Deze vrouw loopt de wereld rond voor de strijd tegen borstkanker. Via verschillende sites kan ze haar strijd voortzetten.Dus,neem haar mee naar jouw site om haar daar verder te laten lopen.... xxx thnks!Graag stel ik je twee ontzettende lieve dames voor die onovertreffelijk met de ziekte omgaan ...neem ook eens een kijkje op hun blog ...waar echte vriendschap waarlijk troef staat !! http://anita-angele.skynetblogs.be
Onze Leonberger Dolcé (zachte) is een echte dier/ en mensenvriend ... hij was kind aan huis ... !Met veel pijn in t hart is hij zachtjes van ons heen gegaan ...
Op foto Dolce met Wim (zoon),2 dagen voor hij heen ging !!
Illona een 20 jarige Trackener merrie heeft last van doorgezakte kogels (pezen ) aan voorbenen
Getse , een 3 jarig ruin paardje . Eigenaars kunnen hem niet bereiken , en moet tevens nog ... zadelmak !
Lezing : hondentraining , Pfiiiieeeet training , werken met chakra's en magnetisme
Enkele Foto's van het ooh zo prachtig Polen
Dierenopvoedster & Magnetiseur.
** Dierenopvoedster Miryam ! **
**Magnetisme voor alle dieren**
Probleemgedrag paard,hond & pijnverlichting voor uw geliefde huisdier
20-03-2010
Selkirk Rex een huiskat met krullekes ...
Selkirk Rex een huiskat met krullekes .. ! !
Het ras Selkirk Rex is ontstaan in 1987 uit een Asiel poes in Sheridan (Montana) Een van haar kittens had namelijk een gekrulde vacht. Jeri Newman een lokale perzen fokker werd door het Asiel om haar mening gevraagd over dit apart uitziend poesje. Jeri die in katten genetica geïnteresseerd is adopteert dit kitten en kruiste dit poesje (Miss DePesto of NoFace) met een pers uit haar cattery.
Op 4juli 1988 werd Miss DePesto of NoFace de troste moeder van 6 kittens. 3 kittens hadden krullen de andere 3 hadden gladhaar. Deze 50 % kitten met krul haar was precies wat je van een dominant gen zou kunnen verwachten. Door dit gegeven werd Jeri nog meer geïnteresseerd in dit gen en begon haar fokprogramma en gaf het ras haar naam. Net zoals bij de Devon Rex en Cornish Rex is de Selkirk Rex vernoemd naar de een plaats waar dit ras zijn oorsprong had. Het dominante Rex-gen van de Selkirk zorgt ervoor, dat de haren in losse afzonderlijke krullen gerangschikt zijn.
Rondom de nek, op de staart en op de buik zijn de krullen het duidelijkst.In de vacht van de Selkirk zijn alle haarsoorten aanwezig. Het is nog een relatief jong ras dat nog in ontwikkeling is. De grondlegger van de Selkirk wilde geen oosters uiterlijk aan het Ras geven.
Als outcross partners is daarom gekozen voor de Perzisch Langhaar, Exotic, Brits korthaar en Brits type langhaar.
Tot 2010 mogen de Selkirks nog gekruist worden met de Pers en Exotic. Tot 2015 mag de Brit nog ingezet worden hierna word verwacht dat het ras op zich kan voortbestaan.
Ziehier een super schattig filmpje van spelende Selkirk kittens ... Vergeet evenwel t liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é
Op het moment is het nog een redelijk zeldzaam ras hier in België. De meeste Selkirks die nu in België wonen komen uit Oostenrijk, Duitsland, Amerika, Hongkong. Maar ze hebben natuurlijk allemaal vele generaties terug Miss DePesto of NoFace als gemeenschappelijke voorouder.
De Appaloosa ... betrouwbaar, verdraagzaam en evenwichtig paard .....
De Appaloosa ... betrouwbaar, verdraagzaam en evenwichtig paard ...
Een Appaloosa valt direct op. Met zijn bijzondere vachttekening trekt hij onmiddellijk de aandacht. En toch is de Appaloosa meer dan een gevlekt paard, veel meer ... ! De door de Nez Perce indianen gefokte Appaloosas stammen af van de door de Spanjaarden rond 1600 meegebrachte gevlekte paarden.
Deze stam, gefascineerd door de kleur, snelheid, uithoudingsvermogen en het karakter van deze paarden, werd de Appaloosa fokker bij uitstek. Alleen de beste dieren werden voor de fokkerij gebruikt; minder goede exemplaren werden verhandeld of gecastreerd. Aan het einde van de 19e eeuw kwam er bijna een einde aan het bestaan van de Appaloosa. De indianen werden door de regering gedwongen in reservaten te gaan wonen.
De Nez Perce indianen weigerden dit, vluchtten richting Canada, maar werden vlakbij de Canadese grens door het leger overmeesterd. De indianen werden naar een reservaat gebracht. Enkele honderden Appaloosas werden neergeschoten om te voorkomen dat de indianen opnieuw zouden proberen te vluchten.
De Appaloosa is een zeer betrouwbaar en verdraagzaam paard met een evenwichtig karakter dat net zo van mensen houdt als deze van hem. De Appaloosa is intelligent, gemakkelijk te trainen, ideaal voor oudere alsook jongere mensen en daarmee het paard voor de hele familie. Maar het is ook hèt paard wanneer er hoge eisen gesteld worden. Het is een solide paard maar gelijkertijd ook een super atleet met grote successen in de westernsport, lange afstandsritten en op de renbaan.
Een veel voorkomende fout is echter dat elk gevlekt paard een Appaloosa genoemd wordt. Dit is verre van juist! Er zijn namelijk ook nog andere, gevlekte rassen zoals bijvoorbeeld de Knabstrupper uit Denemarken en de Pinzgauer uit Oostenrijk.Ziehier een prachtige Appaloosa veulen die de gelegenheid krijgt zijn nieuwe woonst te verkennen ... vergeet evenwel het muziekje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é ....
Veel gevlekte paarden in Nederland zijn ontstaan uit kruisingen met deze rassen en worden ten onrechte "Appaloosa" genoemd. Tegenwoordig spreekt men in Nederland vaak over Amerikaanse Appaloosas en Nederlandse Appaloosas.
Eigenlijk is dit jammer en geheel overbodig; een Appaloosa stamt altijd af van de paarden uit Noord Amerika en heeft altijd een Amerikaans registratiepapier; het is het enige paard dat met recht APPALOOSA genoemd mag worden!
De Shiloh Shepherd heeft een haast menselijke intelligentie ...
De Shiloh Shepherd heeft een haast menselijke intelligentie ...
