Kaninhop ...Het bestaat echt ... !
een nieuwe rage voor konijnen !!

 

Wauw, ooit gehoord van sporten met je konijn ... ? Kaninhop is een nieuwe sport voor....JAWEL ! konijnen ... ! Huh ... ? Hoe ... ? Wat ...?

                                           

Nou ... kaninhop is dus een nieuwe sport voor konijnen.

 

Het bestaat echt ... ! Kaninhop is 20 jaar geleden in Zweden begonnen en uiteindelijk overgewaaid naar Duitsland. Het is een nieuwe rage en een hele leuke sport voor de langoren. Tevens is het de oplossing voor konijnen die maar zielig in een hokje in de tuin zitten. Een konijn is slim en houd van beweging dus ook van springen... euh ghiiii ... is zeker te zien in dit ritmisch intro filmpje ... wat hebben we nodig ? een konijn , een parcours en een begeleider ... euhhhh ... ! Vergeet evenwel het muziekje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ....

 Kinderen leren zo om op een verantwoorde manier met het dier om te gaan en verdiepen het contact naar het dier.

 

Eigelijk kunnen alle konijnen hier aan mee doen, Het enige wat je hoeft te doen is je konijn HEEL tam maken.Daarna laten wennen aan een konijnen tuigje(meestal werkt een katten tuigje ook) en dan hindernissen bouwen.

 

Hoe moet je eraan beginnen?

                                                   

Stap 1. laat je konijn een week lang iedere dag 1 uur wennen aan het tuigje(trek er absoluut niet aan ... !!!!) Stap 2. is je konijn gewent ? ga dan eens met hem rond wandelen (naar het strand , grasveldjes en een plek VER van de weg af zijn perfecte plekken!) Hier al een serieus parcourke met prachtige intro voor nieuwkomers ... knap knap !!

Stap3. Geef je konijntje geen eten meer in het hok.
Probeer hem uit je hand te laten eten of geef het als beloning(als je konijn b.v. meeloopt!)
stap 4. koop een rennetje en zet hem tegen de muur aan(doe dit zo zadat je konijn maar een kant op kan gaan!) maak ook hindernissen en zet er alvast één tussen de muur en het rennetje in.

 

stap5. probeer het konijn over de hindernis te laten springen.
(doe dit op een leuke manier, b.v. en wortel geven als ie is gesprongen ofz 0ow..)
Stap6. herhaal dit iedere dag, na een week zet je de 2e hindernis neer(op een begeven moment hoef je hem niet meer te lokken dan loopt ie er zelf overheen!!)

 

Dit waren alle stappen ... !!! Blijf ze herhalen en vraag alsjeblieft als iets niet lukt.
En het belangrijkste blijf geduldig! ... het is een dier ! Natuurlijk zijn er hier ook weer wedstrijden van ... !En als je uiteindelijk zover bent ...  presteer je zulke dingen ... DE gevordereden ...!!

Er zijn dan verschillende groepen van beginnelingen tot gevorderden.
Je moet ervoor zorgen dat je konijn wel achter,naast,voor met je meeloopt Dat loopt makkelijker over de hindernissen. Ghiiiiiii ... k wist zelf niet wat ik zag toen ik dit voor de eerste keer zag ... maar vond het best wel eens de moeite om te vernoemen !!

 
Veel liefs ... Hopping Groetjes ... Miryam  

Behendigheid wedstrijden Agility bij katten? Waarom niet?

  

Behendigheid bij katten? Waarom niet? Aangezien honden wedstrijden Agility kunnen betwisten of shows, waarom dan geen katten??
 
                                           

Het spel : Prachtig, spannend, leuk, opwindend, fascinerend zijn de kreten die je rondom een behendigheidswedstrijd hoort van de toeschouwers.
Vooral van de mensen die voor de allereerste keer zoiets meemaken.

 

Het ziet er allemaal zeer aantrekkelijk uit, een beetje zoals de hindernissen voor een paardenspringconcours. Het zijn niet alleen sprongen, er is ook een hoepel, een wip, een tunnel, een slurf, een slalom (rij paaltjes), toestellen met raakvlakken (kattenloop, kruising, schutting), etc… Alles in vrolijke en afwisselende kleuren geschilderd.

 

 Hier alvast een voorsmaakje ... enjoy it ... voor de kijklustigen onder jullie ... vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten hé ...

Katten kunnen misschien niet zo makkelijk getraind worden zoals honden ,maar met geduld en regelmatige oefeningen, kunnen zij ook zulke opmerkelijke prestaties neerzetten, zo niet beter uitvoeren zoals een regelmatige behendigheidshond .

  

De vereniging van de behendigheid in de Vereniging CFA ( Cat Fanciers’ Association) verschilt van de regelmatige of gewone verenigingen die katten beoordelen op verscheidene manieren.

  

1. De kat kan een huisdier zijn (HHP) die moet gecastreerd zijn op de leeftijd van 8 maand of ouder. 2. De kat kan een geregistreerde kat zijn. (stamboom) 3. Katten met een krul in de staart, aparte ogen, of enige ander soort kat…kan en mag deelnemen

De behendigheidscursus is opgesteld met een combinatie treden, sprongen, tunnels, hoepels en weefselpolen. Elke kat gaat door de poort en wordt wat tijd gegund om zich met de omgeving aan te passen en zich comfortabel te voelen
Sommigen kunnen binnen komen en klaar zijn om te starten, maar deze zullen dan meestal wel de veteranen zijn.... knipoogje  !!


                                                   

 

Wanneer de kat (neem nota van de staart die omhoog staat! ) comfortabel is, wordt de kat geleid doorheen de hindernissen door de katteneigenaar; ze mogen gebruik maken van een stuk speelgoed als lokmiddel. De begeleider of eigenaar mag de kat niet met de handen raken, maar mag wel aanmoedigen door middel van het speelgoed. Het spel : Prachtig, spannend, leuk, opwindend, fascinerend  doet zijn opmars dit jaar voor de eerste maal officieel... Dus daar horen we zeker nog meer van ... ghiiiiii ... wie weet ... zitten er wel kampioenen onder de bloggertjes hier !!

Wat is ringrijden? ... een eeuwenoude traditie ...

  

Het ringrijden is afgeleid van de steekspelen en toernooien, die de krijgszuchtige en strijdbare adel in de middeleeuwen organiseerden.

                                           

Het was toen de gewoonte dat de jonkvrouwen - bij wijze van ereprijs - één van hun ringen lieten ophangen. De ridders moesten deze ring in galop aan hun lans proberen te steken.Het is bij deze dan ook nog steeds een folkloristische traditie met opsmuk van straten en paarden met meestal folkloristische klederdracht ! 

  

 Bij ringrijden is het de bedoeling dat men op een ongezadeld paard in galop door de baan een ring probeerd te steken met een lans. De ruiter is hierbij geheel in het wit gekleed met een orange sjerp om de rechter schouder heen. De rijder die aan het eind van de dag de meeste ringen heeft weten te steken is de dagwinnaar.

  

                                              

De baan is ongeveer 1 meter breed en 36 meter lang. De ring hoogte is 2.20 meter.
De ring hangt in een bus in het midden van de baan aan een touw. De ring kan over het hele touw verschoven worden. De rijder geeft dan met de lans aan de ringhanger aan waar de ring moet hangen. Dit doet hij door met de lans naar links of rechts te wijzen. Als de ring goed hangt wijst hij met de punt van de lans naar boven.

