De uitdrukking “leven als kat en hond” ... ( 2 )

 

De uitdrukking “leven als kat en hond” komt natuurlijk niet zomaar uit de lucht vallen.
Honden en katten spreken als het ware een verschillende taal. Dit leidt tot misverstanden onderling.

  

VOORKOM CONFLICTEN
Juist omdat honden en katten op verschillende manieren communiceren, is het gemakkelijk om in een vicieuze cirkel te komen als hond en kat elkaar eenmaal in de haren zijn gevlogen. Bovendien kunnen ze elkaar behoorlijk beschadigen. Liever voorkomen dus dat dit gebeurt. Hoe doen we dat? We moeten in ieder geval een aantal basisprincipes hanteren.
 
  

Ten eerste moeten we ten alle tijden proberen te voorkomen dat de hond als een idioot achter de kat gaat aanjagen. Ten tweede moeten we ervoor zorgen dat hond en kat elkaar gaan associëren met leuke dingen, lekker eten bijvoorbeeld. Ten derde is het van belang dat zowel de hond als kat een eigen plekje in huis heeft waar hij of zij zich veilig voelt en zich kan terugtrekken zonder ‘belaagd’ te worden door zijn of haar nieuwe huisgenoot.
 
 

Er is overigens ook nog verschil of er een kat geïntroduceerd wordt in een huis waar reeds een hond leeft of andersom. Niet alle dieren kunnen het gezellig met elkaar samen vinden maar ... hier in het prachtig aangenaam filmpje... zijn kat en hond samen één ... ff tijd voor een knufffff en een gepaste liefkozing  ... hey ?? ... Have I told you lately... knipoogje Voor de kijklustigen onder jullie vergeet het muziekje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit te bekijken é ...knipoogje ...

 Een hond voelt zich veel minder snel bedreigd door een nieuwkomer in huis dan een kat, omdat hij als het ware in een roedel leeft en zich gesteund voelt door de leden van de roedel (u en uw gezin dus).
 
 

Een kat moet (in zijn beleving) in zijn eentje een heel territorium verdedigen en zal zich dan ook veel eerder bedreigd en onzeker voelen door veranderingen in dat territorium. Het hangt natuurlijk heel sterk van het karakter van de hond en/of kat af, of er eerder sprake zal zijn van agressief gedrag of juist angstig gedrag. Houd er rekening mee dat er honden zijn, die nooit in harmonie zullen kunnen leven met een kat. Dit zijn de zogenaamde notoire kattenmeppers, oftewel de honden die al jaren achter iedere kat aanjagen die ze in beeld krijgen en daarvoor al jaren worden beloond met een wegrennende ‘prooi’.

 

Veel liefs ... blijvende groetjes ...knipoogje ... Miryam

Praten met uw geliefde viervoeterke" De kat "

  

Wie met zijn kat wil praten, moet wel zijn taal verstaan. De kat beschikt over een groot aantal uitdrukkingsmogelijkheden. Hij kan over minstens vier communicatiemiddelen beschikken: geluid, mimiek, lichaamstaal en geursignalen.

  

Je kleine roofdier komt je vaak met een recht omhoog wijzende staart begroeten - de punt is daarbij iets van voren gebogen - en zegt daarmee luid en duidelijk: 'Ik ben je goedgezind en ben in een goede bui.' Vaak voegt hij daar ook nog 'hallo' aan toe door koerend te miauwen.

  

Een vertrouwde vorm van begroeten is die waarbij de kat zijn neus naar jou neus brengt.
Ziehier een knap staaltje aan geluiden ... ze lijken wel echt te kunnen praten ... smile ! Voor de kijklustigen onder jullie vergeet het muziekje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit te bekijken é ...knipoogje ...
 

Nog intiemer wordt het wanneer je kat je hand likt: een teken van diepe sympathie. De kat maakt contact door zachtjes langs de benen van zijn baasje te strijken, kopjes te geven en te spinnen. Gaat hij ook nog op zijn rug liggen, dan is de boodschap niet mis te verstaan: 'Aai mij.'

  

Veel katten komen meteen aanlopen zodra hun baasje hen roept. Daarbij is het belangrijk dat je lokkend roept en niet op een scherpe commandotoon. De kat komt vrijwillig, of ze komt helemaal niet.

   

In de omgang met zijn minitijger gedraagt de empathische kattenmens zich kalm en bedaard, want onze spinnende vrienden moeten niets hebben van lawaai. Wanneer je wilt communiceren met een nog wat angstige kat, kun je hem het best met een sussende, ko3erende stem en met langgerekte klinkers aanspreken: 'Goeoed, goeoed, kooom maaar.' ( ghiiiiii ... euh ... ch zen ne limbuuurrgse ééé ... ) maar nee ... euh omdat katten zelf zo kunnen zingen ... kopieren we dit even é ... is het nu op z'n limburgs ... brabants of op zijn Vlaanders ... smile ...

  

Veel liefs ... eugske pink  .... Miryam

De Shetlandpony ... sterker dan een trekpaard ?

 

De Shetlandpony komt van oorsprong van de Shetland eilanden, ten noorden van Schotland. Op deze eilanden heerst een klimaat van koude, wind en regen. Het voedselaanbod is klein en kent weinig variatie. De Shetlandpony heeft zich aan dit strenge klimaat weten aan te passen door een weelderige staart en manenpartij en een bijzonder dikke vacht in de winter te krijgen. De pony's bleven door het beperkte voedselaanbod klein van stuk en zijn taai, sober en sterk.
Op de Shetland eilanden werkte de pony voornamelijk als lastdier. (o.a. hooi en turf transport) Later werd deze kleine pony veel ingezet in de kolenmijnen maar gelukkig komt dat nu niet meer voor.

