Deze vrouw loopt de wereld rond voor de strijd tegen borstkanker. Via verschillende sites kan ze haar strijd voortzetten.Dus,neem haar mee naar jouw site om haar daar verder te laten lopen.... xxx thnks!Graag stel ik je twee ontzettende lieve dames voor die onovertreffelijk met de ziekte omgaan ...neem ook eens een kijkje op hun blog ...waar echte vriendschap waarlijk troef staat !! http://anita-angele.skynetblogs.be
Onze Leonberger Dolcé (zachte) is een echte dier/ en mensenvriend ... hij was kind aan huis ... !Met veel pijn in t hart is hij zachtjes van ons heen gegaan ...
Op foto Dolce met Wim (zoon),2 dagen voor hij heen ging !!
De Highland Pony is één van de twee inheemse rassen van de Schotse hooglanden en eilanden. Gedurende vele eeuwen heeft het ras zich aangepast aan het veranderende en vaak barre klimaat en de leefomstandigheden van Schotland.
De wintervacht bestaat uit een laag sterk, dasachtig haar over een zachte, dikke onderlaag, die dit ponyras geschikt maakt het hele jaar buiten te verblijven
En wat hij van zijn Keltische voorvaderen geërfd heeft, is vandaag nog volop zichtbaar. DNA-onderzoek heeft ten andere aangetoond dat hij, zoals enkele zeldzame andere paardenrassen, een zeer hoge graad aan oorspronkelijke zuiverheid overgehouden heeft. De afzondering in het ruwe klimaat van zijn Schotse vaderland is daar wel de verklaring voor, evenals voor de adel van zijn atletisch lichaam. Onder zijn strakke huid lijken de sterke spieren en de droge gewrichten als gebeiteld.
Andere kenmerken: een harmonische bouw, een sterke en gewelfde hals, een korte rug en krachtige lenden, wapperende manen en een zijdeachtige beharing. Stokmaat tussen 1,32 m en 1,47 m. De toegelaten kleuren zijn grijs, zwart, izabel en baai. Aalstreep en zebrastrepingen op de benen en zeer goede voeten.
Uitzonderlijk degelijk en mooi, krachtig en polyvalent, zelfbewust en trots, open en vriendelijk, zachtmoedig en leergierig: met zo'n karakter is de Highland Pony een haast spreekwoordelijk mensvriendelijk ras. Maar nooit onderdanig, want hij is en blijft een nobel paard. Misschien is het wel daarom dat de Britse koningin er in Balmoral een stoeterij van Highland pony's op na houdt.
Ziehier een super schattig Filmpje ... " jong geleerd is oud gedaan " ... ghiiiii ... een prachtige dressuurrit op een folkloristisch ritmisch muziekje ... tof om zien !!Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken .... !!
Zoals alle juwelen, is het aantal Highland pony's echter beperkt. Wereldwijd vindt men er amper een vijfduizendtal en elke eigenaar ziet zijn Highland pony werkelijk als een waardevol bezit, waarop hij terecht trots is. In België bleef het ras lange tijd omzeggens onbekend: de allereerste Highland pony werd pas in 1992 ingevoerd. Dit ras is dan ook amper te vinden en niet bepaald goedkoop.
De beagle ... één van de kleinste in meute jagende honden
De beagle ... één van de kleinste in meute jagende honden... ! !
De beagle behoort tot één van de kleinste in meute jagende honden. Het is een zelfverzekerde, zeer levenslustige hond, die het spoor van wild, voornamelijk hazen en konijnen, volgt en daarom een sterke, kompakte lichaamsbouw met goede hoekingen heeft.
De beagle heeft een ruime gang, is erg snel en heeft veel uithoudingsvermogen.De benen zijn sterk en gesloten.Het hoofd is typisch vanwege zijn uitgesproken stop en licht gewelfde schedel.De uitdrukking is zacht en vriendelijk.De oren moeten tot aan de neuspunt van de stompe voorsnuit reiken.Toch mag het hoofd geen grove indruk maken.
De staart met een witte punt, wordt vrolijk en hoog gedragen en het goede humeur behoort tot de raskenmerken. Ziehier een prachtig filmpje van puppy 's ... Vergeet even wel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten , vooralleer je dit aanklikt ...
De beagles zijn meestal driekleurig, waarbij alle houndkleuren zijn toegestaan.Ook de tweekleurige, tan and white, ziet men meer en meer.
De oorsprong van de beagle ligt niet in Engeland of Amerika, maar vermoedelijk in Griekenland, waar in 433 v. Chr. De Griekse schrijver Xenophon al schrijft over kleine honden met lange oren, die met de neus jagen op hazen en konijnen en daarbij luid geven.Deze honden belandden in Italïe om zo met de Romeinen naar Engeland te worden meegenomen.
Hier vonden weer kruisingen plaats met daar reeds bestaande type van met de neus jagende kleine honden. 'Merry little hounds zo stonden deze hondjes toen in Engeland bekend.Rond 1500 werden de Beagles daar al veelvuldig als jachthond gebruikt-eigenlijk jachthondje, want de Beagles waren toen niet zo groot.
Er werden in meutes op haas en konijn gejaagd.Wordt tegenwoordig de meute Beagles te voet gevolgd, toen ging men te paard naar het jachtgebied naar huis te worden teruggebracht.Koningin Elisabeth van Engeland (1533-1603) had een meute waarmee zij regelmatig jaagde.Begin 1900 stond de Amerikaanse Beagle op een zeer hoog peil en in 1950 werden er voor het eerst Beagles uit de USA in Engeland geîmporteerd.En nu is er een regelmaat van importeren en exporteren van en naar alle landen in de wereld.
Egyptische Mau , zelfverzekerde katten, intelligent en heel sociaal
Egyptische Mau zelfverzekerde katten, intelligent en heel sociaal
Egyptische Mau, betekend Egyptische Kat, de voorouders van dit ras werden beschermd en vereerd dat zie je aan de afbeeldingen in tempels. De Egyptische Mau lijkende katten stonden al sedert 1400 voor Christus op papyrusrollen en tempelwanden.
Ze zijn mede van het oudste ras op de wereld. Ze leefden in nederzettingen op de oevers van de Nijl. Het moderne ras Egyptische Mau werd oorspronkelijk gefokt op basis van Egytische huiskatten. In de jaren vijftig van de vorige eeuw nam de oorspronkelijke fokster het ras mee naar Noord-Amerika waar ze later erkend werden als een raskat. De kat is in europa nog steeds zeldzaam.