De Shiloh Shepherd lijkt sterk op zijn voorvader de Duitse herder. De enige verschillen zijn dat de Shiloh Shepherd groter is, een beter temperament heeft en betere heupen heeft dan de Duitse Herder.
De Shiloh Shepherd is een nieuweling binnen de hondenwereld en is nog relatief onbekend, het is een fijne gezelschap hond, hij is zeer intelligent, moedig en heeft zelfvertrouwen, hij zal zijn familie beschermen.
De Shiloh Shepherd is uitermate trouw en moedig en is daardoor een goede waakhond en bewakingshond, hij is kalm en zelfverzekerd, maar niet vijandig. Hij heeft een haast menselijke intelligentie, deze serieuze hond beschikt over een groot vermogen om te kunnen leren.
Tegenover kinderen en andere dieren zijn ze onbevangen en vriendelijk, mits ze als pup al goed gesocialiseerd worden. Zijn oplettendheid en gedrevenheid maken hem tot een uitstekende familie en sporthond.Zelfs als therapeut komt hij zeker tot zijn recht ... ziehier een prachtige demo ... Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken é ... !
De Shiloh Shepherd blijft graag dicht in de buurt van zijn familie, het is belangrijk om deze hond van kleins af aan te trainen en te socialiseren met een vaste, doch liefhebbende hand, anders kunnen deze honden wantrouwend of angstig worden en dan is het zeer moeilijk om met ze te leven. Vergeleken met de Duitse Herder heeft de Shiloh Shepherd een kalmere, zachtere en makkelijkere persoonlijkheid.
De Shiloh Shepherd geeft een indruk van edelheid en intelligentie, die wijsheid en kracht doet vermoeden. Krachtig gebouwd met ongekende schoonheid en elegantie; een beeld van ware evenwichtigheid; elk deel is in harmonische verhouding tot elk ander deel, en tot het geheel. Zijn reusachtige grootte schrikt zijn trotse houding of schijnbaar moeiteloze bewegingen niet af.
Hier een prachtige demo van een Shilo Shepherd en zijn trukjes .... !!
Zijn totale toewijding, zijn bereidheid om te werken en zijn gelukkige houding zijn in zijn alerte ogen af te lezen.Het karakter : De Shiloh Shepherd is een evenwichtige, stabiele, intelligente en aanhankelijke zachtaardige Kameraad. Deze zachtaardige reus bezit een hart van goud en is zijn eigenaar en diens familie trouw. Ze zijn veelzijdig en makkelijk te trainen, men moet ze alleen genoeg tijd geven, niet te hoge eisen stellen en motiverend consequent zijn.
De American Curl is met zijn naar achteren gekrulde oren zonder meer een opvallende verschijning. In juni 1981 werd in Lakewood, Californie, een uitgehongerd zwart poesje gevonden door Joe en Grace Ruga. Deze kitten, die de naam Shulamith kreeg, werd door de Ruga's in huis opgenomen en zou later de stammoeder van alle American Curls worden.
Ze schonk het leven aan vier kittens, twee daarvan hadden teruggekrulde oren, net als de moeder. Nieuwsgierig geworden naar de genetische achtergrond van dit fenomeen, nam Grace kontakt op met een wetenschapper, die tot de conclusie kwam dat het hier ging om een spontane mutatie en dat het gen dat resulteerde in de achterwaarts gekrulde oren een enkelvoudig dominant gen was.Ziehier een prachtig filmpje met schattige lieve kittens ... leuk om zien ... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... knipoogje ...
Liefhebbers vonden deze oren zo aantrekkelijk en grappig, dat ze besloten een fokprogramma op te stellen met als doel deze mutatie vast te leggen. In het begin van de jaren 90 werd het ras in de Verenigde Staten officieel erkend.
De American Curl heeft een mensgerichte instelling. Ze zijn nieuwgierig, intelligent, en worden graag betrokken bij de dagelijkse gang van zaken binnen het gezin waar ze deel van uitmaken. Ze houden van knuffelen en vinden het heerlijk om in het middelpunt van de belangstelling te staan.
Ze hebben een evenwichtig karakter en zijn niet snel ergens van onder de indruk. Ze blijven hun leven lang speels en ondernemend. De omgang met andere katten en honden is over het algemeen uitstekend.
Omdat een ondervacht vrijwel ontbreekt, zijn deze katten eenvoudig in een goed conditie te houden. Het is toereikend om de vacht een keer per week te borstelen en daarna te kammen met een fijne kam.
De IJslandse pony ook wel het Vikking paard genoemtstelt weinig eisen en is sterk en temperamentvol. Het is altijd vooral voor volwassenen gefokt. Tot in het begin van de 20ste eeuw bleef dit paard immers een onmisbaar hulpmiddel voor de IJslanders. Vandaag is het een kameraad voor de vrije tijd geworden.
De IJslandse pony is kleiner dan sommige andere rassen, maar zelf de meest veeleisende ruiter vergeet dit zodra hij op de rug van een IJslander gedragen wordt.
Dit ras heeft immers vijf gangen en is daarom anders dan de paarden die gebruikt worden voor dressuur, springen, rodeo of rennen. Als de pony behalve stap, draf en galop ook de gang "tölt" heeft, spreekt men over een vierganger. Aangezien de IJslandse pony ook nog een telgang heeft, is het een vijfganger.
De IJslander is niet het enige ras dat over deze extra gangen beschikt. Vele paarden van allerlei min of meer bekende rassen bewegen zich voort in tölt en telgang. Bij IJslanders is alleen de snelle telgang, de rentelgang, gewenst. De langzame variant wordt niet gewaardeerd en wordt vaak met "Schweinepass" aangeduid. De gangenaanleg verschilt per paard. Er wordt gesproken van vier- of vijfgangers en natuurtölters. Viergangers zijn paarden die naast de stap, draf en galop ook kunnen tölten. Deze paarden hebben vaak de draf als voorkeursgang. Vijfgangers zijn paarden die naast de andere gangen ook over telgangaanleg beschikken. Echter, niet elke vijfganger heeft het temperament om goed te kunnen rentelgangen. Natuurtölters zijn paarden die zo gemakkelijk in tölt lopen, dat deze gang ook voor beginnende ruiters makkelijk te rijden is
De IJslandse pony wordt niet te groot (1m30 tot 1m44) en is door jong en oud te berijden. Het is bovendien zeer sterk, sober en winterhard, gemakkelijk en goedkoop in onderhoud.
... Hier een prachtig mooi docufilmpje van bij de N.O.S... zeker de moeite om te zien ... je kunt onderhand zien welke de 5 gangen precies zijn .... Vergeet het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten vooraleer je dit aanklikt hé ... ! !
