijgt, zal hij altijd eerst zelf nadenken waarom en/of dat wel nodig is, voordat hij doet wat van hem gevraagd wordt. De Komondor is dus niet bij uitstek een hond voor de africhting of om 'kunstjes' te leren. Komondors zijn uitermate trouw aan hun baas, maar dan wel op basis van wederzijds respect. Straf hem nimmer ten onrechte en inconsequent, want dat begrijpt en verdraagt hij niet. Agressie wekt bij de Komondor agressie op, met alle gevolgen van dien.

 De oriental ...Oosterse Korthaar,
hetzelfde type als de Siamees maar ...

 

Deze katten zijn van hetzelfde type als de Siamees, alleen ontbreken de siamese aftekening en de blauwe ogen. Deze katten hebben allemaal groene ogen. Het zijn katten met een geheel gekleurd lichaam in effen, schildpad of diverse soorten tabby tekening. Ze komen ook voor met zilver en heten dan in effen kleur: Smoke; met tabbytekening heten ze Silvertabby, Silvershaded of Silvertipped.

 

De allereerste 'officiële' Oosterse Korthaar, een bruine kater genaamd Elmtower Bronze Idol, werd geboren in 1952. In 1958 werd de bruine varieëeit, de Havana, door de Engelse organisatie GCCF erkend. In de jaren '70 volgde de Oosters Korthaar Lilac of Lavendel. De Oosters Korthaar Zwart, ook wel Ebony genoemd, bestaat als erkende varieteit sinds 1972.Sindsdien is er een bijna onoverzienbare hoeveelheid nieuwe varieteiten ontstaan.

 

Er zijn kleuren bijgekomen: Blauw, Cinnamon, Fawn, Rood en Creme. Met het rood kwamen de Torties of 'Schildpadjes'. Dan de tabbies, in vier categorieen: Blotched, Mackerel, Spotted en Ticked Tabby, met de bijbehorende Tortie-Tabbies. Ziehier een prachtig filmpke van oriëntals ... hmm ... met een zeer aangenaam fluisterend liedje " Can't take my eyes off of you ... "Voor de kijklustigen onder jullie vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten hé ... ! !

Een heel bijzonder effect geeft het zilver, dat in combinatie met alle kleuren en
patronen kan voorkomen.

 

Opmerkelijk is dat, bij al dit getover met kleuren, de Havana zich nog altijd handhaaft als de meest populaire variëteit. De meest recente ontwikkeling is de fok van wit gevlekte variëteiten. Hetgeen een groot gevaar kan betekenen voor de siamees. Als twee wit gevlekte dieren kittens krijgen, met de siamese aftekening, dan hebben ook deze siamese kittens witte vlekken. Wat een fout betekent in het siamese ras. Men zou moeten streven naar een fokverbod op siamezen met deze witte vlekken.

 

Veel liefs ... oriëntaalse groetjes ... Miryam

De Iers/Engelse Tinker of Romany horse...
 zowel braaf als sterk en beschikt over een flinke portie moed

Wie heeft nog niet gehoord over de Tinker? Dit ras afkomstig uit Ierland en Engeland zorgt voor een enorme golf van enthousiaste mensen.  

Maar wat is een Tinker nu eigenlijk? Voor diegenen die nog niet weten wat een Tinker precies is, wil ik dit graag uitleggen. De Tinker is een ras dat is samengesteld uit diverse rassen zoals de Clydesdale, de Shire en cob types. De gypsy’s of zigeuners gebruikten de Tinker, ook wel Romany horse genoemd, om hun huis mee voort te trekken. Hun hele hebben en houden werd toevertrouwd aan dit paardje. Heel belangrijk was het dat een Tinker zowel braaf als sterk was en over een flinke portie moed beschikte.

 

Met dekken werd niet zo nauw gekeken. Als een merrie gedekt moest worden, werd er in de omgeving een hengst gezocht en daar werd de merrie dan meestal 's nachts bij in de wei gezet. Wat voor een hengst erop ging, was niet van belang. Vandaar dat er zoveel verschil is tussen Tinkers. Zo worden er nu vier types beschreven: De Romany Vanner, Romany Grai, Romany Cob, Romany Scudder. De eerste drie types komen het meeste voor in Nederland.

De Tinker is een koudbloed waardoor ze ideaal zijn voor recreatief gebruik. De Tinker heeft over het algemeen een rustig temperament.

Het karakter van een Tinker is ideaal voor mensen die uren heerlijk naar buiten willen rijden in de bossen. Maar ook voor dressuur of springen deinst de Tinker niet terug. Dit vriendelijke dier houdt van aandacht en geeft ontzettend veel terug.

  

Ze beschikken over lange manen, een volle tot zeer volle staart en flink wat behang of sokken aan de voeten. De Tinker is over het algemeen bont gekleurd waarin men zwartbont, vosbont, bruinbont en driekleur onderscheidt. De driekleur is meestal bruinbont op het lichaam met zwart en witte manen. Maar ook effenkleurige Tinkers komen voor zoals bruin, zwart en ook schimmelkleurige zijn gesignaleerd zoals de blauwschimmel en de roodschimmel. Door de bontfactor kunnen Tinkers ook maanogen hebben, dit is een pigmentverkleuring van de iris. Het is een fabeltje dat mensen denken dat ze hierdoor minder aan dat oog kunnen zien.Ziehier een prachtig mooi filmpje ... wedden dat het een tinker wordt ... hiiii .... knipoogje ... ! ! Voor de kijklustigen onder jullie vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten hé ... ! !

Pas op bij aankoop dat u een ervaren Tinkereigenaar meeneemt. Een algemeen schoonheidsfoutje bij de Tinker is een losse knie.  

De Tinker heeft dan ook menige hart gewonnen. ... dat deze nog lang zal mogen bestaan om dit mooie ras in al zijn goede aspecten te kunnen behouden....

 

Veel liefs ... briesend hiii ...groetje ... Miryam

Wolven zijn dag- en schemeringsdieren ...

 

Wolven zijn dag- en schemeringsdieren, maar door felle bejaging zijn ze in veel gebieden (waaronder Europa) een nachtelijke leefwijze erop na gaan houden. De wolf is een goede renner, maar kan ook goed zwemmen. Ze zijn in staat zich snel te verplaatsen, met een topsnelheid van 45 tot 50 km/u. Het is heel gewoon dat ze op een dag 50 tot 60 kilometer afleggen, maar er is een wolf waargenomen die op één dag 190 kilometer aflegde. Normaal gesproken zullen ze binnen hun territorium blijven, maar als ze op zoek zijn naar een nieuw territorium kunnen ze in hoog tempo nieuwe gebieden verkennen.

 

Communicatie
De wolf kent een grote verscheidenheid aan expressies en geluiden. Het bekende huilenis vooral bedoeld om te communiceren over langere afstanden.Afhankelijk van de omstandigheden kunnen wolven het gehuil van andere wolven op afstanden van zes tot tien kilometer horen. Het afbakenen van het territorium, door middel van te urineren met een opgetilde achterpoot, is voorbehouden aan dominante dieren.

 

De wolven begroeten anderen door onderwerping te laten zien, met neergeslagen ogen en een zacht gejank. Als wolven boos of bang zijn laten ze dat meestal zien met ontblote tanden en gegrom.Hier een prachtig mooi filmpje ... zeker de moeite om eens te zien ... met het prachtig fluisterend liedje " On my way" vergeet evenwel het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... knipoogje ! !

Voortplanting
De paartijd verschilt per gebied. In Scandinavië duurt dit van februari tot april. Het nest van een wolf bevindt zich in een grot of een hol, verscholen onder boomwortels of tussen rotsen. Soms graaft hij zijn eigen hol, of vergroot hij het hol van een vos of een dassenburcht.

  

Tussen maart en mei, na een draagtijd van 63 dagen, worden de welpjes -drie tot zeven per worp- geboren. Beide ouders zorgen voor de jongen. Ze krijgen daarbij hulp van de andere roedelleden. De reu brengt voedsel aan het zogende teefje.

 

Veel liefs ... dikke knuff ... Miryam

Selkirk Rex een huiskat met
krullekes ... ! !
  

Oorsprong
Het ras Selkirk Rex is ontstaan in 1987 uit een Asiel poes in Sheridan (Montana) Een van haar kittens had namelijk een gekrulde vacht. Jeri Newman een lokale perzen fokker werd door het Asiel om haar mening gevraagd over dit apart uitziend poesje. Jeri die in katten genetica geïnteresseerd is adopteert dit kitten en kruiste dit poesje (Miss DePesto of NoFace) met een pers uit haar cattery.

  

Op 4juli 1988 werd Miss DePesto of NoFace de troste moeder van 6 kittens. 3 kittens hadden krullen de andere 3 hadden gladhaar.
Deze 50 % kitten met krul haar was precies wat je van een dominant gen zou kunnen verwachten. Door dit gegeven werd Jeri nog meer geïnteresseerd in dit gen en begon haar fokprogramma en gaf het ras haar naam. Net zoals bij de Devon Rex en Cornish Rex is de Selkirk Rex vernoemd naar de een plaats waar dit ras zijn oorsprong had. Het dominante Rex-gen van de Selkirk zorgt ervoor, dat de haren in losse afzonderlijke krullen gerangschikt zijn.

   
 
Rondom de nek, op de staart en op de buik zijn de krullen het duidelijkst.In de vacht van de Selkirk zijn alle haarsoorten aanwezig. Het is nog een relatief jong ras dat nog in ontwikkeling is. De grondlegger van de Selkirk wilde geen oosters uiterlijk aan het Ras geven. Als outcross partners is daarom gekozen voor de Perzisch Langhaar, Exotic, Brits korthaar en Brits type langhaar.

  

Op het moment is het nog een redelijk zeldzaam ras hier in België. De meeste Selkirks die nu in België wonen komen uit Oostenrijk, Duitsland, Amerika, Hongkong. Maar ze hebben natuurlijk allemaal vele generaties terug Miss DePesto of NoFace als gemeenschappelijke voorouder.

  
 Veel lief ...  spinnende groetjes ... Miryam

Het Crioulo paard ... het paard van de Spaanse conquistadores uit de 16^e... ! !

  
Geschiedenis
De paarden van de Spaanse conquistadores uit de 16^e . Deze Spaanse conquistadores namen rijpaarden mee naar Zuid-Amerika, waaronder vele mooie exemplaren. Maar een groot aantal hiervan is toen der tijd ontsnapt. Vele paarden wisten op de enorme pompas van Zuid-Amerika te overleven, dit was een wrede en onbenaderbare plek.
Van deze paarden stamt de Crioulo af. De Crioulo is nog steeds door heel Zuid-Amerika te vinden maar voornamelijk in Peru en Argentinië. Men gebruikte de Criollo voor vele doeleinden, onder ander als pony voor de Gaucho (de Argentijnse cowboy) en als cavaleriepaard. 

  
  
Het oorspronkelijk bloed van de Crioulo is Andalusisch, Berbers en Arabisch, en het dankt zijn kleine maat aan 300 jaar strenge natuurlijke selectie.
Het ras is verfijnt door gevolg van het klimaat, van de temperatuur en de kwaliteit van de weilanden. Ook of ze in de heuvels of in de laagvlakte zijn gefokt, en van de particuliere selectieve fokkerij, geënt op de plaatselijke smaak.

Gebruiksmogelijkheden
De Crioulo wordt door de Gaucho's gebruikt om vee mee te drijven. De Gaucho gebruikt zijn paard niet alleen om op te rijden maar slaapt ook op zijn paard. Verder is het een goede rijpony die grote afstanden kan afleggen.

  

Bijzonderheden
Zuid-Amerika produceert een van de hardste paarden ter wereld, het kleine warmbloedpaard de Crioulo, rijpaard van de Gaucho's op de grote veeranches in het centrale deel van het continent. Het komt, met kleine variaties in type en stokmaat, in heel Zuid-Amerika voor als de Crioulo en Anglo-Argentino van Argentinië en Uruguay; de Crioulo van Brazilië; de Costeno en Morochuco van Peru; de Caballo Chileno van Chili en de Llanero van Venezuela.Ziehier een super leuk filmke ... heel grappig en gepast op muziek naar voor gebracht ... kei toff datte ... hiiiii ... Voor de kijklustigen onder jullie ... vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens je dit aanklikt hé  ... Enjoy it ... hiii ... ! !

Met name in Argentinië is men erg trots op het uithoudingsvermogen van dit paard en organiseert  men verrichtingsproeven om hun uithoudingsvermogen en weerstand te testen, wat dan weer invloed heeft op de keuze bij de fokkerij.

  

De Basenji ... Eén van zijn bijzonderheden is: hij blaft niet... maar jodelt ! !

 

Het meest karakteristieke van de basenji is wel dat ze niet kunnen blaffen, in plaats daarvan stoten ze een heel scala aan geluiden uit wat jodelen wordt genoemd. Dit doen ze vaak als ze blij zijn, uitdagen of iets voor elkaar hebben gekregen wat niet mag.

  

De basenji lijkt in zijn gedrag soms erg op een kat. Ze hebben geen lichaamsgeur en zijn ze erg schoon opzichzelf en wassen zichzelf net als een kat. Dankzij de enkele zeer korte vacht, heeft men weinig hinder van losse haren. Men moet wel opletten dat de hond geen kou vat bij regen en vorst e.d. Basenjis liggen graag op een warm en hoog plekje, omdat ze graag alles willen overzien.

  

Laat Basenjis nooit teveel op een kale vloer liggen, maar op een zacht kleedje, anders ontstaan er lelijke plekjes op de gewrichten. Basenjis zijn uitermate nieuwsgierig en er ontgaat hen vrijwel niets. Ze “helpen”ook graag als je ergens mee bezig bent. D.w.z.: Ze lopen je in de weg om maar niks te missen of pakt je spullen weg om ze vervolgens in zijn mandje eens rustig te bekijken.
 
  

Teven worden in de regel maar eens per jaar loops. Basenjis zijn erg zindelijk, maar dat houdt niet in dat je dit allemaal maar vanzelf gaat. Basenjis zijn altijd in voor een verzetje en hebben veel beweging nodig. Helaas is het niet overal mogelijk uw Basenji los te laten lopen want wanneer ze een konijn o.i.d. zien gaan ze ervandoor, ze komen echt wel terug, maar in ons overvolle kikkerlandje kan dat net te laat zijn.

  

Basenjis zijn ontzettende stijfkoppen maar tegelijk ook leergierig. Ze leren snel maar zijn daardoor ook gauw verveeld. Het is goed mogelijk trainingen te volgen met uw Basenji, zoals behendigheid, gehoorzaamheid en uiteraard speuren, er wordt echter wel van de eigenaar een zekere creativiteit en sportiviteit verwacht om te voorkomen dat de hond zich gaat vervelen en andere dingen gaat doen.Een Basenji blijft eigenwijs en zullen tijdens oefeningen of wandelingen regelmatig hun kop in de wind gooien en doen alsof ze alles vergeten zijn wat u hem heeft aangeleerd. 

    

Denk erom een Basenji zal nooit slaafs worden! En men moet ook niet proberen een basenji slaafs te maken doet u dit wel dan zal de Basenji zich tegen u keren en zult u beiden niet gelukkig zijn met elkaar. De Basenji ziet zijn mensen ook niet als meerdere zich maar meer als gelijke.

  

Samenvatting
De Basenji is een vierkant gebouwde, middelgrote hond met een elegante verschijning. Eén van zijn bijzonderheden is: hij blaft niet, maar is zeker niet stom. Hij heeft een krulstaart die hij vlakliggend aan één van de lendenen draagt. Fijngevormde rimpels vormen zich op de schedel als hij attent is en daarbij zijn oren spitst. Hij poetst zich als een kat en heeft geen typische hondengeur. Zijn temperament vraagt om veel beweging buitenshuis. Tegenover vreemden kan de Basenji zich gereserveerd opstellen.

  

Veel liefs ... jodelende groetjes ... Miryam

Katten ... de beste jagers ... ! !

  

Jagers instinct ! !

Al vele honderden , zoniet duizenden jaren, leven katten en honden al samen met de mens. En vooral de kat is bekend als de beste jagers . Alle katten beschikken als ze geboren worden over het jachtinstinkt om op muizen of vogels te jagen.

  

Echter als ze niet in een omgeving opgroeien waar muizen of vogels zijn dan leren ze dit af. Katten zijn trouwens te trainen in het jagen op muizen. Katers zijn trouwens even goed jagers als poezen. Dit in tegenstelling tot wat vaak beweerd wordt. 

   
   
Het is wel goed om te realiseren dat katten in onze maatschappij dusdanig goed gevoerd worden dat meestal de slachtoffers niet verorberd wordt. Hierdoor worden de slachtoffers vaak niet direct gedood maar als speelobject gebruikt dat vaak ook nog bij de baas wordt aangeboden. ...

Wist je dat ...De kat trouwens sporen uit zet in huis en in de tuin waar muizen door afgeschrikt worden. Dit maakt alvast de kans op muizen een stuk minder.

  

Veel liefs ...spinnende ... groetjes Miryam

Dominantieagressie bij de hond ... ! ! 

  

Wanneer de eigenaar vaststelt dat een dier agressief is verwijst hij naar een waarneembaar gedrag. Agressie wordt opgedeeld in 13 categorieën. Dominantie- en angstagressie zijn de meest voorkomende gerapporteerde problemen bij onze huisdieren. Een combinatie van verschillende soorten van agressie binnen één individu komen ook regelmatig voor.

  

Dominantieagressie is een vorm van agressie die wordt getoond t.o.v. mensen en die draait rond het verwerven van controle. Dominantie-uitingen zijn voornamelijk niet-agressief. Zo kunnen honden een “pushy” gedrag gaan vertonen t.o.v. hun eigenaar of kunnen dominante honden de toegang tot bepaalde plaatsen of objecten blokkeren.

  

Dit gedrag komt meestal voor rond de leeftijd van de maturiteit (18 tot 24 maanden leeftijd). Dit is ook de leeftijd waarop fobieën, scheidingsangst en andere angst-aandoeningen zichtbaar worden bij je huisdier. Het kan zichtbaar worden wanneer de eigenaar de hond benadert tijdens het eten, tijdens het spel met speelgoedjes of tijdens het slapen. Pfff .... effe ter verpozing ... een stukje puppy love ... kijk en geniet ervan ...vergeet wel het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... knipoogje ... ! !

Een dominantagressieve hond daarentegen kan agressief reageren wanneer over de hond wordt gestapt, wanneer de hond van bed of zetel wordt geduwd, wanneer de leiband wordt aangedaan, wanneer de hond wordt geduwd of wanneer de poten worden afgedroogd. De agressieve reacties op deze handelingen kunnen gaan van grommen tot happen en bijten.

 

Vaak lijkt de dominantieagressie plots te ontstaan maar dikwijls is er al, heel subtiel een voorgeschiedenis waarbij de eigenaar sommige signalen verkeerd inschat. Zo laat een eigenaar soms begaan dat een hond zijn voorpoten tegen zijn schouders zet waarbij de eigenaar dit interpreteert als een knuffel maar de hond dit kan zien als een uitdagend signaal.

  


Veel liefs .... dikke knuff ... Miryam

De Munchkin ... een kattenras ...leeft werkelijk op lage voet ! !

  

De munchkin is een kattenras dat bekend staat om zijn zeer korte poten

Dit ras is voor het eerst tentoongesteld in 1991 in Madison Square Garden. Het ras is afkomstig van een poes genaamd BlackBerry, die een nestje kreeg met verschillende kortpotige katten in 1982. De naam munchkin komt van de dwergen uit het verhaal De tovenaar van Oz. Het gen dat verantwoordelijk is voor de korte poten is dominant.

  
Hoewel de kat korte poten heeft, tast het zijn beweeglijkheid niet sterk aan. Hij heeft enkel wat meer moeite met springen. Munchkins zijn erg aanhankelijk, speels en actief. Alle variëteiten zijn acceptabel. Vermenging met gedrongen en stevige rassen moet vermeden worden. Kittens uit zo'n vermenging mogen niet doorgefokt worden

 

Het is één van de nieuwste rassen van kat, hoewel de kortpotige katten doorheen de 20ste eeuw in veterinaire literatuur zijn verschenen. Moderne Munchkins kunnen hun voorgeslacht bij een zwarte kortpotige kat vinden genoemd Blackberry,  (Louisiane in 1983). Munchkins werden eerst tentoongesteld in 1991 en  goedgekeurd door NBC- (nieuwe ras of kleur) status in 1995. Het wordt nog beschouwd als experimenteel en niet op brede schaal erkend.

Tot op heden, hebben Munchkins geen achter of ruggegraatsproblemen zoals die soms bij de Dachshond wel voor komt.

Munchkins zijn gezellige en hartelijke katten. Ondanks de korte poten, kunnen  Munchkins lopen, klimmen, en springen; evenwel  niet zo hoog
zoals hun neven met lange poten. Zie hier het heerlijk filmpje van Munchkins kittens die aan t spelen zijn ... Voor de kijklustigen onder jullie ....vergeet het liedje in linker kolom niet uit te zetten vooralleer
...je dit aanklikt hé .... Just have funn ... heerlijk ! !

 

Hun bewegingen worden beschreven als gelijkaardig aan dat van fretten. Zij zijn beschikbaar in een verscheidenheid van kleuren en in zowel lang als kort haar.Dit ras is nog niet erkend in Nederland.

  


Veel liefs ... spinnende groetjes ... Miryam

De Clydesdale is
waarschijnlijk het bekendste zware trekpaard.

 

De Clydesdale is waarschijnlijk het bekendste zware trekpaard. Men ziet ze vaak, met hun flitsende hoefbeweging en hun gecoördineerde passen in een groot span voor een felgekleurde bierkar. De Clydesdale komt uit Lanarkshire, Schotland. Een gebied dat, toen dit paard rond 1750 ontwikkeld werd, nog Clydesdale heette. Omdat de wegen steeds beter werden, verschoof het fokdoel van lastpaard naar tuigpaard. In Engeland werd het paard uitgebreid gebruikt voor werk op het land. In Amerika werd de Clydesdale meer gebruikt als paard in een express-span, waar zijn uiterlijk en elegante gang goed in uitkomen.

 

De kenmerken die de Clydesdale tot een apart ras maken, zijn: lang, zwaar, maar niet grof, behang aan de benen, een gladde romp en een lichte vachtkleur. Hij komt voor in goudbruin, bruin, voskleurig en stekelharig zwart. De kleur wordt geaccentueerd door witte vlekken, met name op het hoofd en de onderbenen. Het hoofd is breed en recht, de hals lang en gebogen.

 


Ziehier een prachtig reclamefilmpje van Budweiser ... waarmee de Clydesdale wereldwijd bekend staat... Voor de kijklustigen onder jullie vergeet eerst het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ...! !

Clydesdales hebben een stokmaat van ongeveer 1,65 m., en wegen tussen de 765 tot 855 kg. Het paard is niet het grootste trekpaard ter wereld, maar het steekt andere rassen naar de kroon met zijn gedistingeerde uiterlijk, zijn actieve bewegingen en daarbij zijn vermogen om zware lasten te trekken.

 

De Clydesdale komt uit een gebied dat nu Lanarkshire heet, in Schotland. Vroeger heette dit gebied Clydesdale, vandaar. De Clydesdale heeft net als veel Britse trekpaarden geprofiteerd van de introductie van Vlaamse hengsten bij inheemse merries. De stamhengst van het ras was Blaze, die zijn 'functie' uitoefende rond het jaar 1799.Hiiiiiii ... en hier een super grappig voorstellingske van een ezel die oooooooohhh zo graag eens met de Clydesdales mee wilt ... het kost hem dan ook zeer veel geduld en moeite ... ocharme ... hiiii ...  ! !

De Clydesdale is naar veel delen van de wereld geëxporteerd, waaronder Noord- en Zuid-Amerika, Europa, en de voormalige Sovjet-Unie. De Clydesdale heeft veel in steden gewerkt als trekpaard voor handelaren.

 
Op het platteland was hij niet erg gewild, omdat zijn zware behang lastig te onderhouden was op de modderige boerderijen. Bovendien prefereerden boeren toch de zwaardere werkpaarden. Zij kozen daarom meer massieve, minder gedistingeerde rassen. Waarschijnlijk de beroemdste Clydesdales uit Amerika zijn de paarden van de Anheuser-Busch Company, uit St. Louis.

 

Veel liefs ... proost ( Budweiser )... knipoogje ... Miryam