De Egyptische Mau is een middelgrote, gespierde en kleurrijke kat. Hij heeft een heel sierlijke verschijning en hebben een zwart lijntje rond hun ogen die eigen zijn van deze kat. Ze hebben een gevlekt tabby patroon en zijn in drie verschillende kleuren, brons, zwart/zilver en smoke.
De brons en zwart/zilver hebben ook de duidelijkste vlekken (spotjes). Tot de leeftijd van 1,5 jaar mogen ze nog amberkleurige ogen hebben, als ze volwassen zijn hebben ze kruisbes groene ogen.
Karakter
Het zijn heel zelfverzekerde katten, intelligent en heel sociaal. Erg aanhankelijk en mensgericht en zijn tot op hoge leeftijd nog erg speels.Hier een korte intro hoe deze toch biezondere intelligente kat hun weekje doorbrengt .... met een knipoogje naar lekker luieren ... !! Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken .... !!
De Marwari is afkomstig uit de landen rond Afghanistan, het ras zou ontstaan zijn toen een aantal arabische paarden schipbreuk leed en aanspoelde op de stranden en zich daar voortplantten met de inheemse Aziatische pony's. Het ras is nauw verwant aan de Akhal-Teke en de Kathiawari.
De Marwari is altijd een oorlogspaard geweest. Het is gefokt door de koninklijke families en de krijgers van India om te dienen als rijpaard. Het paard stond zo hoog aangeschreven dat 'gewone' mensen ze niet mochten berijden, dit was voorgehouden aan twee hoge 'kastes': de Rajput (heersers) en de Kshatriyas (strijders).
Het ras was bijna uitgestorven tijdens de Britse overheersing van India en de periode van democratisering die daarop volgde, maar in 1995 is de Indeginious Horse Society of India opgericht die het ras van de ondergang probeert te redden, er is onder andere een standaard voor het ras opgesteld en met succes: de fokkerij is op gang gekomen en recent zijn er zelfs paarden geëxporteerd.
Een normale Marwari is ongeveer 1.50 meter hoog en is een zeer elegante verschijning. Het ras is sterk pezig en meestal goed gespierd. Ze hebben lange benen en zeer harde hoeven. Hierdoor hoeven ze alleen in zeer rostachtige gebieden ijzers te dragen. De Marwari heeft vaak een aangeboren tölt die in Azie revaal wordt genoemd. Deze gang word door meerdere Aziatische rassen vertoond. De vacht van een Marwari is, zoals bij alle woestijnpaarden, fijn en zijdeachtig. De kleuren lopen uiteen van bruin, vos, isabel tot bont, alle kleuren zijn toegestaan.
De oren zijn ook zeer bijzonder. De oren lopen namelijk van boven in een krulletje naar elkaar toe. Er wordt bij de Marwari veel belang gehecht aan de werveling van het haar op het lichaam. Het haar heeft dan ook een zeer mooie structuur.
De Marwari is gefokt om in de oorlog zijn ruiter zoveel mogelijk te helpen. Zijn karakter is hierop aangepast, het is een intelligent paard dat trots maar trouw is en de wil heeft om te winnen. Het is een hard paard dat makkelijk oud kan worden met een zeer groot uithoudingsvermogen dat zich makkelijk aanpast aan veranderende omstandigheden.
Hoe prachtig en ellegant ze wel zijn zie je in het hieropvolgend filmpke ... ff het cultuur van ginds opsnuiven ... Vergeet evenwel het muziekje in linkerkolom niet uit te zetten é ... knipoogje !!
De Marwari werd gebruikt als rijpaard van de adel en strijders in diverse oorlogen. Door de vlakke tölt die het dier heeft kan het makkelijk lange afstanden in de woestijn afleggen. Op dit moment zijn er nog weinig Marwari-paarden over. Volgens de Indeginious Horse Society heeft de Marwari het in zich om te excellereren in elke moderne ruitersport. In India zelf worden de paarden vooral gebruikt voor officiële gelegenheden en shows.
De Do-Khyi (aangebonden hond) of De Tibetaanse mastiff...
De Do-Khyi (aangebonden hond) of De Tibetaanse mastiff
Geschiedenis De Tibetaanse mastiff of Do-Khyi (aangebonden hond) stamt uit de Himalaya en wordt soms als een van de oudste hondenrassen van het oosten vernoemd. Een wetenschappelijk bewijs door mitochondriaal DNS onderzoek is nog niet uitgevoerd. Omdat Tibet tot de annexatie in 1959 door China een niet vaak bezochte plaats was, is te vermoeden, dat de Tibetaanse mastiff zonder verdere invloeden kon ontwikkelen.
Het vermoeden dat de Tibetaanse mastiff de voorouder van alle dogachtige honden is, was reeds rond 1900 door de kynologen omstreden en heeft men tot vandaag niet door gentechnische onderzoeken kunnen bewijzen.
De Tibetaanse mastiff is een grote, niet overgrote, zeer krachtige hond. Hij komt in de kleuren zwart, goud, blauw, blauw met tan en zwart met tan voor. Een kleine witte aftekening ter hoogte van de borst en de tenen zijn toegestaan. De vacht is van grote densiteit. De ondervacht is extreem sterk en de bovenvacht is vast en samen met de ondervacht tegen elk weer bestand. Het haar rond de kop en nek vormt vooral bij reuen manen. De hond verhaart eenmaal per jaar in het voorjaar en de teven zijn eenmaal per jaar loops, doorgaans in de herfst. Het is een ras dat zich zeer langzaam ontwikkelt: teven zijn rond het derde jaar lichamelijk en geestelijk volgroeid en reuen doen daar nog een tot twee jaar langer over.
De hond vertoont een bijna kwadratische bouw met functionele hoeken tussen voor- en achterbenen en een krachtige nek. De staart wordt gekruld over de rug gedragen. De kop van de volwassen hond is zwaar en breed. De oren zijn klein tot middelgroot en hangen zijwaarts langs de kop.
De minimum schofthoogte voor teven is 61 cm en voor reuen 66 cm en het gewicht is doorgaans tussen de 45 en de 70 kg. Zie hier een prachtige voorstelling van de Tibetaanse Mastiff ... aangenaam naar voor gebracht op een fluisterend melodietje ... Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é
Karakter Tolerant naar kinderen, zeer gesteld op zijn eigen mensen, maar laat zijn genegenheid niet al te uitbundig blijken. Onverschillig en terughoudend naar vreemden. Excellente niet agressieve waak- en gezinshond. Niet voor beginners: hij is wel gehoorzaam, maar alleen wanneer het hem uitkomt. Eigenwijs, koppig en wil altijd het laatste woord hebben. Kan blafferig zijn als hij buiten wordt gehouden.
