Hier vind je alles over mijn grote passie: discussen en het kweken van deze mooie vissen OP DEZE LINK KUN JE HET KWEEKGEDRAG VAN MIJN DISCUSSEN LIVE VOLGEN VIA WEBCAM: http://tashifrodo.ww.com/. Als je op Youtube als zoekopdracht "discusmary" intypt kun je mijn filmpjes bekijken.
01-12-2011
Levend voer?
Ik heb je nog niet verteld over mijn fascinerende nieuwe bezigheid. Wel, een paar maanden geleden ging de spreekbeurt bij de aquariumclub in Hasselt over garnalen. De spreker had voor de maandelijkse tombola een zakje mee met een assortiment verschillende garnaaltjes. Ik had al langer gedacht om dat ook een keertje te proberen, dus toen mijn nummer getrokken werd voor de verloting van de garnaaltjes, was ik natuurlijk in de wolken. Terug thuis werd mijn nano-bakje boven gehaald en de garnaaltjes werden erin gezet. Ik was nu de trotse bezitster van een hele reeks verschillende garnaaltjes, waaronder enkele rood en wit gestreepte, een paar helemaal rode, een blauwe, een groene en verschillende doorschijnende dingen die door mijn bakje wriemelden. Ik wou deze kleine dingen proberen te kweken om de jongen dan onder te kunnen brengen in mijn discusaquarium. Zo zouden mijn vissen voorzien worden van levend voer, dadelijk aan de bron. Tot het zover is, heb ik ze ondergebracht in een bakje dat aangekleed is met een paar takjes hout, een hoopje eikenbladeren, een stukje steen en een paar heel dunne ijle plantjes achter een wolkje javamos. Om te zorgen dat mijn garnaaltjes het niet te koud krijgen op een winterse nacht, hangt er een klein verwarmingsstaafje in dat heel weinig werk heeft gehad tot nog toe. De filtering gebeurt door een klein sponsfiltertje. Dat de garnaaltjes het naar hun zin hebben, daar ben ik al zeker van, want niet alleen wriemelen ze de ganse dag door hun bakje, gisteren zag ik ook voor het eerst dat er een paar garnaaltjes rond zwemmen met hun kroost onderaan hun buikje. Binnenkort mag ik dus gezinsuitbreiding verwachten. Dat is meer dan ik kan zeggen van mijn discussen. De kegel met de eitjes van het koppel Red Leopards moest samen met het koppel worden overgeplaatst in een kweekbak. De eitjes waren de volgende dag allemaal wit geworden. Het koppel Brilliant blue had diezelfde morgen vrijzwemmende jongen, maar die verdwenen een voor een in de buik van mama. Volgende keer moet ik dus zorgen voor een aparte bak om mama in te zetten. Als ik dan plaats heb hiervoor tenminste.
Hoe snel vliegt de tijd toch wel. Het is nu echt wel heel lang geleden dat ik nog eens iets op mijn blog heb gezet, maar we hebben hier dan ook andere dingen aan ons hoofd gehad. Intussen is de bijkeuken leeg gemaakt omdat er moest behangen en geverfd worden. De vissen zijn allemaal verhuisd naar de living. Enkele van hen hebben ook een uitstapje gemaakt naar Antwerpen om deel te nemen aan het clubkampioenschap, halfweg deze maand. Mijn vissen deden het niet zo slecht, want eentje haalde zelfs nog de 9de plaats, terwijl ze op enkele onderdelen zelfs het hoogste aantal punten behaalden. Je vindt de puntenverdeling op de website van de club. Dit jaar was het een open kampioenschap, zodat er ook inzendingen waren uit Nederland. Maar deelnemen is belangrijker dan winnen natuurlijk en ik ben geen Aziatische kweker. Ik had tijdens het kampioenschap wel het genoegen om kennis te mogen maken met enkele buitenlandse juryleden en om met hen een goed gesprek te kunnen voeren over mijn vissen. Zij gaven mij ook raad over de kweek van discussen en een van hen vertelde mij dat mijn water iets moest bevatten dat zorgde dat de vissen hun jongen altijd opaten. Hij raadde mij dan ook aan om enkel nog osmosewater te gebruiken, verrijkt met mineralen. Ik heb dadelijk na de show enkele koppels in een kweekbak gezet en na een weekje hun water vervangen door het water dat mij was aangeraden en je raadt het nooit, maar op dit ogenblik heb ik een koppel met larfjes die beginnen te zwemmen en een ander koppel met eieren die morgen zouden moeten uitkomen. Als alles goed gaat, heb ik binnen enkele dagen 2 nesten jongen om groot te brengen. Super hè. Tijdens onze afwezigheid in de week van de show is er wel iets gebeurd. De trekruiten van het grote aquarium, waar René zo een mooie kast rond had gebouwd, hebben het begeven en ze zijn los gekomen. Daardoor is de hele bovenkant van de kast uitgezet en de voorruit is beginnen doorbuigen maar goddank is ze niet kapot gesprongen. Knock on wood. We moesten dus uitkijken naar een andere oplossing en we hebben nu een nieuw aquarium gekocht met de maten 250x60x75 op een eiken kast met een bioloog. Ik vind het een pracht van een bak, maar het zal erom spannen om hem binnen te krijgen als hij zaterdag gebracht wordt. Dat zal een hele verhuis worden en een heel werk om de bak goed ontsmet te krijgen en opnieuw te beginnen met de inrichting ervan. Heerlijk!!!!!! Hopelijk kan ik vlug enkele foto's posten.
Het wordt toch wel hoog tijd dat ik mijn ogen nog eens laat controleren hoor. Vorig weekend zag ik op zondagmorgen dat het koppel Brilliant Blue met larfjes op de kegel zat. Het was een nest van minstens 250 larfjes. Toen ik dat aan René vertelde wou hij ook gaan kijken. Even later ging ik de vissen voeren voordat wij vertrokken naar de Limbeurs. Wat zag ik???? Alle larfjes waren weg. Ik natuurlijk teleurgesteld en aan het mopperen op René dat hij waarschijnlijk de vissen had doen schrikken. De volgende morgen wist ik de ware reden: ik moest mijn bril opzetten en beter kijken, want het koppel had de larfjes allemaal op de sponsfilter gezet. Natuurlijk is dat niet het ideaal voor de jongen, want heel wat larfjes zijn in de filter gezogen en hebben het niet gehaald, maar nu zwemt er nog een mooi zwermpje rond de ouders en ze zijn al goed gegroeid. Ik was dus te vroeg aan het panikeren, gewoon omdat het zo moeilijk is voor mij om de jongen te zien op de filter. Intussen is ook het nest jonge maanvissen al zo groot geworden dat ik de ganse dag erbij zou moeten blijven staan om voer in de bak te gooien, zoveel eten ze. Ze moeten dus dringend de deur uit want zo een grote zwerm kost handen vol geld om ze te voeren. Als ik nog maar in de buurt van de bak ben dan krioelen ze al over elkaar heen om toch maar aan de oppervlakte van het water te komen om eerst bij het voer te zijn, en dan heb ik dikwijls nog maar pas gevoerd. Niet te geloven wat een veelvraten dat zijn, maar ja, dat is tenminste het teken dat ze goed gezond zijn en dan zullen ze ook goed blijven verder groeien.
Oei, dat is toch wel even geleden. Als René thuis is komt het er niet van om 's morgens op mijn blog te schrijven, dan zitten we te babbelen tot halfweg de morgen. Blijkbaar is alles dus nog niet gezegd na 36 jaar huwelijk, maar dat is dan ook pas morgen. Er is eigenlijk ook niet zo veel gebeurd de laatste tijd. Van mijn jonge discusjes zijn er al een aantal de deur uit. Er zou een mevrouw komen kijken die er maar een paar wilde kopen, maar toen ze de visjes zag heeft ze er meer gekocht dan ze oorspronkelijk wou. Fijn om te horen natuurlijk dat de kwaliteit van je visjes zodanig is dat iemand er dadelijk meer van wil hebben. Je steekt er tenslotte toch heel wat tijd en energie in. Sommige mensen denken dan weer dat je de visjes gratis of toch bijna gratis moet weggeven, maar dat kan natuurlijk niet, want tenslotte hebben ze mij in die paar maanden al heel wat gekost aan voer, elektriciteit en water. Ik probeer met de verkoop van de visjes toch een klein deel hiervan terug te verdienen. Vorige week was er even paniek in de keet: het aquarium waar mijn koppels hun rustperiode in doorbrachten is er eentje dat ik gekocht heb via internet. Een heel mooie bak, met een kast uit afgeplakte vezelplaat met 2 deuren. De aluminium kap die op de bak staat heeft een dubbele klep om in de bak te werken. Allemaal heel handig en mooi, maar van onder de kap loopt er telkens als je de kap opent een straaltje condenswater naar beneden. Dit condenswater werd dan opgeslorpt door de dunne mat die onder het aquarium lag en die bij de hele combinatie "aquarium met kast" was meegeleverd. Hierdoor is de bovenste plank van de kast beginnen uitzetten en gingen de deuren al wat moeilijker open. Nu was het middenstuk van de plank al een tikje beginnen doorzakken. Om het breken van de bak zelf te voorkomen hebben we hem nu helemaal leeggehaald. René zal nu een nieuwe kast moeten maken. Liefst eentje met een bioloog erin, zodat ik de bak hierop kan aansluiten. Dat wordt dus een dure grap: nieuwe kast, bioloog en dan liefst in een weg ook nog een bodemverwarming, een nieuwe bodem en dan nog nieuwe planten. Ik zal wat meer moeten gaan spelen op de lotto. Gisteren waren wij de ganse namiddag weg naar het feestje voor de 2de verjaardag van ons kleindochtertje. Toen we terug thuis kwamen was er een fijne verrassing in de kweekbakken: het koppel Pigeon Blood Snake had een heel mooi nestje eieren afgelegd. Ze zijn nu allebei nog heel goed aan het waaieren om de eitjes van fris water en zuurstof te voorzien. In de living zat er ook weer een nestje eieren op een van de bladeren van de planten: maanviseieren. Ik heb deze nog maar eens in het kleine bakje gedaan dat ik gebruik om eitjes te laten uitkomen. In de bijkeuken zit intussen een hele zwerm visjes dat mij de oren van de kop eet. Het zijn Marmer- en Red Back maanvisjes en natuurlijk nog de overgebleven discusvisjes die nog een nieuwe thuis zoeken.
Vorige week had in weer eens een nestje eieren van de discussen in mijn groot aquarium. Het koppel Brillianten had eieren afgelegd en ze bewaakten ze goed, maar toch hebben de andere vissen kans gezien om ze op te eten. Het zou natuurlijk toch wel niets geworden zijn in die bak. Vorige maandag was ik op de vergadering van de aquariumclub in Hasselt, waar dezelfde spreker was als op de discusclub. Hij had een nestje jonge Redback maanvissen die weg moesten omwille van plaatsgebrek. Vermits ik toch een bak klaar had staan, heb ik de vissen maar gehaald. Ze zitten nu hier in de bijkeuken. Het is een hele groep en ze hebben nu wat meer plaats om rond te zwemmen en uit te groeien. Enkele dagen geleden heeft een koppel maanvissen in de grote bak ook weer eieren afgelegd. Dat zijn nu larfjes geworden en ik heb ze laten zitten om te zien wat het gaat geven. Gisterenavond heeft het andere koppel ook eieren afgelegd. Hierdoor mochten de andere vissen bijna niet meer bewegen in de bak, dus heb ik de eieren er maar uit gehaald en in een bakje gelegd. Intussen zit er in een ander bakje ook een hele zwerm jonge maanvisjes. Het is niet eenvoudig om het water goed te houden in zo een bakje omdat je zoveel moet voeren. Afhevelen is ook een probleem, want je zuigt altijd een hele hoop jongen mee. Niet simpel dus om maanvissen op te kweken. Jongen krijg je bij de vleet, maar je moet ze ook nog groot krijgen. Intussen hebben wij onze nieuwe website op het internet gezet, moest het je interesseren, je vindt hem op http://users.telenet.be/marys_discus/
Ik beken, ik ben schuldig aan een genocide onder mijn vissen. Het was wel nooit mijn bedoeling dat het gebeurde, maar toen het bakje met de grotere maanvisjes begon te lekken, zodat mijn keukenkasten onder water kwamen te staan, heb ik vlug-vlug de visjes uitgeschept en in het bakje bij het nieuwe nestje gezet. Ik had nooit gedacht dat de grotere visjes, de kleintjes in zo een sneltempo naar binnen zouden spelen. Vooraleer ik een waterslang in het kapotte bakje had gehangen om het leeg te laten lopen in de gootsteeen, was het onheil al geschied. Intussen is er sinds gisteren een nieuw legsel beginnen zwemmen en dit zijn er volgens mij zelfs nog meer dan de 300 en zoveel die opgegeten werden. Er moet dus weer de ganse dag worden gevoerd en ververst. Intussen heb ik mijn discuskoppels samen in de grote bak gezet om tot rust te komen. De rust is echter al snel verstoord, want het koppel Brillianten heeft nu weer in die bak afgezet. Hoewel ze hun vorige legsel weer hadden opgegeten, verdedigen ze nu hun eitjes tegen de andere vissen. Wie weet, gaan nu de Red Leopards ook afzetten in die bak. In elk geval ga ik proberen om ze een tijdje op rust te laten zitten. Als René tijd heeft, kan hij misschien beginnen met het ombouwen van de bijkeuken naar viskot. De enige vissen die daar nu nog zitten, zijn de jonge discussen. Misschien kan ik die in een Juwel 240 op de kast in de bijkeuken zetten, dan kan hij aan de andere kant beginnen met het ombouwen. Dat zal wel een hele klus zijn, want er moeten ook nieuwe tegels gelegd worden.
