Hier vind je alles over mijn grote passie: discussen en het kweken van deze mooie vissen OP DEZE LINK KUN JE HET KWEEKGEDRAG VAN MIJN DISCUSSEN LIVE VOLGEN VIA WEBCAM: http://tashifrodo.ww.com/. Als je op Youtube als zoekopdracht "discusmary" intypt kun je mijn filmpjes bekijken.
17-04-2009
Nieuwe hoop.
Toen ik gisteren het vuil wou afhevelen in de kweekbakken, werd ik al dadelijk aangevallen door de mannetjes. Ik had nog niet gedaan met water verversen toen het koppel in de achterste bak de kegel verwoed begon te poetsen. Ook het koppel in de middelste bak begon even later voorzichtig wat te pikken aan de kegel. Hoewel discussen meestal pas tegen de avond beginnen afleggen, wou ik toch zorgen dat ik er op tijd bij was om de filter stop te zetten, zodat de bevruchting niet gestoord werd. Ik ben dus alle tien minuten gaan kijken of er nog niet afgelegd werd en om half vier, zoals gewoonlijk, begon het middelste koppel eraan. Enkele minuten later begon ook het koppel in de achterste bak af te leggen. Ik heb dus maar gauw de filter uitgezet om te zorgen dat er geen stroming was zodat de eieren beter bevrucht konden worden, tenminste, als de man zijn werk goed deed. Ze zijn anderhalf uur bezig geweest met afzetten en het resultaat is dat in de achterste bak 375 eitjes geteld kunnen worden op de kegel. In de middelste bak hebben ze de eieren op de kant van de kegel afgezet, zodat ik niet alle eieren kan zien, daar tel ik er 133. Vermits er uit het zicht ook nog eieren op de kegel zitten, zullen dit er ook wel heel wat meer zijn. Dat zijn hele grote nesten. Als al die eieren zouden uitkomen, kan ik beginnen met extra uitzwembakken te kopen om plaats genoeg te hebben om de jongen in te zetten. Natuurlijk gaat dit niet gebeuren, maar zelfs als de helft uitkomt is het nog een hele grote zwerm om groot te brengen. Vanaf vandaag zullen de onbevruchte eieren beginnen wit te worden. Meestal begint dat al na enkele uren na het afzetten en kan dit doorgaan tot 48 uren later. Om schimmelen van de eieren te voorkomen heb ik dadelijk na het afzetten een anti-schimmelmiddel over de eieren gespoten en opnieuw werd ik prompt aangevallen door de vaders. Om te voorkomen dat de eieren worden opgegeten heb ik er een draad over gezet. Gek genoeg zag het er gisteren een tijdje naar uit dat het blauwe koppel ook zou beginnen met afzetten. Ze waren ook aan het poetsen geslagen en op een bepaald moment zag ik het vrouwtje proefafzetten. Dat wil zeggen dat ze met haar buik langs de kegel omhoog gaat, zonder dat ze eieren afzet. Precies of ze de maat wil nemen voor ze aan het echte werk begint. Ondanks al deze voorbereidingen zijn ze even later ermee opgehouden. Hopelijk gaan ze vandaag verder waar ze gisteren gestopt zijn. Zou dat niet geweldig zijn, als al mijn koppels in de kweekbakken bijna tegelijkertijd jongen zouden hebben. Ik zou nogal wat artemia moeten gaan kweken, amai. In elk geval moet ik, als alles goed gaat, zondag larven hebben in twee van de drie bakken en als alles goed blijft moeten ze tegen woensdag gaan zwemmen. Er breken dus weer spannende tijden aan.
Nadat ik gisteren water had ververst in de kweekbakken stonden alle drie de koppels vol interesse te kijken naar de kegel. Bij een koppel waren de meningen wel verdeeld: het mannetje keek naar de overloopbuis en het vrouwtje naar de kegel. Hier moet dus nog even over gesproken worden tussen die twee. Er werd ook in alle bakken een beetje aan poetswerk gedaan, maar ik veronderstel dat ze vonden dat het te warm was om af te leggen, want verder zijn ze niet gegaan. Ze hebben wel allemaal heel goed gegeten en dat doen ze meestal ook wel als ze zich aan het voorbereiden zijn op het afleggen. De dag van het afleggen zelf, eten ze dan meestal maar weinig. Ik veronderstel dus dat er vandaag hier of daar wel een poging gedaan zal worden. Vermits ik hiervoor nog niet zover ben geweest dat de jongen de slijmhuid van de ouders aan het eten waren, weet ik niet goed hoe lang er tussen dat legsel en het volgende zit. Ik kan dus nu niet meer afgaan op de klokvaste leggewoonte van mijn ene koppel. Misschien zullen de koppels nu dezelfde tijd aanhouden tussen het verdwijnen van de jongen en het volgende legsel, als ze voorheen deden tussen twee legsels. In dat geval zal ik pas zondag opnieuw eieren hebben. Het kan natuurlijk ook te maken hebben met het feit dat ik mijn waterwaardes moest verhogen omdat het water te zacht was geworden door de toevoegingen van osmosewater. Of misschien hebben de koppels ruzie omdat de vrouwtjes een paar dagen zijn gaan kamperen in een andere bak, terwijl de mannetjes alleen moesten zorgen voor de jongen. Ik kan mij die discussies al goed voorstellen: "en je hebt mij hier het hele weekend alleen laten zitten met de kinderen. Je weet hoe ze zijn als ze pas beginnen te zwemmen, ze zitten overal waar ze niet moeten zijn, en ik maar achter hun aan gaan terwijl madam van het schoon weer aan het genieten was." In elk geval, het is nu afwachten op het volgende legsel. Gek genoeg was gisteren ook het blauwe koppel zeer geïnteresseerd in de kegel en zelfs al een beetje aan het poetsen. Ze vertonen ook wel hun strepen, maar dat hebben ze al wel meer gedaan. Sinds ze verhuisd zijn van de laatste bak in de rij, naar de eerste bak zijn ze ook veel actiever geworden. Ze zwemmen nu bijna constant rond, terwijl ze voordien alleen maar in hun hoekje bleven zitten en schrokken van elke beweging. Ze komen nu ook al naar voor in de bak als ik met het eten aankom. Sommige koppels beginnen zelfs aan de lepel te pikken waarmee ik het eten verdeel in de bakken. Als ik mijn handen in het water zou steken met het eten, dan zouden ze zeker uit mijn handen eten. In ieder geval, vandaag is er werk aan de winkel, want ik moet niet alleen vuil afhevelen en verversen, maar ook nog op zoek naar een cadeautje voor mijn jongste zoon die vandaag verjaart.