Geen kennelhond, heeft contact met zijn mensen nodig. Reuen zijn dominant naar andere reuen maar zijn geen ruziezoekers.Ghiiiiiii ... zie hier een prachtig filmpje van een puppy ... Mr Sandman ... letterlijk en figuurlijk ... toff om zien ...
De honden zijn tot op hoge leeftijd speels. Kunnen prima met andere honden worden gehouden. Opvallend kenmerk is de vrijwel geurloze vacht.
Exclusieve poes ..... De Ashera is een kat die voor de helft luipaard is. ...
Exclusieve poes ... De Ashera is een kat die voor de helft luipaard is.
Het Amerikaanse bedrijf Lifestyle Pets in Los-Angeles heeft een nieuwe kat ontworpen met behulp van luipaard-DNADNA.
De Ashera is volgens de dierenwinkel afhankelijk en lief van karakter, ondanks het wilde bloed in zijn aderen. Hij is zo zachtaardig dat hij het zelfs toestaat om met een riem om te worden uitgelaten.
De kittens van de katsoort was binnen een etmaal na de introductie uitverkocht. Het prijskaartje: 22 duizend dollar. Het beestje weegt als volwassene veertien kilo. Zie hier een korte voorstelling van deze Giant "de Ashera" ... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten hé ...
Het poezebeest is een kruising tussen de normale slaperige huiskat, een Afrikaanse serval en een Aziatische luipaardkat.
Het bedrijf wil niet meer dan 100 Asheras per jaar fokken waarvan er 50 voor de Amerikaanse markt bestemd zijn. Houd dus rekening met een wachtlijst, alsmede met een flink extra budget voor de voeding en kattebakkorrels
Het Fjordenpaard ...één van de oudste paardenrassen van Europa ... !
Het Fjordenpaard komt uit Noorwegen en kan tot één van de oudste paardenrassen van Europa worden gerekend. Het Fjordenpaard dankt zijn naam aan de 'fjorden', de diepe inhammen in de rotsachtige, grillige Noorse kust .
In Noorwegen bewees de Fjord zijn diensten voornamelijk als last en trekdier en ook om de bevolking in lichte rijtuigjes te vervoeren. Men had daar een goed harddravend paard voor nodig om de grote afstanden te overbruggen.
Het Fjordenpaard deed in 1954 voor het eerst zijn intrede in Nederland. Er werden een aantal paarden als proefproject door de Kleine Boeren Commissie geïmporteerd. Een aantal kernen in Nederland kreeg Fjordenpaarden toegewezen om zodoende de gebruiksproef in het boerenwerk te testen. Deze gebruiksproef onderving veel kritiek doch de bruikbaarheid van het Fjordenpaard op de kleine landbouwbedrijven voldeed boven alle verwachtingen en de populariteit van de Fjord nam sterk toe.
De Fjord kent een enorme trekkracht en werkwilligheid waardoor het ingezet werd bij vele vormen van licht landbouwwerk als ploegen, maaien, schudden, eggen, enz. Daarnaast en vooral later toen de trekker het werk van de paarden overnam werd de Fjord een geliefd paardje om recreatief mee te mennen en onder het zadel te rijden.Ziehier een prachtige filmpje ... Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ...
Het Fjordenpaard wordt in Nederland voor velerlei doeleinden ingezet. In de eerste plaats is het een uitstekende gezinspony.
Zowel volwassenen als kinderen kunnen de Fjord onder het zadel berijden en daarnaast kan het tevens worden aangespannen.
Dit gebeurt in recreatieve zin maar ook op wedstrijden is de Fjord steeds vaker te vinden. Hoewel de bouw van sommige Fjorden het niet altijd makkelijk maakt (zware hals) kunnen ze toch ook in de dressuur aardig meekomen.
Daarnaast worden de Fjorden veel ingezet op maneges voor gehandicapten en zijn ze geliefd in de Westernsport (trail-rijden) en Endurance (lange afstandsritten).
De echte Fjord liefhebbers kennen zeker dit pareltje nml .. Guusje Guus had geen papieren bij de aankoop en niemand wist waar hij geboren was of wie zijn ouders waren. Dat Guusje een echte fjord is was wel met zekerheid te zeggen. Guus heeft niet de bekende zwarte aalstreep in zijn manen die de meeste fjordenpaarden hebben omdat hij een rodblakkfjord is.Ziehier een kür op muziek ... Guusje en Jolanda op Utrechtse paardendagen !!
De Great Japanese Dog ( Akita ) de oorsprong van dit trotse, koninklijke ras ligt in Japan..!.
De Great Japanese Dog ( Akita ) de oorsprong van dit trotse, koninklijke ras ligt in Japan.
De oorsprong van dit trotse, koninklijke ras ligt in Japan. De Great Japanese Dog prefectuur is de meest noordelijke provincie van het Japanese hoofdeiland Honshu. Hun afstamming gaat bijna terug tot 500 jaar voor onze jaartelling
Amerikaanse militairen, die na de tweede wereldoorlog vanuit Japan naar huis terug keerden, waren eveneens onder de indruk van het ras. Het waren deze soldaten die grotendeels verantwoordelijk zijn voor de massale import van dit ras in de USA. Tot op vandaag wordt de American Akita aanzien als Japans nationaal monument alsook als symbool van gezondheid en kracht
De American Akita is een grote, gespierde hond met een trotse, alerte houding. Naaste een stomp, driehoekig hoofd, dikwijls omschreven als "beerachtig" met kleine, driehoekige ogen en rechtopstaande oren is ook de typische gekrulde staart kenmerkend voor het ras. De gemiddelde schofthoogte voor teven ligt tussen de 58 en "66 cm 66, voor reuen is deze van 63 tot 71 cm >. Het gewicht schommelt naargelang de hoogte tussen 36 en59 kg
De dichte dubbele vacht kan wit, fawn (geelbruin), bruin, rood, zilver grijs en zwart zijn. De vacht kan egaal, met of zonder witte aftekeningen, pinto (wit met "vlekken") of brindle (gestroomd) zijn.
Bij het Amerikaanse type heeft het hoofd een meestal zwart masker, bij het Japanse type een wit masker.