 

De Shetlandpony kwam in de dertiger jaren naar Europa en vervulde voornamelijk een rol als trekdier. Ziehier een mooi en aangenaam filmpje van shelty's ... Voor de kijklustigen onder jullie vergeet evenwel het liedje in linkerkolom niet uit te zetten hé ... !

De pony nam destijds ook de taken van de, toen nog bestaande, trekhonden over. Op kleine landbouw- en fruitteeltbedrijven verrichte hij veel werkzaamheden. Het is bekend dat een Shetlandpony, in verhouding tot zijn maat en gewicht, sterker is dan een groot trekpaard. De Shetlander is zelfs, toen de grotere rijpony's nog niet zo bekend waren, vrij veel ingezet als kinderrijpony.

  

Het gebruik
Het gebruik van de kleine Shetlanders is bijzonder veelzijdig te noemen! Behalve als 'speelpony' voor de kinderen (laat kinderen nooit zonder toezicht met het dier sollen!), wordt de Shet gebruikt als rijpony, in 1-, 2- en 4 span bij het aangespannen rijden, zowel recreatief als in wedstrijdverband en vaak in de vrijheidsdressuur!Zie hier euhh ... na freestyle Doggy dancing ... nu werkelijk Freestyle Pony dancing ... super om zien .... prachtig hoor !!

Er worden soms demonstraties gegeven die er niet om liegen en die de Shetlandpony toch een heel ander aanzicht geven!

 

Veel liefs ... knusse groetjes ... Miryam

Hoe wordt het apporteren leuk voor je hond ... ! !

 
HAAL HEM ZELF MAAR... ! Heb jij ook zo'n hond die je met opperste verbazing staat aan te kijken als je een leuk speeltje voor hem weggooit ? Of een hond die wel een speeltje ophaalt, maar het vervolgens heel hebberig voor zichzelf houdt ? Oorzaak hiervan kan zijn dat de hond niet gestimuleerd is, het nooit geleerd heeft ! Hoe kun je dit voorkomen? Stimuleren en heel veel oefenen ... ! !

  

Zo wordt een speeltje leuk: Er zijn honden die niet weten wat ze met een speeltje aan moeten. Sommige honden houden er gewoon minder van dan andere om iets in hun mond te nemen. En er zijn honden die in hun jeugd nooit speeltjes hebben gehad en spelen gewoon nooit geleerd hebben. Zaak is uit te vinden of ze echt nergens om geven: vaak blijkt een hond wel geïnteresseerd te zijn in een speciaal speeltje dat hij gewoon nog niet had. Er zijn honden die van een piepbeest houden,' of van een zacht speeltje van zeemleer. Of van een rubberbal met belletje. Of een hal aan een touwtje. Of van een frisbee. En er zijn honden die alleen maar pluchen speelgoed waarderen. 

      

Probeer eerst verschillende dingen en neem dat speeltje - liefst twee - waar hij wel enige interesse voor had. Lukt het helemaal niet, knoop dan zijn favoriete hapje in een oude sok en hang die ergens op. Moedig de hond aan eraan te ruiken en te trekken. Geef steeds een andere sok. Als je hond enthousiast wordt als je zijn sok ergens ophangt is het tijd om het spel te veranderen: nu houdt je de sok vast en moedigt de hond aan om eraan te trekken. Gaat dat eenmaal enthousiast, dan is het moment van apporteren aangebroken. De hond is genoeg gemotiveerd om de sok te leren apporteren. Gebruik dus de sok of zo'n speeltje waar hij uiteindelijk toch interesse voor bleek te hebben. 

 

Je hond vindt een speeltje leuk: Als je hond een speeltje naar je toe brengt, neem je dat aan, geef wat lekkers en gooi het weer weg. Dat is vrij simpel, zo'n hond zal makkelijk leren apporteren. In feite kan hij het al, alleen nog niet op verzoek. Herhaal het spel en breek het af als de hond nog enthousiast is. Het kan ook zijn dat de hond met het speeltje bij je terugkomt, maar het niet afgeeft. Geen nood. Eerst probeer je hem te bewegen het voorwerp te ruilen voor een heel smakelijk hapje. Als dat lukt, gooi het speeltje dan weer voor hem weg. Een hapje in ruil voor een speeltje en dan het speeltje weer terug, dat is zo'n slechte ruil nog niet. Je kunt in plaats van wat lekkers ook een ander speeltje nemen waar de hond dol op is. Geeft hij je het ene, dan beloont jij hem met 'goed' en gooit het andere voor hem weg.

 

Resumerend. Met de nodige inspanning en een positieve beloning is het mogelijk vrijwel iedere hond te leren apporteren. Apporteren is niet alleen een enig spel voor baas en hond voor de rest van zijn leven, maar tevens een heel prettige manier om probleemgedrag weg te trainen. Een hond leren apporteren is dus echt zinvol.

De uitdrukking “leven als kat en hond”....

 

De uitdrukking “leven als kat en hond” komt natuurlijk niet zomaar uit de lucht vallen. Katten en honden zijn nu eenmaal zeer verschillende diersoorten, die elkaar door hun verschillen in karakter en manier van communiceren niet altijd even goed kunnen begrijpen. Toch zijn er waarschijnlijk talloze voorbeelden in ieders omgeving, waarbij hond en kat prima samen kunnen leven of zelfs dikke maatjes zijn. De gemakkelijkste situatie is die, waarin hond en kat van jongst af aan met elkaar opgegroeid zijn.

 

Pups kunnen tijdens een kennismaking in de socialisatie periode, de leeftijd van 3 tot 12 weken, in principe overal aan wennen en dat geldt ook voor kittens in de leeftijd van 2 tot 7 weken. Maar de realiteit is natuurlijk meestal dat minstens één van de twee dieren ouder is bij de introductie van de nieuwe huisgenoot. Afhankelijk van het karakter van de hond en het karakter van de kat vergt de introductie van een kat bij een hond of andersom meer of minder intensieve begeleiding van de mens. Immers, wij begrijpen iets van beide diersoorten en kunnen met behulp van deze kennis als een soort ‘bemiddelaar’ optreden.