Ik heb weer een nieuw boek meegebracht uit de bibliotheek van de discusclub. Ze hadden niet zo veel boeken over discus die ik nog niet gelezen had, maar dit is er wel eentje dat duidelijke uitleg geeft. Dit boed vindt een kweekstelling die gefilterd wordt op een bioloog het beste. Daar zit ik dus wel goed mee. Ze zeggen verder dat je wel een sponsfilter kan gebruiken in een kweekbak, maar dat je waterwaardes dan goed moeten gecontroleerd worden. Natuurlijk zal een volume van 125 liter water vlugger vervuilen dan een volume van 500 liter, zeker als de filtering maar een honderdste deel is van wat een bioloog inhoudt. Toch is dat vandaag wat ik nog een keertje moet doen: mijn waterwaardes controleren. Voor de rest is het weer verversen van een bak of 5. Er heeft nog geen enkel koppel afgelegd gisteren. Ik denk dat ze nog een beetje in de rouw zijn over hun verloren babytjes. Ik heb de filterwatten gisteren nagezocht, maar het is moeilijk te zeggen wat het juist is dat er in hangt. Ik denk dat ik volgende keer dat ik jongen heb misschien eens een soort kous of zo onder de uitloop moet hangen. Zo kunnen de jongen niet in de bioloog zelf terecht komen en kan ik ze misschien wel terugvinden of tenminste iets waaruit ik kan opmaken dat het de jongen zijn. Ik heb intussen al drijfplanten op de kweekbakken gelegd, zodat de jongen hierin kunnen blijven hangen als ze met de stroming worden meegezogen. Het is vooral de eerste paar dagen dat de jongen een sterkere stroming niet kunnen overwinnen. Ze zijn dan natuurlijk ook nog piepklein. Ik moet dus het licht naar voor zetten in de bak, eenmaal de jongen gaan zwemmen, zodat ze al niet naar de kant van de overloop zullen getrokken worden en dan de filtering heel laag zetten, zodat de stroming niet te hard is. Na de eerste paar dagen zijn ze al zoveel groter geworden dat ze al beter tegen wat stroming in kunnen zwemmen. Op hoop van zege dus.
Gisterenavond was er een vergadering van de "discusvrienden" in Broechem. Het thema van de vergadering was "Algen komen en gaan". Goddank heb ik niet zo veel last meer van algen sinds de opstart van mijn aquaria. Ik heb op de vergadering wel de persoon gezien die mij de kweekstelling heeft verkocht. Ik heb hem aangesproken over het feit dat mijn jongen uit de bak verdwijnen en hij heeft mij de raad gegeven om in de bioloog op zoek te gaan naar bewijs dat de jongen door de overloopbuis zijn verdwenen. Bijna alle kwekers die op de vergadering waren gebruiken hetzelfde principe voor hun kweekbakken, zonder verlies van jongen. Als het inderdaad zo zou zijn dat mijn jongen in de overloop verdwijnen, moet ik gewoon drijfplanten in mijn bakken doen. Hier kunnen de jongen in blijven hangen, zodat ze niet worden weggezogen in de overloop. De speciale kammen die op de overloop stonden moeten wel worden vervangen omdat er tanden tussenuit waren, maar dat is een mindere kost dan het omschakelen naar sponsfilters en verwarmingen in elke bak apart. Als ik de jongen niet zou terugvinden in mijn bioloog, dan worden ze door de ouders opgegeten. Dat zou natuurlijk wel een probleem zijn, want dat betekent dan dat ik zowel de moeder als de vader niet bij de jongen kan laten en dat ik ze artificieel moet grootbrengen. Dat zou een volledige dagtaak worden om het voer te maken, in de bak te doen en telkens het water te verversen. daarbij zou het nog het probleem geven dat ik een nieuw soort van installatie hiervoor moet hebben. Ik ga daarom seffens op zoek naar bewijs dat mijn jongen in de bioloog zijn verdwenen. Hopelijk vind ik iets terug, want de jongen zijn zeer klein en zouden door de druk van het water helemaal tot poeder gereduceerd worden.