Deze hond is trouw en beschermend voor het eigen gezin en hun bezittingen. Volwassen American Akita's zijn hartelijk voor bekenden, maar meestal zeer terughoudend tegen over vreemden. Het zijn rustige, verdraagzame honden die zelden blaffen. Ze zijn krachtig en vastberaden en kunnen een onafhankelijke aard hebben en een dominante persoonlijkheid.
Ziehier een prachtige ontroerende film waarin de Akita de hoofdrol in speelt ... uiteraard gefilmpd in Japan !! Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é ... knipoogje !!
Ondanks hun rustige temperament hebben American Akita's dagelijks beweging nodig om hun spiermassa te onderhouden. Ze genieten van het buiten zijn en kunnen, mits er een schuilplaats is, goed tegen de koude. American Akita's houden ook van menselijk gezelschap en kunnen eveneens binnen gehouden worden als ze maar de kans op voldoende beweging krijgen
De Veelikser ,kenmerkend zijn de diepzwarte vacht met de omgekeerde witte V over de snuit
De Veelikser ... kenmerkend zijn de diepzwarte vacht met de omgekeerde witte V over de snuit
Kenmerkend voor de Veelikser zijn de diepzwarte vacht met de omgekeerde witte V over de snuit, de roze neus, witte bef en witte voetjes.
Het lichaam is van gemiddelde grootte, slank maar toch stevig gespierd met een brede borst. De voetjes rond, de staart lang en zwart De oorsprong van dit ras ligt waarschijnlijk in Europa. Net zoals aanvankelijk b.v. de Maine Coon en de Turkse Van, heeft dit natuurras zich zonder fokprogramma ontwikkeld tot een gezonde sterke kat waar steeds meer belangstelling voor ontstaat
Het sociale karakter maakt de Veelikser tot een leuke, lieve en gezellige huisgenoot die graag in gezelschap van mensen vertoeft.
Het is een vriendelijke kat, die andere dieren en mensen vol vertrouwen tegemoet treedt. Hij voelt zich net zo thuis op een flat als in een rijtjeshuis. Wel moet er rekening mee worden gehouden dat hij het prettig vindt om af en toe op een afgeschermd balkon, of in een afgeschermde tuin een frisse neus te halen.
Ziehier een super leuk compilatie ... Vergeet wel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dat aan te klikken hé
Veroordeel een Veelikser nooit tot een eenzaam bestaan. Hij heeft aandacht nodig en ruimte om te spelen. Kortom een mooie kat met een bijzonder uiterlijk en karakter. De kittens worden zwart-wit geboren, na ongeveer 10 dagen gaan de ogen open. Deze eerste paar weken zijn erg belangrijk voor de socialisatie. Hiermee wordt de basis gelegd voor het gedrag van de kittens in het verdere leven.
De legende vertelt dat er lang geleden een jaloerse koopman leefde die een jonge mooie vrouw had. Toen hij voor een lange tijd op reis moest, bracht hij haar ver weg naar een donker woud en beloofde haar op te halen zodra hij terug was. De jonge vrouw was bang dat ze een eenzame hongerdood zou sterven. Gelukkig had ze een zwart kitten waar ze erg aan gehecht was.
Het beestje leidde haar naar struiken met bessen en ving vissen voor haar, zodat ze samen in leven bleven. Uiteindelijk vond het katje de uitgang van het woud en zodra hij met zijn snuit in het daglicht kwam werden de zwarte haren die het eerst in het zonlicht kwamen spierwit. Vanaf dat moment ontstond de karakteristieke tekening van de omgekeerde witte V, de witte bef en de witte voetjes in een zwarte vacht.
De Suffolk Punch is een innemend paard met heel eigen kenmerken ...
De Suffolk Punch is een innemend paard met heel eigen kenmerken ...
De Suffolk Punch is een innemend paard met heel eigen kenmerken. Hij is het oudste zware ras van Groot-Brittannië en word ergens beschreven als 'een soort Engels paard, met korste benen en een doep lichaam, een korte, dikke kerel'- en dat klopt precies. Zijn oorsprong is onduidelijk, maar William Candem schrijft in zijn in 1586 gepubliceerde Britannia dat het ras van 80 jaar bestaat.
Het is sober, vroegrijp, met een lange levensduur, en heeft op vele Europese en Russische zware paardenrassen zijn stempel gedrukt. Het is ook naar de VS uitgevoerd en zelfs naar Pakistan, waar het werd gebruikt om cavaleriepaarden en muildieren te fokken.
Elke Suffolk Punch gaat terug op één enkele hengst, het paard Thomas Crisp uit Ufford, stamboeknummer 404, dat in 1768 geboren werd. Deze hengst werd gebruikt in de omgeving van Woodbridgem Saxmundham en Framlingham, nog steeds een centrum van de fokkerij van Suffolk Punches. Hij had korte benen, een diep lichaam, was een helderrode vos met een schofthoogte van 1,57m en had een beter hoofd dan zijn tijdgenoten. Crisp prees hem aan als 'in staat om goede koetspaarden voort te brengen'. Alle Suffolk Punches zijn vossen. De in 1877 opgerichte Suffolk Horse Society erkent zeven tinten, die van bleke, bijna meel-achtige kleur naar een donkere, haast bruine tint gaan. De meest voorkomende tint is helderrood.
Het uithoudingsvermogen en de trekkracht van de Suffolk Punch zijn enorm, maar hij heeft minder voer nodig dan andere, soortgelijke rassen. Vroeger werkten paarden acht uur per dag en kregen dan twee keer te eten. De Suffolk Punch hoefde maar één keer per dag gevoert te worden .
Hij dankt zijn bestaan aan een enkel paard, maar een groot deel van zijn verdere ontwikkeling slechts aan een man, Herman Biddell, de eerste secretaris van de Suffolk Horse Society. Hij stelde het eerste stamboek op, The Suffolk Horse History and Stud Book, dat in 1880 werd gepubliceerd. Het bevat een geschiedenis van het ras, van de landbouwmethode in het graafschap, een register van 1230 hengsten en 1120 merries, lijsten van kampioenen en een rasstandaard die nu nog steeds gebruikt word.
Ziehier een prachtig filmpje gebracht op een ritmisch aangenaam muziekje ... let wel , zowel in country cross , jumping en dressuur is dit één en dezelfde paard een kruising van Suffolk en Hannoveraan ...vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... knipoogje ! !