 

Honden en katten spreken als het ware een verschillende taal. Dit leidt tot misverstanden onderling. Ziehier een prachtig filmpje ... smile " The Magic Touch  " ... Voor de kijklustigen onder jullie ... vergeet evenwel het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... Just  ... ... enjoy it ... knipoogje  ...!

Zo is een kat die met opgeheven staart loopt op zijn gemak en ontspannen. Een hond die met een opgestoken staart loopt straalt dominantie uit, is juist uiterst gespannen en kan zelfs tot de aanval overgaan.

 

Een hond die de oren plat naar achteren legt kan angstig zijn of onderdanig, bij een kat kunnen naar achteren gedraaide oren eveneens op angst wijzen, maar ook op agressie en aanvalsbereidheid. Wanneer de hond op de rug gaat liggen en dus de buik bloot geeft, geeft hij zich over en verwacht hij met dat gedrag de agressie van de ander af te wenden.
 
  

Een kat die op de rug ligt met de buik naar boven is juist bereid om nog even door te gaan met de vechtpartij, waarbij de kat fel kan uithalen met de achterpoten. Een hond kan onderdanige signalen afgeven, een kat toont zijn overgave met de vlucht. Voor de meeste honden is een wegrennende kat juist de ultieme stimulans voor zijn jachtinstinct. Van nature hebben honden nu eenmaal de neiging om achter snel bewegende voorwerpen of dieren die bij hen vandaan gaan aan te rennen. Meestal worden de honden ook nog eens beloond voor dit jachtgedrag, omdat slechts enkele katten het lef hebben om dan juist te blijven staan en eens flink uit te halen. 

 
 
Veel liefs ... dikke knuffffff ... knipoogje ... Miryam

De Pinto .... paarden met een gevlekte vacht ... !

  

De Pinto stamt af van de paarden met gevlekte vacht die NoordAmerikaanse indianen ontvreemdden bij de conquistadores. Zijn naam heeft hij te danken aan een Spaans woord, 'pintado', wat 'geverfd' betekent. Een Pinto karakteriseert zich beter aan de hand van zijn kleur en niet zozeer door zijn bouw.

 

Gewoonlijk is het een stevig gebouwd, krachtig paard dat gedurende lange tijd inspanningen kan leveren. De vacht van de Pinto kan worden onderverdeeld in twee groepen: de 'overo' (witte vlekken op een gekleurde ondergrond) en de 'tobiano' (wit met vlekken in verschillende kleuren, behalve zwart).

  

De Pinto werd nog niet zolang geleden erkend als ras en dan nog maar alleen in de Verenigde Staten. Dit spectaculaire paard heeft soepele, losse gangen en gewoonlijk is het bijzonder comfortabel. Het bezit een korte, dunne staart. Wellicht ontstond die door selectief fokken om niet te blijven hangen aan de struiken en doornen van de ongerepte vlakten in de VS.

Ziehier hoe prachtig zij zijn in het vrij lopen ... geniet van de ruime gangen die deze paarden bezitten  ... is echt een staaltje kunst ... Voor de kijklustigen onder jullie ... vergeet evenwel het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... Just  ... ... enjoy it ... knipoogje  ...!

  

Veel liefs ... warme groetjes ... Miryam

Na de grootste (De Maine Coon )nu het kleinste kattenras ... De Singapura...

  

Het Ontstaan :
Van dit ras is het ontstaan nog zeer recent en al zeer veel beschreven her en der. Singapura is het Singaporese woord voor het land zelf. Ook kucinta oftewel liefdeskat is in Singapore tegenwoordig een veel gehoorde bijnaam voor dit ras, wiens beeltenis tegenwoordig gebruikt wordt als promotiemateriaal voor het land van herkomst.

  

De familie Meadow leefde begin jaren 70 in Singapore en keerde daarvan terug naar de Verenigde Staten met medeneming van enkele van de lokale katten.
Deze katten zagen zij daar in de riolen en stegen van Singapore rondlopen en vielen op door hun gemeenschappelijke kenmerken.

 

 

Het Karakter:
Ook hier kunnen we weer een boekje open doen over de gedragseigenschappen van dit ras. Zeer sociaal, hetgeen zich ten zeerste uit in de positieve benadering naar alle andere huisgenoten (dieren en mensen) toe. Conflictsituaties gaan ze meestal uit de weg, ruzies onderling komen dus bijna nooit voor. Alles wat nieuw is wordt onderzocht, overal willen ze bij zijn en al heel gauw ontwikkelen ze een routine met je waar ze je ook graag aan houden. Vertoon je bepaald gedrag, snoepjes geven op een bepaald tijdstip bijvoorbeeld, dan word je daar ook altijd door ze aan herinnerd. Door hun engelachtige uiterlijk en vragende oogopslag kun je ze ook heel moeilijk iets negeren

  

Veel liefs ... spinnende groetjes ... Miryam

 De Newfoundlander .....
Steeds klaar voor een reddingsoperatie ... ! !

 

Ideale gezelschapshond - waterliefhebber - geschikt voor reddingswerk - bestand tegen alle weerstypen - retriever Omstreeks 1732 werden op New Foundland grote, 'beerachtige' honden aangetroffen. Zij hielpen vissers met het aan wal brengen van netten. Newfoundlanders voelen zich uitermate op hun gemak in het water. Ondanks zijn stoere formaat en zijn achtergrond als werkhond is de Newfoundlander een zeer vriendelijke en meegaande hond.