Gisteren was ik de koning te rijk met mijn eerste vrijzwemmende discusjongen. Ik denk dat je het wel begrijpen zult als je het filmpje bekeken hebt dat ik gisteren op deze blog heb gezet. Het was echt heel mooi om te zien hoe goed de vader zorgde voor zijn jongen en hoe mooi de jongen rond de vader bleven zwermen om af en toe op zijn flank te gaan grazen. In de tweede bak waren de jongen gisteren ook al beginnen zwemmen, maar het merendeel van die jongen ging in de hoek achter de overloopbuis zitten. Hoewel in de eerste bak ongeveer 150 eieren uitgekomen waren en in de tweede bak een 40-tal, was er gisterenavond in elke bak nog maar één jong discusje op de vader te vinden. Er moet dus toch nog een spleetje zijn in de spons die bovenop de overloopbuis staat, waardoor de jongen worden weggezogen. We gaan dus de bakken uitrusten met een sponsfilter, zodat we deze kunnen laten draaien zonder de bioloog, als er weer eens jongen zijn. We kunnen dan ook het waterpeil laten zakken, zodat de jongen de ouders gemakkelijker kunnen vinden. Om de bioloog toch nog draaiende te houden, laten we alleen de eerste bak hierdoor filteren. Zo blijven alle goede bacteriën bewaard voor als we de andere bakken ook terug op de bioloog kunnen aansluiten, nadat de jongen uit de bakken zijn gehaald. Het wordt dus nu weer afwachten voor het volgende legsel en in de tussentijd moeten we de sponsfilters nog halen en installeren. Hopelijk zijn die voldoende ingedraaid als de eieren uitkomen en de jongen gaan zwemmen. Ik ben deze keer toch weer een beetje verder geraakt met de kweek. Als ik elke keer een stapje meer kan nemen, moet het volgende legsel wel gaan lukken. Vanmorgen heb ik daarom de bakken eens goed onder handen genomen en ze goed gepoetst. Omdat de vrouwtjes die hadden afgelegd in een andere bak waren gezet, heb ik de gelegenheid gebruikt om een herschikking te doen in de bakken. Ik heb namelijk het koppel Blue Diamonds verhuisd van de laatste bak naar de eerste bak. Ze zitten nu in een bak waarin al verschillende keren jongen zijn geweest, zodat ze misschien hiervan zin krijgen om het ook eens te proberen. De eerste bak krijgt een beetje meer daglicht dan de bak waar ze voorheen in zaten en ze lijken mij nu een beetje levendiger te worden. Ze zien er in elk geval nog altijd prachtig uit en het laatste jong van hun heb ik pas twee weken geleden verkocht. Hier kun je ze zelf zien en natuurlijk mag je ze ook beoordelen met de scores die je onderaan dit artikel kan geven.
Ik hoop dat ze nu ook de smaak te pakken gaan krijgen en gaan beginnen afleggen, want zeg nu zelf, wie wil er geen jongen van zulk een prachtige vissen:
Vanmorgen waren de eitjes van het andere koppel ook uitgekomen. Ik heb dus nu 2 bakken met jonge larfjes. De larfjes die eerst zijn uitgekomen zijn allemaal in een hoopje bij elkaar gaan zitten, zodat het moeilijk is om te zeggen of er soms zijn verdwenen. Gisteren telde ik er ongeveer 150. Het andere legsel is voor het grootste deel wit geworden. Hier zitten maar een tiental larfjes op de kegel. Blijkbaar is dat mannetje niet zo heel goed in het bevruchten van de eitjes of is zijn zaad niet goed. Misschien is hij toch nog te jong om er echt veel van terecht te brengen. Ik ga seffens toch proberen om de bescherming rond het eerste legsel uit te nemen. Dat koppel heeft de vorige keren zijn eitjes en larfjes goed verzorgd, behalve de laatste keer toen ze de eieren hebben opgegeten. Dat was toen wel mijn fout, zoals je je nog wel zal herinneren. Ik ga ze natuurlijk een tijdje in het oog houden om te zien of alles goed gaat, anders gaat de draad er terug rond. Het vrouwtje van het andere koppel heeft de vorige keer de jongen opgegeten, tenminste dat denk ik. Vermits het er nu toch niet zoveel zijn, ga ik haar nog niet weghalen. Moest het zijn dat de jongen dan weer verdwijnen, dan weet ik dat zij ze opeet, want door de afvoer kunnen ze niet meer heen. In dat geval gaat zij er de volgende keer uit voordat de jongen beginnen te zwemmen. Nu moet het blauwe koppel stilaan ook wel beginnen met afleggen. Ze zijn niet meer zo schrikachtig en zijn terug mooi op kleur gekomen. Als ze binnen 2 weken nog niet hebben afgelegd, ga ik er een ander koppel in zetten.
Vanmorgen even gecheckt hoe het is met de legsels. Het eerste legsel is uitgekomen en er zitten een hele resem kleine larfjes op de kegel. Er zijn een paar eieren beschimmeld, maar normaal mag dit geen probleem zijn. Ik zal er seffens, bij het afhevelen van het vuil, proberen om deze eitjes te verwijderen met een tandenstoker. Hopelijk ga ik zo geen larfjes wegdoen want het zit allemaal heel kort opeengepakt op de kegel. Ik heb ook even geprobeerd om de draad rond de kegel weg te nemen, maar toen begon het koppel ruzie te maken en elkaar telkens kopstoten te geven. Ruzie over de kinderen dus, wie kent dat niet? Het tweede legsel is nog altijd in het stadium van eieren. Morgen zullen dit ook larven moeten worden. In dit legsel zijn er heel wat eieren wit geworden, maar ik kan niet goed zien hoe het met de rest van de eieren gesteld is. Straks ga ik ook proberen die kegel wat te draaien om een beter zicht te hebben. Als ik in die bak het vuil wil afhevelen, wordt de hevelslang telkens door pa aangevallen. Hij verdedigt zijn kroost met gevaar voor eigen leven, een heel goede huisvader dus. Ik heb nu de temperatuur een klein beetje omhoog gedaan, door 1 graad te verhogen op 1 verwarmingsstaaf. Er zitten 2 verwarmingsstaven in de bioloog ingeval eentje moet uitvallen, kan de andere de taak overnemen. Als er moet opgewarmd worden is het water met 2 staven ook vlugger warm dan met eentje. Vermits de kweekstelling in een onverwarmde plaats staat, is het 's nachts wel nodig, zelfs met de deur open naar de verwarmde vertrekken. Als het echt koud zou gaan worden, gaan we er toch een verwarming plaatsen. Maar voorlopig moet het eerst eens beginnen met warm te worden. Wat verwacht ik nu in de komende dagen? Wel, morgen moet het andere legsel het larvenstadium bereiken. Die eitjes moeten dus uitkomen. Zaterdag moet het eerste legsel het vrijzwemmende stadium bereiken en dat is het spannendste moment. Zondag zou het andere legsel zover moeten zijn dat ze gaan zwemmen. Met de filterspons die ik op de overloopbuis heb gezet moet het niet meer mogelijk zijn voor de jongen om in de filter terecht te komen. Het enige wat dus nog kan gebeuren is dat ze opgegeten worden of dat ze de ouders niet kunnen vinden. Hopelijk komen ze niet vast te zitten in de sponzen, want dat zou natuurlijk ook nefast zijn. Op Paasdag moet ik dus normaal gesproken twee zwermen jongen in mijn bakken hebben. Dat wordt nog beter dan kuikentjes krijgen op Pasen.