  

Over de hele dag worden er 30 beurten gereden op de ring van 38 mm.
Pas als men de ring gestoken heeft en de ring wordt aan de ringoppasser afgeven wordt deze geteld. Het aantal ingestoken ringen per rijder wordt dan bijgehouden op het scorebord en op papier. Als de ring ingestoken wordt zet men een verticaal streepje op het scorebord, bij een misser een horizontaal streepje. Hoe alles juist te werk gaat zie je in dit prachtig folkloristich filmpke ... Voor de kijklustigen onder jullie vergeet het muziekje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit te bekijken é ...knipoogje ...
 

Als alle beurten gereden zijn wordt er door de rijders die de meeste ringen op de bekers hebben gestoken gekampt op de bekers.
Kampen wil zeggen dat er gestreden wordt om 1 prijs.
Hierbij wordt de grootte van de ring steeds kleiner, na de 38 mm komt de 32 mm dan de 26 mm, 20 mm, 14 mm en de 10 mm. 

  

                                                   

Degene die de enige is die een (kleinere) ring steekt is de winnaar van de kamp.
Aan het einde van de wedstrijd wordt de dagwinnaar en meestal ook de winnaar van de 1e beker en de pollepel ''gejonast''. Hierbij wordt de rijder door alle andere deelnemers in het midden van de baan 3 keer in de lucht gegooid.

  

Veel liefs ... knipoogje  ... Miryam

De Wheaten is levendig en dapper ,goed gehumeurd en zeer aanhankelijk

 

Geschiedenis
De Irish Softcoated Wheaten Terriër, door de insiders meestal “Wheaten” genoemd, is, zoals de naam al zegt, afkomstig uit Ierland.
                                                    

Hij is een van de vier Ierse Terriërrassen. Men vermoedt dat er al 200 jaar geleden Wheatens in Ierland waren. De Wheaten was de hond van de arme boer en moest van alles kunnen: ongedierte bestrijden, de kudde hoeden, het erf bewaken, en hij werd ook voor de jacht op das en otter gebruikt. Om dit alles te kunnen, moest hij gezond en sterk zijn. In 1937 werd het ras officieel erkend door de Ierse Kennel Club. In Nederland werden de eerste Wheatens in de jaren 70 gefokt.

 

Karakter/ Gedrag
De Wheaten is levendig en dapper. Hij is goed gehumeurd en zeer aanhankelijk en trouw aan zijn eigenaren. Hij is de zachtaardigste onder de terriërs, maar hij is toch wel een terriër en soms eigenwijs. Hij is hoogst intelligent en man kan hem dan ook van alles leren.

 

Een consequente opvoeding met een zachte hand is een must, harde commando’s zijn uit den boze. De Wheaten is uitermate geschikt als huishond. Hij wil graag bij zijn gezin zijn, in een kennel zou hij doodongelukkig zijn en verpieteren. Wheatens zijn speels en levendig tot op hoge leeftijd, een Wheaten kan 12 tot 14 jaar oud worden. Het is een sterk en gezond ras

  

 Per dag heeft een volwassen Wheaten minimaal een uur beweging nodig, rennen en ravotten en met andere honden spelen. Alleen aan de riem lopen en uitlaten is geen optie. Wanneer hij voldoende beweging krijgt en zijn “werk” kan doen, namelijk snuffelen, rennen en sporen volgen, dan zal hij een evenwichtig en tevreden huisgenoot zijn. Anders zal hij zichzelf bezig houden en beginnen in huis dingen te vernielen uit verveling. Ziehier een prachtige mooie voorstelling hoe een Wheaten zich uitleeft in een hondenpark ... ghiiiiiii .... en aan de riem lopen ... tja  .... gelieve eerst het liedje in linkerkolom uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ...

 

De Wheaten is geen hond, die de hele dag alleen kan zijn. Wheatens zijn dol op kinderen. Als hij goed gesocialiseerd en opgevoed wordt, is hij de ideale gezinshond, die trouw en blij overal mee naar toe gaat: kamperen, naar het voetbal, zeilen of naar het restaurant.

                                                

 
Veel liefs ... t speurneusje   Miryam !!

Na de grootste (De Maine Coon )nu het kleinste kattenras ... De Singapura...

 

Het Ontstaan :
Van dit ras is het ontstaan nog zeer recent en al zeer veel beschreven her en der. Singapura is het Singaporese woord voor het land zelf.
 
                                                    

Ook kucinta oftewel liefdeskat is in Singapore tegenwoordig een veel gehoorde bijnaam voor dit ras, wiens beeltenis tegenwoordig gebruikt wordt als promotiemateriaal voor het land van herkomst. 

  

De familie Meadow leefde begin jaren 70 in Singapore en keerde daarvan terug naar de Verenigde Staten met medeneming van enkele van de lokale katten.
Deze katten zagen zij daar in de riolen en stegen van Singapore rondlopen en vielen op door hun gemeenschappelijke kenmerken.

 

 

Het Karakter:
Ook hier kunnen we weer een boekje open doen over de gedragseigenschappen van dit ras. Zeer sociaal, hetgeen zich ten zeerste uit in de positieve benadering naar alle andere huisgenoten (dieren en mensen) toe. Conflictsituaties gaan ze meestal uit de weg, ruzies onderling komen dus bijna nooit voor. Ziehier een leuk stukje aporteerwerk van dit klein snoezig wezentje  ... aangenaam naar voor gebracht op een ritmisch muziekje ... knipoogje !!

                                                

 

Alles wat nieuw is wordt onderzocht, overal willen ze bij zijn en al heel gauw ontwikkelen ze een routine met je waar ze je ook graag aan houden. Vertoon je bepaald gedrag, snoepjes geven op een bepaald tijdstip bijvoorbeeld, dan word je daar ook altijd door ze aan herinnerd. Door hun engelachtige uiterlijk en vragende oogopslag kun je ze ook heel moeilijk iets negeren

  
Veel liefs ... spinnende groetjes    Miryam

De Suffolk Punch is een innemend paard met heel eigen kenmerken ...

 

De Suffolk Punch is een innemend paard met heel eigen kenmerken. Hij is het oudste zware ras van Groot-Brittannië en word ergens beschreven als 'een soort Engels paard, met korste benen en een doep lichaam, een korte, dikke kerel'- en dat klopt precies. Zijn oorsprong is onduidelijk, maar William Candem schrijft in zijn in 1586 gepubliceerde Britannia dat het ras van 80 jaar bestaat.

                                                    

Het is sober, vroegrijp, met een lange levensduur, en heeft op vele Europese en Russische zware paardenrassen zijn stempel gedrukt. Het is ook naar de VS uitgevoerd en zelfs naar Pakistan, waar het werd gebruikt om cavaleriepaarden en muildieren te fokken.

 

Elke Suffolk Punch gaat terug op één enkele hengst, het paard Thomas Crisp uit Ufford, stamboeknummer 404, dat in 1768 geboren werd. Deze hengst werd gebruikt in de omgeving van Woodbridgem Saxmundham en Framlingham, nog steeds een centrum van de fokkerij van Suffolk Punches. Hij had korte benen, een diep lichaam, was een helderrode vos met een schofthoogte van 1,57m en had een beter hoofd dan zijn tijdgenoten. Crisp prees hem aan als 'in staat om goede koetspaarden voort te brengen'. Alle Suffolk Punches zijn vossen. De in 1877 opgerichte Suffolk Horse Society erkent zeven tinten, die van bleke, bijna meel-achtige kleur naar een donkere, haast bruine tint gaan. De meest voorkomende tint is helderrood.