 

Allerlei voorouders worden hem toegedicht, zoals de Portugese Waterhond, de Pyreneese Berghond, de Duitse Dog en inheemse honden van vóór Columbus, zoals de vissershond, de John's Dog. Mogelijk heeft hij iets van allen. Als kustbewoners werkten deze honden zowel te land als te water. De dichte, dikke vacht beschermt deze vriendelijke reus tegen invloeden van ijskoud water. Het spreekt vanzelf dat aan die vacht de nodige aandacht moet worden besteed 

  

Vooral voor kinderen is de Newfoundlander beschermend. Het ras heeft een sterk instinct om alles uit het water in veiligheid te brengen. De Landseer is een variëteit van de Newfoundlander, maar in 1960 werd de Landseer ECT als apart ras erkend. AARD : dit prachtig dier is alom geliefd in de hondenwereld. 

 

Hij heeft een ongeëvenaard karakter.  Dit is beslist een hond die zich onderscheidt van andere honden en majestueus overkomt.  Hij is in staat zich te beschermen tegen zogenaamde vijanden, maar hij maakt werkelijk geen onderscheid wanneer zijn hulp gewenst is.  Zonder twijfelen redt dit dier een collega-hond, waarmee hij niet eens op vriendelijke voet staat, van de verdrinkingsdood. 

  
Ziehier hoe zo een trainingsprogram er uit ziet ... prachtige mooie beelden met een leuk en aangenaam muziekdeuntje ... voor de kijklustigen onder jullie vergeet eerst het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ...! !

 

Aan de rand van dit meer staat een hondenschool. Een school voor réddingshonden. Hier zijn ze: de reddingshonden met hun trainers. Ze hebben geleerd mensen te redden die in het water in de problemen zijn geraakt. Kijk, daar is iemand die in moeilijkheden zit. De hond zwemt naar hem toe ... en brengt hem in veiligheid. Om een goede reddingshond te worden moet een hond een lange en zware training volgen. Die kan wel een paar maanden duren.

 

Newfoundlanders zijn hele grote honden. Maar ze zijn ook heel gevoelig en beschermend. Engelse ontdekkingsreizigers zagen deze honden voor het eerst op het eiland Newfoundland en hadden direct in de gaten hoe bijzonder deze dieren zijn. Zelfs met een lekke boot heeft de Newfoundlander geen enkele moeite. De Newfoundlander is een hond die gewend is om in water te werken. Hij is heel groot en sterk en kan daardoor kilometers ver zwemmen. Nu wordt het moeilijk: de man in nood is flauwgevallen en kan dus niet meewerken. Wat zal de hond doen? Klaar voor de volgende reddingsoperatie!....... Oei ... hier een uitschuiverke van hoe sterk deze honden wel zijn ... is degelijk een grappig en ... euh ... komisch filmpje

 

Het is een uitstekende waakhond; hij is rustig, betrouwbaar en zelfbewust,
zacht van karakter maar zeer moedig.

Verkeer en veiligheid te paard ...
(Volgens Belgische Wetgeving)

  

Veel liefs ... hmm als ruiter weet je nu ... euhm
... toch al een beetje hoe het moet als je de openbare weg op moet ...veiligheid eerst ... groetjes Miryam

De Devon Rex .....( huiskat )!
Ook deze word aanbevolen aan mensen die allergisch zijn voor katten .... ! !

 

Herkomst.
In 1960 vond men in het Engelse Graafschap Devonschire een kat met een krullende vacht. Tien jaar eerder was in cornwall ook een dergelijke kat aange troffen,de eerste Cornish Rex.De nieuw gevonden kat en zijn nakomelingen werden aanvankelijk dan ook gekruist met Cornish Rexen, omdat men dacht dat het om een identieke vachtmutatie ging.

  

Al gauw bleek het om een ander soort krullende vacht te gaan en besloot men de tweede vachtmutatie separaat door te fokken en deze te noemen naar het gebied van oorsprong. Het type van de allereerste Devon Rex, een zwarte kater met de naam Kirlee,was erg apart en werd gekenmerkt door een grappig, koboldachtig kopje en een gematigd elegant lichaam. Deze kat vertegenwoordigde het gewenste rasbeeld. Met behulp van vele andere kattenrassen en huiskatten werd de Devon Rex als ras opgebouwd.

 

Karakter.
De Devon is een intelligente kat met een zachtaardig,aanhankelijk karakter. Hij is zeer op mensen gericht, en kan er moeilijk tegen om alleen te zijn. Het liefst heeft hij de hele dag mensen om zich heen; het is dan ook niet verstandig om een Devon Rex zijn dagen in een buitenren te laten slijten, het dier zou wegkwijnen en ziek worden van eenzaamheid.
 
 

Ziehier een mooi samengesteld filmpke met een aangenaam muziekdeuntje ...vergeet eerst het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... enjoy it ...smile !!
 

Ze zijn erg nieuwschierig en willen overal bij betrokken worden. Omdat ze zo intelligent zijn en zo gericht op hun verzorgers kunnen deze katten allerlei kunstjes leren, zoals apporteren van propjes papier en het lopen aan een tuigje. Devon Rexen gaan gewoonlijk goed om met andere katten, maar ook met honden kunnen de meeste het prima vinden. Omdat ze amper verharen, zijn ze voor veel mensen ideale huisdieren.

  

Uiterlijk
De Devon Rex is een vrij kleine kat met een slank, stevig gespierd lichaam.