Hiii ... diegenen die enkele geluidjes van t paard horen wil ... klik hieronder op het icoontje ...!!
bries begroetingshinnik snoepjes... diepe zucht ik wil niet!
De Border Collie is afkomstig uit het gebied dat men "the Border" noemt, tussen Engeland en Schotland, daar werden ze gebruikt voor het drijven en hoeden van schapen. Hoe de naam Border Collie is ontstaan is erg onduidelijk, er bestaan namelijk vele verklaringen voor deze naam.
Het zou een verwijzing kunnen zijn naar hun witte kraag "collar". Ook "coaly" een afleiding van "coal" wat steenkool betekent in het Engels. Het kan ook verwijzen naar het type schaap waarmee er veel werd gewerkt "coalies". Of een woord dat de Kelten gebruikten voor bruikbaar "colley".
De reuen kunnen een schofthoogte bereiken van 53 cm. De teefjes blijven meestal iets kleiner. Algemeen geldt dat bordercollies harmonieus gebouwd moeten zijn. Het silhouet moet sierlijk zijn, echter zonder fijnheid. De collie moet tonen dat hij gemakkelijk in staat is om lang achter elkaar actief te zijn. De bordercollie dient uithoudingsvermogen te hebben en snel en schrander te zijn.
Het lichaam moet matig lang zijn met goed gebogen ribben; diepe en tamelijk brede borstkas. Brede en sterke rug en goed gespierde en licht gebogen lendenen. Achterhand breed en gespierd, waarbij het kruis vloeiend verloopt richting staartwortel. Krachtige sprong, en tamelijk laag geplaatst. Krachtige hals, iets breder wordend naar de schouders toe.
"Het is natuurlijk niet zo dat een Border Collie altijd bij de schapen moet werken. Als er een goed alternatief is om z'n werklust te bevredigen, geeft hij vaak geen problemen. Goede alternatieven blijken te zijn: behendigheid, flyball, obedience, agility etc. Waak er wel voor dat voor de meeste Borders een dagelijkse wandeling van een paar uur niet voldoende is, met alle gevolgen vandien. Ziehier een prachtig samen gesteld filmpje ...Het dagdagelijks leventje van een Border "groot en klein ..." Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ....
Indien de Border Collie zijn geestelijke en lichamelijke werklust niet voldoende kan benutten, zal dit zich vaak uiten in een neurotisch gedrag. Dit zal zich ontladen in slopen, blaffen, janken, de bank van binnen bekijken, etc.Ze hebben veel beweging en werk nodig, maar met veel aandacht buitenshuis is het een fantastische hond. Degene die zo'n hond aanschaft, moet hem de ruimte geven en veel tijd aan hem besteden om hem te trainen en te laten werken. Dan is hij in zijn element.De bordercollie is heel waaks en verdedigt zijn baas en diens eigendommen met volle overgave, maar is niet agressief!
Een lapjeskat is een kat die wordt gekenmerkt door een vacht met drie kleuren: wit, ros en zwart. Deze kleuren kunnen als grotere vlekken optreden, en de vacht van de kat ziet er dan uit als een soort lappendeken. Ook fijnere verdelingen komen voor, waardoor de kleuren bijna een menging vormen Kleurgenen De kleur wit wordt door een bepaald gen veroorzaakt dat ervoor zorgt dat katten witte haren, vaak tot vlekken geconcentreerd, in hun vacht hebben. Waar dit gen niet actief is, wordt een kleur waargenomen.
Er bestaat echter geen gen dat codeert voor drie kleuren tegelijk: wit, zwart en ros. Wel bestaat er een gen dat de keuze voor ros (een geelachtig rood) bepaalt, en een gen dat kiest voor zwart. Deze genen zijn gekoppeld aan het X-chromosoom.
Ziehier spelende kittens ....vergeet het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens het filmpje te bekijken ... knipoogje ... ! !
Vrouwtjes hebben van dit X-chromosoom twee exemplaren, en dit verklaart waardoor de twee kleuren ros en zwart naast elkaar voorkomen. In het kattenembryo wordt na verloop van tijd van ieder paar X-chromosomen er één inactief; het actieve chromosoom bepaalt nu de kleur.
Deze kleurfactoren zullen vaak geclusterd optreden; vele gelijksoortige chromosomen naast elkaar veroorzaken dan een kleurvlek, hetzij zwart, hetzij ros.
Geslacht Lapjeskatten zijn vrijwel altijd vrouwelijk; ze hebben immers twee X-chromosomen nodig. Toch is 10% van de lapjeskatten mannelijk. Dit wordt veroorzaakt door erfelijke afwijkingen, en zo'n mannelijk exemplaar is vaak onvruchtbaar.
De Pinto .... paarden met een gevlekte vacht ... !
De Pinto stamt af van de paarden met gevlekte vacht die NoordAmerikaanse indianen ontvreemdden bij de conquistadores. Zijn naam heeft hij te danken aan een Spaans woord, 'pintado', wat 'geverfd' betekent.Een Pinto karakteriseert zich beter aan de hand van zijn kleur en niet zozeer door zijn bouw.
Gewoonlijk is het een stevig gebouwd, krachtig paard dat gedurende lange tijd inspanningen kan leveren. De vacht van de Pinto kan worden onderverdeeld in twee groepen: de 'overo' (witte vlekken op een gekleurde ondergrond) en de 'tobiano' (wit met vlekken in verschillende kleuren, behalve zwart).
De Pinto werd nog niet zolang geleden erkend als ras en dan nog maar alleen in de Verenigde Staten. Dit spectaculaire paard heeft soepele, losse gangen en gewoonlijk is het bijzonder comfortabel.
Het bezit een korte, dunne staart. Wellicht ontstond die door selectief fokken om niet te blijven hangen aan de struiken en doornen van de ongerepte vlakten in de VS.
Ziehier een voorstelling van een prachtige pinto wat te koop wordt aangeboden nbsp;... Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ...
Mexicaanse naakthond! ! Xoloitzcuintli... of gewoon
Mexicaanse naakthond ! ! Xoloitzcuintli... of gewoon "sjolo-its-kwintlie" uitgesproken !
De Mexicaanse naakthond is de nationale hond van Mexico. Het is een hondenras met als belangrijkste kenmerk haarloosheid. Het ras vindt zijn oorsprong in Mexico.In eigen land heet het ras Xoloitzquintle Het woord is afgeleid van twee Azteekse woorden; Xolotl (God van de onderwereld) en Itzquintle (Hond). Zodoende betekent het woord dus "Hond van Xolotl". Het woord wordt uitgesproken als Sjolo-its-kwintle. Andere schrijfwijzen zijn "Xoloitzquintle" of Xoloitzcuintli". Andere namen zijn Tepeizeuintli of gewoon Itzquintle.