 

Het uithoudingsvermogen en de trekkracht van de Suffolk Punch zijn enorm, maar hij heeft minder voer nodig dan andere, soortgelijke rassen. Vroeger werkten paarden acht uur per dag en kregen dan twee keer te eten. De Suffolk Punch hoefde maar één keer per dag gevoert te worden .
                                                

Hij dankt zijn bestaan aan een enkel paard, maar een groot deel van zijn verdere ontwikkeling slechts aan een man, Herman Biddell, de eerste secretaris van de Suffolk Horse Society. Hij stelde het eerste stamboek op, The Suffolk Horse History and Stud Book, dat in 1880 werd gepubliceerd. Het bevat een geschiedenis van het ras, van de landbouwmethode in het graafschap, een register van 1230 hengsten en 1120 merries, lijsten van kampioenen en een rasstandaard die nu nog steeds gebruikt word.

 

Ziehier een prachtig filmpje gebracht op een ritmisch aangenaam muziekje ... let wel , zowel in country cross , jumping en dressuur is dit één en dezelfde paard een kruising van Suffolk en Hannoveraan ...vergeet evenwel het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens
dit aan te klikken hé ... knipoogje ! !

Op jaarmarkten in Suffolk werd zijn kracht getest door een paard aan een boomstam vast te maken. Zelfs als het paard de stam niet in beweging kreeg, slaagde het toch voor de test als het op zijn knieën ging liggen. Deze trekhouding werd kenmerkend voor het ras. Een andere test betrof achteruit lopen, iets wat hij voor het werk in de stad moest kunnen. De uitzonderljike trekkracht van de Suffolk Punch word vooral veroorzaakt door zijn diepe schouders, een kenmerk dat door de vroegere fokkers met zorg is ontwikkeld en ideaal is voor zwaar trekwerk.De moderne Suffolk Punch is groter dan zijn voorouders en 1,65/1,70m hoog. Zijn bewegingen zijn opvallend: de stap is krachtig met veel veerkracht en de draf is vrij vlak en heeft een soort cadans die bij andere zware rassen niet voorkomt.

 

Ondanks dat het een groot paard is, is de Suffolk sober, hij heeft weinig voer nodig, is vroegrijp en kan een hoge leeftijd bereiken. Suffolks kunnen met twee jaar al licht werk verrichten en op driejarige leeftijd kunnen ze volop aan het werk.Hier een prachtige docu met niemand minder dan Martin Goymour, president of the Suffolk Horse ! Hij hoopt dat de Suffolk Horse verder zijn intrede wereldwijd zal waarmaken daar het paard met uitsterven is bedreigd ... op dit moment zijn er wereldwijd zo een 460 Suffolks geregistreerd !!!

 Verder kunnen ze wel dertig jaar oud worden en op hun twintigste nog werken en veulens krijgen.  

 
Veel liefs ... knipoogje   ... Miryam

De Basenji ... Eén van zijn bijzonderheden is: hij blaft niet... maar jodelt ! !

 

Het meest karakteristieke van de basenji is wel dat ze niet kunnen blaffen, in plaats daarvan stoten ze een heel scala aan geluiden uit wat jodelen wordt genoemd.
 
                                                    
Dit doen ze vaak als ze blij zijn, uitdagen of iets voor elkaar hebben gekregen wat niet mag.

  

De basenji lijkt in zijn gedrag soms erg op een kat. Ze hebben geen lichaamsgeur en zijn ze erg schoon opzichzelf en wassen zichzelf net als een kat. Dankzij de enkele zeer korte vacht, heeft men weinig hinder van losse haren. Men moet wel opletten dat de hond geen kou vat bij regen en vorst e.d. Basenjis liggen graag op een warm en hoog plekje, omdat ze graag alles willen overzien.

  

Laat Basenjis nooit teveel op een kale vloer liggen, maar op een zacht kleedje, anders ontstaan er lelijke plekjes op de gewrichten. Basenjis zijn uitermate nieuwsgierig en er ontgaat hen vrijwel niets. Ze “helpen”ook graag als je ergens mee bezig bent. D.w.z.: Ze lopen je in de weg om maar niks te missen of pakt je spullen weg om ze vervolgens in zijn mandje eens rustig te bekijken.
 
  

Teven worden in de regel maar eens per jaar loops. Basenjis zijn erg zindelijk, maar dat houdt niet in dat je dit allemaal maar vanzelf gaat. Basenjis zijn altijd in voor een verzetje en hebben veel beweging nodig. Helaas is het niet overal mogelijk uw Basenji los te laten lopen want wanneer ze een konijn o.i.d. zien gaan ze ervandoor, ze komen echt wel terug, maar in ons overvolle kikkerlandje kan dat net te laat zijn. 
                                                

   

Basenjis zijn ontzettende stijfkoppen maar tegelijk ook leergierig. Ze leren snel maar zijn daardoor ook gauw verveeld. Het is goed mogelijk trainingen te volgen met uw Basenji, zoals behendigheid, gehoorzaamheid en uiteraard speuren, er wordt echter wel van de eigenaar een zekere creativiteit en sportiviteit verwacht om te voorkomen dat de hond zich gaat vervelen en andere dingen gaat doen.Een Basenji blijft eigenwijs en zullen tijdens oefeningen of wandelingen regelmatig hun kop in de wind gooien en doen alsof ze alles vergeten zijn wat u hem heeft aangeleerd. 

  

Ziehier een prachtige conversatie tussen twee spelende Basenji's... is een gillertje ... ghiiiii ... maar het is belange nog niet het jodelen wat ze kunnen .... ... Vergeet eerst het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... enjoy it ...smile !!

Denk erom een Basenji zal nooit slaafs worden! En men moet ook niet proberen een basenji slaafs te maken doet u dit wel dan zal de Basenji zich tegen u keren en zult u beiden niet gelukkig zijn met elkaar. De Basenji ziet zijn mensen ook niet als meerdere zich maar meer als gelijke.

  

De basenji lijkt in zijn gedrag soms erg op een kat. Ze hebben geen lichaamsgeur en zijn erg schoon opzichzelf en wassen zichzelf net als een kat,ze hebben ook wel eens een knuffelgehalte zoals een kat ... en dit kun je warempel in het hieropvolgend filmpke zien , ghiiiiiii ... knipoogje !!

Samenvatting
De Basenji is een vierkant gebouwde, middelgrote hond met een elegante verschijning. Eén van zijn bijzonderheden is: hij blaft niet, maar is zeker niet stom. Hij heeft een krulstaart die hij vlakliggend aan één van de lendenen draagt. Fijngevormde rimpels vormen zich op de schedel als hij attent is en daarbij zijn oren spitst. Hij poetst zich als een kat en heeft geen typische hondengeur. Zijn temperament vraagt om veel beweging buitenshuis. Tegenover vreemden kan de Basenji zich gereserveerd opstellen.

 
Veel liefs 't speurneusje    Miryam

 De Maine Coon ....
is het grootste kattenras ter wereld...

 

Het kattenras Maine Coon is het grootste kattenras ter wereld. En dan niet zozeer qua aantal raskatten, waar ze ook wel een eind mee komen, maar wel qua afmeting en gewicht van de Maine Coons zelf.

