Teckels hebben de naam zeer schrander en  eigenzinnig te zijn.Welnu, dat klopt!

 

Ze zijn slim en vindingrijk en zeer aanhankelijk jegens de baas. Ze zijn buitengewoon waaks en hebben een moedig en nieuwsgierig karakter. In tegenstelling tot veel andere hondenrassen zoeken teckels heel bewust oogcontact. Zij lezen als het ware wat er in hun mensen omgaat, waardoor een bijzondere binding ontstaat.


 

Teckels kunnen om hun zin door te drijven geweldig komedie spelen. Zij hebben een groot gevoel voor humor en stellen het op prijs de lachers op hun hand te hebben. Maar ze kunnen ook snel beledigd zijn en dan kan het lang duren vooraleer de baas weer in genade aangenomen wordt.

 


Zie hier het prachtig filmpje ... hoe vinnig ze wel kunnen zijn ... hiiiiii op een leuk en euh ... aangenaam muziekje naar voor gebracht ... ! ! ... Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... have fun ... ! !

Van nature laat de teckel zich graag gelden en men moet er dus alert op zijn de baas te blijven. Geef een teckel een vinger en hij neemt de hele hand.
 
  

Daarom mag u geen slaafse gehoorzaamheid van dit ras verwachten, want de teckel zal tot zijn laatste levensdag blijven proberen het laatste woord te hebben. U kunt hem echter wel degelijk onder appèl krijgen, het duurt alleen iets langer en u zult wat meer geduld moeten hebben dan bij andere rassen het geval is.

Teckels zijn jachthonden met een dikwijls felle jachtpassie en dat is tevens de oorzaak van het eigenzinnige karaktertrekje dat in iedere teckel huist. Al vele honderden jaren lang werden teckels gebruikt voor de jacht op vossen en dassen (vandaar de ietwat ouderwetse benaming Dashond)! De hond werd daartoe in de vossenburcht gezet en moest op eigen initiatief het karwei klaren. Daar is een flinke portie moed, doorzettingsvermogen en slimheid voor nodig. Ja amaai ... ziehier Puppy love ... hmm ...prachtig toch ... knipoogje ... ! !

Deze eigenschappen zijn door de eeuwen heen in het ras doorgefokt, vandaar dat de zelfstandigheid en eigen inbreng van de teckel zo dikwijls voor "eigenwijs" wordt aangezien. Ook heden ten dage wordt er nog steeds met teckels gejaagd, zowel op ondergronds als bovengronds wild. U begrijpt daar wel uit dat u geen troetelig dameshondje in huis haalt, maar een sterke gespierde hond met een enorm uithoudingsvermogen en een markant karakter.


 

 
Het jachtinstinct wil nog wel eens moeilijkheden opleveren, waardoor men de hond met veel jachtpassie niet of nauwelijks los kan laten lopen in het vrije veld. Doet men dit wel, dan gebeurt het meer dan eens dat de teckel verdwijnt en zich urenlang niet laat zien. U zult in zo'n geval moeten blijven wachten tot het de teckel belieft terug te komen. Straffen heeft weinig zin, want de volgende keer is de jachtpassie weer sterker dan uw straf of boze woorden.
Aangelijnd houden is dus de boodschap!
                                                                                 
 

Veel liefs ... Waakse groetjes ... Miryam

Schwarzwälders ...
(ook wel "Black Forest Chestnuts" genoemd)

  

Schwarzwälders (ook wel "Black Forest Chestnuts" genoemd) zijn de lichtste Duitse koudbloedpaarden. Ze komen uit het Zwarte Woud in Zuid-Duitsland. 
Ze werden vroeger door boswerkers veel gebruikt als werkpaarden bij alle mogelijke klussen in het bos. 

  

Maar tegenwoordig kom je ze steeds vaker als recreatiepaarden tegen (in het tuig en onder het zadel). De stokmaat van de Schwarzwälder ligt tussen de 1,45 en 1,55 m. en het gewicht tussen de 500 en 600 kg.

 

Lichaamsbouw

De Black Forest Chestnut is een klein zwaar trekpaard met een stokmaat van ongeveer 1,52 m.. Hij is meestal voskleurig, met blonde tot witte manen en een witte staart. Het hoofd is verfijnd, met een breed voorhoofd en een kleine neus.

  

 Ziehier een prachtig filmpke ... zin in een piknik te paard en kar ... hmm ... ik nodig je uit om mee te gaan en heerlijk te genieten van t prachtig landschap en zoveel meer....  ... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te zetten hé ! !

De schouder is krachtig en gespierd, en hoewel het paard minder zwaar is dan de meeste trekpaarden, heeft het toch sterke benen, met weinig behang (sokken, haren om de onderbenen).

 

Het woord 'Fuchse' van 'Schwarzwalder Fuchse', de Duitse benaming van de Black Forest Chestnut, betekent voskleurig. De Engelse vertaling heeft daar kastanjebruin van gemaakt, een gelijksoortige, maar toch iets donkerdere bruine kleur.

  

Veel liefs ... knipoogje ... Miryam

De Munchkin ... leeft werkelijk op lage voet !

 

    
De munchkin is een kattenras dat bekend staat om zijn zeer korte poten
Dit ras is voor het eerst tentoongesteld in 1991 in Madison Square Garden. Het ras is afkomstig van een poes genaamd BlackBerry, die een nestje kreeg met verschillende kortpotige katten in 1982.

De naam munchkin komt van de dwergen uit het verhaal De tovenaar van Oz. Het gen dat verantwoordelijk is voor de korte poten is dominant.