Op jaarmarkten in Suffolk werd zijn kracht getest door een paard aan een boomstam vast te maken. Zelfs als het paard de stam niet in beweging kreeg, slaagde het toch voor de test als het op zijn knieën ging liggen. Deze trekhouding werd kenmerkend voor het ras. Een andere test betrof achteruit lopen, iets wat hij voor het werk in de stad moest kunnen. De uitzonderljike trekkracht van de Suffolk Punch word vooral veroorzaakt door zijn diepe schouders, een kenmerk dat door de vroegere fokkers met zorg is ontwikkeld en ideaal is voor zwaar trekwerk.De moderne Suffolk Punch is groter dan zijn voorouders en 1,65/1,70m hoog. Zijn bewegingen zijn opvallend: de stap is krachtig met veel veerkracht en de draf is vrij vlak en heeft een soort cadans die bij andere zware rassen niet voorkomt.
Ondanks dat het een groot paard is, is de Suffolk sober, hij heeft weinig voer nodig, is vroegrijp en kan een hoge leeftijd bereiken. Suffolks kunnen met twee jaar al licht werk verrichten en op driejarige leeftijd kunnen ze volop aan het werk.Hier een prachtige docu met niemand minder dan Martin Goymour, president of the Suffolk Horse ! Hij hoopt dat de Suffolk Horse verder zijn intrede wereldwijd zal waarmaken daar het paard met uitsterven is bedreigd ... op dit moment zijn er wereldwijd zo een 460 Suffolks geregistreerd !!!
Verder kunnen ze wel dertig jaar oud worden en op hun twintigste nog werken en veulens krijgen.
De Leonberger een hond die zoveel mogelijk op een leeuw zou moeten gelijken ...
De Leonberger een hond die zoveel mogelijk op een leeuw zou moeten gelijken ...
Het plaatsje Leonberg in het BadenWürttemberg genoot in de Middeleeuwen binnen geheel Europa bekendheid vanwege zijn honden- paardenmarkt. Een schepen van Leonberg, Heinrich Essig genaamd,fokte in de periode rond 1840 op grote schaal Leonbergse Honden.
Het uiteindelijk doel van Essig was een hond te fokken die zoveel mogelijk op een leeuw zou gelijken,het dier in het stadswapen van Leonberg
In 1846 ontstond voor het eerst een beschrijving van het ras. De Leonberger (Leonbergse Hond) is bekend uit de geschiedenis.De Oosterijkse Keizerin Elisabeth (Sissi ) had er maar liefst zeven (toen nog zilverkleurig) en ook Richard Wagner,Garibaldi en zelfs Koning Leopold 1 der Belgen wist zich de gelukkige bezitter van een Leonberger.In die tijd geld de Leonberger vanwege zijn uitstekende eigenschappen overwegend als waak- en trekhond
Ziehier een prachtig stukje geschiedenis van deze wonderbaarlijke hond, gefilmd daar waar zijn roots liggen nml in het prachtige Leonberg... vergeet evenwel eerst het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é ... knipoogje !!
Overeenkomstig zijn eigenschappen als vroegere trekhond,is de Leonberger een zeer grote,krachtige,goed gespierde maar vooral ook elegante hond.De Leonberger valt op door de harmonische lichaamsbouw, het rustige karakter, en een levendig temperament.De beharing is lang met veel ondervacht.De vachtkleur varieert tot leeuwengeel tot rood-bruin,al dan niet met zwarte haarpunten.De voorsnuit (masker)is zwart.Een prachtige goed behaarde staart maakt het geheel af.De doorsnee schofthoogte bij de reuen is ca.80 cm,bij de teven ca.72 cm
De Leonberger is leergierig en intelligent.De Leonberger wordt geroemd om zijn kindvriendelijk karakter.Een echte familiehond die overal mee naartoe genomen kan worden.Waakzaam, vriendelijk,nieuwsgierig,maar beslist geen doetje.
Rustig in huis,buiten levendig en speels.Tegenover soortgenoten en andere dieren is hij verdraagzaam,wel haast vanuit een zekere soevereiniteit.De Leonberger is van nature niet angstig of agressief.Een sterk,rustig en evenwichtig karakter. Een bijzonder kindvriendelijk karakter.Een sterke hang naar menselijk gezelschap.Waakzaam,leergierig en intelligent.
Zijn minpunten .
De grootte De langharige vacht met veel onderwol, hetgeen twee keer per jaar een sterke rui betekent. Een gezonde eetlust.Zijn voorliefde voor water. en hmm modderpool vooral in de wei ... euh hum !! Ziehier een prachtige slide gebracht op een aangenaam fluisterend muziekje ....
Mijn inziens in deze toch biezondere loebas ... smile ... het is een prachtig schoothondje in een enorm lijf die zich volledig innestelt als kind van het gezin ... weet zijn plaats in zijn rang ... maar hoort er oooooooh zo graag bij ... knipoogje ....
Het ras Selkirk Rex is ontstaan in 1987 uit een Asiel poes in Sheridan (Montana) Een van haar kittens had namelijk een gekrulde vacht. Jeri Newman een lokale perzen fokker werd door het Asiel om haar mening gevraagd over dit apart uitziend poesje. Jeri die in katten genetica geïnteresseerd is adopteert dit kitten en kruiste dit poesje (Miss DePesto of NoFace) met een pers uit haar cattery.
Op 4juli 1988 werd Miss DePesto of NoFace de troste moeder van 6 kittens. 3 kittens hadden krullen de andere 3 hadden gladhaar. Deze 50 % kitten met krul haar was precies wat je van een dominant gen zou kunnen verwachten. Door dit gegeven werd Jeri nog meer geïnteresseerd in dit gen en begon haar fokprogramma en gaf het ras haar naam. Net zoals bij de Devon Rex en Cornish Rex is de Selkirk Rex vernoemd naar de een plaats waar dit ras zijn oorsprong had. Het dominante Rex-gen van de Selkirk zorgt ervoor, dat de haren in losse afzonderlijke krullen gerangschikt zijn.
Rondom de nek, op de staart en op de buik zijn de krullen het duidelijkst.In de vacht van de Selkirk zijn alle haarsoorten aanwezig. Het is nog een relatief jong ras dat nog in ontwikkeling is. De grondlegger van de Selkirk wilde geen oosters uiterlijk aan het Ras geven.
Als outcross partners is daarom gekozen voor de Perzisch Langhaar, Exotic, Brits korthaar en Brits type langhaar.
Tot 2010 mogen de Selkirks nog gekruist worden met de Pers en Exotic. Tot 2015 mag de Brit nog ingezet worden hierna word verwacht dat het ras op zich kan voortbestaan.
Ziehier een super schattig filmpje van spelende Selkirk kittens ... Vergeet evenwel t liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é
Op het moment is het nog een redelijk zeldzaam ras hier in België. De meeste Selkirks die nu in België wonen komen uit Oostenrijk, Duitsland, Amerika, Hongkong. Maar ze hebben natuurlijk allemaal vele generaties terug Miss DePesto of NoFace als gemeenschappelijke voorouder.
De Appaloosa ... betrouwbaar, verdraagzaam en evenwichtig paard .....
De Appaloosa ... betrouwbaar, verdraagzaam en evenwichtig paard ...
Een Appaloosa valt direct op. Met zijn bijzondere vachttekening trekt hij onmiddellijk de aandacht. En toch is de Appaloosa meer dan een gevlekt paard, veel meer ... ! De door de Nez Perce indianen gefokte Appaloosas stammen af van de door de Spanjaarden rond 1600 meegebrachte gevlekte paarden.
Deze stam, gefascineerd door de kleur, snelheid, uithoudingsvermogen en het karakter van deze paarden, werd de Appaloosa fokker bij uitstek. Alleen de beste dieren werden voor de fokkerij gebruikt; minder goede exemplaren werden verhandeld of gecastreerd. Aan het einde van de 19e eeuw kwam er bijna een einde aan het bestaan van de Appaloosa. De indianen werden door de regering gedwongen in reservaten te gaan wonen.
De Nez Perce indianen weigerden dit, vluchtten richting Canada, maar werden vlakbij de Canadese grens door het leger overmeesterd. De indianen werden naar een reservaat gebracht. Enkele honderden Appaloosas werden neergeschoten om te voorkomen dat de indianen opnieuw zouden proberen te vluchten.
De Appaloosa is een zeer betrouwbaar en verdraagzaam paard met een evenwichtig karakter dat net zo van mensen houdt als deze van hem. De Appaloosa is intelligent, gemakkelijk te trainen, ideaal voor oudere alsook jongere mensen en daarmee het paard voor de hele familie. Maar het is ook hèt paard wanneer er hoge eisen gesteld worden. Het is een solide paard maar gelijkertijd ook een super atleet met grote successen in de westernsport, lange afstandsritten en op de renbaan.
Een veel voorkomende fout is echter dat elk gevlekt paard een Appaloosa genoemd wordt. Dit is verre van juist! Er zijn namelijk ook nog andere, gevlekte rassen zoals bijvoorbeeld de Knabstrupper uit Denemarken en de Pinzgauer uit Oostenrijk.Ziehier een prachtige Appaloosa veulen die de gelegenheid krijgt zijn nieuwe woonst te verkennen ... vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é ....
Veel gevlekte paarden in Nederland zijn ontstaan uit kruisingen met deze rassen en worden ten onrechte "Appaloosa" genoemd. Tegenwoordig spreekt men in Nederland vaak over Amerikaanse Appaloosas en Nederlandse Appaloosas.
Eigenlijk is dit jammer en geheel overbodig; een Appaloosa stamt altijd af van de paarden uit Noord Amerika en heeft altijd een Amerikaans registratiepapier; het is het enige paard dat met recht APPALOOSA genoemd mag worden!
De Shiloh Shepherd heeft een haast menselijke intelligentie ...
De Shiloh Shepherd heeft een haast menselijke intelligentie ...
De Shiloh Shepherd lijkt sterk op zijn voorvader de Duitse herder. De enige verschillen zijn dat de Shiloh Shepherd groter is, een beter temperament heeft en betere heupen heeft dan de Duitse Herder.
De Shiloh Shepherd is een nieuweling binnen de hondenwereld en is nog relatief onbekend, het is een fijne gezelschap hond, hij is zeer intelligent, moedig en heeft zelfvertrouwen, hij zal zijn familie beschermen.
De Shiloh Shepherd is uitermate trouw en moedig en is daardoor een goede waakhond en bewakingshond, hij is kalm en zelfverzekerd, maar niet vijandig. Hij heeft een haast menselijke intelligentie, deze serieuze hond beschikt over een groot vermogen om te kunnen leren.
Tegenover kinderen en andere dieren zijn ze onbevangen en vriendelijk, mits ze als pup al goed gesocialiseerd worden. Zijn oplettendheid en gedrevenheid maken hem tot een uitstekende familie en sporthond.Zelfs als therapeut komt hij zeker tot zijn recht ... ziehier een prachtige demo ... Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é ... !
De Shiloh Shepherd blijft graag dicht in de buurt van zijn familie, het is belangrijk om deze hond van kleins af aan te trainen en te socialiseren met een vaste, doch liefhebbende hand, anders kunnen deze honden wantrouwend of angstig worden en dan is het zeer moeilijk om met ze te leven. Vergeleken met de Duitse Herder heeft de Shiloh Shepherd een kalmere, zachtere en makkelijkere persoonlijkheid.
De Shiloh Shepherd geeft een indruk van edelheid en intelligentie, die wijsheid en kracht doet vermoeden. Krachtig gebouwd met ongekende schoonheid en elegantie; een beeld van ware evenwichtigheid; elk deel is in harmonische verhouding tot elk ander deel, en tot het geheel. Zijn reusachtige grootte schrikt zijn trotse houding of schijnbaar moeiteloze bewegingen niet af.
Hier een prachtige demo van een Shilo Shepherd en zijn trukjes .... !!
Zijn totale toewijding, zijn bereidheid om te werken en zijn gelukkige houding zijn in zijn alerte ogen af te lezen.Het karakter : De Shiloh Shepherd is een evenwichtige, stabiele, intelligente en aanhankelijke zachtaardige Kameraad. Deze zachtaardige reus bezit een hart van goud en is zijn eigenaar en diens familie trouw. Ze zijn veelzijdig en makkelijk te trainen, men moet ze alleen genoeg tijd geven, niet te hoge eisen stellen en motiverend consequent zijn.
De American Curl is met zijn naar achteren gekrulde oren zonder meer een opvallende verschijning. In juni 1981 werd in Lakewood, Californie, een uitgehongerd zwart poesje gevonden door Joe en Grace Ruga. Deze kitten, die de naam Shulamith kreeg, werd door de Ruga's in huis opgenomen en zou later de stammoeder van alle American Curls worden.
Ze schonk het leven aan vier kittens, twee daarvan hadden teruggekrulde oren, net als de moeder. Nieuwsgierig geworden naar de genetische achtergrond van dit fenomeen, nam Grace kontakt op met een wetenschapper, die tot de conclusie kwam dat het hier ging om een spontane mutatie en dat het gen dat resulteerde in de achterwaarts gekrulde oren een enkelvoudig dominant gen was.Ziehier een prachtig filmpje met schattige lieve kittens ... leuk om zien ... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... knipoogje ...
Liefhebbers vonden deze oren zo aantrekkelijk en grappig, dat ze besloten een fokprogramma op te stellen met als doel deze mutatie vast te leggen. In het begin van de jaren 90 werd het ras in de Verenigde Staten officieel erkend.
De American Curl heeft een mensgerichte instelling. Ze zijn nieuwgierig, intelligent, en worden graag betrokken bij de dagelijkse gang van zaken binnen het gezin waar ze deel van uitmaken. Ze houden van knuffelen en vinden het heerlijk om in het middelpunt van de belangstelling te staan.
Ze hebben een evenwichtig karakter en zijn niet snel ergens van onder de indruk. Ze blijven hun leven lang speels en ondernemend. De omgang met andere katten en honden is over het algemeen uitstekend.
Omdat een ondervacht vrijwel ontbreekt, zijn deze katten eenvoudig in een goed conditie te houden. Het is toereikend om de vacht een keer per week te borstelen en daarna te kammen met een fijne kam.
De IJslandse pony ook wel het Vikking paard genoemtstelt weinig eisen en is sterk en temperamentvol. Het is altijd vooral voor volwassenen gefokt. Tot in het begin van de 20ste eeuw bleef dit paard immers een onmisbaar hulpmiddel voor de IJslanders. Vandaag is het een kameraad voor de vrije tijd geworden.
De IJslandse pony is kleiner dan sommige andere rassen, maar zelf de meest veeleisende ruiter vergeet dit zodra hij op de rug van een IJslander gedragen wordt.
Dit ras heeft immers vijf gangen en is daarom anders dan de paarden die gebruikt worden voor dressuur, springen, rodeo of rennen. Als de pony behalve stap, draf en galop ook de gang "tölt" heeft, spreekt men over een vierganger. Aangezien de IJslandse pony ook nog een telgang heeft, is het een vijfganger.
De IJslander is niet het enige ras dat over deze extra gangen beschikt. Vele paarden van allerlei min of meer bekende rassen bewegen zich voort in tölt en telgang. Bij IJslanders is alleen de snelle telgang, de rentelgang, gewenst. De langzame variant wordt niet gewaardeerd en wordt vaak met "Schweinepass" aangeduid. De gangenaanleg verschilt per paard. Er wordt gesproken van vier- of vijfgangers en natuurtölters. Viergangers zijn paarden die naast de stap, draf en galop ook kunnen tölten. Deze paarden hebben vaak de draf als voorkeursgang. Vijfgangers zijn paarden die naast de andere gangen ook over telgangaanleg beschikken. Echter, niet elke vijfganger heeft het temperament om goed te kunnen rentelgangen. Natuurtölters zijn paarden die zo gemakkelijk in tölt lopen, dat deze gang ook voor beginnende ruiters makkelijk te rijden is
De IJslandse pony wordt niet te groot (1m30 tot 1m44) en is door jong en oud te berijden. Het is bovendien zeer sterk, sober en winterhard, gemakkelijk en goedkoop in onderhoud.
... Hier een prachtig mooi docufilmpje van bij de N.O.S... zeker de moeite om te zien ... je kunt onderhand zien welke de 5 gangen precies zijn .... Vergeet het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten vooraleer je dit aanklikt hé ... ! !
Hiii ... diegenen die enkele geluidjes van t paard horen wil ... klik hieronder op het icoontje ...!!
bries begroetingshinnik snoepjes... diepe zucht ik wil niet!
De Border Collie is afkomstig uit het gebied dat men "the Border" noemt, tussen Engeland en Schotland, daar werden ze gebruikt voor het drijven en hoeden van schapen. Hoe de naam Border Collie is ontstaan is erg onduidelijk, er bestaan namelijk vele verklaringen voor deze naam.
Het zou een verwijzing kunnen zijn naar hun witte kraag "collar". Ook "coaly" een afleiding van "coal" wat steenkool betekent in het Engels. Het kan ook verwijzen naar het type schaap waarmee er veel werd gewerkt "coalies". Of een woord dat de Kelten gebruikten voor bruikbaar "colley".
De reuen kunnen een schofthoogte bereiken van 53 cm. De teefjes blijven meestal iets kleiner. Algemeen geldt dat bordercollies harmonieus gebouwd moeten zijn. Het silhouet moet sierlijk zijn, echter zonder fijnheid. De collie moet tonen dat hij gemakkelijk in staat is om lang achter elkaar actief te zijn. De bordercollie dient uithoudingsvermogen te hebben en snel en schrander te zijn.
Het lichaam moet matig lang zijn met goed gebogen ribben; diepe en tamelijk brede borstkas. Brede en sterke rug en goed gespierde en licht gebogen lendenen. Achterhand breed en gespierd, waarbij het kruis vloeiend verloopt richting staartwortel. Krachtige sprong, en tamelijk laag geplaatst. Krachtige hals, iets breder wordend naar de schouders toe.
"Het is natuurlijk niet zo dat een Border Collie altijd bij de schapen moet werken. Als er een goed alternatief is om z'n werklust te bevredigen, geeft hij vaak geen problemen. Goede alternatieven blijken te zijn: behendigheid, flyball, obedience, agility etc. Waak er wel voor dat voor de meeste Borders een dagelijkse wandeling van een paar uur niet voldoende is, met alle gevolgen vandien. Ziehier een prachtig samen gesteld filmpje ...Het dagdagelijks leventje van een Border "groot en klein ..." Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ....
Indien de Border Collie zijn geestelijke en lichamelijke werklust niet voldoende kan benutten, zal dit zich vaak uiten in een neurotisch gedrag. Dit zal zich ontladen in slopen, blaffen, janken, de bank van binnen bekijken, etc.Ze hebben veel beweging en werk nodig, maar met veel aandacht buitenshuis is het een fantastische hond. Degene die zo'n hond aanschaft, moet hem de ruimte geven en veel tijd aan hem besteden om hem te trainen en te laten werken. Dan is hij in zijn element.De bordercollie is heel waaks en verdedigt zijn baas en diens eigendommen met volle overgave, maar is niet agressief!