                                                    
Een kater kan zelfs een kilo of 8-9 wegen, natuurlijk in gezonde conditie. Hoewel de naam nog wel eens verkeerd gespeld wordt zoals Main Coon is het toch echt Maine Coon. Aangezien het eerste deel van de naam, Maine, vernoemd is naar de staat Maine uit de Verenigde Staten.

  

De Maine Coon heeft ook een erg natuurlijk uiterlijk, dit komt bijvoorbeeld door de vaak gestreepte vacht in bruin of zilver. Natuurlijk zijn er ook allerlei patroon en kleurvarianten zoals bijvoorbeeld een effen Maine Coon. 

  
                                                

Wat ook voor het natuurlijke uiterlijk zorgt zijn de halflangharige vacht, volle staart, een kraag en bij een groot deel van de Maine Coons ook pluimpjes op de oren. Dit alles maakt het dus dat de Maine Coon er niet uitziet als een speciaal gefokt ras zoals sommigen met een stompe neus of geheel naakt.  

 

Qua karakter is het ook een geschikte gezelschapskat, Maine Coons zijn over het algemeen goed gehumeurd, intelligent, houden wel van wat spelen, zijn super verdraagzaam met mensen en andere dieren en doen meestal ook geen vlieg kwaad. Al moet dat laatste natuurlijk niet te letterlijk genomen worden. Maar hier alvast een voorsmaakje hoe groot ook hun knuffelgehalte wel kan zijn ..... Voor de kijklustigen onder jullie ... hmm ... vergeet evenwel het liedje in de linkerkolom niet uit te zetten ...alvorens dit aan te klikken hé ... ! ! 

 

Ook zijn Maine Coons vaak erg nieuwsgierig en willen daarom bij van allerlei dingen neuzen en met je meelopen en ze zijn zo af en toe ondeugend door bijvoorbeeld stiekem iets te jatten.Hier alvast een voorsmaakje wat je van deze dotjes mag verwachten ... ghiiiiii !!
 

Verder is de Maine Coon niet een echt prater en mauwen ze meestel enkel wanneer ze bijvoorbeeld door een deur willen of wat eten verwachten. Natuurlijk zijn er uitzonderingen die hele verhalen hebben. 

  
Veel liefs ...  spinnende groetjes... Miryam

Brand in de stal een drama ... !

  

Het is angstaanjagend. Vuur wat alles verslindend om zich heen grijpt. De paarden hinniken in paniek. De rook is verstikkend. Kunnen de paarden worden gered? Brand in de paardenstal. Het heeft vaak een kleine oorzaak maar met verschrikkelijke gevolgen.

                                                    
¨Mocht het toch tot een brand komen blijf dan vooral rustig. Denk in de eerste plaats aan je eigen veiligheid. Bel de brandweer zo snel mogelijk, ook bij kleine brandjes. De brandweer is nog altijd een zorgverlenende instelling, je krijgt echt geen rekening gepresenteerd achteraf. Voor informatie over brandpreventie kan men altijd terecht bij de afdeling preventie van de plaatselijke brandweer.

Preventie : Ik kan er niet genoeg op hameren ! !
Brandveiligheid in dierenverblijven waaronder ook en vooral paardenstallen behoren .. ¨In eerste plaats is er... het gezond verstand. Je gaat natuurlijk niet staan roken in een stal. Maar hoe vaak er toch stiekem een sigaretje wordt opgestoken bij het paard in de stal ... dom, heel dom, ... 'het kan geen kwaad, ik kijk goed uit', soms heb je zelfs paarden eigenaren die een stal uit mesten en hierbij een peukje in de mond hebben ...  

 


Enkele tips:
Bel de brandweer,  en de dierenarts.
Je eigen veiligheid staat voorop, ga geen paarden redden als je leven daardoor in gevaar komt. Blijf vooral rustig. 

 

Breng paarden al dan niet geblindeerd met een jute zak over het hoofd een voor een aan het halster naar buiten. En zet ze zo ver mogelijk bij de brand vandaan. Dat kan in een weiland of paddock. Paarden hebben de neiging om weer terug te lopen naar de stal daarom heeft naar buiten jagen geen zin.
merries met veulens: Het veulen aan het halster van de merrie binden. Jonge veulens kun je optillen, dan zal de merrie volgen. 

  
Warrior was zes jaar toen een vlammenzee haar te pakken kreeg !


Ziehier een nieuwsbericht wat een ravage een brand kan aanrichten ... om stil van te worden ... maar liefst 44 paarden lieten hun leven hierbij ... 3 paarden konden uit de vlammenzee worden gered ... Twee mensen man en vrouw zijn eveneens in de vlammenzee gebleven !! Als aandenken aan dit vreselijk  gebeuren een herdenking aan de paarden die hun leven lieten in de Bridlewood Stallen...Vooraleer je deze nieuwsfeiten bekijkt gelieve dan eerst het liedje in linkerkolom eerst uit te zetten ... Vreselijk dat .... ! !

Een hengst is een ander verhaal, hij zal voor onrust zorgen zet deze dan niet bij de andere paarden maar zet hem goed vast.

Blijf naast de paarden lopen dit voor je eigen veiligheid, paarden in paniek kunnen nog wel eens steigeren, waardoor je geraakt kan worden door een van de hoeven.

 


Paarden die toch in aanraking met het vuur gekomen zijn leg je natte dekens op om erger te voorkomen.
Paarden die erg in paniek raken en niet willen meelopen kun je beetpakken in een huidplooi in de hals of aan een oor zo zal het paard tijdelijk beter luisteren.
Een praam kan ook uitkomst bieden maar daar is vaak helaas geen tijd voor. 

 

Maar tot slot nog dit, je kunt het technisch nog zo mooi voor elkaar hebben,
 het menselijk gedrag is één van de belangrijkste factoren bij brandpreventie.

 En weet dat men er goed van doordrongen moet zijn dat brand "echt" niet alleen bij de buurman gebeurt ...!

  


Maar ... voorkomen is altijd beter ! Gebruik je gezond verstand...
en vermijd een uitslaande brand ...!
Veel liefs   dikke knuff Miryam

De Shiloh Shepherd
heeft een haast menselijke intelligentie ...

 

De Shiloh Shepherd lijkt sterk op zijn voorvader de Duitse herder.
De enige verschillen zijn dat de Shiloh Shepherd groter is, een beter temperament heeft en betere heupen heeft dan de Duitse Herder.

                                                    

De Shiloh Shepherd is een nieuweling binnen de hondenwereld en is nog relatief onbekend, het is een fijne gezelschap hond, hij is zeer intelligent, moedig en heeft zelfvertrouwen, hij zal zijn familie beschermen.

 

 De Shiloh Shepherd is uitermate trouw en moedig en is daardoor een goede waakhond en bewakingshond, hij is kalm en zelfverzekerd, maar niet vijandig. Hij heeft een haast menselijke intelligentie, deze serieuze hond beschikt over een groot vermogen om te kunnen leren.

 
 
 De Shiloh Shepherd blijft graag dicht in de buurt van zijn familie, het is belangrijk om deze hond van kleins af aan te trainen en te socialiseren met een vaste, doch liefhebbende hand, anders kunnen deze honden wantrouwend of angstig worden en dan is het zeer moeilijk om met ze te leven. Vergeleken met de Duitse Herder heeft de Shiloh Shepherd een kalmere, zachtere en makkelijkere persoonlijkheid.
 