 


Hoewel de kat korte poten heeft, tast het zijn beweeglijkheid niet sterk aan. Hij heeft enkel wat meer moeite met springen. Munchkins zijn erg aanhankelijk, speels en actief. Alle variëteiten zijn acceptabel. Vermenging met gedrongen en stevige rassen moet vermeden worden. Kittens uit zo'n vermenging mogen niet doorgefokt worden


 


Het is één van de nieuwste rassen van kat, hoewel de kortpotige katten doorheen de 20ste eeuw in veterinaire literatuur zijn verschenen. Moderne Munchkins kunnen hun voorgeslacht bij een zwarte kortpotige kat vinden genoemd Blackberry,  (Louisiane in 1983).

  

Munchkins werden eerst tentoongesteld in 1991 en  goedgekeurd door NBC- (nieuwe ras of kleur) status in 1995.
Het wordt nog beschouwd als experimenteel en niet op brede schaal erkend.
 

 

Tot op heden, hebben Munchkins geen achter of ruggegraatsproblemen zoals die soms bij de Dachshond wel voor komt.Munchkins zijn gezellige en hartelijke
katten. Ondanks de korte poten, kunnen  Munchkins lopen, klimmen, en springen; evenwel  niet zo hoog zoals hun neven met lange poten.
 

  


Zie hier het heerlijk filmpje van Munchkins kittens die aan t spelen zijn ...
Voor de kijklustigen onder jullie ....vergeet het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten vooralleer ...je dit aanklikt hé .... Just have funn ... heerlijk ! !

Hun bewegingen worden beschreven als gelijkaardig aan dat van fretten. Zij zijn beschikbaar in een verscheidenheid van kleuren en in zowel lang als kort haar.Dit ras is nog niet erkend in Nederland.


 

Veel liefs .... groetjes Miryam

De Southrussian Ovcharka ...
twee honden in één ...

 

 

 

Veel eigenaren zijn trots op hun imposante machtige hond, het veilige gevoel dat de hond geeft. En daaraan inherent de miskende potentiële gevaarlijke instincten die dit soort honden kunnen bezitten en die soms niet – of te laat – onderkend worden door hun eigenaren, uit onervarenheid en ongeloof bij waarschuwingen van mensen die het weten kunnen.

 

 

 
  

  Zonder het in banen leiden van de eigenschappen van dit soort honden kunnen vervelende situaties ontstaan. Want hoe goed gefokt op karakter en hoe goed gesocialiseerd ook, hoe hoog de bijtdrempel ook mag zijn, in de aard van de Zuidrus ligt altijd het instinct tot verdedigen. Een eigenaar moet zijn hond goed kennen om in te kunnen schatten in welke situatie en via welke trigger-mechanismen dit naar voren komt.
    Daarom moeten mensen die een Zuidrus willen houden zich realiseren dat zij daarvoor aan bepaalde eisen dienen te voldoen: overwicht, ervaring en inzicht in de aard van

 

 

 

Een belangrijk kenmerk van Zuidrussen is dat ze als het ware twee honden in een zijn, ze tonen twee gezichten naar de wereld. Dit komt omdat ze de wereld in tweeën delen: “mijn roedel” en “niet mijn roedel”. Zuidrussen zijn waakzame, onafhankelijke, intelligentie, koppige, dominante en loyale honden

 

 

 

Onafhankelijk en koppig
        Zuidrussen hebben weinig “will to please”: ze willen hun baas wel gezelschap houden maar doen niet alles wat er van ze gevraagd wordt. Het ras is geselecteerd op zijn onafhankelijke waak, verdedigende en hoedende eigenschappen. Het was hun taak om een seizoen lang zonder menselijke hulp te overleven bij de kudde en de orde te handhaven als de schapen water moesten drinken. De honden zorgden ervoor dat de schapen in kleine groepen water dronken; als de hele kudde in een keer naar de bron toe ging zou deze vernietigd kunnen worden.

 

 

Zie hier hoe prachtig deze wolbalen wel zijn ... ghiiii ... en eigenzinnig ?? nee toch , baasje roept mij ginds ... ghiiiii ... dan maar deze kant uit ... knipoogje ... zou ik ook doen ... véél intressanter hier .... ghiiii ... Vergeet wel eerst het liedje bovenaan het logje niet uit te  zetten alvorens dit aan te klikken é ... knipoogje !!

De Zuidrus combineert hierdoor een aantal unieke eigenschappen in zijn wezen, namelijk een waak- en een hoedersinstinct.Zuidrussen zijn gewend om zelfstandig te werken. Ze zullen niet slaafs de bevelen van de baas opvolgen, maar zullen dit “taxeren”: is het zinvol, levert het me wat op?

 

 

Veel liefs ... t speurneusje ... Miryam

Do widzenia ....! !

 

Het Tennessee Walking Horse is een vriendelijk,mens georiënteerde verschijning.

 
De originele Tennessee Walking Horses werden gefokt op efficiënte, comfortabele gangen; met een vriendelijk, werkwillend, mens georiënteerd karakter; goeduitziende, stoere verschijning en voor alle taken geschikt rond de boerderij of plantage. Ze werden zowel onder zadel, als voor de koets gebruikt.

 

Het hedendaagse Tennessee Walking Horse ras, is een ideaal vrije tijds-, buitenrit- en familiepaard voor mensen van alle leeftijden en alle niveaus, kinderen en volwassenen. Ze passen bijzonder goed in elke paardenactiviteit, waar gevraagd om een soepel, alert, gemakkelijk paard, dat dagelijks lange afstanden met een gemiddelde snelheid kan afleggen.

 

Ziehier een Filmpke ... voor de paardenkenners ... hou nauwlettend de achterhand in t oog .. het zwieren van t hoofd ... en dan natuurlijk de hoeven en beenactie ... pffffff ... later in t log meer daarover .... ! ! Vergeet het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... ! !