 

Veel liefs ... dikke knuff.... Miryam

Het Zwijgerhondje ... beter gekend als het Kooikerhondje ...   Geschiedenis Kooikerhondjes behoren tot een oud, Nederlands ras. Op schilderijen van 17e eeuwse meesters o.a. Jan Steen zijn vaak spioenachtige hondjes te zien die veel lijken op het huidige kooikerhondje. Het ras werd vroeger ook wel het Willem de Zwijgerhondje genoemd, naar een beroemd verhaal, beschreven door geschiedschrijver Pieter Hooft. Hij maakt in zijn boek 'Nederlandsche Historiën' melding van een hondje, welke het leven van Prins Willem van Oranje gered zou hebben toen deze in 1572 in zijn legertent bij Hermigny door het gekrab van dit hondje gewekt werd en zodoende tijdig kon ontsnappen aan de Spaanse overvallers.       Kooikerhondjes werden oorspronkelijk gefokt voor het werk in de eendenkooi, maar met de afname van het aantal eendenkooien, begin twintigste eeuw, dreigde ook het kooikerhondje te verdwijnen. Het is de verdienste van mevrouw M.C.S. Baronesse van Hardenbroek van Ammerstol dat dit oud Nederlandse ras niet uitstierf.

 

Karakter
Het kooikerhondje is een lief, vrolijk en pittig hondje, attent en intelligent, dat in hoge mate bereid is om voor de baas te werken. Hij is goed waaks, maar slaat alleen aan als er reden voor is. Het kooikerhondje is gevoelig voor lawaai en harde woorden. Hij is geen allemansvriend en is aanvankelijk terughoudend tegenover vreemden, kinderen en andere honden.

 

Afhankelijk van het temperament zal hij vluchten of grauwen als hij zich onzeker voelt. Heeft hij iemand geaccepteerd dan is er een vriendschap voor het leven gesloten.

Van huis uit is het kooikerhondje een werkhondje: assistent van de kooibaas, bewaker van huis en erf, verdelger van muizen, mollen en ratten. 

 

Dat houdt in dat hij veel beweging nodig heeft. Een hond die te veel thuis zit en niet verder komt dan de eigen tuin, al is die nog zo groot, wordt geestelijk en lichamelijk tekort gedaan. De eigenaar moet de intelligentie van het hondje, zijn opmerkzaamheid, zijn werklust en de sterke band met de baas uitbuiten, door veel met de hond bezig te zijn. Ghiiii ... navanhand dit filmpke laat ik de beoordeling aan u over .... smile ... hoe sterk de werklust met baasje wel kan zijn  ... pfffff ... daar gaan we ... vergeet eerst het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... enjoy it ...smile !!

Hoewel er tegenwoordig nog steeds kooikerhondjes zijn die in de eendenkooi hun werk verrichten, zullen de meeste hondjes daar niet aan toe komen.

 

In vorm van spel, cursussen op gebied van gedrag, gehoorzaamheid en behendigheid, speuren en zoeken zal 'plaatsvervangend' werk gezocht moeten worden. Samen iets ondernemen met de baas is zijn lust en leven. 

 

Veel liefs ... knipoogje ... Miryam !

De PASO FINO een van de meest opwindende en comfortabele paardenrassen ter wereld...

  

Graag laat ik je kennis maken met een van de meest opwindende en comfortabele paardenrassen ter wereld, de PASO FINO.
Het grote verschil tussen een PASO FINO en andere paarden is zijn "GAIT" ... ! 

 

Ik geef nooit vlug mijn persoonlijke mening over iets ...maar is zelfs voor mij de eerste keer dat ik kennis mocht maken met deze toch uitzondelijke pas , de " GAIT "  ...en zet dan ook dadelijk een filmpje ter beschikking ... pfffff ... daar gaan we ... vergeet eerst het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te
klikken ... knipoogje !

Naast de stap, draf en galop heeft de PASO FINO nog een uiterst comfortabele karakteristieke viertakts laterale gang. Wanneer een Paso Fino "GAIT", ontstaat er een schommelvrije zone, juist daar waar het zadel ligt.

 

Dit heeft als gevolg dat je totaal stil zit, zonder hiervoor moeite te doen. Voor de paardenkenners ... dit is geen tölt ... k zou de twee eens samen moeten zetten ..de " GAIT is een vezamelde pas ..hoe meer verzameld ...des te meer punten men kan scoren !!!

 

Een PASO FINO is in vele opzichten, een ideaal familiepaard. Het is een trouw, atletisch, sierlijk en elegant paard. Verder heeft de PASO FINO een zeer vriendelijk karakter. Het is dan ook een intelligent, aanhankelijk en gemakkelijk te houden paard.

De PASO FINO houdt van mensen. Het ras komt in alle kleuren voor.
De schofthoogte ligt normaal tussen 147 cm en 156 cm. 

 

De Paso Fino is een paard voor alle seizoenen, klimaten en doeleinden.
Het unieke comfort opent een wereld voor alle ruiters. ... zijn er nog woorden voor nodig ... !

  

Veel liefs ...PASO vriendelijke groetjes ... Miryam

Wat is een Pixiebob ...?

  

Een Pixiebob is een gedomesticeerde kat, met het uiterlijk van een Noord Amerikaanse Bobcat. Als je een Pixiebob ziet, moet je het gevoel hebben dat je oog in oog staat met een “gedomesticeerde neef’’ van een Bobcat. De Pixiebob is ontstaan door kruisingen van huiskatten met wilde katten in de bergen van Noord Amerika.
Met de nakomelingen van deze katten, is het fokprogramma van de Pixiebob gestart. De Pixiebob onderscheidt zich niet alleen door haar afkomst van andere kattenrassen, maar ook door het speciale uiterlijk en het specifieke karakter.

 

Specifieke eigenschappen van het uiterlijk.
Het hoofd en het gezicht van een Pixiebob is het belangrijkste aspect voor de rasstandaard. Je moet alleen al aan het hoofd en gezicht kunnen zien of het een Pixiebob is of niet. Want ze moeten de “look” van een bobcat hebben. Ziehier een prachtig filmpje van dit wel uitzonderlijke lieve kat ... vergeet het muziekje in linker kolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ...