 

De Shiloh Shepherd geeft een indruk van edelheid en intelligentie, die wijsheid en kracht doet vermoeden. Krachtig gebouwd met ongekende schoonheid en elegantie; een beeld van ware evenwichtigheid; elk deel is in harmonische verhouding tot elk ander deel, en tot het geheel. Zijn reusachtige grootte schrikt zijn trotse houding of schijnbaar moeiteloze bewegingen niet af.
                                                

 

Hoe leer ik mijn hond agility... hier een prachtige demo van een Shilo Shepherd die eveneens één van zijn eerste training in agility doet !! Vergeet evenwel het liedje in linker kolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é ... !

Zijn totale toewijding, zijn bereidheid om te werken en zijn gelukkige houding zijn in zijn alerte ogen af te lezen.Het karakter : De Shiloh Shepherd is een evenwichtige, stabiele, intelligente en aanhankelijke zachtaardige Kameraad. Deze zachtaardige reus bezit een hart van goud en is zijn eigenaar en diens familie trouw. Ze zijn veelzijdig en makkelijk te trainen, men moet ze alleen genoeg tijd geven, niet te hoge eisen stellen en motiverend consequent zijn. Tegenover kinderen en andere dieren zijn ze onbevangen en vriendelijk, mits ze als pup al goed gesocialiseerd worden. Zijn oplettendheid en gedrevenheid maken hem tot een uitstekende familie en sporthond.

 
Veel liefs     t speurneusje Miryam

Peke-face Red Tabby...lijkt sterk op die van de Pekingees of Peke

 

Een Amerikaanse raskat met een extreem plat gezicht; zijn kop lijkt sterk op die van de Pekingees of Peke, zoals de Amerikaanse koosnaam luidt.

                                                    

De korte, wijkende neus geeft hem een bijzondere uitdrukking; critici beweren echter dat dit gepaard gaat met ademhalingsmoeilijkheden.Zie hier een prachtig mooi filmpje van een snoezig Persisch kitten ... ghiiiiiiii ... op een leuk muziekje naar voor gebracht .... Voor de kijklustigen onder jullie vergeet eerst het liedje in linker kolom niet uit te zetten é .... knipoogje !!

Uiterlijk De Peke-face is in wezen een Perzische Kat, maar de botstructuur van zijn gezicht wijkt er sterk van af. Volgens de standaard van deze variëteit moet de neus kort, en ingedeukt tussen de ogen zijn geplaatst en de snuit moet gerimpeld zijn. De Peke-face wordt alleen in de kleur rood-tabby gefokt, in classic (gemarmerd) mackerel (gestreept) en rood wit.

  

Geschiedenis
Deze uiterst extreme versie van de Pers verscheen spontaan in nestjes van
 gewone Rode Perzen. De eerste berichten van Peke-face Cats dateren van de jaren dertig in de twintigste eeuw; Amerikaanse en Canadese fokkers waren er dol op. Ze wonnen vaak op kattenshows en werden ooit beschouwd als een soort Super-Perzen. In Europa zijn deze katten altijd weinig populair gebleken, vanwege de lichamelijke afwijkingen waarmee ze in verband werden gebracht.
                                                

 

Peke-face Perzen zijn niet populair en worden weinig gefokt, in Europa al helemaal niet. Dat komt waarschijnlijk doordat de winnende Perzen ook al zeer extreem van type zijn. In tegenstelling tot de Peke-face, richt de fokkerij van extreme Perzen zich op een weliswaar zo kort mogelijke,brede neus, maar tegelijk ook op een zo open mogelijk gezicht, wat betekent dat de neuspartij beslist niet ingedeukt mag zijn. Bovendien mag de bovenrand van de neus niet
hoger zijn geplaatst dan de onderste oogleden.

 

 Dit ongelooflijk grappig filmpje van aapje met tijger welpjes heeft eigenlijk niets te zien met deze toch uitzondelijk mooie kat , maar kon het ff niet nalaten ze op t logje te zetten ...... ghiiiiiii .... zo grappig en ooooh mooi om zien ... Wat doen aapjes als er een vreemdeling op hun territorium verschijnt ... ghiiiiiii .. ge kunt u ogen niet geloven .... funnnn .... dit moet ge gezien hebben ... hiiii hiiii ...!!!

Problemen
Het extreem verkorte aangezichtsgedeelte wordt in verband gebracht met problemen zoals verstopte traanbuizen, waardoor de ogen steeds tranen, een gebit dat niet goed schaart bij gesloten mond en ademhalingsproblemen nemen naarmate de kat ouder wordt toe. 

 

Fokkers proberen deze fouten binnen de perken te houden, maar dat lukt niet zonder dat ze het extreem platte gezicht opgeven en dat is juist het verschijnsel waardoor deze katten antropomorfisch zo'n aantrekkingskracht zouden uitoefenen.
Persoonlijkheid Deze katten worden vaak beschreven als rustig, aanhankelijk, goedgemanierd, vriendelijk en sociaal

 
Veel liefs    spinnende groetjes ... Miryam

De PASO FINO een van de meest opwindende en comfortabele paardenrassen ter wereld...

  

Graag laat ik je kennis maken met een van de meest opwindende en comfortabele paardenrassen ter wereld, de PASO FINO.
Het grote verschil tussen een PASO FINO en andere paarden is zijn "GAIT" ... ! 
                                                   

 

Ik geef nooit vlug mijn persoonlijke mening over iets ...maar is zelfs voor mij de eerste keer dat ik kennis mocht maken met deze toch uitzondelijke pas , de " GAIT "  ...en zet dan ook dadelijk een filmpje ter beschikking ... pfffff ... daar gaan we ... vergeet eerst het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te
klikken ... knipoogje !

Naast de stap, draf en galop heeft de PASO FINO nog een uiterst comfortabele karakteristieke viertakts laterale gang. Wanneer een Paso Fino "GAIT", ontstaat er een schommelvrije zone, juist daar waar het zadel ligt.

 
                                                 

Dit heeft als gevolg dat je totaal stil zit, zonder hiervoor moeite te doen. Voor de paardenkenners ... dit is geen tölt ... k zou de twee eens samen moeten zetten ..de " GAIT is een vezamelde pas ..hoe meer verzameld ...des te meer punten men kan scoren !!!

 

Een PASO FINO is in vele opzichten, een ideaal familiepaard. Het is een trouw, atletisch, sierlijk en elegant paard. Verder heeft de PASO FINO een zeer vriendelijk karakter. Het is dan ook een intelligent, aanhankelijk en gemakkelijk te houden paard.

De PASO FINO houdt van mensen. Het ras komt in alle kleuren voor.
De schofthoogte ligt normaal tussen 147 cm en 156 cm. 

 

De Paso Fino is een paard voor alle seizoenen, klimaten en doeleinden.
Het unieke comfort opent een wereld voor alle ruiters. ... zijn er nog woorden voor nodig ... !

  
Veel liefs PASO vriendelijke groetjes Miryam

De Harzer Fuchs
is een levendige en leergierige hond

 

In de schaduw van het Harz-gebergte en het Ijzeren Gordijn van weleer heeft de Harzer Fuchs, tot op de dag van vandaag zijn taken als veedrijver en schaapshoeder verricht.

                                                   

In het oude Europa was het in bepaalde streken gebruikelijk dat boeren hun schapen of ander vee toevertrouwden aan een herder. Deze herder trok met een grote kudde naar geschikte weidegronden. Vaak bleef hij dagen of zelfs weken lang weg. 