Een lapjeskat is een kat die wordt gekenmerkt door een vacht met drie kleuren: wit, ros en zwart. Deze kleuren kunnen als grotere vlekken optreden, en de vacht van de kat ziet er dan uit als een soort lappendeken. Ook fijnere verdelingen komen voor, waardoor de kleuren bijna een menging vormen Kleurgenen De kleur wit wordt door een bepaald gen veroorzaakt dat ervoor zorgt dat katten witte haren, vaak tot vlekken geconcentreerd, in hun vacht hebben. Waar dit gen niet actief is, wordt een kleur waargenomen.
Er bestaat echter geen gen dat codeert voor drie kleuren tegelijk: wit, zwart en ros. Wel bestaat er een gen dat de keuze voor ros (een geelachtig rood) bepaalt, en een gen dat kiest voor zwart. Deze genen zijn gekoppeld aan het X-chromosoom.
Ziehier spelende kittens ....vergeet het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens het filmpje te bekijken ... knipoogje ... ! !
Vrouwtjes hebben van dit X-chromosoom twee exemplaren, en dit verklaart waardoor de twee kleuren ros en zwart naast elkaar voorkomen. In het kattenembryo wordt na verloop van tijd van ieder paar X-chromosomen er één inactief; het actieve chromosoom bepaalt nu de kleur.
Deze kleurfactoren zullen vaak geclusterd optreden; vele gelijksoortige chromosomen naast elkaar veroorzaken dan een kleurvlek, hetzij zwart, hetzij ros.
Geslacht Lapjeskatten zijn vrijwel altijd vrouwelijk; ze hebben immers twee X-chromosomen nodig. Toch is 10% van de lapjeskatten mannelijk. Dit wordt veroorzaakt door erfelijke afwijkingen, en zo'n mannelijk exemplaar is vaak onvruchtbaar.
De Pinto .... paarden met een gevlekte vacht ... !
De Pinto stamt af van de paarden met gevlekte vacht die NoordAmerikaanse indianen ontvreemdden bij de conquistadores. Zijn naam heeft hij te danken aan een Spaans woord, 'pintado', wat 'geverfd' betekent.Een Pinto karakteriseert zich beter aan de hand van zijn kleur en niet zozeer door zijn bouw.
Gewoonlijk is het een stevig gebouwd, krachtig paard dat gedurende lange tijd inspanningen kan leveren. De vacht van de Pinto kan worden onderverdeeld in twee groepen: de 'overo' (witte vlekken op een gekleurde ondergrond) en de 'tobiano' (wit met vlekken in verschillende kleuren, behalve zwart).
De Pinto werd nog niet zolang geleden erkend als ras en dan nog maar alleen in de Verenigde Staten. Dit spectaculaire paard heeft soepele, losse gangen en gewoonlijk is het bijzonder comfortabel.
Het bezit een korte, dunne staart. Wellicht ontstond die door selectief fokken om niet te blijven hangen aan de struiken en doornen van de ongerepte vlakten in de VS.
Ziehier een voorstelling van een prachtige pinto wat te koop wordt aangeboden nbsp;... Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ...
Mexicaanse naakthond! ! Xoloitzcuintli... of gewoon
Mexicaanse naakthond ! ! Xoloitzcuintli... of gewoon "sjolo-its-kwintlie" uitgesproken !
De Mexicaanse naakthond is de nationale hond van Mexico. Het is een hondenras met als belangrijkste kenmerk haarloosheid. Het ras vindt zijn oorsprong in Mexico.In eigen land heet het ras Xoloitzquintle Het woord is afgeleid van twee Azteekse woorden; Xolotl (God van de onderwereld) en Itzquintle (Hond). Zodoende betekent het woord dus "Hond van Xolotl". Het woord wordt uitgesproken als Sjolo-its-kwintle. Andere schrijfwijzen zijn "Xoloitzquintle" of Xoloitzcuintli". Andere namen zijn Tepeizeuintli of gewoon Itzquintle.
Historie In Mexico heeft dit natuurlijke ras al een eeuwenoude achtergrond. Er zijn in opgravingen van de precolombiaanse culturen resten van deze honden gevonden, die teruggaan tot voor onze jaartelling. Beroemd zijn de zogenaamde dansende honden van Colima De officiële standaard is in 1999 tot stand gekomen.
Uiterlijk De Mexicaanse naakthond heeft harmonieuze proporties, met een brede borst en lange poten. De verhouding lengte-hoogte hoort 10:9 te zijn. De naaktheid is het meest in het oog springende kenmerk, lichte stugge beharing is echter toegestaan op de kop, voeten en staart. Met de genetische aanleg voor naaktheid komt ook een haast altijd onvolledig gebit. Wat dan ook is toegestaan. Hier het grappig lief filmpje van een puppy ... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ...
Het ras komt in 3 maten voor : klein (25-40cm), middel(40-50cm) en groot (50-60cm). De huidkleur kan verschillen van zwart, olifantgrijs tot brons en wit. Ook komt een vlekkenpatroon regelmatig voor. Albinisme is niet toegestaan !!
Karakter In de omgang is de hond een kalme, stille hond, vrolijk en attent, alert. Waakzaam tegenover vreemden en een goede waakhond. Het is een uitstekende huishond.Vanwege zijn geschiedenis die ver terug gaat in de tijd valt het ras onder de oertypen. Zijn gedrag en karakter is ook nog erg natuurlijk waardoor hij liefst een baas heeft met kennis van de hondentaal. Het is een zachtaardige hond, maar geen slaafse. Zijn liefde moet je verdienen.
Verzorging Er wordt nogal eens gedacht dat een hond zonder haar nauwelijks verzorging behoefd en daarom lekker makkelijk is, maar ook zo'n hond heeft een algemene verzorging nodig. Hieronder staan een aantal verzorgingpunten van de hond waar rekening meegehouden moet worden:
Huid:Acné en of meeëters komen vaak voor. Als dit niet goed wordt bijgehouden kunnen er onstekingen ontstaan. De huid kan uitdrogen en gaan schilferen. De randjes van de oren zijn zeer gevoelig voor kloven. Een goede vochtinbrengende crème doet dan wonderen !
Populatie : De Mexicaanse naakthond komt in Nederland en België nog niet echt veel voor. In 2005 waren er ongeveer 40 exemplaren bekend.
.. ! !