  

De Tennessee Walker is ook een veelzijdig show of paradepaard, dat het succesvol kan opnemen tegen paarden van andere rassen, in zowel normale- als gangencompetitie binnen de rassen. Walking Horses kunnen elke uitdaging in welke klasse van een wedstrijd aan: Halster of Model, Engels, Western (inclusief werken met vee, reining en Western rijden), dressuur, lange afstanden, veedrijven, Voltige of zonder zadel.

Voor deze gangen is het hoefbeslag heel belangrijk. De ver doorgegroeide hoeven worden met ijzers beslagen die een opwaartse invloed op de gang hebben. Dit leidt niet tot peesontstekingen, hoewel de hoeven wel wat onnatuurlijk aandoen. Vooral de verlengde ijzers op de achterhoeven dragen bij tot de zwevende gang. Wel draagt het paard bij shows vaak springschoenen.Al deze gangen hebben de walker van nature en alleen díe gangen die een paard van nature bezit kunnen getraind en uitgebouwd worden.

 

In Amerika zien we soms hachelijke trainingsmethodes waarbij paarden in een bepaalde gang gemanipuleerd worden. Dit wordt bijv. gedaan met gewichten, een onnatuurlijke hoefstand en een soort dikke klompen tot aan zelfs vernageling toe en erger (om het paard te laten lopen met veel beenaktie).

    

Het gaat te ver om er hier op in te gaan maar iedereen kan begrijpen dat dit vaak om pure  grrrrrrr ... gaat en deze methodes gelukkig niet in Europa zijn toegestaan.
Dit soort methodes en afbeeldingen/filmpjes hiervan geven een slecht/vertekend beeld van het ras. Terwijl de Tennesse Walker een zo ontzettend lief paardje is ...
Het enige wat het eigenlijk aangeeft is dat de paarden een té goed karakter hebben dat ze dit soort praktijken helaas zonder tegendruk accepteren.

 

Veel liefs  ... groetjes ... Miryam

Highland Scottish Fold ...! !

 

 In 1961 werd er in Schotland in een nest boerenkatjes spontaan een wit kit met gevouwen oren geboren. Het kitten, een katertje, kreeg de naam Snowball en zijn bestaan wekte al snel de interesse van kattenfokkers.
Met behulp van geschikte huiskatten en Britse Korthaarkatten werd de bijzondere mutatie die voor het gevouwen oor verantwoordelijk was in een nieuw ras vastgelegd onder de naam Scottish Fold.


 


De factor die de gevouwen oren van de kat veroorzaakt, vererft dominant. 
Helaas is gebleken dat het gen niet alleen de grappige gevouwen oortjes veroorzaakt, maar ook kan leiden tot afwijkingen in aan het kraakbeen op andere plaatsen in het lichaam, vooral wanneer beide ouders gevouwen oren hebben. Onder andere om deze reden trok de Engelse overkoepelende organisatie destijds de aanvankelijk gegeven voorlopige erkenning weer in. Intussen waren er echter diverse Folds naar Amerika geexporteerd en daar wordt het ras nog steeds gefokt.


 

Omdat het gen in homozygote vorm tot afwijkingen kan leiden, worden er nooit twee katten met gevouwen oortjes met elkaar gekruist. Men gebruikt hiervoor katten met staande oren uit Foldlijnen, American Shorthairs of Britse Korthaarkatten. Uiteraard bleven ook de halflanghaarversies niet uit, die Highland Fold genoemd worden 


 

 Zierhier een prachtig leuk filmpje met de Highland Scottish Fold in de hoofdrol...!! Vergeet het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ...  !

Karakter
Het is een vriendelijke kat met een gelijkmatig humeur. Ze zijn overwegend rustig, al kunnen ze een spelletje op zijn tijd wel waarderen, ze gaan goed om met andere katten en ook de omgang met honden geeft zelden problemen, op voorwaarde dat ze als jonge kitten al op een positieve manier met honden hebben kennisgemaakt. Ze zijn niet snel uit hun doen, ook in drukke gezinnen voelen ze zich prima op hun gemak. Ze zijn uitstekende speelkameraadjes voor kinderen.

 


Scottish Folds zijn verre van luidruchtig, ze gebruiken hun zachte stem niet veel. Hoewel ze graag aangehaald en geknuffeld worden, dringen ze zich niet tot vervelens toe op. Ze stellen gezelschap op prijs, maar ze kunnen ook goed een dagje alleen blijven.


 

Veel liefs ... Spinnende groetjes   Miryam

Westies zijn levendig, vrolijk, speels en barsten van het zelfvertrouwen... !

 

 


Geschiedenis van het ras :
In de negentiende eeuw kwamen in Schotland meerdere soorten laagbenige, ruwharige terriers voor. Robuust,niet kleinzerig en uitstekende bestrijders van schadelijke dieren. Soms werden er witte pups geboren, die meestal om het leven werden gebracht omdat men van mening was dat hun jachteigenschappen niet zo goed waren als die van hun gekleurde broertjes en zusjes.


 


Op het eiland Skye kwamen echter al sinds het begin van de achttiende eeuw geheel witte terrierstammen voor, daar er fokkers waren die zich inzetten voor deze witte terriervariëteit. Het is echter door kolonel Malcolm uit Poltalloch in Schotland die aan het begin van de twintigste eeuw zijn honden tentoon begon te stellen dat de witte terrier bekend werd. Zijn honden en langharige, witte variëteit, die Rosneath Terrier werd genoemd, legden de basis voor de hedendaagse 'Westie'.


  


Algemene omschrijving
Westies zijn levendig, vrolijk, speels en barsten van het zelfvertrouwen. Ze zijn niet snel ergens van onder de indruk, en alert op alles wat er om hen heen gebeurd. Ze laten hun stem horen als ze onraad bespeuren. Excessief blaffen kan bij goede opvoeding worden voorkomen. Ze zijn trouw aan hun eigenaar en diens gezinsleden, en beslist aanhankelijk, maar tevens eigenwijs en zelfstandig.