 

Deze kudden bestonden uit honderden dieren. Om de orde te kunnen handhaven zijn snelle en standvaste honden nodig met een enorm uithoudingsvermogen. De herder werd voor zijn eenzame arbeid betaald door de boeren. Hoe groter zijn kudde, hoe meer hij verdiende. Zijn inkomen was dus voor een belangrijk deel afhankelijk van de prestaties van zijn honden, want zij moesten de kuddes veilig voortdrijven en de verliezen onder het vee beperken.
                                                   

 

Hoe ver de geschiedenis van de Harzer Fuchs teruggaat is niet meer na te gaan. Het is in ieder geval bekend dat er al eeuwenlang bepaalde typen herdershonden met de kudden meetrekken. Qua uiterlijk verschillen de soorten herdershonden veel van elkaar, maar wat ze gemeen hebben, is een sterke hoeddrift. Vroeger werden deze honden alleen op werkeigenschappen geselecteerd. Het uiterlijk was van ondergeschikt belang en de verschillende typen honden werden regelmatig door elkaar gefokt. De kwaliteit waarmee ze hun taken uitvoerden was – en is – echter zo hoog dat er geen sprake kon zijn van lukrake kruisingen of bastaarden, maar van een weloverwogen selectie.

 

De Harzer Fuchs is een levendige en leergierige hond. Wat het laatste betreft, kan hij zich meten met de rassen die om hun leergierigheid faam hebben verworven, zoals de Border Collie en de Australian Cattledog. De Harzer Fuchs is ook bijzonder volgzaam: hij zal je nooit uit het oog verliezen.... dat zie je in het hieropvolgend filmpje ... Voor de kijklustigen onder jullie vergeet het muziekje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit te bekijken é ...knipoogje ...

En deze volgzaamheid is toch wel erg opmerkelijk. Het is geen aangeleerd kunstje, maar een natuurlijke bereidheid om voor je te werken. Hij gehoorzaamt makkelijk en dat maakt hem geschikt bij kinderen.
 
  

Zelfs kleine kinderen kunnen eenvoudige dingetjes van hem gedaan krijgen en worden niet stelselmatig genegeerd. In principe zou hij naast zijn oorspronkelijke werk bij de kudde ook uit kunnen blinken bij gehoorzaamheidstraining, behendigheid of flyball. Zijn werklust verlangt ook dat er dat met de hond gedaan wordt. 

  

Dagelijks een uurtje onverdeelde aandacht waarin met hem uitdagende dingen gedaan worden, is eigenlijk een vereiste.In huis zijn ze vrij rustig, mits ze zich buiten af kunnen reageren. In dit verband is het wel aan te raden om buiten met ze te spelen en om dat binnenshuis niet te veel te stimuleren. Ze kunnen eindeloos aan de gang blijven, maar een beetje structuur aanbrengen doet wonderen. Het is inherent aan de aard van de echte herdershond.

 

EEN DING IS ZEKER: HET IS EEN PRACHTIGE HOND WAAR JE VAN ALLES MEE KUNT ONDERNEMEN

Veel liefs ... t speurneusje   ... Miryam

 

De fokkers van de Owyhee Bob begonnen met het kruisen van de Manx en de Siamees gewoon omdat ze gek zijn op beide rassen en een combinatie van die twee ze helemaal het einde leek.

                                                          
 

Het resultaat van die kruising is een geweldig lieve, aanhankelijke, stevige kat met een korte of zonder staart en een hele fraaie tekening.De Owyhee Bob kan zowel lang- als kortharig zijn en de kleur is meestal lynxpoint, bluepoint of sealpoint maar er worden ook heel regelmatig katten geboren met een tekening die de fokker zelf snow marble noemt.

Ziehier een prachtig filmpje van spelende kittens ... Let wel ... dit zijn geen Owyhee Bobs maar Pixie-Bob Kittens... opmerkelijk aan staartloze katten is wel dat ze echt  huppelen zoals konijntjes ... ghiiii , heel duidelijk te zien in t filmpke... vergeet evenwel het liedje in linker kolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é ...!!

De staartlengte varieert van staartloos tot een gewone staart.Op dit moment wordt het ras geregistreerd bij de American Cat Association en registratie bij de Cat Fanciers Association(CFA) en The International Cat Association (TICA) zijn in behandeling genomen.
                                                   

  

Om het ras bij de verschillende organisaties erkend te krijgen moeten er meer fok-resultaten overlegd kunnen worden daarom zijn de fokkers hard op zoek naar collega's die ook met dit vrij onbekend ras willen gaan fokken.Voor meer informatie of als u geinteresseerd bent in een nieuwe uitdaging, kunt u kontakt opnemen met Sandy Marchek van de Keeny Kats cattery in Oregon ....

 
Veel liefs ... spinnende groetjes ... Miryam

Het Smousje ... waar paarden gestald waren vond je het Stalhondje  ...

 

                                 
De 19e eeuw mag gerust de eeuw van het paard worden genoemd. Waar paarden zijn, zijn stallen. In deze stallen wemelde het van de muizen en ratten omdat het voedsel van de paarden daar ook werd opgeslagen. In de stallen werden daarom honden gehouden die uitblonken in het verdelgen van ongedierte.Van oorsprong een stalhondje. Het is een vrolijke lieve rattenvanger !

 

En hier, in de paardenstal, begint de geschiedenis van de Hollandse Smoushond. In de stallen, waar ook het paardenvoer werd opgeslagen, had men vaak erg veel last van muizen en ratten. De kleine, felle, gele hondjes moesten dit ongedierte verdelgen. Daarnaast begeleidden zij hun heer wanneer die met zijn rijtuig een rit ging maken. Het stalhondje moest dus een zeer goede conditie hebben om het paard ook op langere tochten bij te kunnen benen.

 

Oorsprong
De herkomst van de Smoushond is in nevelen gehuld. Er zijn niet veel documenten uit het verleden die over dit ras van eigen bodem gaan. Zoals bij veel gebruikshonden het geval is, zag men aanvankelijk niet veel nut in het beschrijven van "maar een stalhond". Veel blijft dus Giswerk. Er zijn mensen die beweren dat Smoushonden in verschillende delen van Nederland reeds voorkwam rond 1800. Het ras zou destijds geliefd zijn als boerenerfhond. Of dit waar is, zullen we wel nooit meer kunnen achterhalen. Als het waar is, zou de Smous wellicht een authentiek landras zijn. . 

  

Het ras kende een korte periode van bloei in het midden van de negentiende eeuw. De hondjes waren razend populair in de omgeving Amsterdam, maar waren ook op het platteland een bekende verschijning. Door steeds verder oprukkende mechanisering verloor het paard zijn belangrijke positie. En toen het paard zijn taken niet meer kon uitvoeren er steeds minder paardenhouders waren, werd ook de Smous werkeloos.

  

Mag ik u voorstellen ... het smoushondje Sven  ... hij word hier vriendelijk uitgenodigd  om mensen kunstjes aan te leren in een prachtige demo ,als voorbereiding op Doggy dance , Hoe begin ik eraan ... ?? Voor de kijklustigen onder jullie vergeet het muziekje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit te bekijken é ...knipoogje ...

Het ras raakte in verval en kwam daarna nooit meer van de grond. Toen de Smous zeldzamer werd, heeft men geprobeerd der de Ierse Terriër in te fokken, maar dit bleek niet zo'n succes. Men kreeg honden met te lange hoofden en een te korte vacht. Dus kwam men daar al snel van terug. Anderen probeerden de Griffoen Bruxellois of te grote Affenpinschers om het ras terug te fokken, maar het enige resultaat wat al deze pogingen hadden, was dat men de uniformiteit verloor.