Ik had toch wel gelijk zeker. Gisteren heeft het andere koppel ook afgelegd. Ik dacht rond half vier dat ik het in het oog moest houden, maar ze waren over tijd. Het was al bijna half 5 toen ze begonnen met afleggen. Neen, grapje, ze waren bezig met de kegel te poetsen op hun vaste uur. Het is wel een legsel dat zowat verspreid zit op de kegel. Een deel zit vooraan, met een rijtje eieren hier en daar, en een groter deel zit opzij en dan nog zover opzij dat ik het maar gedeeltelijk kan zien. Ik heb er dadelijk een draad overheen gezet om de eieren te beschermen. Nu moet ik vandaag in de Marlboro-bak nog wat water vervangen door osmosewater om de waardes te verlagen, zodat ik het vrouwtje hierin kan overzetten als ze weer begint haar jongen op te eten. Door het verlagen van de waardes in die bak, zag ik gisteren dat een van die koppels ook een beetje gek begon te doen naar elkaar. Als dat zo doorgaat, gaan ze in die bak ook nog beginnen afzetten. In plaats van paaseieren gaan het dan hier paasjongen worden dit weekend. Ik heb geen foto's gemaakt deze keer omdat ik de vissen zo weinig mogelijk wil storen. Ik moet natuurlijk wel elke dag voeren en de bakken zuiver maken, maar voor de rest ga ik hen zo veel mogelijk met rust laten. Dat is iets wat heel moeilijk is voor mij, want ik zou er gewoon de ganse dag met mijn neus op kunnen hangen. Het koppel Blue Diamond is eindelijk wat rustiger aan het worden in de bak. Ze weten nu dat ze eten krijgen elke keer als ik langskom en in plaats van dan te schrikken en naar achter te vluchten in de bak, komen ze nu al vaker naar de voorste ruit om te bedelen. Misschien gaan zij dan binnenkort ook beginnen met afzetten, dan verzuip ik seffens nog in de jonge vissen. Zo ver zal het natuurlijk wel niet gauw komen, want je hebt ondertussen ook al wel door, dat er heel veel mis kan gaan. Ik was gisteren ook bezig met de sponzen uit te wassen van een paar zelfgemaakte luchtfilters, toen ik het idee kreeg om de fijnste sponzen bovenop de overloopbuizen te zetten op zo een manier, dat ze een stuk boven het water uit steken. Het was de moeite van het proberen waard en ja hoor, het is gelukt. Nu nog maar hopen dat de jongen niet aan de sponzen ingezogen worden. Ik heb de snelheid van de pomp een beetje lager gezet, zodat de stroming naar de overloop toe ook een beetje minder wordt. Een keer de jongen gaan beginnen zwemmen, ga ik de pomp nog wat lager draaien, zo kunnen ze niet zo gemakkelijk worden opgezogen en geraken ze misschien beter op de ouders. Ik kan wel niet zeggen hoe vaak het water in elke bak nu ververst wordt per uur, maar vermits de bakken goed zuiver worden gehouden denk ik niet dat het kwaad kan. Ik zal natuurlijk wel het nitrietgehalte in het oog moeten houden. Je ziet het wel, alle problemen geraken stilaan opgelost.
Toen we gisterenavond thuis kwamen van een wandeling met de honden, gevolgd door een paar werkzaamheden in de tuin en een uurtje uitblazen in de frisse lucht, wou ik nog gauw de vissen voeren voordat de lichten zouden uitgaan. Je kan je wel indenken hoe verwonderd ik was om te zien dat het koppel Red Spotted Snakeskin alweer heeft afgelegd. Gisteren was het 6 april en ze hadden de vorige keer afgezet op 1 april dus dat is al zeer vlug. Deze keer hebben ze de kegel genomen om op af te leggen. De vorige keren legden ze telkens af op de overloopbuis, weet je nog wel. De laatste keer wou ik iets rond de buis zetten om de eieren te beschermen, maar heb ik dat er toch rond uit gehaald en toen werden de eieren prompt opgegeten. Het is precies of ze zich dit debacle nog herinneren en daarom gekozen hebben voor de kegel om op af te zetten. Natuurlijk heb ik deze keer de filter niet kunnen uitschakelen tijdens het afzetten om stroming te voorkomen en dus zullen er wel heel veel eieren niet bevrucht zijn. Het is wel weer een tamelik groot legsel, dus als de helft bevrucht is, ben ik ook al tevreden. Ik heb er veiligheidshalve toch weer een bescherming rond gezet, zodat ze de eieren niet gaan opeten, want blijkbaar kunnen discussen de smaak hiervan te pakken krijgen als ze dat een keer gedaan hebben. Het zal wel zoiets zijn als gewoon worden aan de smaak van kaviaar. Ze staan nu voor die beschermdraad te waaieren. Ik had verwacht dat het andere koppel zou gaan afzetten omdat zij tamelijk stipt zijn in hun gewoonte om af te zetten om de 7 dagen en telkens rond half 4, maar zij hebben niets gedaan. Misschien zijn ze nog aan heb bekomen van het verlies van hun jongen vorig weekend en duurt het daarom deze keer langer. Ik ben wel door mijn voorraad Mycopur uit, zodat ik niets meer heb om het beschimmelen van de eieren tegen te gaan. Ik zal dus dringend naar de winkel moeten gaan. Gisteren heb ik de helft van het water in de bak waar de Marlboro's in zitten vervangen door osmosewater om de waardes naar onder te brengen. Ik ga dat vandaag nog een keertje doen om ervoor te zorgen dat dit water de juiste waardes heeft, zodat ikhet vrouwtje van het andere koppel kan overzetten als ze afgelegd heeft. Misschien zal ik het vrouwtje dat nu heeft afgezet ook overzetten, maar ik moet haar nog enkele dagen in het oog houden. Gisterenavond zag ik haar wel pikken aan de eieren, maar dat kan ook geweest zijn om vuil ertussen uit te halen. Omdat ik maar één bescherming heb om rond de kegels te zetten, zal ik een nieuwe moeten gaan maken, ingeval het andere koppel nu ook gaat afzetten. Telkens weer een nieuwe uitdaging, wat een fantastische hobby!