 

Hun slimheid en vindingrijkheid moet niet worden onderschat; hun aanwezigheid geeft zonder meer leven in de brouwerij. Ziehier het prachtig super lief filmpje ... met twee Westies in de hoofdrol ... hiii ... op een aangenaam muziekdeuntje naar voor gebracht ... hmm ... Voor de kijklustigen onder jullie gelieve eerst het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... !

Hoewel alert zijn ze niet argwanend t.o.v. vreemden. Het ras kan het goed vinden met kinderen, zeker als deze de leeftijd hebben waarop ze met de hond kunnen spelen en ravotten. De omgang met andere honden is redelijk tot goed, al kunnen reuen het soms niet altijd laten om een sexe-genoot uit te dagen.


 


Het jachtinstinct is sterk ontwikkeld, wat inhoudt dat een harmonieuze omgang met kleine huisdieren niet vanzelfsprekend is. Een goede socialisatie kan echter een wereld van verschil maken. Deze hond heeft een doortastende baas nodig die hem beslist consequent moet opvoeden, en die zich niet om de tuin laat leiden. Blijft duidelijke leiding achterwege dan zoekt de hond zijn eigen (vaak ongewenste) bezigheden.


  
 
Westies ravotten en graven graag. Ze hebben een meer dan gemiddelde bewegingsbehoefte en zijn graag buiten. Een Westie die als huishond gehouden wordt zal eens per kwartaal getrimd en geknipt moeten worden. Buiten de trimbeurten moet de vacht ongeveer tweemaal per week worden doorgeborsteld met een slickerborstel. De beharing is dusdanig van structuur dat vuil en modder zich -na opdroging- vrij eenvoudig uit laten borstelen. Honden van dit ras zijn gezinshonden bij uitstek, mits het gezin sportief is ingesteld. 

 

Veel liefs...'t speurneusje  ... Miryam

De Suffolk Punch is een innemend paard met heel eigen kenmerken ...

 

De Suffolk Punch is een innemend paard met heel eigen kenmerken. Hij is het oudste zware ras van Groot-Brittannië en word ergens beschreven als 'een soort Engels paard, met korste benen en een doep lichaam, een korte, dikke kerel'- en dat klopt precies. Zijn oorsprong is onduidelijk, maar William Candem schrijft in zijn in 1586 gepubliceerde Britannia dat het ras van 80 jaar bestaat.    

Het is sober, vroegrijp, met een lange levensduur, en heeft op vele Europese en Russische zware paardenrassen zijn stempel gedrukt. Het is ook naar de VS uitgevoerd en zelfs naar Pakistan, waar het werd gebruikt om cavaleriepaarden en muildieren te fokken.

 

Elke Suffolk Punch gaat terug op één enkele hengst, het paard Thomas Crisp uit Ufford, stamboeknummer 404, dat in 1768 geboren werd. Deze hengst werd gebruikt in de omgeving van Woodbridgem Saxmundham en Framlingham, nog steeds een centrum van de fokkerij van Suffolk Punches. Hij had korte benen, een diep lichaam, was een helderrode vos met een schofthoogte van 1,57m en had een beter hoofd dan zijn tijdgenoten. Crisp prees hem aan als 'in staat om goede koetspaarden voort te brengen'. Alle Suffolk Punches zijn vossen. De in 1877 opgerichte Suffolk Horse Society erkent zeven tinten, die van bleke, bijna meel-achtige kleur naar een donkere, haast bruine tint gaan. De meest voorkomende tint is helderrood.


 

Het uithoudingsvermogen en de trekkracht van de Suffolk Punch zijn enorm, maar hij heeft minder voer nodig dan andere, soortgelijke rassen. Vroeger werkten paarden acht uur per dag en kregen dan twee keer te eten. De Suffolk Punch hoefde maar één keer per dag gevoert te worden .


Hij dankt zijn bestaan aan een enkel paard, maar een groot deel van zijn verdere ontwikkeling slechts aan een man, Herman Biddell, de eerste secretaris van de Suffolk Horse Society. Hij stelde het eerste stamboek op, The Suffolk Horse History and Stud Book, dat in 1880 werd gepubliceerd. Het bevat een geschiedenis van het ras, van de landbouwmethode in het graafschap, een register van 1230 hengsten en 1120 merries, lijsten van kampioenen en een rasstandaard die nu nog steeds gebruikt word.

 

Ziehier een prachtig filmpje gebracht op een ritmisch aangenaam muziekje ... let wel , zowel in country cross , jumping en dressuur is dit één en dezelfde paard een kruising van Suffolk en Hannoveraan ...vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... knipoogje ! !

Op jaarmarkten in Suffolk werd zijn kracht getest door een paard aan een boomstam vast te maken. Zelfs als het paard de stam niet in beweging kreeg, slaagde het toch voor de test als het op zijn knieën ging liggen. Deze trekhouding werd kenmerkend voor het ras. Een andere test betrof achteruit lopen, iets wat hij voor het werk in de stad moest kunnen. De uitzonderljike trekkracht van de Suffolk Punch word vooral veroorzaakt door zijn diepe schouders, een kenmerk dat door de vroegere fokkers met zorg is ontwikkeld en ideaal is voor zwaar trekwerk.De moderne Suffolk Punch is groter dan zijn voorouders en 1,65/1,70m hoog. Zijn bewegingen zijn opvallend: de stap is krachtig met veel veerkracht en de draf is vrij vlak en heeft een soort cadans die bij andere zware rassen niet voorkomt.