  

Zowel in 1920 als vlak voor de Tweede Wereldoorlog werd een poging gedaan om het ras in ere te herstellen, maar beide pogingen mislukten.Het ras verdween vrijwel geheel om het te behoeden voor uitsterven. Begin jaren zeventig van de vorige eeuw heeft mevr. H.M.Barkman-van der Weel een poging gedaan het ras nieuw leven in te blazen. Haar drijfveer was de herinnering aan de 'ruige, gele rakkers' uit haar jeugd

 

Zij zocht bastaardhonden uit die een sterke gelijkenis hadden met de Hollandse Smoushond en begon hiermee aan de wederopbouw van het ras. Door een strengen selectie was zij in staat om het ras terug te fokken. Tegenwoordig wordt de fokkerij binnen de rasvereniging begeleid door de Stichting Terugfokprogramma Hollandse Smoushond en worden er jaarlijks een paar honderd pups geregistreerd die binnen dit programma zijn gefokt.
 

 
                                 
Gezelschap
DE smous is een intelligente hond die gemakkelijk op de voeden is tot een gezeglijke hond. Hij doet niets liever dan zijn baas te plezieren. Hij is vriendelijk en graag in gezelschap. Bij vreemden kan hij zich wat stil terugtrekken, maar als het ijs eenmaal gebroken is, geeft hij zich ook helemaal. Hij is gevoelig, sober en aanhankelijk. De smous past zich gemakkelijk aan verschillende leefvormen aan en kan ook prima gedijen in de stad. Wel is het hierbij noodzaak om voldoende beweging te geven.

  

De smous is graag buiten. Voor zo,n kleine hond houdt hij van lange wandelingen prima vol en hij geniet er ontzettend van. Bovendien is hij een uitstekend zwemmer. Men zal hem er een groot plezier doen als men met hem iets actiefs gaat ondernemen, zoals een cursus behendigheid of gehoorzaamheid. Dat hij vroeger talloze kilometers moest maken achter de koets aan, is nu nog terug te vinden in zijn snelheid en uithoudingsvermogen. Hij kan als het moet nog steeds een paard bijhouden!

 

Veel liefs ... t speurneusje ... Miryam

Thumbelina het kleinste paard ter wereld ontmoet... Radar het grootste paard ! ! 

  

Het kleinste paard ter wereld heet Thumbelina en is slechts 44.5 centimeter hoog. En dat maakt het edele diertje dat leeft op een ranch in Amerika op slag beroemd ...

                                 

 

Thumbelina, het kleinste paard ter wereld met een hoogte van nog geen halve meter 44.5 cm heeft deze week Radar ontmoet, het paard dat met een hoogte van 2,10 meter het grootste paard ter wereld is. ... Toen Thumbelina onder Radar ging staan was de tussenruimte nog 160 centimeter!



Het is voor de eerste keer dat beide paarden samen werden gefotografeerd en hun foto zal in de editie van Guinness World Records, worden gepubliceerd. Vandaar nu nog maar één foto van hun te zien ... ! ! Zie hier een snoezig lief filmpje van Thumbelina ...  Vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ...

Radar daarentegen is een Belgisch trekpaard ... ( ghiii ... we dingen weer ff
mee in het G.W.R boek... jhoe Hoeee ... ! !  )

 

 Het Belgisch trekpaard heeft normaal een schofthoogte van ongeveer 1,70 m. Het paard heeft een vrij klein hoofd met een korte, zware hals en een dubbele manenkam. Het lichaam is krachtig en gedrongen. De benen zijn kort en sterk met aan de kogels extra beharing.

 

Het is gebruikelijk de staart van trekpaarden te couperen. Deze gewoonte is ontstaan omdat boeren vroeger op de akkers vaak vlak achter het paard naast de ploeg liepen en niet wilden dat het paard de leidsels met de staart vast tegen hun billen zouden klemmen en zo verdere besturing onmogelijk zouden maken.

 

Ziehier een super mooi filmpje van Belgische trekpaarden met een ongelooflijk mooie proef in een menwedstrijd...ghiiiiiii de kijklustigen worden aangenaam getrakteert op een ritmisch mooi parcour met een steenvast blooperke ... hmmm ... enjoy it ...smile !!

  
Veel liefs  ...  groetjes ... Miryam

Hoe een moederloos kitten grootbrengen ... ?

  

Het gebeurt soms : het moederdier overleeft een bevalling niet, of verstoot haar jongen of geeft onvoldoende tot geen melk. Wat ook al eens voorvalt - spijtig genoeg - is dat mensen ongewenste kittens op straat zetten. Een toevallige wandelaar neemt dat hoopje ellende mee naar huis … en hoe moet het nou verder ?

                                 

Weet dat u een enorme taak op zich neemt, want een kattenmoeder vervangen is geen sinecure. De gulden regel is zeer kort samen te vatten in drie woorden : warmte - voedsel - rust.

 

Warmte Een kitten is zeer gevoelig aan onderkoeling, immers de vacht is nagenoeg onbestaande, het relatief groot lichaamsoppervlak zorgt voor een intense warmteuitwisseling en de 'lichaamsthermostaat' werkt nog niet optimaal zoals bij volwassen dieren. Wanneer er een moederdier en nestgenoten zijn, geeft dit minder problemen : ze houden elkaar lekker warm, alhoewel zelfs in zulke normale omstandigheden, een warmte-lamp toch gewenst is. Het kleine ding op zichzelf moet dus zeker verwarming krijgen, het best via de rode warmte lampen.

  

Een ideaal 'nest' is een houten wijnkist met een dikke laag krantenpapier op de bodem met daar bovenop een laken. Het hout geeft een warme, tochtvrije beschutting, het diertje kan dankzij de wanden niet uit het nest wegrollen en zodoende in de kou terecht komen. De warmte-lamp is nodig zowel overdag als 's nachts tot het diertje zo'n week of 4 is, daarna is bijverwarming nodig 's nachts, eventueel overdag afhankelijk van de verwarmingssituatie in huis

  

Rust Net als kleine mensjes hebben ook kleine diertjes hun rust broodnodig. Let dus goed op : voor kinderen is zo'n kitten onweerstaanbaar en ze zullen het diertje te pas en te onpas wakker maken, knuffelen en storen. Dit moet zeker vermeden worden. Het diertje moet enkel wakker gemaakt worden voor de voeding, tussen 2 eetbeurten in laat u het slapen.Zorg ook dat het 'nest' niet op drukke plaatsen van het huis staat, een rustig schemerig hoekje is het best.

 

Voedsel Dit hoofdstuk geeft de meeste problemen en is de echte struikelblok in de verzorging van de moederloze. Een eerste moeilijkheid: heeft het kitten de biestmelk gedronken of niet. De biestmelk is de eerste melk die de moeder produceert en bevat tal van afweerstoffen die het jonge ding bij de eerste zuigbeurt binnen krijgt. Deze afweerstoffen verdedigen het jong de eerste paar weken tegen allerlei ziekten. Deze biest is door niets te vervangen. Als het jong het niet heeft gezogen, zijn de overlevingskansen beduidend kleiner.Daarna de echte melkvoeding : er zijn nu zeer goede melkvervangers op de markt, die de kwaliteit van kattenmelk sterk benaderen (te koop bij dierenarts of apotheek).