Zaterdag waren de jonge larven losgekomen van de kegel en beginnen zwemmen. Eentje had al vlug de man gevonden en zat op zijn flank te eten. Het was werkelijk een heel mooi zicht. De anderen dwaalden een beetje door de bak en kwamen tegen de ruit terecht waar ze bleven hangen. Pogingen om de man naar die plaats te lokken, zodat de jongen hem konden vinden zijn mislukt. Toen ik later op de dag ging kijken waren alle jongen weg. Ik denk dat het vrouwtje ze allemaal heeft opgegeten. Vandaag ga ik dan ook beginnen met de waterwaardes te verlagen in een van de bakken waar nog koppels in zitten te wachten op hun beurt om in de kweekbak gezet te worden. Als die waardes voldoende gezakt zijn, kan ik het vrouwtje dat de jongen opeet, na het afleggen uit de bak halen en overplaatsen bij de wachtende koppels. Het mannetje van dit koppel vertoont zeer goede broedzorg, zodat ik denk dat ik hem wel alleen voor het legsel kan laten zorgen. Wie de dader is van het eiereten bij het andere koppel weet ik nog niet, maar als ik dat kan zien, kan ik de volgende keer deze vis ook overplaatsen naar die wachtbak. Hopelijk kan ik op deze manier proberen om de slachtpartij onder de jongen te beletten. Ik heb op de overloopbuizen ook een nieuw kapje gemaakt van dubbel muggengaas, waar het water nog net doorheen kan, maar de jongen hopelijk niet meer. Dit kapje komt tot iets hoger dan het waterniveau en steekt ook een stuk boven de buis uit, zodat het water langs de zijkanten van het kapje naar binnen kan stromen en het vuil er niet bovenop blijft liggen, zo raakt de overloop niet verstopt en krijg ik geen overstroming. Tot nu toe werkt het nog prima. Het is niet zo eenvoudig om alle hebbelijkheden van nieuwe koppels te weten te komen. Je moet je vissen heel goed kunnen observeren en er moet een tijdje overheen gaan om alle minpunten te kunnen ontdekken. Sommige hobbykwekers hebben wel twintig legsels nodig om eindelijk tot jongen te kunnen komen. Niet iedereen heeft de kans om de ganse dag thuis te zijn om zijn vissen te observeren. Als je wel thuis bent, ga je natuurlijk ook niet de ganse dag voor je kweekbakken zitten om te kijken. Het zou eenvoudiger zijn als je de kweekbakken in de vertrekken kon zetten waar je het meest zit, maar dan zouden mijn keuken en mijn living moeten worden omgetoverd tot een kweekaquarium. Dat zit er niet direct in, dus moet ik maar tevreden zijn met mijn kweekinstallatie in de wasplaats. Tenzij ik de lotto zou winnen natuurlijk...
Gisteren heeft het koppel dat met eieren zat alle eieren opgegeten. Ik denk dat het komt door mijn gerommel in de bak. Volgende keer zal ik dus wijselijk uit de bak blijven. Het andere koppel met larven dan, hoe is het daarmee? Wel ik zag vanmorgen een larfje op de zijkant van het mannetje zitten, terwijl hij verwoede pogingen deed om de larven die willen gaan zwemmen terug te zetten. Dit is normaal gedrag, hij geeft het op van zodra het hem teveel wordt om ze gevangen te krijgen. Ik heb ook enkele larven gezien die rondzwemmen in de bak en hun ouders niet kunnen vinden. Als dat zo blijft, dan zijn ze verloren. De larven waren zojuist nog constant aan het proberen weg te zwemmen en het vrouwtje nam ze ook in haar mond, maar ik kon niet zien of ze ze ook terug spuwde. Als er dus eentje is dat de jongen eet, dan zal dat zeker het vrouwtje zijn. Bij een volgend nest ga ik haar daarom ook verwijderen vóór de jongen gaan zwemmen of misschien zelfs na het afleggen. Zij kijkt ook weinig om naar de jongen om ze te bewaaieren, misschien omdat ze het resterende aantal te weinig vindt om groot te brengen. De kans is dus zeer groot dat ze volgende week opnieuw zal gaan afleggen en daarom eerst alle jongen gaat opeten. Dit doen discussen om ervoor te zorgen dat ze hun krachten niet verspillen aan een te klein nest, waar waarschijnlijk in het wild toch niets van zou overblijven. Het mannetje daarentegen vertoont zeer goede broedzorg. Hij staat constant voor de kegel om de jonge visjes te bewaaieren en om ze terug te zetten als ze willen gaan zwemmen. Nu dat er ook bewezen is dat hij wel degelijk kan zorgen voor nageslacht, kan ik hem eventueel in de toekomst nog proberen te laten kweken met een ander vrouwtje. In elk geval, er is resultaat, nog maar weinig, maar het is er wel.