De Brilliant Blues hadden het vorige nestje opgegeten, maar hebben intussen opnieuw eieren afgelegd. Ik was er als de kippen bij om het vrouwtje over te zetten in een andere bak, zodat ze de eitjes niet meer kon opeten. Spijtig genoeg heeft het mannetje toen haar taak overgenomen en is hij de eitjes beginnen opeten. Straf hè!!! Het koppel Red Leopards heeft ook eitjes afgelegd, maar zij hebben ze niet allemaal in een keer opgegeten, maar over enkele dagen verspreid. Het resultaat is natuurlijk hetzelfde: geen jongen. Zo veel problemen ik heb om discusjongen te kunnen kweken, zo veel te gemakkelijker het is om maanvisjongen te hebben. De eerste twee legsels zijn voor een groot deel verloren gegaan met het mislukte experiment met het artemia-broedtoestelletje. Er zijn er wel een dertigtal over gebleven en die groeien als kool. Toen heb ik een ander bakje klaar gemaakt, want ik had weer eitjes. Ik heb het blad in het bakje gelegd met een bruissteentje en een sponsfilter, resultaat: meer dan 300 jonge maanvisjes zwemmen constant door mijn bakje heen en deze keer zijn ze allemaal gelijktijdig beginnen zwemmen. Dat gaat een zicht zijn als die wat groter geworden zijn. Ik kan dus weer constant zitten verversen en voeren. Het bakje waar de jonge discussen hebben ingezeten heb ik na hun verhuis grondig schoon gemaakt en ik heb er een koppeltje maanvissen in gezet met het blad waar ze even daarvoor eieren op hadden afgelegd. Vanmorgen zijn de jongen beginnen zwemmen. De ouders zorgen er bijna fanatiek voor en ze denken precies dat ze piranha's zijn als er iemand in de buurt van het bakje komt. Terwijl ze nog maar pas met larven op het blad zaten, was er een ander koppel in de grote bak dat eieren afgelegd had. Ik heb dit blad eruit gehaald en bij het koppel in de bak gedaan. De eerste dag hebben ze er nog voor gezorgd. De tweede dag hebben ze de eieren opgegeten en hun larfjes op het nieuwe blad gezet. Dit blad was dan ook minder bealgd en bleek dus een mooiere wieg voor hun jongen te zijn. Ik ging ervan uit dat maanvissen, gelijk discussen, een ander nest zouden adopteren. Mis dus. Maar ja, ik hoef niet te treuren, want ik heb nu jongen bij de vleet. Het is ook heerlijk om te zien hoe goed die jongen groeien, want dat gaat toch wel heel wat sneller dan bij discussen. De jonge discussen die ik intussen in een grotere bak heb overgezet, groeien nochtans zeer goed. Het zal weer een moeilijk moment worden om ze te gaan verkopen, maar de Blue Diamonds ga ik wel voor mezelf houden. Ik kan mezelf nu tenminste troosten met de jonge maanvisjes. Ik heb er ook enkele foto's bijgevoegd van de jonge maanvisjes. Ze zitten verdeeld in 2 groepen in de bak. De lavastenen moeten de sponsfilter ondersteunen, ze komen uit de bioloog van de grote bak.