 

Ziehier een schattig lief filmpje ... een adoptiekitten van amper 3 dagen oud , zowel mens als dier ( hond ) ontfermen zich liefdevol over 't kitten  !!  Vergeet evenwel het liedje in linker kolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... ! ! 

Deze melk wordt verkocht onder de vorm van poeder dat moet opgelost worden in gekookt afgekoeld water (temperatuur van 38 °C). Het jong moet om de 3 à 4 uur gevoed worden (ook 's nachts) met een pipet kunstmelk. De hoeveelheid geeft het jong perfect aan : het zal zuigen tot ie voldoende heeft gehad voor de lopende voederbeurt.

 
                                                 

Zeer belangrijk is het feit dat u het jong zal moeten helpen met urineren en defeceren. Als u de kans krijgt moet u eens een normaal nest van moeder met jongen observeren : de eerste weken zal u geen bevuild nest zien, voor de simpele reden dat het moederdier de kleintjes helpt met de behoeftenproductie en die zelf oplikt. Het moederdier zal geregeld de jongen krachtig over de buik likken : deze massage zorgt er voor dat het jong zal urineren en defeceren, dit likt de moeder meteen op.Het masseren zal u dus ook moeten doen : met een doekje masseert u het buikje enkele malen per dag zodat het jong z'n afvalstoffen kwijt kan.
 
  

Een druppeltje olie aan het jong geven helpt wel bij echt lastige stoelgang. De melkvoeding moet volgehouden worden tot een leeftijd van ca 6 weken, uiteraard neemt het aantal voederbeurten per dag af met de vorderende leeftijd.Vanaf de leeftijd van circa 3 weken mag u het jong al aangepast blikvoer voorschotelen (poes : whiskas voor jonge poesjes, hiervan hebben al veel verschillende merken iets op de markt gebracht). Hier een onweerstaanbaar schattig filmpke ... van een tijgertje dat zorgvuldig en met veel liefde de nodige warmte krijgt ... smile ... u kijkt toch ook é ??? zeker de moeite ...knipoogje ...

Zorg er wel voor dat het blikvoer op lichaamstemperatuur en in kleine hoeveelheden wordt verstrekt.De regel is : als u het redt tot het diertje blikvoer begint te eten en zelfstandig zijn behoeften kan doen, is er een zeer grote overlevingskans.Hou de tips in uw achterhoofd, heb een ijzeren wilskracht en de natuur zal u belonen met een gezond en lief kitten.

  
Veel liefs ...zorgzame groetjes  ... Miryam

Dominantieagressie bij de hond ... ! ! 

  

Wanneer de eigenaar vaststelt dat een dier agressief is verwijst hij naar een waarneembaar gedrag. Agressie wordt opgedeeld in 13 categorieën. Dominantie- en angstagressie zijn de meest voorkomende gerapporteerde problemen bij onze huisdieren. Een combinatie van verschillende soorten van agressie binnen één individu komen ook regelmatig voor.
                                 


  

Dominantieagressie is een vorm van agressie die wordt getoond t.o.v. mensen en die draait rond het verwerven van controle. Dominantie-uitingen zijn voornamelijk niet-agressief. Zo kunnen honden een “pushy” gedrag gaan vertonen t.o.v. hun eigenaar of kunnen dominante honden de toegang tot bepaalde plaatsen of objecten blokkeren.

  

Dit gedrag komt meestal voor rond de leeftijd van de maturiteit (18 tot 24 maanden leeftijd). Dit is ook de leeftijd waarop fobieën, scheidingsangst en andere angst-aandoeningen zichtbaar worden bij je huisdier. Het kan zichtbaar worden wanneer de eigenaar de hond benadert tijdens het eten, tijdens het spel met speelgoedjes of tijdens het slapen.Het oncontroleerbare over iets , het onmachtig zijn !! Hoe kunnen we er het best mee omgaan ? Welke handelingen ...?? vergeet wel het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... knipoogje ... ! !

Een dominantagressieve hond daarentegen kan agressief reageren wanneer over de hond wordt gestapt, wanneer de hond van bed of zetel wordt geduwd, wanneer de leiband wordt aangedaan, wanneer de hond wordt geduwd of wanneer de poten worden afgedroogd. De agressieve reacties op deze handelingen kunnen gaan van grommen tot happen en bijten.

 
                           

Vaak lijkt de dominantieagressie plots te ontstaan maar dikwijls is er al, heel subtiel een voorgeschiedenis waarbij de eigenaar sommige signalen verkeerd inschat. Zo laat een eigenaar soms begaan dat een hond zijn voorpoten tegen zijn schouders zet waarbij de eigenaar dit interpreteert als een knuffel maar de hond dit kan zien als een uitdagend signaal. Pfff .... effe ter verpozing ... een prachtig ontroerend filmpje van een puppy die word gedomineerd door een andere hond  ... kijk en geniet ervan ...

  
Veel liefs   dikke knuff Miryam

Spelagressie is de meest voorkomende vorm van agressie door  katten... ( 2 )

  

Wat u niet moet doen:
Moedig uw kat niet aan om met uw handen, voeten of andere lichaamsdelen te spelen. Dit mag misschien schattig zijn wanneer hij nog een kleine kitten is; het zal pijnlijk en gevaarlijk worden als de kat volwassen is geworden. 

                                 

 
 
Koop geen speelgoed dat uw kat aanmoedigt om met uw handen te spelen, zoals handschoenen met aanhangende balletjes. De kat is niet in staat het verschil te zien wanneer u de handschoen wel of niet draagt…

  

Geef uw kat geen “time-out” als hij te wild met u gespeeld heeft. Dit is misschien erg geschikt voor peuters, maar de kat zal er alleen gefrustreerd van raken en de volgende keer dat hij met u speelt zal hij zich nog wilder gedragen.
 
 
goed                                                                             fout

U mag onder geen enkele omstandigheid van uw kat wegrennen, uw kat slaan of trachten uw kat de doorgang te blokkeren met uw voet. Deze handelingen kunnen de kat alleen maar wilder maken of zelf speels gedrag in agressie doen omslaan. Ziehier een superrrrrrrr lief filmpke ....kittens die voor de eerste keer kennis mogen maken met een hond ... in het begin maken ze zich heel groot en blazen ... nadien zijn ze niet weg te slaan van de hond ...grappig om zien ... ghiiiiii .... maar vergeet eerst het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... enjoy it ...smile !!

Straf uw kat niet wanneer hij te wild met u speelt. Straf kan het omgekeerde effect veroorzaken en ook agressie veroorzaken. Ook kan hij door slaan bang worden van uw handen en afstandelijk worden.
 
 

Mocht het, ondanks al uw goede bedoelingen, zo zijn dat uw kat erg vasthoudend is in het met u spelen, terwijl dit u op dat moment niet uitkomt, of u hebt al lang genoeg met de kat gespeeld, dan kunt u hem ontmoedigen door hem volledig te negeren. 
                             
        
 

Andere methodes, zoals een plantenspuit gevuld met water en fluitjes, zullen de kat wel op het moment zelf doen stoppen, maar deze methodes zullen uw kat waarschijnlijk niet ontmoedigen om u in de toekomst na te jagen.
Luid lawaai kan ook werken, maar is niet aan te raden. Sommige katten worden hier zo bang door dat ze zelden meer uit hun schuilplaats komen. 

  
Veel liefs  Spinnende groetjes Miryam