Toen ik daareven ging kijken bij de kweekbakken zag ik bij het koppel dat nog met eieren zit iets waarvan ik schrok. Zij waren hevig bezig met de kegel zuiver te maken. Er zijn heel wat eieren verdwenen van de overloopbuis, maar het is toch nog een redelijk groot legsel. Het zou kunnen zijn dat deze eieren beschimmeld waren omdat ik gisteren de temperatuur iets hoger heb gezet. Het zou ook kunnen zijn dat ze nu opnieuw willen gaan afleggen en de eieren daarom opeten. Het gebeurt wel vaker dat koppels dat doen als ze opnieuw willen afleggen, omdat ze geen twee legsels tegelijkertijd kunnen verzorgen. Ze pikken soms ook aan de buis, maar voor zover ik het kan zien is dat om de witte eieren ertussen uit te halen. Soms begint het mannetje daarbij plots achter het vrouwtje aan te jagen, zodat ik haar ervan verdenk om de goede eieren mee op te eten. Toen ik er een draad rond wou plaatsen, begon het mannetje in paniek door de bak heen te schieten, zodat ik de draad maar terug heb weg genomen. Ik wil niet dat hij zich pijn doet door zijn paniekreacties. Morgenvroeg zouden die eieren moeten uitkomen. Ik ben benieuwd of het zover gaat komen. Het kan natuurlijk ook wel zijn dat ze de kegel aan het zuiver maken zijn om er de uitgekomen larven op over te brengen, kwestie van vooruit te kijken en voorbereid te zijn. Het andere koppel zit ondertussen mooi zijn larfjes te bewaken. Ik ben blij dat ik eindelijk het bewijs heb dat het mannetje van dat koppel toch zijn werk kan doen, want ik begon er al aan te twijfelen. Ik heb gisteren nog eens geprobeerd om de larfjes te tellen, maar de ouders zwemmen er steeds voor, zodat ik het moeilijk kan zien. Ik kwam toch op 15 larfjes. Een klein nestje, maar als er van het andere nest ook niet zoveel gaan overblijven, dan is er in totaal toch nog een mooi nest. Ik wou dat ik de eieren van het andere koppel, als ze zijn uitgekomen, kon overzetten naar het koppel met de larfjes. Discussen die met jonge visjes zitten, nemen gemakkelijk jongen op uit een ander legsel, waarvan de ouders de jongen niet kunnen of willen verzorgen. De larfjes gaan echter normaal gezien morgen al beginnen te zwemmen, terwijl de eitjes pas morgen gaan uitkomen. Misschien laat ik toch beter de natuur zijn gang gaan. Ik ben juist nog even gaan kijken of alles OK was. Het koppel is gestopt met poetsen en staat weer voor de eieren te waaieren. Ik heb de larven nu even beter kunnen tellen en ik kom op 17 stuks. Op naar morgen!
Toch goed nieuws: toen ik daareven de vissen aan het voeren was, wou ik de draad rond de kegel wegnemen omdat het nu toch geen zin meer had. Ik had mijn bril opgezet om goed te zien en wonder boven wonder: er zitten een tiental larven op de kegel. Spijtig dat ze gisteren zoveel eitjes hebben opgegeten, anders waren het er natuurlijk veel meer geweest. Het goede nieuws is natuurlijk wel dat nu bewezen is dat het mannetje niet steriel is. Nu ben ik echt benieuwd of ze in leven blijven en niet worden opgegeten. Ik zal al maar beginnen aan de kous zeker, voordat ze gaan zwemmen. Dit moet zaterdagmorgen gaan gebeuren. Het andere legsel moet zaterdag uitkomen en maandag gaan zwemmen. Ik ben weer een gelukkig mens.
Ik begin stilaan te denken dat het mannetje van het koppel dat maandag eitjes heeft gelegd, onvruchtbaar is. Het grootste deel van de eitjes was gisterennamiddag opgegeten. Ik heb toen dadelijk een draad over de kegel geplaatst om de overgebleven eitjes te beschermen. Vanmorgen waren die allemaal wit geworden. Er zijn geen larfjes te zien, terwijl die er vanmorgen hadden moeten opzitten. Het is wel degelijk een mannetje en een vrouwtje, dat zie je als ze aan het afzetten zijn, dus daaraan ligt het niet. Dit is nu ongeveer de zevende keer dat ze hebben afgezet en telkens worden de eitjes wit. Het gebeurt natuurlijk wel meer dat een koppel een hele tijd nodig heeft om eindelijk een nest jongen te krijgen. Sommige bronnen spreken van twintig tot dertig keer, voordat er resultaat is van hun inspanningen. Hopelijk duurt het bij dit koppel niet zo lang. Volgende keer als ze afgezet hebben, ga ik dadelijk een bescherming op de eitjes zetten. Nadat ik gisteren water had ververst, dacht ik dat ik toch beter de koppels in het oog zou houden om te zien of er iets stond te gebeuren. Ik moest niet lang wachten. Het koppel dat dit weekend zijn jongen is kwijt geraakt, begon al na een uurtje af te zetten. Ze hebben alweer de overloopbuis gekozen als afzetplaats en het is weer een zeer groot legsel geworden. Het staat echter op de zijkant van de buis, zodat ik de eitjes deze keer niet kan tellen. Vermits hun vorige legsel is uitgekomen, verwacht ik nu geen problemen, behalve dan het mysterieuze verdwijnen van de larven. Van zodra ze de larven overzetten op de kegel, ga ik een andere afdekking maken van de overloopbuis. Deze keer ga ik een stukje van de fijnste nylonkous gebruiken en eerst het bovenste stukje van de buis eraf nemen zodat de waterstand wat lager wordt en er meer plaats is waar water boven de kous kan staan zonder dat de bak overloopt. Op die manier moet er genoeg waterdruk zijn om het door de kous te laten weglopen, zonder dat de jongen kunnen worden meegezogen. Verder ga ik de temperatuur een beetje hoger zetten als de eieren uitgekomen zijn. Dan is het een kwestie van alles heel goed in het oog te houden om te zien of soms een van de ouders de jongen op eet. De eieren moeten zaterdagmorgen uitkomen, dus heb ik zaterdag en zondag om de boel in het oog te houden. Ik zou ook dadelijk een van de ouders kunnen weghalen en in een andere bak zetten, maar ik weet niet welke van de twee de jongen zou hebben opgegeten. Ik heb zowel de vader als de moeder de larven zien opnemen met hun mond en terug op de kegel spuwen. Het wordt dus weer in spanning afwachten wat er deze keer gaat gebeuren.