 

Ondanks dat het een groot paard is, is de Suffolk sober, hij heeft weinig voer nodig, is vroegrijp en kan een hoge leeftijd bereiken. Suffolks kunnen met twee jaar al licht werk verrichten en op driejarige leeftijd kunnen ze volop aan het werk.Hier een prachtige docu met niemand minder dan Martin Goymour, president of the Suffolk Horse ! Hij hoopt dat de Suffolk Horse verder zijn intrede wereldwijd zal waarmaken daar het paard met uitsterven is bedreigd ... op dit moment zijn er wereldwijd zo een 460 Suffolks geregistreerd !!!

 Verder kunnen ze wel dertig jaar oud worden en op hun twintigste nog werken en veulens krijgen.  

 

Veel liefs ... knipoogje   ... Miryam

De Lapjeskat onder de loep... ! !


  

Een lapjeskat is een kat die wordt gekenmerkt door een vacht met drie kleuren: wit, ros en zwart. Deze kleuren kunnen als grotere vlekken optreden, en de vacht van de kat ziet er dan uit als een soort lappendeken. Ook fijnere verdelingen komen voor, waardoor de kleuren bijna een menging vormen

  

Kleurgenen
De kleur wit wordt door een bepaald gen veroorzaakt dat ervoor zorgt dat katten witte haren, vaak tot vlekken geconcentreerd, in hun vacht hebben. Waar dit gen niet actief is, wordt een kleur waargenomen.

  

Er bestaat echter geen gen dat codeert voor drie kleuren tegelijk: wit, zwart en ros. Wel bestaat er een gen dat de keuze voor ros (een geelachtig rood) bepaalt, en een gen dat kiest voor zwart. Deze genen zijn gekoppeld aan het X-chromosoom.


 


Vrouwtjes hebben van dit X-chromosoom twee exemplaren, en dit verklaart waardoor de twee kleuren ros en zwart naast elkaar voorkomen. In het kattenembryo wordt na verloop van tijd van ieder paar X-chromosomen er één inactief; het actieve chromosoom bepaalt nu de kleur.

De Samojeed is een middelgrote teddybeer met fonkelende pret-oogjes... !! 

 

De Samojeed is oorspronkelijk afkomstig uit het zeer koude polaire Russisch Mongolie en Siberie als manusje van alles van een zwervende nomadenstam. Hij werd gebruikt voor het hoeden en bewaken van de rendierkudden, voor het jagen op klein wild en het trekken van sleden.

 

Bovendien hield hij de mensen, vooral de kinderen, warm in hun tenten. De Samojeed is een middelgrote teddybeer met fonkelende pret-oogjes. Flink gespierd en gelijktijdig zeer zachtaardig.

 

De beharing bestaat uit een angora-achtige wollige ondervacht, die zich gemakkelijk laat spinnen om bijvoorbeeld warme kleding van te maken en een langharige bovenvacht, die hem van nature beschermt tegen vastklittende sneeuw. 


 


De vacht neemt vuil op, maar hij schudt dat, na droging, moeiteloos van zich af. De vacht moet wel regelmatig geborsteld worden, vooral tijdens de rui in de lente en de herfst, waardoor de haaruitval versneld wordt en hij er weer snel mooi uitziet.


 


Karakter :
Het karakter laat zich omschrijven als zachtaardig, vriendelijk, aanhankelijk en speels. Naast zijn onbegrenste nieuwsgierigheid is hij ook zeer eigenzinnig en soms dominant. Mag ik u voorstellen ... een prachtige mooie voorstelling van deze snoezige wollige teddybeer ...met een al evenzo prachtig mooi fluisterend liedje ... ... maar voor aleer je dit aanklikt vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten hé ... Just  ... ... enjoy it ... knipoogje  ...!

  De opvoeding vereist een zachte, doch consequente hand met veel geduid en liefde. Een juiste opvoeding zal hij eindeloos terugbetalen met zijn trouw.

 
  

Met die donkere ogen in dat onweerstaanbare hoofd met die specifieke "Samojedenglimlach" steelt hij, ondeugend als hij is, telkens weer ieders hart.

 


Naast zijn dagelijkse uitgebreide wandelingen houdt hij van veel aktie; trekt hij zich terug, gun hem dit dan. In huis maakt hij weinig problemen en is zeer kindvriendelijk. Gedrags- en gehoorzaamheidscursussen zijn niet voor elke Samojeed weggelegd. Met die donkere ogen in dat onweerstaanbare hoofd met die specifieke "Samojedenglimlach" steelt hij, ondeugend als hij is, telkens weer ieders hart.

 

Veel liefs ... t speurneusje ... Miryam

De  "Morab" een kruising tussen
"Arabier" en "Morgan".


 


De Morab was altijd al meer een paard dat gebruikt werd om andere paarden te verbeteren, dan dat hij zelf als apart ras gefokt werd.
De laatste jaren komt hier verandering in. Fokkers beginnen de goede bewegingen en de schoonheid van dit paard te ontdekken.Het fokken van de Morab is echter nog steeds het werk van de enkele enthousiaste fanaat.


 


De Morab komt voor in alle kleuren; witte aftekeningen op hoofd en benen zijn toegestaan.Het heeft de gangen en houding met de achterbenen achter het lichaam van de Morgan wanneer het stilstaat en het expressieve hoofd en temperament van de Arabier. Hier een knap staaltje aan éénheid tussen mens en dier   !! Let wel dit is een Arabier paardje ... vergeet wel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é

  


De Morab is een gespierd paard, met een lange een schuinliggende schouderpartij en een diepe borst.De rug is betrekkelijk kort en sterk. Het ras ontstond in de 19e eeuw in Amerika en kwam voort uit kruisingen tussen een Volbloed Arabier en een Morgan.De naam "Morab" is dan ook een kruising tussen "Arabier" en "Morgan".