Het zijn middel tot grote katten, De poezen wegen tussen de 4 en 6 kilo, de katers tussen de 6 en 11 kilo. 

 

De vacht moet lijken op de uitstaande vacht van een bobcat, in de kleur brown spotted tabby. De agouti [strepen inde vacht] bestaat uit 4 kleurlagen en eindigt met een ticking. Over het hele lichaam moet een tabby patroon zitten, in de vorm van gebroken strepen of rozetten. Er zijn meer kortharige dan langharige Pixiebobs. De staart mag niet langer zijn dan op hakhoogte, met het liefst een donkere staartpunt. 50% van de katten zijn polydactyl [extra tenen aan de voeten], . En ze hebben vlezige dikke voeten.

Karakter
Extreem intelligent, zeker als de Pixie dingen moet bedenken om er zelf beter van te worden. Actief maar niet hyperactief. Ontwikkelt een sterke band met zijn “familie”de mens. Geweldig in omgang met kinderen en andere dieren. Extreem rustig qua stemgeluid, ze hebben een speciaal stemgeluid dat het beste te beschrijven is als het geluid van druppelend water in een grot. Goed te trainen, altijd in voor een spelletje. Ze worden ook wel beschreven als Dogs in disquise.

  


Veel liefs ....spinnende pixie groetjes .... hiii ... Miryam

De IJslandse Hond .... werkhond ...! !

    

De IJslandse Hond is een werkhond bij uitstek, die geschikt is voor het harde klimaat op IJsland. Een van zijn belangrijkste taken is het begeleiden van een kudde paarden. De honden werken zelfstandig en zorgen ervoor dat de paarden bij elkaar blijven en de juiste richting op gaan. Zij doen dit met veel geblaf en een hoop geren, waarbij zowel paarden als honden plezier bij lijken te hebben. Ook wordt de IJslandse Hond gebruikt bij het hoeden en drijven van de schapen. De hond  hield de schapen bij elkaar en spoorde afgedwaalde schapen op en  leidde ze naar veilige plekken. Dit laatste kon hij zelfs onder zeer barre weersomstandigheden en in het donker. IJsland ligt zo noordelijk dat er in de wintereen bijzonder lange nacht is, zodat veel buitenwerk in het donker verricht moet worden

In de zomer werd de hond met de kudde op hooggelegen weiden achtergelaten; hij was dan dagen de enige oppasser van de kudde. Hij moest daar de lammeren beschermen tegen de roofvogels, wat je nu nog herkent als de hond grote vogels (reigers) al blaffende najaagt. In het najaar bracht hij ze samen met de boer te paard weer terug naar de boerderij. Daar werden de honden gebruikt om het vee weg te houden van de weilanden voor de hooivoorraad in de winter. Om al deze taken te kunnen doen moesten de honden zeer intelligent zijn en werden ze drastisch op hun karakter geselecteerd.

 
De IJslandse Hond bezit nagenoeg geen jachtinstinct, maar de neiging tot achtervolgen (het drijven) is wel heel sterk. Dat achtervolgen heeft wel iets te maken met jacht, maar er is een  grens waar de hond niet overheen gaat.  Op die grens stopt het achtervolgen van wild, paarden, reigers, trimmers, fietsers, etc. De neiging om bij de eigen roedel (gezin), resp. kudde of meute te blijven overheerst dan, voor mensen die bij het bos wonen is een niet-jagende hond een uitkomst !

De IJslandse Hond is een fijne gezinshond,  zeer gesteld op het leven in de huiselijke kring en wordt graag aangehaald. Door deze aanhankelijkheid is een IJslandse Hond  niet graag alleen, hoewel de hond als pup langzaam kan leren enkele uren alleen te zijn. Het liefst gaat hij overal mee naar toe, ook op vakantie,  en omdat hij zo inschikkelijk is kan hij ook bijna altijd mee. Een IJslandse Hond is daar waar u bent, hij houdt u voortdurende in de gaten zonder hinderlijk aanwezig te zijn.

 

Veel liefs ... brrr ... warme groetjes ...Miryam

 Lijnpaard....trekschuit ... snikjong...
één van de voorlopers van het modern openbare vervoer ...

 

Een trekschuit is een historisch schip met een roefje, dat door een paard of door menselijke kracht vanaf de wal wordt voortgetrokken. De trekschuit werd vooral gebruikt voor vervoer van passagiers. 

 

De trekschuit is een Nederlandse uitvinding uit de Gouden Eeuw. Hij is één van de voorlopers van modern openbaar vervoer geweest: de schuit voer volgens dienstregeling en nam iedereen mee die bereid was om het vastgelegde bedrag te betalen.

 

Het schip wordt getrokken door de snikjong ook genaamd jagertje. Dit trekken wordt jagen genoemd. Het pad waarlangs de jager loopt heet jaagpad. Dit jagen ging zeer langzaam, vaak niet sneller dan 2 à 3 km per uur.

In de 17e en 18e eeuw waren er in Holland, Friesland en Groningen veel verbindingen die met trekschuiten werden onderhouden. Tot de komst van de spoorwegen in de 19e eeuw was de trekschuit de meest comfortabele en regelmatige wijze van transport tussen de steden en dorpen die met trekvaarten waren verbonden.

 

Lijnpaarden
aan de lijn gekoppeld,waar het zware schip aan drijft;
druipend van het zweet dat droppelt langs hun lenden, oud verstijfd.
Willig trekkend aan de stangen Gaan twee ruinen, bruin gehaard,
Hunne stille slentergangen,Één van stap, langs heen de vaart.

 


Veel liefs ... vaartse groetjes ... Miryam

You've Got A Friend... ! !

 

 You've Got A Friend...meer dan deze woorden zijn er echt niet nodig ...vertaling van het prachtig aangenaam fluisterend liedje ... knipoogje ... hmm ! !