Historie In Mexico heeft dit natuurlijke ras al een eeuwenoude achtergrond. Er zijn in opgravingen van de precolombiaanse culturen resten van deze honden gevonden, die teruggaan tot voor onze jaartelling. Beroemd zijn de zogenaamde dansende honden van Colima De officiële standaard is in 1999 tot stand gekomen.
Uiterlijk De Mexicaanse naakthond heeft harmonieuze proporties, met een brede borst en lange poten. De verhouding lengte-hoogte hoort 10:9 te zijn. De naaktheid is het meest in het oog springende kenmerk, lichte stugge beharing is echter toegestaan op de kop, voeten en staart. Met de genetische aanleg voor naaktheid komt ook een haast altijd onvolledig gebit. Wat dan ook is toegestaan. Hier het grappig lief filmpje van een puppy ... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ...
Het ras komt in 3 maten voor : klein (25-40cm), middel(40-50cm) en groot (50-60cm). De huidkleur kan verschillen van zwart, olifantgrijs tot brons en wit. Ook komt een vlekkenpatroon regelmatig voor. Albinisme is niet toegestaan !!
Karakter In de omgang is de hond een kalme, stille hond, vrolijk en attent, alert. Waakzaam tegenover vreemden en een goede waakhond. Het is een uitstekende huishond.Vanwege zijn geschiedenis die ver terug gaat in de tijd valt het ras onder de oertypen. Zijn gedrag en karakter is ook nog erg natuurlijk waardoor hij liefst een baas heeft met kennis van de hondentaal. Het is een zachtaardige hond, maar geen slaafse. Zijn liefde moet je verdienen.
Verzorging Er wordt nogal eens gedacht dat een hond zonder haar nauwelijks verzorging behoefd en daarom lekker makkelijk is, maar ook zo'n hond heeft een algemene verzorging nodig. Hieronder staan een aantal verzorgingpunten van de hond waar rekening meegehouden moet worden:
Huid:Acné en of meeëters komen vaak voor. Als dit niet goed wordt bijgehouden kunnen er onstekingen ontstaan. De huid kan uitdrogen en gaan schilferen. De randjes van de oren zijn zeer gevoelig voor kloven. Een goede vochtinbrengende crème doet dan wonderen !
Populatie : De Mexicaanse naakthond komt in Nederland en België nog niet echt veel voor. In 2005 waren er ongeveer 40 exemplaren bekend.
Korte geschiedenis van het ras Wetenschappers zijn het erover eens dat de oorsprong van (half)langharige katten gezocht moet worden in Zuid-Rusland, Turkije en Iran. In vroeger tijden kwamen er buiten deze contreien alleen kortharige katten voor. De voorvaderen van de Noorse Boskat moeten dus op de een of andere manier door toedoen van de mens in Noorwegen terecht zijn gekomen. Men neemt aan dat het de zeevarende Noormannen zijn geweest die omstreeks de 9e eeuw halflangharige katten met zich mee naar huis namen. We kunnen dus stellen dat de Noorse Boskat een verre afstammeling van het ras is dat wij nu kennen als de Turkse Angora.
De Noorse Boskat is echter forser van bouw en veel ruiger van beharing, wat een gevolg zal zijn van een min of meer natuurlijke selectie en de invloed van de in Scandinavie reeds aanwezige korthaarkatten. De katten met een dikkere vacht en een steviger lichaamsbouw hadden natuurlijk veel meer kans om de barre Scandinavische winter te overleven. In 1912 werd de allereerste Noorse Boskat als raskat tentoongesteld. Een groep liefhebbers begon belangstelling te krijgen voor het nationale ras, wat resulteerde in de oprichting van een vereniging die zichzelf als doel stelde het ras te stabiliseren. De Noorse Boskat is pas in 1977 door de internationale kattenverenigingen officieel erkend.
Karakter . De Noorse Boskat heeft een gemakkelijk, tolerant en sociaal karakter. Het is een rustige, evenwichtige kat die echter vrij actief is. Ziehier een prachtig samengesteld filmpje ... Vergeet evenwel het liedjebovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... ! !
Ze kunnen ontzettend goed klimmen en demonstreren dit graag. Ten opzichte van mensen stellen deze katten zich zeer vriendelijk op, ze worden graag aangehaald en geknuffeld, al zijn ze wat minder meegaand dan sommige andere halflangharige rassen. Ze hebben de neiging zich aan een persoon in het bijzonder te hechten. De omgang met honden geeft zelden problemen.
Ze hebben een sterk territoriumgevoel, dus zullen katers het onderling gewoonlijk niet zo goed samen kunnen vinden. De omgang tussen gecastreerde katers geeft overigens zelden problemen. Vrouwelijke dieren gaan vaak wel goed met elkaar om. Hij is boven alles nieuwsgierig, wil graag weten wat er om hem heen gebeurt en alles wat het huis binnenkomt, of het nu gaat om boodschappen of een bezoeker, wordt grondig geinspecteerd en gekeurd.
Boulonnais ,word ook wel gezien als het edelste trekpaard
De Boulonnais ...word ook wel gezien als het edelste trekpaard ...! !
De Boulonnais is afkomstig uit Noord-Frankrijk. Dit koudbloedpaard beschikt via de Arabier over oosters bloed. Hij komt voort uit kruisingen met inlandse paarden, die rond het begin van onze jaartelling al hebben plaatsgevonden.
Later werden ook andere rassen bij het fokken gebruikt, waaronder het Middeleeuwse Groot oorlogspaard en de Andalusiër. Van het inlandse paard, waarschijnlijk het Bospaard, erfde de Boulonnais zijn maat en zijn massa.
De Arabier zorgde voor de verfijning en de beweging, terwijl de Andalusiër de fysieke toestand bepaalde. In de loop van de zeventiende eeuw begon men twee typen te onderscheiden: de grotere Boulonnais en de kleinere Mareyeur ('getijdenpaard'). Dit paard werd speciaal gebruikt voor snel vervoer, zoals het vistransport van de Franse kust naar Parijs. Dit type komt bijna niet meer voor.
De Boulonnais, ook wel gezien als het edelste trekpaard, wordt tegenwoordig veelvuldig voor de slacht gefokt. De Boulonnais wordt onder andere ingezet bij het fokken van de Normandische Cob en de Breton Postier. Ziehier een prachtige docu over let wel ... de Boulonnais de Percherons en De Shire ... ... vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... ...
Een poging dit ras bij het fokken van het Italiaans zwaar trekpaard te betrekken, mislukte. De Boulonnais heeft over het algemeen een sierlijk voorkomen. Hij is sterk en heeft een goed geproportioneerd lichaam met een brede rug en borst. De borstkas is stevig. De schoft steekt licht uit, de schouders hellen sterker af dan bij de meeste zware trekpaarden.
De hoogte van dit ras ligt tussen de 1,58 en 1,68 m. met een gemiddelde stokmaat van 1,65 m. De Mareyeur was duidelijk kleiner met een hoogte van 1,53 tot 1,58 m. De achterhand is stevig gespierd en het kruis is voorzien van extra spieren. De benen van de Boulonnais zijn sterk en krachtig gespierd en hebben geen 'behang'. Ze zijn droog, vertonen dus geen overtollig vet, plooien en rimpels, en hebben platte voeten.
De Chinese Gekuifde Naakthond, die ooit de 'eetbare Chinese hond' werd genoemd, stamt volgens sommigen af van een haarloze Afrikaanse voorouder. Door steeds met de kleinste hondjes te fokken, ontstond de moderne versie van dit ras. Deze honden gingen met Chinese zeelieden mee op de wilde vaart en hielden de schepen vrij van ongedierte.
Tegen de 18e eeuw waren ze dan ook in Afrika, Azië, Europa en Amerika te vinden. Er is tegenwoordig zowel een kale als een behaarde variëteit, de Powderpuff , vaak in hetzelfde nest. Het wonderlijke is dat de Chinese Gekuifde Naakthond warmte kwijtraakt via zweetklieren en niet via hijgen. Dit ras is in China ( zijn land van oorspong ) zeldzaam, maar geniet een groeiende populariteit in het Westen.
IDEALE RASKENMERKEN Schofthoogte: reuen 28 tot 33 cm, teven 23 tot 30 cm. Het gewicht bedraagt 2 tot 5 kg. Uiterlijk: lichtgebouwd, sierlijk lichaam; levendig, gracieus gangwerk. Vacht : zacht, zijdeachtig haar op het hoofd, de staart en hoogstens tot de polsen, met verder een gladde huid; de Powderpuff is bedekt met lang, recht, zijdeachtig haar. Kleur : alle kleuren of kleurencombinaties toegestaan.
De kleuren van de huid variëren tussen roze en zwart, waaronder mahonie, blauw, lavendel en koperkleurig. Hij kan een gevlekt of een effen uiterlijk hebben. Hoofd: vrij ronde schedel met dun toelopende snuit; middelgrote, donkere ogen; grote, staande oren. Staart: lang, dun toelopend, hoog gedragen.
Ghiiiiiii ... ziehier een super grappig filmpke van een Crested die een Sphynx ontmoet ... ghiiii ... De Cresteds worden ook wel de rockers onder de honden genoemd ... echte punkers ... smile ! Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken
AARD : dit ras vergt een speciale verzorging van zijn eigenaar. Door zijn naaktheid is hij erg gevoelig voor ultra-violette straling, voor koude en vocht en andere klimatologische condities. De liefdevolle Chinese Naakthond maakt al deze verzorging weer goed, doordat hij zeer gemakkelijk zijn affectie toont, vriendelijk is en een levendige natuur heeft. Hij is slim, opgewekt, speels, makkelijk te trainen en terughoudend naar vreemden.
Ziehier toch wel een heel speciaal filmpje ... een intervieuw in het Fins ... euh ...van een Chinese crested ..Londen genaamd ... mooi om het hondje in het oog te houden , hoe het de aandacht trekt ghiiiiiii ... een echt dgntje hoor !!
Hij gaat goed om met kinderen, wanneer de kinderen hem in zijn waarde laten, m.a.w. hem niet behandelen als speelgoed. De omgang met andere huisdieren verloopt normaal gezien probleemloos. ACTIVITEIT : de Chinese Naakthond past zich qua beweging aan het gezin aan en is dol op spelletjes.OPVOEDING : de opvoeding is door zijn slimheid niet moeilijk en hij heeft al vlug door wat er van hem verlangd wordt.
De Chartreux ... ( huiskat ) onder de loep .........!
Geschiedenis Er bestaat geen duidelijkheid over de afkomst van de Chartreux. Een hypothese is dat ze uit een bergachtig geïsoleerd gebied in frankrijk komen "La Grand Chartreux", een klooster waar de monniken deze katten hebben gefokt om muizen en andere knaagdieren weg te houden. Omdat het gebied afgelegen lag, leken de katten na verloop van tijd sterk op elkaar en werden ze nauw verwant.
Feit is dat er in de 16de eeuw al meldingen waren over een blauwe kortharige katten die inFrankrijk en in Rome voorkwamen. Ook dat hij werd gefokt in de 18de en 19de eeuw voor zijn 'unieke vacht' in de pelsindustrie
Waarschijnlijk is de Chartreux rond de middeleeuwen vanuit het Oosten naar Frankrijk gekomen en heeft het ras 500 jaar overleefd zonder fokkers en maakt de Chartreux het oudste natuurlijk ras in Europa. Ben je nu totaal verknocht aan de Chartreux ... dan hmm mag je dit filmpke zeker niet missen ... zijn prachtige vacht ... zijn helder oranje ogen ... en een prachtig fluisterend liedje op de achtergrond ... Mooi om zien ... Vergeet het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... ! ... knipoogje ... smile ! !
In Bretange is men begonnen te fokken met dit ras in 1920, aangezien zijn groot succes op katten shows, werd dit ras zeer populair in Frankrijk.
Na de 2de wereld oorlog is men de Chartreux gaan kruisen met de Britse Korthaar, wat een grote terugslag was voor het ras. Na hevig verzet van o.a. dhr. Jean Simmonet die een boek schreef over de Chartreux, werd in 1976 het ras terug officieel erkent door zowel Fife als CFA. Tegenwoordig is de Chartreux nog altijd zeer geliefd in Frankrijk en Belgie, maar krijgt het ras nu ook een groeiende populariteit in de buurlanden alsook in de Verenigde Staten.
Het Noordzweedse paard is een volgzaam en vriendelijke paard.
Het Noordzweedse paard is een volgzaam en vriendelijke paard.
Het Noordzweedse paard ( Nordsvensk häst)is een compact paard met een opmerkelijk vermogen om zware lasten te trekken. Dit is juist de rede dat het paard vroeger in Zweden, en in sommige gevallen tegenwoordig nog steeds, gebruikt wordt voor de bos en landbouw. Het is een Zweeds koudbloed ras die voor veel mensen nog onbekend is. Het is een mooi ras met veel behang en expressie. Het ras wordt in Zweden gebruik voor zowel het zwaardere werk zoals bos- en landbouw maar ook als recreatief paard. Lees, geniet en laat u inspireren door dit bijzondere ras.
Het ras staat bekend om zijn goede karakter. Het heeft geen kwaad in zich en blijft in nagenoeg alle omstandigheden de koelheid zelf. Het zijn volgzame en vriendelijke paarden. Dit betekent niet dat het een saai paard is. Het Noordzweedse paard is zeer levendig, heeft veel actie en is mede door zijn kracht dus niet een paard wat zonder opvoeding kan.
Waar de Noordzweed het meest om bekend staat, zijn de expressieve ogen en aparte snuit. Het heeft een bijzonder hoofd welke erg veel uitstraling heeft. Het ras heeft een lange levensduur en zou immuun zijn voor de meeste normale paardenziekten.
Door zijn karakter maakt het zich een ideaal paard voor het hele gezin. Het is wel een echt trekpaard, dus niet erg geschikt voor hoog dressuur. Het is een mooi, sterk paard die elk gezinslid met gemak kan dragen, maar misschien voor de jongste ruitertjes een beetje te sterk. Ook voor de menwagen doen ze het uitstekend!
Het Noordzweedse paard is een prima paard voor het gebruik van springen, licht dressuur of voor de menwagen. Door zijn goede karakter leent het ras zich uitstekend voor de recreatieve ruiter.Ziehier wat een prachtige gangen ze wel kunnen hebben ... ze evenaren zowel de Haflinger als het Friese paard !! Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten ...alvorens dit aan te klikken hé ... ! !
Doordat het koudbloedpaarden zijn, zijn ze makkelijk in onderhoud. Het NZP kan het gehele jaar buiten en moet sober gevoerd worden. Denk hierbij dus aan ruwvoer (kuil en hooi) en mogelijk een aanvulling van een eenvoudige brok of een alternatief. Te veel verwennerij is niet op zijn plaats bij dit paardenras. Prettig hierbij is dus dat, indien gewenst, de hoge kosten van stalling en duur voer uitgespaard kunnen blijven.
De Spinone Italiano opvallend 'denkergezicht' met een bijna menselijke uitdrukking ... !!
De Spinone Italiano opvallend denkergezicht met een bijna menselijke uitdrukking ... !!
Ontstaansgeschiedenis
De Spinone Italiano is afkomstig uit Italië. Wordt verondersteld in het Romeinse tijdperk tot ontwikkeling te zijn gekomen net zoals dat bij de Bracco Italiano het geval was. Heeft door kruisingen met witte doggen in Italië zijn huidige vorm te hebben gekregen.
In Italië werd het ras vooral gebruikt voor de jacht in moerasrijk en bosrijk gebied. Het is een bijzonder gehard ras, dat zonder problemen in diep water springt of een braambos inloopt. Hij is zacht in de mond en is zowel staande als apporterende hond. Het is een vriendelijke hond met uitstekende werkeigenschappen.
Algemene rasbeschrijving De Spinone Italiano is vierkant van bouw met sterke botten en goed ontwikkelde spieren. Hij heeft een opvallend denkergezicht met een bijna menselijke uitdrukking en lange oren.
Kleur: wit met oranje of kastanjekleurige vlekken, kastanjebont of gemengd. Driekleurig is niet toegestaan.Prima gebruikshond met een scherpe neus, staat uitstekend voor en is een goede apporteur.
Hij is robuust en weersbestendig en gaat graag te water.Hoe graag hij wel te water gaat zie je in het hieropvolgend filmpke ... ghiiiiiii ... Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten vooraleer dit aan te klikken é ... !!
In minder mate gehouden als gezelschapshond. De Spinone Italiano is een bijzonder vriendelijke en aanhankelijke hond die graag bij de mensen is. Hij is gewillig, gehard, geduldig en gezellig.
Het gebeurt soms : het moederdier overleeft een bevalling niet, of verstoot haar jongen of geeft onvoldoende tot geen melk. Wat ook al eens voorvalt - spijtig genoeg - is dat mensen ongewenste kittens op straat zetten. Een toevallige wandelaar neemt dat hoopje ellende mee naar huis en hoe moet het nou verder ?
Weet dat u een enorme taak op zich neemt, want een kattenmoeder vervangen is geen sinecure. De gulden regel is zeer kort samen te vatten in drie woorden : warmte - voedsel - rust.
Warmte Een kitten is zeer gevoelig aan onderkoeling, immers de vacht is nagenoeg onbestaande, het relatief groot lichaamsoppervlak zorgt voor een intense warmteuitwisseling en de 'lichaamsthermostaat' werkt nog niet optimaal zoals bij volwassen dieren. Wanneer er een moederdier en nestgenoten zijn, geeft dit minder problemen : ze houden elkaar lekker warm, alhoewel zelfs in zulke normale omstandigheden, een warmte-lamp toch gewenst is. Het kleine ding op zichzelf moet dus zeker verwarming krijgen, het best via de rode warmte lampen.
Een ideaal 'nest' is een houten wijnkist met een dikke laag krantenpapier op de bodem met daar bovenop een laken. Het hout geeft een warme, tochtvrije beschutting, het diertje kan dankzij de wanden niet uit het nest wegrollen en zodoende in de kou terecht komen. De warmte-lamp is nodig zowel overdag als 's nachts tot het diertje zo'n week of 4 is, daarna is bijverwarming nodig 's nachts, eventueel overdag afhankelijk van de verwarmingssituatie in huis
Rust Net als kleine mensjes hebben ook kleine diertjes hun rust broodnodig. Let dus goed op : voor kinderen is zo'n kitten onweerstaanbaar en ze zullen het diertje te pas en te onpas wakker maken, knuffelen en storen. Dit moet zeker vermeden worden. Het diertje moet enkel wakker gemaakt worden voor de voeding, tussen 2 eetbeurten in laat u het slapen.Zorg ook dat het 'nest' niet op drukke plaatsen van het huis staat, een rustig schemerig hoekje is het best.
Voedsel Dit hoofdstuk geeft de meeste problemen en is de echte struikelblok in de verzorging van de moederloze. Een eerste moeilijkheid: heeft het kitten de biestmelk gedronken of niet. De biestmelk is de eerste melk die de moeder produceert en bevat tal van afweerstoffen die het jonge ding bij de eerste zuigbeurt binnen krijgt. Deze afweerstoffen verdedigen het jong de eerste paar weken tegen allerlei ziekten. Deze biest is door niets te vervangen. Als het jong het niet heeft gezogen, zijn de overlevingskansen beduidend kleiner.Daarna de echte melkvoeding : er zijn nu zeer goede melkvervangers op de markt, die de kwaliteit van kattenmelk sterk benaderen (te koop bij dierenarts of apotheek).
Ziehier een schattig lief filmpje ... een adoptiekitten van amper 3 dagen oud , zowel mens als dier ( hond ) ontfermen zich liefdevol over 't kitten !! Vergeet evenwel het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... ! !
Deze melk wordt verkocht onder de vorm van poeder dat moet opgelost worden in gekookt afgekoeld water (temperatuur van 38 °C). Het jong moet om de 3 à 4 uur gevoed worden (ook 's nachts) met een pipet kunstmelk. De hoeveelheid geeft het jong perfect aan : het zal zuigen tot ie voldoende heeft gehad voor de lopende voederbeurt.
Zeer belangrijk is het feit dat u het jong zal moeten helpen met urineren en defeceren. Als u de kans krijgt moet u eens een normaal nest van moeder met jongen observeren : de eerste weken zal u geen bevuild nest zien, voor de simpele reden dat het moederdier de kleintjes helpt met de behoeftenproductie en die zelf oplikt. Het moederdier zal geregeld de jongen krachtig over de buik likken : deze massage zorgt er voor dat het jong zal urineren en defeceren, dit likt de moeder meteen op.Het masseren zal u dus ook moeten doen : met een doekje masseert u het buikje enkele malen per dag zodat het jong z'n afvalstoffen kwijt kan.
Een druppeltje olie aan het jong geven helpt wel bij echt lastige stoelgang. De melkvoeding moet volgehouden worden tot een leeftijd van ca 6 weken, uiteraard neemt het aantal voederbeurten per dag af met de vorderende leeftijd.Vanaf de leeftijd van circa 3 weken mag u het jong al aangepast blikvoer voorschotelen (poes : whiskas voor jonge poesjes, hiervan hebben al veel verschillende merken iets op de markt gebracht). Hier een onweerstaanbaar schattig filmpke ... van een tijgertje dat zorgvuldig en met veel liefde de nodige warmte krijgt ... smile ... u kijkt toch ook é ??? zeker de moeite ...knipoogje ...
Zorg er wel voor dat het blikvoer op lichaamstemperatuur en in kleine hoeveelheden wordt verstrekt.De regel is : als u het redt tot het diertje blikvoer begint te eten en zelfstandig zijn behoeften kan doen, is er een zeer grote overlevingskans.Hou de tips in uw achterhoofd, heb een ijzeren wilskracht en de natuur zal u belonen met een gezond en lief kitten.
American Cream Draft heeft een unieke roomkleurige vacht ...
De American Cream Draft heeft een unieke roomkleurige vacht ...
De American Cream Draft is het enige trekpaard dat in de VS wordt gefokt. Wat het paard zo uniek maakt is dat het een roomkleurige vacht heeft, een kleur die bijna nooit voorkomt bij trekpaarden. De Cream Draft komt echter maar in een klein gebied van de 'Mid-West' van de VS voor en heeft zich daardoor niet tot een erg populair paard weten te ontwikkelen.
De stokmaat van de Cream Draft ligt tussen 1.50 en 1.70 m. Alleen exemplaren met een roomkleurige vacht, witte manen en een witte staart worden tot het ras toegelaten. Witte aftekeningen zijn ongebruikelijk. Wel heeft het paard licht behang aan de benen. Behalve de vachtkleur zijn er verder geen noemenswaardige raskenmerken die de Cream Draft onderscheiden van andere trekpaarden in dezelfde gewichtsklasse.
De oorsprong van de Cream Draft wordt gevonden aan het begin van deze eeuw. Rond die tijd heeft een merrie van onbekende afstamming, 'Old Granny' genaamd, een veulen gekregen. Alle nakomelingen hadden haar kenmerkende vachtkleur.
Als gevolg van kruisingen met de Percheron, de Shire en het Belgische Zware Trekpaard, is een afzonderlijk ras ontstaan. In 1944 werd de American Cream Draft Horse Association opgericht. Alleen paarden met een lichtroze huid worden tot het ras toegelaten, omdat Creams met een donkere huid geneigd zijn van vachtkleur te veranderen. De ogen van een jong veulen zijn bijna wit. Als het ouder wordt, worden de ogen donkerder.
Ziehier een korte intro van een range waar deze paarden zoveel mogelijk in een natuurlijke habitat verblijven .... zij zijn immers wereldwijd de grootste American Cream Draft horse Ranch ... ondanks hun zeldzaamheid .... , vergeet evenwel het liedje bovenaan t logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ....
De American Cream is het enige trekpaard waarvan de staart niet gecoupeerd wordt. Het couperen van de staart voorkomt dat de staart van het paard tussen de teugels of eventuele machinerie verstrikt raakt. Maar er kunnen ook andere maatregelen worden genomen om de staart te beschermen. En dat is voor het paard wel zo prettig, want op die manier behoudt het zijn wapen tegen bijtende insecten.
Hoe wordt het apporteren leuk voor je hond ... ! !
HAAL HEM ZELF MAAR... ! Heb jij ook zo'n hond die je met opperste verbazing staat aan te kijken als je een leuk speeltje voor hem weggooit ? Of een hond die wel een speeltje ophaalt, maar het vervolgens heel hebberig voor zichzelf houdt ? Oorzaak hiervan kan zijn dat de hond niet gestimuleerd is, het nooit geleerd heeft ! Hoe kun je dit voorkomen? Stimuleren en heel veel oefenen ... ! !
Zo wordt een speeltje leuk: Er zijn honden die niet weten wat ze met een speeltje aan moeten. Sommige honden houden er gewoon minder van dan andere om iets in hun mond te nemen. En er zijn honden die in hun jeugd nooit speeltjes hebben gehad en spelen gewoon nooit geleerd hebben. Zaak is uit te vinden of ze echt nergens om geven: vaak blijkt een hond wel geïnteresseerd te zijn in een speciaal speeltje dat hij gewoon nog niet had. Er zijn honden die van een piepbeest houden,' of van een zacht speeltje van zeemleer. Of van een rubberbal met belletje. Of een hal aan een touwtje. Of van een frisbee. En er zijn honden die alleen maar pluchen speelgoed waarderen.
Hier een prachtig voorbeeld hoe je je hond eventueel kunt stimuleren , let wel ,hier word ook het pakwerk gestimuleerd .... vergeet evenwel het filmpje bovenaan t logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken !
Probeer eerst verschillende dingen en neem dat speeltje - liefst twee - waar hij wel enige interesse voor had. Lukt het helemaal niet, knoop dan zijn favoriete hapje in een oude sok en hang die ergens op. Moedig de hond aan eraan te ruiken en te trekken. Geef steeds een andere sok. Als je hond enthousiast wordt als je zijn sok ergens ophangt is het tijd om het spel te veranderen: nu houdt je de sok vast en moedigt de hond aan om eraan te trekken. Gaat dat eenmaal enthousiast, dan is het moment van apporteren aangebroken. De hond is genoeg gemotiveerd om de sok te leren apporteren. Gebruik dus de sok of zo'n speeltje waar hij uiteindelijk toch interesse voor bleek te hebben.
Je hond vindt een speeltje leuk: Als je hond een speeltje naar je toe brengt, neem je dat aan, geef wat lekkers en gooi het weer weg. Dat is vrij simpel, zo'n hond zal makkelijk leren apporteren. In feite kan hij het al, alleen nog niet op verzoek. Herhaal het spel en breek het af als de hond nog enthousiast is. Het kan ook zijn dat de hond met het speeltje bij je terugkomt, maar het niet afgeeft.
Geen nood. Eerst probeer je hem te bewegen het voorwerp te ruilen voor een heel smakelijk hapje. Als dat lukt, gooi het speeltje dan weer voor hem weg. Een hapje in ruil voor een speeltje en dan het speeltje weer terug, dat is zo'n slechte ruil nog niet. Je kunt in plaats van wat lekkers ook een ander speeltje nemen waar de hond dol op is. Geeft hij je het ene, dan beloont jij hem met 'goed' en gooit het andere voor hem weg.
Resumerend. Met de nodige inspanning en een positieve beloning is het mogelijk vrijwel iedere hond te leren apporteren. Apporteren is niet alleen een enig spel voor baas en hond voor de rest van zijn leven, maar tevens een heel prettige manier om probleemgedrag weg te trainen. Een hond leren apporteren is dus echt zinvol.
Een experimenteel ras dat in de jaren tachtig in Engeland werd gecreëerd. Eigenlijk een mooie naam voor de Siamees of Balinees Bi-colour.
Oosters van bouw, met een slank, elegant lichaam, lange hals en wigvormig hoofd met grote oren. De vacht is wit met gekleurde vlekken. Seychellois kunnen zowel lang- als kortharig zijn, hun ogen zijn blauw.
De witte tekening komt in diverse patronen voor, onder andere : Seychellois Septième : wit, met een gekleurde staart en grote gekleurde vlekken op kop, lichaam en poten. Seychellois Huitième : wit, met een gekleurde staart en kleine gekleurde vlekken op kop en poten. Seychellois Neuvième : bijna geheel wit, met een gekleurde staart en slechts kleine gekleurde vlekken op de kop.
Een reportage over de Seychellen vormde de inspiratie voor dit ras. De Britse fokster Pat Turner nam zich voor om het vachtpatroon te gaan fokken van de katten van de Seychellen. Dat bestond uit een bijna witte kat met kleine gekleurde vlekken en een geheel gekleurde staart (eigenlijk het Van-patroon).
Zij startte haar project in 1984, samen met een andere fokster, Julie Smith. Als uitgangsmateriaal kozen ze twee Perzische poezen, schildpadkleurig met wit, en twee Siamese katers.
De nakomelingen werd teruggepaard aan Siamezen en Oosters Kortharen. Ziehier een prachtig speels filmpje ... van Siamese kittens ... grappig mooi om zien... Vergeet het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... ! ... knipoogje ... smile ! !
Bij elke generatie kwam het Seychellen-patroon versterkt te voorschijn. De eerste volledige geslaagde Seychellois in het programma waren Félicité, Victoria, Amirante en Thérèse en de eerste twee werden geshowd bij de introductie van het ras op een kattenshow in 1988.
Het waren de eerste katten die onder hun nieuwe naam uitkwamen. In 1989 werd de Seychellois Cat Society opgericht en was de toekomst van het ras verzekerd. Persoonlijkheid Deze katten worden vaak beschreven als atletisch, warhoofdig, veeleisend en extravert
De Azteca .....zijn meer geïnteresseerd in mensen dan in andere paarden ......
De Azteca ...zijn meer geïnteresseerd in mensen dan in andere paarden !!
De Azteca is een ras dat zeer recent is 'gefokt', vanaf 1972 is er in Mexico weer serieus met de fok begonnen.In 1992 werd de International Azteca Horse Association opgericht om te waken over het succes en de ontwikkeling van het ras.Op dit moment zijn ongeveer 1000 paarden geregistreerd bij deze internationale assiociatie
Maar de wortels van het ras gaat veel verder terug: de fokkers van de Azteca geloven dat ze terugkruisen op de Spaanse paarden die eeuwen geleden met de Spaanse veroveraars ("Conquistadores") naar Mexico en de VS toekwamen.
Deze paarden werden al eeuwenlang gefokt voor het werk met kuddes koeien en voor de stierengevechten en hadden dus een zeer goede cow sense (De aanleg van het paard om te beoordelen wat runderen gaan doen.
Het paard moet sneller kunnen denken en bewegen als de koe. .) ..
Onder andere die eigenschap hebben ze doorgegeven aan de Quarter Horses. Door terug te fokken met Spaanse Paarden hopen de fokkers van de Azteca een paard te fokken met betere cow sense dan een quarter, en bovendien de veelzijdigheid en het losse van het andalusische paard te behouden.
Ziehier een spectaculair filmpke à la Mexicana .. amaai zo prachtig ... ruiter in kwestie is de alom bekende zanger Joan Sebastiaan ... die met paard en zang zijn optredens op de voorgrond brengt !! vergeet eerst het liedje bovenaan het logje niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... enjoy it ...smile !!
De Azteca word voor verschillende doeleinden gebruikt. Ze kunnen onder zadel elke tak van de paardensport lopen !
Ze zijn zelfs instaat een goede prestatie te kunnen leveren op wedstrijden en hebben zelfs genoeg kracht om licht trekwerk te doen. Maar de reden dat ze gefokt zijn is toch vooral het werken met koeien op de ranches, of de cutting sport.
De Azteca heeft een uitmuntend temperatment. Ze zijn rustig, energiek, intelligent en gewillig. Bovendien zijn het zeer sociale paarden die soms zelfs meer geïnteresseerd zijn in mensen dan in andere paarden en een zeer sterke band met hun ruiter kunnen ontwikkelen.
.. ! !
Een experimenteel ras ...