 


Voor 1930 werden deze kruisingsprodukten toegelaten in stamboeken van beide rassen.Het bekendste product uit deze combinatie was wellicht Golddust (1854), destijds beroemd vanwege zijn snelheid als draver.
De Amerikaanse Burgeroorlog heeft de verdere ontwikkeling van de Morab even in de weg gestaan, maar toen de excentrieke miljonair William Randolph Hearst zich ging interesseren voor de kruising, won het ras aan reputatie.
Vanaf toen werd ook pas de naam Morab gebruikt.

 

Veel liefs .... groetjes ... Miryam

Overgewicht bij katten ...

  

Zwaarlijvigheid speelt een belangrijke rol. Dikke katten en poezen bewegen minder. Bij verminderde activiteit zijn ook darmen en andere orgaanstelsels minder actief.

Geslacht:
vanwege de nauwere plasbuis bij katers zien we bij deze sneller volledige obstructies van de plasbuis dan bij poezen. 

 

Hoe herken je het ?
Aangezien de obstructie van de urethra levensbedreigend kan zijn, is het van belang dat u als katteneigenaar in staat bent om de symptomen die mogelijk hierop kunnen wijzen, kunt herkennen. Neem onmiddellijk contact op met uw dierenarts als u een van onderstaande symptomen opmerkt. Urine met bloed erin, abnormale kleur van de urine. 
                                                                            
  

Veel persen tijdens de mictie (=het plassen), of vaak plassen van slechts kleine hoeveelheden, miauwen of schreeuwen als zij/hij op de kattenbak is.
Gedragsveranderingen als lusteloosheid of juist onrust, vaak naar de kattenbak lopen, klaaglijk miauwen, zich verstoppen of niet willen eten, veelvuldig likken rond anus en penis of vulva. Plots plassen op afwijkende plaatsen, of plassen in huis
Abnormale houding tijdens de mictie (Urineren, ook wel plassen of mictie genoemd )

 

Behandeling
De behandeling zal dus afhankelijk zijn van de oorzaak. Veelal zal er een speciaal dieet gegeven worden. Vaak zullen er antibiotica gebruikt worden, en meestal een tijdje een pijnstiller. Is er echt sprake van een algehele obstructie van de urethra, dan moet er een katheter in de plasbuis gebracht worden tot in de blaas. Dit kan zeer lastig zijn, aangezien de plasbuis heel erg nauw is, en verstopt zit met kristallen!Als het gelukt is om de katheter te plaatsen, dan zal de blaas gespoeld worden. Vaak wordt de katheter enige dagen op zijn plek gelaten om zodoende een volgende verstopping te voorkomen. Ziehier hoe je je kat eventueel in beweging kunt houden...ghiii ... met een knipoog naar een loopmolen .... ! ! Voor de kijklustigen ... gelieve eerst het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit te bekijken hé ...

De behandeling wordt voortgezet totdat er in de urine geen afwijkingen meer gevonden worden. Vaak zal er overwogen worden om gedurende langere tijd, soms levenslang, speciaal dieet voer te geven.

  
Veel liefs ... actieve groetjes ... Miryam

Zoals met vele trends, was ook deze er ‘plots’.... ‘De puggle’ ...


  

 


Wallace Havens - een hondenfokker uit Wisconsin - had deze trend al lang voorspeld. Begin jaren negentig had hij een beagle teefje en een mannelijke mopshond (’pug’ genaamd in het Engels) en besloot hen te kruisen. Het resultaat was een eerste nest met ‘puggles’ , met lichaampjes als beagles, en de kenmerkende bolle ogen van een mops.
 


 



Hij was ook de eerste om het ras te registreren bij de American Canine Hybrid Club, een vereninging onstaan om ‘hybride’ rassen te registeren en benoemen. Puggles  worden vandaag tegen $1,000 tot $1.300 verkocht in de winkel.

Puggles   werden pas een hit toen Sylvester Stallone er in 2005 eentje kocht. Al snel volgde James Gandolfini (Tony Soprano). In november verschenen de honden in de ochtend shows  op televisie. Het ras is razend populair. De ACHC ziet het aantal nesten enkel toenemen. 20% van de hybride nesten die maandelijks geregistreerd worden zijn puggles.Intussen zijn de Puggles in alle kleuren te verkrijgen , zowel effen , bont als brendle !!

  

Het aantal soorten hybride rassen neemt ook snel toe: op vandaag zijn er 400 hybriden geregistreerd bij de ACHC, met inbegrip van de ‘affenpoo’ (kruising Affenpinscher en Poedel, de ‘rat-a-pap’ (Amerikaanse Terrier en Vlinderhondje‘) , de ‘bordoodle’ (Border Collie en Poede) en de ‘jack-a-bee’ (Beagle met Jack Russell Terrier). Ziehier een prachtige bonte Puggle .... Vergeet evenwel het liedje bovenaan t logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é ... 

De populariteit van de rassen heeft volgens de ACHC vooral te maken met de wens naar iets ‘nieuws’. Maar er zijn ook voordelen bij hybride rassen. Kruisingen met Poedels leveren bijvoorbeeld vaak hypoallergene honden. Bovendien wordt er aangenomen dat kruisingen gezonder zijn dan pure rashonden.

 

De Siamees ...
Een 'heer' die wit geboren wordt ...

 

Een afbeelding van dit zeer oude ras is reeds te vinden in een manuscript uit 1350 afkomstig uit Ayuthia, de toenmalige hoofdstad van Siam, het huidige Thailand. De Duitse bioloog Pallas maakte al in het begin van de negentiende eeuw een beschrijving van witte katten met donkere extremiteiten, die leefden in Centraal Azië. In Siam was het ras gereserveerd voor de koninklijke familie en werden ze zorgvuldig binnen het koninklijk paleis gehouden. Ondertussen werden echter twee Siamezen, van onbekende oorsprong, met succes in het Crystal Palace in Londen in 1871 tentoon gesteld.


 


In Parijs schreef in 1893 de heer Oustalet, professor aan het Natuurhistorisch Museum, een artikel over de 'Katten van Siam' die door de schoondochter van president Carnot teruggebracht waren.
In 1889 publiceerde H. Weir 'Our cats and all about them' met hierin een hoofdstuk gewijd aan de Siamezen. De eerste standaard werd door de G.C.C.F. in 1892 opgesteld. De eerste rasclub werd in 1901 in Engeland opgericht. De 'koninklijke' Siamees begon aan een briljante loopbaan.


 

Ziehier een prachtig mooi samengesteld filmpje ... de Siam herken je zo ... Vergeet evenwel eerst het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... enjoy it ... ! !

In 1890 werden de eerste Siamezen in de Verenigde Staten geïntroduceerd. Sinds 1920 geniet de Siamees een zeer grote populariteit. De huidige morfologie van het dier staat wel ver af van het originele type dat massiever en ronder was.




Scheel kijken, geknikte staarten en zelfs groene ogen waren toen toegestaan. Sindsdien heeft een gecontroleerde esthetische selectie de rastrekken verfijnd. De kop is driehoekig geworden, de staart knikloos en dus langer en het scheel kijken werd gedeeltelijk geëlimineerd.

 


Karakter/bijzonderheden
De Siamees  'prins der katten' (F. Méry), is wellicht de meest extraverte van alle gedomesticeerde katten. Hij bezit een vulkanisch, onvoorspelbaar temperament. Hij is begiftigd met een sterk karakter en kan in alles flink overdrijven. Noch rustig noch kalm, hij is ideaal gezelschap wanneer men een nadrukkelijk aanwezige kat op prijs stelt. Overgevoelig, emotioneel, hij houdt van gezelschap. Hij verafschuwt eenzaamheid en onverschilligheid. Het deprimeert hem wanneer men hem negeert. In alle gevallen zal hij zijn baas met zijn krachtige en schorre stem lastig vallen.

Hij is uiterst spraakzaam. Zal zijn baas overal volgen in de hoop dat deze zich met hem bezig houdt. Exclusief, erg bezitterig, loopt over van genegenheid, soms jaloers. Sociaal, speelt graat met kinderen, maar stelt het gezelschap van soortgenoten niet steeds op prijs.
 
  


Deze kouwelijke kat houdt van comfort en van het leven in een appartement. De puberteit van de poes begint vroeg, rond vijf maanden kan de eerste krolsheid al optreden. Krolse periodes volgen om de twee weken, zonder seksuele rustperiode in de herfst en de winter. Het ras bezit een hogere vruchtbaarheid dan gemiddeld voor de soort. De kittens die overactief en onverschrokken zijn, moeten zorgvuldig opgevoed worden.... ! !


 


Veel liefs ... Spinnende groetjes ... hiiii ... Miryam

Hoe wordt het apporteren leuk voor je hond ... ! !

 

HAAL HEM ZELF MAAR... ! Heb jij ook zo'n hond die je met opperste verbazing staat aan te kijken als je een leuk speeltje voor hem weggooit ? Of een hond die wel een speeltje ophaalt, maar het vervolgens heel hebberig voor zichzelf houdt ? Oorzaak hiervan kan zijn dat de hond niet gestimuleerd is, het nooit geleerd heeft ! Hoe kun je dit voorkomen? Stimuleren en heel veel oefenen ... ! !

 


Zo wordt een speeltje leuk: Er zijn honden die niet weten wat ze met een speeltje aan moeten. Sommige honden houden er gewoon minder van dan andere om iets in hun mond te nemen. En er zijn honden die in hun jeugd nooit speeltjes hebben gehad en spelen gewoon nooit geleerd hebben. Zaak is uit te vinden of ze echt nergens om geven: vaak blijkt een hond wel geïnteresseerd te zijn in een speciaal speeltje dat hij gewoon nog niet had. Er zijn honden die van een piepbeest houden,' of van een zacht speeltje van zeemleer. Of van een rubberbal met belletje. Of een hal aan een touwtje. Of van een frisbee. En er zijn honden die alleen maar pluchen speelgoed waarderen. 

 

Hier een prachtig voorbeeld hoe je je hond eventueel kunt stimuleren , let wel ,hier word ook het pakwerk gestimuleerd .... vergeet evenwel het filmpje bovenaan t logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken !



Probeer eerst verschillende dingen en neem dat speeltje - liefst twee - waar hij wel enige interesse voor had. Lukt het helemaal niet, knoop dan zijn favoriete hapje in een oude sok en hang die ergens op. Moedig de hond aan eraan te ruiken en te trekken. Geef steeds een andere sok. Als je hond enthousiast wordt als je zijn sok ergens ophangt is het tijd om het spel te veranderen: nu houdt je de sok vast en moedigt de hond aan om eraan te trekken. Gaat dat eenmaal enthousiast, dan is het moment van apporteren aangebroken. De hond is genoeg gemotiveerd om de sok te leren apporteren. Gebruik dus de sok of zo'n speeltje waar hij uiteindelijk toch interesse voor bleek te hebben. 

  

Je hond vindt een speeltje leuk: Als je hond een speeltje naar je toe brengt, neem je dat aan, geef wat lekkers en gooi het weer weg. Dat is vrij simpel, zo'n hond zal makkelijk leren apporteren. In feite kan hij het al, alleen nog niet op verzoek.
Herhaal het spel en breek het af als de hond nog enthousiast is. Het kan ook zijn dat de hond met het speeltje bij je terugkomt, maar het niet afgeeft.


 
 
Geen nood. Eerst probeer je hem te bewegen het voorwerp te ruilen voor een heel smakelijk hapje. Als dat lukt, gooi het speeltje dan weer voor hem weg. Een hapje in ruil voor een speeltje en dan het speeltje weer terug, dat is zo'n slechte ruil nog niet. Je kunt in plaats van wat lekkers ook een ander speeltje nemen waar de hond dol op is. Geeft hij je het ene, dan beloont jij hem met 'goed' en gooit het andere voor hem weg. 

 


Resumerend. Met de nodige inspanning en een positieve beloning is het mogelijk vrijwel iedere hond te leren apporteren. Apporteren is niet alleen een enig spel voor baas en hond voor de rest van zijn leven, maar tevens een heel prettige manier om probleemgedrag weg te trainen. Een hond leren apporteren is dus echt zinvol.

De American Cream Draft heeft een unieke roomkleurige vacht ...

  Als gevolg van kruisingen met de Percheron, de Shire en het Belgische Zware Trekpaard, is een afzonderlijk ras ontstaan. In 1944 werd de American Cream Draft Horse Association opgericht. Alleen paarden met een lichtroze huid worden tot het ras toegelaten, omdat Creams met een donkere huid geneigd zijn van vachtkleur te veranderen. De ogen van een jong veulen zijn bijna wit. Als het ouder wordt, worden de ogen donkerder.

  

   
Veel liefs ... knipoogje ... Miryam

Old English Sheepdog .....of de Bobtail...

 

De Bobtail is één van de oudste rassen van de herdershonden en wordt ook Old English Sheepdog genoemd.Zijn afkomst is nog steeds niet heel duidelijk. Er doet een theorie de ronde dat hij zou ontstaan zijn door de kruising van een Briard en de Russische Owtchan.
In de 19de eeuw was hij een beschermer van de kuddes en een schapenhoeder. In die periode waren deze honden nogal wild en wantrouwig, maar hun karakter is later veranderd tot een lieve gezinshond zoals we die nu kennen.

 

Zijn naam heeft de Old English Sheepdog te danken aan zijn gecoupeerde staart, vroeger ook ´bobbed tail´ genoemd. Heel typerend voor dit ras  is ... ze denken echt steeds op je schoot te moeten zitten alsof ze een zo ontzettend klein iets zijn ... ghiiii ... ook worden ze als puppy zwart wit geboren en naarmate ze ouder worden veranderd het zwart in t grijs ... !

 


Zie hier een prachtig aangenaam filmpke van deze wolbalen ... hetzij euhh puppys vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten ...alvorens dit aan te klikken hé ... ! ! 




De Bobtail is een goedmoedige en trouwe hond. Hij is erg liefdevol voor zijn baas en gehecht aan zijn familie. Het is van oorsprong een herdershond en hij heeft nog steeds het gevoel dat hij zijn ´kudde´ samen moet houden. Deze grote hond is een echte kindervriend, maar men laat kleine kinderen best nooit alleen bij een hond achter.

  

De Bobtail is ook een waakhond. Hij zal luidruchtig blaffen als hij onraad ruikt, maar hij wordt nooit agressief en zal niet bijten. Zijn indrukwekkend voorkomen is meestal genoeg.
Deze hond heeft een zelfbewust en rustig karakter, maar is ook speels en durft al eens streken uit te halen. Daarom is een strenge, maar fijngevoelige opvoeding nodig om hem de juiste gewoonten bij te brengen

  

Deze levendige, speelse, onstuimige hond is noch schuw, noch agressief.  Hij is aanhankelijk, gehoorzaam, trouw, met een gelijkmatig karakter.  Hij is een ideale oppas voor kinderen en wordt dan ook wel Nanny Dog genoemd.  Hij heeft een wakerinstinct en is niet bijterig.  Met zijn wollige gezicht en zijn ‘gebroken’ stem is hij trouwens niet erg afschrikwekkend.

 

Veel liefs ... 't speurneusje ... Miryam

 

De Highland Pony is één van de twee inheemse rassen van de Schotse hooglanden en eilanden. Gedurende vele eeuwen heeft het ras zich aangepast aan het veranderende en vaak barre klimaat en de leefomstandigheden van Schotland.

 

De wintervacht bestaat uit een laag sterk, dasachtig haar over een zachte, dikke onderlaag, die dit ponyras geschikt maakt het hele jaar buiten te verblijven

 

 

En wat hij van zijn Keltische voorvaderen geërfd heeft, is vandaag nog volop zichtbaar. DNA-onderzoek heeft ten andere aangetoond dat hij, zoals enkele zeldzame andere paardenrassen, een zeer hoge graad aan oorspronkelijke zuiverheid overgehouden heeft. De afzondering in het ruwe klimaat van zijn Schotse vaderland is daar wel de verklaring voor, evenals voor de adel van zijn atletisch lichaam. Onder zijn strakke huid lijken de sterke spieren en de droge gewrichten als gebeiteld.

 


Andere kenmerken: een harmonische bouw, een sterke en gewelfde hals, een korte rug en krachtige lenden, wapperende manen en een zijdeachtige beharing. Stokmaat tussen 1,32 m en 1,47 m. De toegelaten kleuren zijn grijs, zwart, izabel en baai. Aalstreep en zebrastrepingen op de benen en zeer goede voeten.

 

 

Ziehier een super schattig Filmpje ... " jong geleerd is oud gedaan " ... ghiiiii ... een prachtige dressuurrit op een folkloristisch ritmisch muziekje ... tof om zien !!Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken .... !!  

Zoals alle juwelen, is het aantal Highland pony's echter beperkt. Wereldwijd vindt men er amper een vijfduizendtal en elke eigenaar ziet zijn Highland pony werkelijk als een waardevol bezit, waarop hij terecht trots is. In België bleef het ras lange tijd omzeggens onbekend: de allereerste Highland pony werd pas in 1992 ingevoerd. Dit ras is dan ook amper te vinden en niet bepaald goedkoop.

 

 


Veel liefs ... groetjes ... Miryam