 

Wanneer je in de put zit en moeilijkheden hebt . En je hebt een helpende hand nodig En niets, helemaal niets gaat goed Sluit je ogen en denk aan mij En ik zal er snel zijn Om zelfs je donkerste nachten te verlichten Roep mijn naam En je weet , waar ik ook ben Ik ren naar je toe . Om je weer te zien ! Winter, lente, zomer of herfst Al wat je hoeft te doen is roepen En ik zal er zijn, ja, ja Je hebt een
vriend. Als de lucht boven je Donker wordt en vol wolken is En de oude noordenwind begint te blazen

 

Houd je hoofd bij elkaar en roep hardop mijn naam En ik zal snel op je deur kloppen Roep mijn naam en je weet, waar ik ook ben Ik ren naar je toe om je weer te zien Winter, lente, zomer, herfst Al wat je hoeft te doen is roepen En ik zal er zijn, ja, ja,ja. Hey, is het niet goed te weten dat je een vriend hebt?

 
Mensen kunnen zo kil zijn Ze kwetsen je en verlaten je Ze nemen je ziel als je hen hun gang laat gaan O ja, maar dat laat je niet gebeuren Roep mijn naam en je weet , waar ik ook ben Ik ren naar je toe om je weer te zien ..., weet je niet dat In winter, lente, zomer of herfst Je me alleen maar hoeft te roepen En ik zal er zijn, ja, ik zal er zijn .Is het niet goed te weten dat je een vriend hebt ... ?

 

Hey ...You've Got A Friend... Veel liefs , knuff Miryam

Overgewicht bij katten ...

  

Zwaarlijvigheid speelt een belangrijke rol. Dikke katten en poezen bewegen minder. Bij verminderde activiteit zijn ook darmen en andere orgaanstelsels minder actief.

Geslacht:
vanwege de nauwere plasbuis bij katers zien we bij deze sneller volledige obstructies van de plasbuis dan bij poezen. 

 

Hoe herken je het ?
Aangezien de obstructie van de urethra levensbedreigend kan zijn, is het van belang dat u als katteneigenaar in staat bent om de symptomen die mogelijk hierop kunnen wijzen, kunt herkennen.

Neem onmiddellijk contact op met uw dierenarts als u een van onderstaande symptomen opmerkt.
Urine met bloed erin, abnormale kleur van de urine.
Veel persen tijdens de mictie (=het plassen), of vaak plassen van slechts kleine hoeveelheden, miauwen of schreeuwen als zij/hij op de kattenbak is.
Gedragsveranderingen als lusteloosheid of juist onrust, vaak naar de kattenbak lopen, klaaglijk miauwen, zich verstoppen of niet willen eten, veelvuldig likken rond anus en penis of vulva.
Plots plassen op afwijkende plaatsen, of plassen in huis
Abnormale houding tijdens de mictie

  

Behandeling
De behandeling zal dus afhankelijk zijn van de oorzaak. Veelal zal er een speciaal dieet gegeven worden. Vaak zullen er antibiotica gebruikt worden, en meestal een tijdje een pijnstiller. Is er echt sprake van een algehele obstructie van de urethra, dan moet er een katheter in de plasbuis gebracht worden tot in de blaas. Dit kan zeer lastig zijn, aangezien de plasbuis heel erg nauw is, en verstopt zit met kristallen!Als het gelukt is om de katheter te plaatsen, dan zal de blaas gespoeld worden. Vaak wordt de katheter enige dagen op zijn plek gelaten om zodoende een volgende verstopping te voorkomen. Ziehier een leuk  en plezant filmpje... hiiiiii ... met een knipoogje naar.... ! ! Voor de kijklustigen ... gelieve eerst het liedje in linkerkolom uit te zetten alvorens dit te bekijken hé ...

De behandeling wordt voortgezet totdat er in de urine geen afwijkingen meer gevonden worden. Vaak zal er overwogen worden om gedurende langere tijd, soms levenslang, speciaal dieet voer te geven.

  


Veel liefs ... actieve groetjes Miryam

De Ierse Wolfshond ... de grootste gestalte en een indrukwekkende verschijning...

  

De Ierse wolfshond is een hond met een uitzonderlijk zacht en gevoelig karakter, dit ondanks zijn enorme jachtpassie. Het is een hond die naast je leeft, het is absoluut geen hond die geschikt is voor africhting of bewaking. Ook is een Ierse wolfshond een hond die beslist niet in een kennel gehouden dient te worden, dit ras wil bij de mensen zijn, ze hebben namelijk een enorme “will to please “en in een kennel kwijnen ze weg. De Ierse wolfshond valt onder de rasgroep windhonden en dit houd o.a in dat deze honden niet buiten los mogen lopen, ze vallen namelijk onder de zogenaamde lange honden en dit betekend dat ze dus jagen op het zicht.

 

De Ierse wolfshond is een zeer snel groeiende hond, bij de geboorte wegen de puppen tussen de 500 en 800 gram, op de leeftijd van tien weken wegen ze tussen de 12 en 15 kilo. Een reu is pas volledig volwassen op leeftijd van drie jaar en weegt dan ongeveer 80 kg. en heeft een gemiddelde schofthoogte van ongeveer 95 cm. Teven zijn minder zwaar en minder groot.



ALGEHEEL BEELD:
De Ierse Wolfshond moet niet zo zwaar of massief zijn als de Duitse Dog, doch zwaarder of massiever dan de Deerhound, op wie hij overigens in algemeen type moet gelijken. Zij die meer wensen te weten of te zien ... zie hier een prachtige docu... zeker de moeite om eens te zien Vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé !

Van grote gestalte en indrukwekkende verschijning, zeer gespierd, sterk doch sierlijk gebouwd, gemakkelijk en vlot in zijn bewegingen; hoofd en hals hoog gedragen; de staart wordt in een opwaartse lijn gedragen, met een lichte bocht aan het einde. De minimumhoogte en -gewicht van reuen moet ca 79 cm en circa 54.5 kg zijn.

  

Die van teven circa 71 cm en circa 40.8 kg. Alles, dat hier beneden blijft, moet van mededinging worden uitgesloten. Grootte, inbegrepen schouderhoogte en evenredige lichaamslengte, is het ideaal, waarnaar moet worden gestreefd; de bedoeling is een ras te vestigen, waarvan de reuen gemiddeld van 81 cm tot ruim 86 cm hoog zijn en dat de benodigde kracht, beweeglijkheid, moed en evenredigheid zal tonen.

  

Veel liefs  ... knipoogje ... Miryam

  Brindle Paarden  ... zijn zeer zeldzaam maar een bijzonder prachtig verschijnsel... ! !

  

Brindle paarden zijn eigelijk geen erkend ras omdat het een zeer zeldzaam en bijzonder verschijnsel is dat eigenlijk bij alle rassen voorkomt. Het paard heeft over zijn gehele lichaam strepen en stippen zitten. Vaak worden daardoor Brindle-paarden verward met de Appaloossa, dit is echter niet hetzelfde. Over de gehele wereld zijn er ongeveer 20 à 30 Brindle-paarden en ook in Nederland bevinden zich twee exemplaren.
Ook de Brindle heeft weer eigen kleuren zoals bruin, wit, grijs en zwart. Maar ze komen allemaal overeen met de bijzondere streeppatronen die zich over het gehele lichaam bevinden, daardoor is elke Brindle erg uniek.
De brindle kan ontstaan uit twee gewone paarden. Door een genetische afwijking ontstaat de speciale vachtkleur. Het patroon is een soort zebrapatroon wat bestaat uit allemaal kleine stipjes die strepen vormen. Deze vacht is heel erg zeldzaam.

 

Doordat het Brindle-patroon bij elk dier voorkomt is het dus ook dat je honden, zebra´s, ezels en paarden met het Brindle-patroon ziet lopen. Maar bij paarden blijft het toch een uniek verschijnsel en zeker als er een paard wordt geboren dat maar liefst 5 erkende bonte kleuren over zijn lichaam heeft, met daarin nog eens het prachtige bonte Brindle-patroon.  Er wordt geprobeerd om te fokken met de brindle's, maar het blijkt dat uit een kruising van twee brindle's toch een ‘normaal' paard kan komen. Hieruit blijkt dan dat de afwijking niet dominant wordt vererfd. Het is dus wel mogelijk om een brindle veulentje uit twee brindle's te krijgen, maar de kans is vrij klein.

 

Wat ook kan voorkomen is dat uit de kruising met een gewoon paard en een brindle weer een brindle veulen komt. Ook deze kans is vrij klein. Daardoor is het fokken van brindle heel erg duur en kost het heel veel tijd. Er zijn mensen die het fokken met deze paarden toch erg graag willen proberen. Sinds 1998 bestaat er dan ook een stamboek, namelijk het Brindle and Striped Equine International. Hiermee wordt geprobeerd om brindle eigenaren bij elkaar te brengen.

  

Veel liefs ... Brendle huuuuuuuugs ... Miryam

Kattentaal ... ! !

  
Door middel van lichaamstaal en geluiden kun je je kat begrijpen. Kijk dus goed naar de houding en de bewegingen, luister goed naar je kat en lees hier wat deze dingen betekenen

Communicatie doormiddel van geluiden
Als je kat bang is, zal ze dit duidelijk maken door een diep, hol klinkend 'wrau wrau'. Ter begroeting klinkt een beschaafd en helder klinkend 'rrr'. Je kat kan je iets vragen met een helderklinkend 'mrrr'. Als je kat honger heeft maakt ze dit duidelijk met een luid, kort en aanhoudend 'miauw'. Een kat kan gedempt blazen als iemand iets doet wat haar niet bevalt.

 

Ergert ze zich meer, dan zal dit geblaas harder gaan klinken. Een poes spint als ze zich prettig en veilig voelt, maar ook als ze ziek is, in nood of zelfs als ze op sterven ligt. Kattenmoeders lokken hun jongen ook met gespin. Ziehier het prachtig filmpje ... na enige meningsverschillen een welverdiend knuffke ....zeker de moeite om eens te zien en te luisteren ( one chance melody...hmm ) ... Voor de kijklustigen onder jullie vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé .... knipoogje  ... smile ... ! !

Katers lokken hun tegenstanders naar zich toe met een lang aangehouden 'miiiooooau'. Komt de tegenstander dichterbij, dan babbelt hij met een gedempt 'oer, oer'. Wil een kat rustig eten, dan kan ze dat laatste geluid ook laten horen.

 

Communicatie doormiddel van lichaamstaal
Als een kat zo voor iemand gaat zitten, de staart uitstrekt over de vloer en geïnteresseerd omhoog kijkt, en daarbij zachtjes zegt: 'mrrr', betekent dit dat je kat nieuwsgierig is naar wat je doet. Ze wil graag weten of je iets interessants bij je hebt. Je kunt je kat erbij betrekken en laten zien wat je doet.
Op deze manier kan een kat haar baasje begroeten. Als ze zich tegen je aan drukt en kopjes geeft kan het zijn dat ze aandacht wil. Ze wil dan graag dat je haar vertroeteld.
Deze kat voelt zich goed en ligt lekker te slapen. Als ze zich ook nog als een bolletje heeft opgerold, laat ze merken dat ze het een beetje koud heeft.
Deze kat kromt haar rug en haar haren gaan overeind staan, omdat ze zich bedreigd voelt. Ze laat echter zien dat ze bereid is om zichzelf te verdedigen.

 

Veel liefs ...communicatieve groetjes Miryam