Gisteren was de eerste volledige dag dat de nieuwe eitjes op de kegel zijn. Meestal worden de eerste witte eitjes al zichtbaar na minder dan 24 uur. Er zijn er nu nog geen van kleur veranderd, dus dat is al goed. Hopelijk blijft het nu ook goed gaan en krijg ik weer niet zo een domper gelijk met het vorige legsel. Net voor het vrijzwemmen zijn al die jongen verdwenen. Ik heb de bioloog niet uit elkaar gehaald om te kunnen zien wat er in ligt, want normaal gesproken zal er meer dan een beetje vuil en etensresten in liggen en ga daarin maar eens zoeken naar jonge discussen, ter grootte van een speldenprik. Inderdaad, ze zijn ontzettend klein de jonge larfjes en daarom denk ik dus ook dat ze door mijn muggengaas zijn heengegaan. Ik ga nu maar opnieuw proberen met een kapje van een nylon kous op de buis te zetten, maar dan zo een hele dunne voile kous. Daar moet het water toch wel doorheen gaan, zeker als ik de buis een beetje korter maak door het bovenste stuk eraf te halen. Het water kan er hoger boven komen te staan voordat de bak zou overlopen en dit moet voldoende druk geven om toch door de kous heen te gaan. Ik vertelde je enkele dagen geleden dat ik een foto van een van mijn vissen op een internationale site heb gezet om hem te laten keuren. Hier is de foto, je mag hem ook keuren. Ik ben eens benieuwd of er verschil zal zijn met de uitslagen van de keuring op die site en op deze. Je kan hem keuren door onderaan dit artikel een score aan te duiden. Je kan natuurlijk ook commentaar geven in mijn gastenboek. Hier is hij dan:
Niet de allerbeste foto, maar je weet intussen wel wat een verschrikkelijk slechte fotografe ik ben. De vis is ongeveer 19 cm, het is een man van het soort Marlboro en hij is 5 jaar oud. Ik ben werkelijk benieuwd om te weten wat jullie van hem vinden. Stemmen dus maar, dames en heren. Alvast bedankt voor de moeite.
Oeps, bijna vergeten om iets te schrijven. Ik was ook zo druk bezig met water verversen, want ik had gisteren geen osmosewater meer over nadat ik de kweekbakken had ververst. Je gelooft het niet, maar gisteren rond half 4 is het andere kweekkoppel in de stelling beginnen afzetten. Je kunt er bijna je horloge op gelijk zetten de laatste tijd:: stipt de zevende dag om ongeveer half 4 beginnen ze eraan. Ze hebben een mooi legsel op de kegel liggen en tot nu toe is er nog geen enkel eitje verkleurd. Dat is dus al goed. Ik had natuurlijk wel juist gedaan met verversen in de kweekbakken toen ze begonnen, want kouder water maakt dat vissen, in tegenstelling tot mensen, zin krijgen om er tegenaan te gaan. Als alles goed verloopt, moeten er donderdag larven zijn, maar ik wil nog niet te ver vooruit kijken. Nu ga ik een beetje genieten van het mooie weer, want mijn ventje heeft een halve dag verlof.
Ik heb er gisteren niets over kunnen schrijven want ik was er niet goed van, maar toen we 's morgens beneden kwamen waren bijna alle larven van de kegel verdwenen. Er waren er nog maar 8 overgebleven die door de ouders mooi bewaakt werden. Als ze van de kegel af vielen, werden ze weer opgepikt en teruggezet. In de loop van de voormiddag zijn deze jongen ook allemaal verdwenen. Ik denk dat ik ze wel in mijn bioloog zal terugvinden. Volgende keer dus toch maar iets anders op de overloop zetten dan het kapje van muggengaas dat ik zo mooi in elkaar had genaaid met visdraad.. Hoewel ik dit koppel nog maar een paar weken heb, zijn ze toch al wel ver geraakt met de kweek. Volgende keer zal het misschien nog wel beter lukken. Het was wel een mooi gezicht, al die kleine trillende staartjes op de kegel en de ouders die er zo liefdevol voor stonden te waken. Ik weet nu in elk geval op welke waterwaardes de eitjes van dit koppel uit kunnen komen. De vorige legsels werden met een tussentijd van tien dagen gelegd. Het andere koppel zou, volgens hun vorige stramien, vandaag weer moeten afleggen. Ik zal ze dus goed in het oog moeten houden om op tijd de filter stil te kunnen leggen. Vandaag wordt er ook weer massaal ververst. de helft van het water uit de bakken wordt vervangen. In het weekend zijn er weer een aantal jonge discussen de deur uit gegaan. Ik heb nu nog maar enkele jonge vissen te koop. Intussen doe ik verwoede pogingen om toch maar een paar mooie foto's te kunnen maken van mijn vissen, want ik heb op het internet een site gevonden die gewijd is aan discussen en waar je je vissen kan laten keuren. Voor wie geïnteresseerd is, de site heet SimplyDiscus en is in het Engels. Hier kun je ook veel informatie vinden over het houden en kweken van discussen. Het item over de keuring van discussen vind je onder de titel van Discus University: learning all about quality in our hobby. Ik heb er nu mijn koppel Marlboro op staan om te keuren. Goddank is de man terug in orde en zwemt hij weer mooi recht. Het was wel geen paardenmiddel dat hem gered heeft, maar een hondenmiddel.
Wat een boeiend schouwspel is dat toch. Ik heb gisterenmorgen een hele tijd zitten kijken naar mijn vissen, hoe ze hun larfjes telkens als ze van de buis vielen, weer oppikten met hun mond en terugspuwden op de buis. Toen ik eventjes naar de keuken was gegaan om een tas koffie te drinken en daarna terug kwam om te kijken, hadden ze alle larfjes verplaatst naar de kegel. Natuurlijk was het nu al wat beter te zien hoe ze eruit zagen en het is echt geen wonder dat ze wriemelaars genoemd worden (in het Engels: wrigglers), want de minuskuul kleine hoofdjes hangen aan de kegel vast en de ministaartjes trillen in een razendsnel tempo heen en weer. Hier zie je een foto van een deel van de bende:
Je kan op de foto duidelijk de staartjes zien als een minuskuul klein streepje. Ze bewegen ook constant zodat de foto niet zo heel duidelijk is. Het gekke is dat als ik met mijn neus tegen de ruit hang om te kijken, dat de ouders dan niets doen, maar als mijn man hetzelfde wil doen, dan komen ze naar de ruit gezwommen om hem te verjagen. Nog maar eens een bewijs dat ze je wel degelijk kennen. Ik heb gisteren gezegd dat ik dacht dat het een goede honderd jongen waren. Ik was mis... Met veel geduld heb ik een foto in een tekenprogramma opgeladen en ieder visje met een kleurstipje aangeklikt om ze te kunnen tellen. Als ik 50 stipjes had geteld, nam ik een andere kleur. Hier zie je hoe ik dat gedaan heb:
Ik kwam in totaal op 253 stuks. Dat is natuurlijk enorm veel om groot te brengen, maar er zullen er toch nog wel veel sneuvelen, voor ze groot zijn. Soms sterven ganse legsels opeens uit omdat er een grote temperatuurschommeling is geweest, of gewoon omdat ze in de filter terecht komen. Soms kunnen de ouders ook drager zijn van een ziekte waar ze zelf geen last van hebben, maar waar de jongen niet tegen bestand zijn. Ik hoop dat de kuren die ik de ouders gegeven heb voor ze in de kweekbak kwamen, voldoende zijn om dit te voorkomen. De overloopbuis, waar ze eerst op zaten heb ik afgedekt met een kapje, gemaakt van muggengaas. Voorlopig zijn de gaatjes hiervan nog groot genoeg om de jongen erdoor te laten, maar ik hoop dat ze voldoende gegroeid zijn tegen dat ze gaan zwemmen om er niet meer door te kunnen. Ik had eerst de buis bedekt met een stuk nylon kous, maar daar bleef het water op staan, zodat mijn bak bijna overliep. Dit kapje moet ik telkens na een voederbeurt weer zuiver maken, want door de stroming komt er voer op vast te zitten wat dan weer het water, dat erdoor moet lopen, tegenhoudt. Morgen in de loop van de dag zouden alle larfjes moeten beginnen zwemmen en dat is dan weer een kritiek moment, want ze moeten dan naar de ouders zwemmen om van hun flanken te gaan eten. Als ze de ouders niet op tijd vinden, sterven de jongen. Hopelijk lukt het deze bende om dadelijk naar de ouders te zwemmen. Ik zag daareven dat er sommige jongen loskomen van de kegel. Ze worden dan weer door de ouders terug gezet, maar het is eigenlijk nog te vlug voor hun om al te beginnen zwemmen. Het zullen spannende tijden zijn van nu tot morgenavond. Als het lukt zal ik morgen nog een update plaatsen.
Het is zover, de larven zitten op de overloopbuis. Het is een prachtig gezicht. Hier, kijk zelf maar:
Ieder zwart vlekje is een jonge discus. Het is een gewriemel van jewelste op de buis. Telkens als er eentje af valt, pakken de ouders het op met hun mond, kauwen er eventjes op om het af te stoffen en spuwen het dan terug op de buis. De eerstkomende dagen leven de larfjes nog van de dooierzak, daarna gaan ze beginnen zwemmen en eten ze het slijm op de huid van hun ouders. Na een dag of 5 zwemmen mag ik ze beginnen bijvoeren met pas uitgekomen levende artemia. Die moet ik dan natuurlijk eerst nog kweken. Als alles goed gaat komen er nog heel wat mooie foto's op deze blog te staan. In geval je geen idee hebt hoeveel jongen het zouden kunnen zijn, ik denk dat het er meer dan 100 zijn. Natuurlijk vallen hiervan nog een heel groot aantal jongen af, maar het zal zo te zien toch nog een heel mooi nest jongen worden. Ze groeien vanaf nu ook ongelooflijk snel, dus als je elke dag deze blog bekijkt, kan je de vorderingen zien. Als ik ze groot genoeg heb om te verkopen, zal het een prachtig zicht zijn, zo een hele school Red Spotted Snakeskin discussen. Zo, ik ga mijn larfjes nog wat bewonderen, maar eerst dit nog, dat mag zeker niet ontbreken:
