Hier vind je alles over mijn grote passie: discussen en het kweken van deze mooie vissen OP DEZE LINK KUN JE HET KWEEKGEDRAG VAN MIJN DISCUSSEN LIVE VOLGEN VIA WEBCAM: http://tashifrodo.ww.com/. Als je op Youtube als zoekopdracht "discusmary" intypt kun je mijn filmpjes bekijken.
28-03-2009
Larven dag 2
Wat een boeiend schouwspel is dat toch. Ik heb gisterenmorgen een hele tijd zitten kijken naar mijn vissen, hoe ze hun larfjes telkens als ze van de buis vielen, weer oppikten met hun mond en terugspuwden op de buis. Toen ik eventjes naar de keuken was gegaan om een tas koffie te drinken en daarna terug kwam om te kijken, hadden ze alle larfjes verplaatst naar de kegel. Natuurlijk was het nu al wat beter te zien hoe ze eruit zagen en het is echt geen wonder dat ze wriemelaars genoemd worden (in het Engels: wrigglers), want de minuskuul kleine hoofdjes hangen aan de kegel vast en de ministaartjes trillen in een razendsnel tempo heen en weer. Hier zie je een foto van een deel van de bende:
Je kan op de foto duidelijk de staartjes zien als een minuskuul klein streepje. Ze bewegen ook constant zodat de foto niet zo heel duidelijk is. Het gekke is dat als ik met mijn neus tegen de ruit hang om te kijken, dat de ouders dan niets doen, maar als mijn man hetzelfde wil doen, dan komen ze naar de ruit gezwommen om hem te verjagen. Nog maar eens een bewijs dat ze je wel degelijk kennen. Ik heb gisteren gezegd dat ik dacht dat het een goede honderd jongen waren. Ik was mis... Met veel geduld heb ik een foto in een tekenprogramma opgeladen en ieder visje met een kleurstipje aangeklikt om ze te kunnen tellen. Als ik 50 stipjes had geteld, nam ik een andere kleur. Hier zie je hoe ik dat gedaan heb:
Ik kwam in totaal op 253 stuks. Dat is natuurlijk enorm veel om groot te brengen, maar er zullen er toch nog wel veel sneuvelen, voor ze groot zijn. Soms sterven ganse legsels opeens uit omdat er een grote temperatuurschommeling is geweest, of gewoon omdat ze in de filter terecht komen. Soms kunnen de ouders ook drager zijn van een ziekte waar ze zelf geen last van hebben, maar waar de jongen niet tegen bestand zijn. Ik hoop dat de kuren die ik de ouders gegeven heb voor ze in de kweekbak kwamen, voldoende zijn om dit te voorkomen. De overloopbuis, waar ze eerst op zaten heb ik afgedekt met een kapje, gemaakt van muggengaas. Voorlopig zijn de gaatjes hiervan nog groot genoeg om de jongen erdoor te laten, maar ik hoop dat ze voldoende gegroeid zijn tegen dat ze gaan zwemmen om er niet meer door te kunnen. Ik had eerst de buis bedekt met een stuk nylon kous, maar daar bleef het water op staan, zodat mijn bak bijna overliep. Dit kapje moet ik telkens na een voederbeurt weer zuiver maken, want door de stroming komt er voer op vast te zitten wat dan weer het water, dat erdoor moet lopen, tegenhoudt. Morgen in de loop van de dag zouden alle larfjes moeten beginnen zwemmen en dat is dan weer een kritiek moment, want ze moeten dan naar de ouders zwemmen om van hun flanken te gaan eten. Als ze de ouders niet op tijd vinden, sterven de jongen. Hopelijk lukt het deze bende om dadelijk naar de ouders te zwemmen. Ik zag daareven dat er sommige jongen loskomen van de kegel. Ze worden dan weer door de ouders terug gezet, maar het is eigenlijk nog te vlug voor hun om al te beginnen zwemmen. Het zullen spannende tijden zijn van nu tot morgenavond. Als het lukt zal ik morgen nog een update plaatsen.
Het is zover, de larven zitten op de overloopbuis. Het is een prachtig gezicht. Hier, kijk zelf maar:
Ieder zwart vlekje is een jonge discus. Het is een gewriemel van jewelste op de buis. Telkens als er eentje af valt, pakken de ouders het op met hun mond, kauwen er eventjes op om het af te stoffen en spuwen het dan terug op de buis. De eerstkomende dagen leven de larfjes nog van de dooierzak, daarna gaan ze beginnen zwemmen en eten ze het slijm op de huid van hun ouders. Na een dag of 5 zwemmen mag ik ze beginnen bijvoeren met pas uitgekomen levende artemia. Die moet ik dan natuurlijk eerst nog kweken. Als alles goed gaat komen er nog heel wat mooie foto's op deze blog te staan. In geval je geen idee hebt hoeveel jongen het zouden kunnen zijn, ik denk dat het er meer dan 100 zijn. Natuurlijk vallen hiervan nog een heel groot aantal jongen af, maar het zal zo te zien toch nog een heel mooi nest jongen worden. Ze groeien vanaf nu ook ongelooflijk snel, dus als je elke dag deze blog bekijkt, kan je de vorderingen zien. Als ik ze groot genoeg heb om te verkopen, zal het een prachtig zicht zijn, zo een hele school Red Spotted Snakeskin discussen. Zo, ik ga mijn larfjes nog wat bewonderen, maar eerst dit nog, dat mag zeker niet ontbreken:
Vanmorgen had het eerste legsel moeten uitkomen, maar spijtig genoeg zie ik alleen nog maar witte eitjes op de kegel. Het zou natuurlijk wel kunnen zijn dat er op de achterkant nog goede eitjes zitten. Ik zie slechts een paar eitjes die niet wit zijn geworden. Toch staan de ouders er nog altijd voor te waaieren. Ik wacht dus maar af of er nog iets goeds in zit. Het tweede legsel ziet er wel nog altijd goed uit. Er zijn wel enkele witte eitjes, maar 99% ziet er nog normaal uit. Als die allemaal zouden uitkomen, amai zulle, het zijn er zeker 300. Het is moeilijk te zien of er daar al zwarte puntjes in zijn, omdat de eitjes achteraan in de bak op de overloopbuis zitten. Hier kan je, in close-up, zien hoe ze er om 8:30 vanmorgen uitzagen, ze waren toen 41 uren oud:
Je ziet hoe goed het koppel de eieren bewaakt en bewaaiert. De witte eitjes zijn dus niet bevrucht. Dit komt volgens mij vooral omdat de vissen al een tijdje aan het afleggen waren voordat ik het gezien had. Ik heb dadelijk toen ik het zag de pomp vanuit de bioloog stil gezet. Boven de buis waarop de eieren zitten, staat de droogfilter. Onderaan de droogfilter zitten een 20-tal gaatjes, waaruit constant water druppelt dat uit de bioloog komt. Dit veroorzaakt een lichte stroming, maar dat kan voldoende zijn om het sperma van het mannetje te beletten om de eieren te bevruchten. Hier zie je hoe de kweekstelling ongeveer uitziet.
Als dit legsel goed blijft, dan zou het op ongeveer 58-60 uur moeten uitkomen. Dat is dus nog 19 uren, ofwel morgenochtend rond half 4. Als ze dit stadium kunnen bereiken zonder wit te worden of te beschimmelen, dan heb ik morgenvroeg mijn eerste larven. Ik moet mezelf voortdurend zeggen om rustig te blijven en af te wachten, want elke keer hoop ik weer dat alles goed gaat.
Gisteren wou ik in de namiddag water gaan verversen in mijn kweekstelling. Het was al later in de namiddag geworden omdat ik het nogal druk had gisteren. Ik had al mooi alles klaar gelegd: darm om af te hevelen, filter uitgezet, darm om terug water in te laten lopen. Toen ik aan de eerste bak wou beginnen zag ik plots dat de beide vissen druk bezig waren rond de overloopbuis naar de bioloog. Ze waren volop aan het afzetten en hadden al een tamelijk groot legsel klaar. Toch zijn ze nog zeker een half uur lang doorgegaan met afzetten. Hier zie je ze aan het werk, het mannetje is bezig met bevruchten en het vrouwtje wacht haar beurt af om af te zetten:
Toch knap hè, hoe ze samen werken. Als je heel goed kijkt, kan je de legbuis van het vrouwtje zien. Natuurlijk heb ik gewacht tot ze klaar waren met afzetten voor ik het vuil heb afgeheveld. Ze waren zo druk bezig met hun kroost te bewonderen dat ze het niet eens gemerkt hebben. Het andere koppel daarentegen was woest en probeerde mij weg te jagen door dreigend naar de darm te happen en naar de voorruit te zwemmen. Toen begonnen ze te pikken naar de eitjes, dus heb ik er maar een beschermdraad overheen gezet. Hiervan waren ze even uit hun doen, maar daarna zijn ze terug beginnen waaieren. Het zal moeilijker zijn om de andere eieren te beschermen tegen opeten, maar voorlopig is het goddank nog niet nodig. Er zijn wel al wat onbevruchte eieren te zien in beide legsels. Vermits je, bij lagere temperatuur van het water, 56 tot 60 uren moet rekenen vanaf het ogenblik dat de eieren zijn gelegd tot het moment dat het larven worden, moet het eerste legsel ergens volgende nacht gaan beginnen wiebelen. In het engels worden de larven wrigglers genoemd, wat zoveel betekent als wriemelaars. Ze hangen dan op de kegel, of ergens anders als de ouders ze verplaatsen, en blijven daar nog een paar dagen hangen voordat ze beginnen rondzwemmen. In die tussentijd leven ze van de dooierzak. En het koppel Blue Diamond? Zij blijven stoïcijns staan kijken naar de kegel alsof ze zich afvragen wat dat ding in hun bak doet. Toch heeft dit koppel al meerdere legsels en jongen gehad. Eentje van die jongen zit zelfs in onze bak met babyvisjes, hoewel het niet echt baby's meer zijn, want sommige van de jonge vissen zijn nu ongeveer 10 cm groot. Nu maar afwachten wat morgen brengt.
Het is alweer zover, er zijn weer nieuwe eieren. Gek genoeg zijn het niet de vissen die al wat langer geleden hebben afgezet, nl op 14 maart, maar het koppel dat nog maar 1 week geleden had afgezet. Natuurlijk heeft niet elke koppel dezelfde tijd nodig om terug klaar te zijn om af te zetten, net zoals ze niet allemaal dezelfde waterwaardes nodig hebben. Ik had nog maar pas gedaan met water verversen of ze begonnen er al aan. Toen ik aan het afhevelen was werd het mannetje ook weer boos op het stuk darm dat in de buurt van de kegel kwam en probeerde hij het ding te verjagen. Grappig om te zien. Hier zie je het resultaat van hun inspanningen. Niet zo een goede foto, ik weet het, maar ik ben geen fotograaf. Je ziet ook dat het vrouwtje (op de voorgrond) mij al dadelijk wil verjagen, terwijl het mannetje braaf de eieren blijft bewaaieren.
De andere koppels in de kweekstelling staan ook de ganse tijd de kegel te bestuderen en soms pikken ze er eens eventjes aan, maar verder dan dat gaan ze niet. Deze keer heb ik eens iets veranderd aan de temperatuur van het water, benieuwd of dat gaat helpen. Als er weer niks van komt, ga ik mijn waardes eens een stuk hoger maken. Ik ga natuurlijk nu eerst de waardes van dit water meten, moest er toch iets van komen, dan weet ik tenminste op welke waardes het lukt voor dat koppel. Eigenlijk is het niet zo interessant om de koppels in bakken te zetten die allemaal op dezelfde bioloog staan, want nu kan ik niet elke bak afzonderlijk aanpassen. Misschien moet ik eens overwegen of ik de bakken niet loskoppel van de bioloog en ze filter met een sponsfilter. Ik kan dan de bioloog nog gebruiken voor een andere bak, mits een paar aanpassingen. Ik zou het liefst mijn grote showbak op een bioloog zetten, dat zou dan betekenen dat ik nog wel een stuk of 3 wildvang discussen zou kunnen bijzetten in die bak. Ik ben nu zo maar een beetje hardop aan het denken, want ik kan beter nog wat wachten om te zien of de andere koppels toch niet gaan afzetten als ze eenmaal goed gewoon zijn aan de omgeving. Het koppel Red Spotted Snakeskin heeft al afgezet in de kweekstelling, maar de Blue Diamonds houden het bij kijken en pikken. Nog even geduld dus.
Ik had gedacht dat dit weekend mijn koppel Red Spotted Snakeskin zou gaan afleggen, maar ze hebben het toch niet gedaan. Nochtans zijn ze al met voorbereidingen bezig en zie ik het vrouwtje regelmatig staan trillen, maar tot nu toe nog niets. Ook het koppel Blue Diamonds heeft nog niet afgelegd, terwijl die toch al een tijdje bezig zijn met af en toe te pikken aan de kegel. Zij zijn echter nogal schrikachtig en als er beweging is in de ruimte waar de stelling staat, dan schieten ze achter de kegel in naar een hoekje achter in de bak. Ik denk dat zij nog wat tijd nodig hebben om te wennen aan de plaats waar ze nu zitten, want in de ruimte waar ze voorheen zaten werden ze weinig tot niet opgeschrikt door voorbijgaande mensen. Ze zaten in een hoekje van een kelder waar waarschijnlijk ook bijna nooit licht aanging. Als ik de vissen voer, zullen zij ook altijd in een hoekje achterin blijven zitten tot ik helemaal weg ben voordat ze het eten komen halen. De andere koppels komen al dadelijk naar voor als ze mij zien aankomen en zij zouden het voer zo van de lepel af eten. Zo zie je maar dat er toch verschillen zijn in de vissen, net zoals in mensen. Ondertussen doet mijn kopstaander het redelijk goed. Hij zwemt meestal in de juiste houding, tenzij hij zichzelf kan zien in de bodem van de bak, dan gaat hij weer staan kijken of hij nog altijd even mooi is, een echte narcist. We hebben nu op de bodem een dun laagje fijne kiezel gelegd en dat blijkt effect te hebben. Als hij zo na een paar dagen goed blijft zwemmen dan zou het wel eens gewoon ijdelheid geweest kunnen zijn en hoef ik niet verder te behandelen. Misschien beziet hij zijn evenbeeld ook wel als een indringer, hoewel hij geen poging doet om het beeld te verjagen. Gisteren waren we in de aquariumwinkel om wat levend voer te halen en er zaten weer van die prachtige wildvang discussen. Ik zou eigenlijk nog wel een vis of 2 bij willen zetten in mijn grote showbak, maar dan liefst nog rood-bruine Nhamunda's. Als je ziet hoeveel volk er altijd in de winkel is, telkens als je er komt, dan zijn er toch heel veel mensen die een aquarium hebben of die eraan willen beginnen. Ik dacht er aan om voor de beginners misschien in mijn blog eens een stukje te zetten met tips over mijn ervaringen met het opstellen en opstarten van een bak. Moest er iemand zijn die zich hiervoor interesseert, dan mag je dat altijd in een reactie plaatsen. Ook andere onderwerpen die je graag zou willen besproken hebben mag je hierin vermelden. Ik wil niet beweren dat ik de wijsheid in pacht heb, maar als je uit je ervaringen moet leren dan kan je ook wel leren uit de ervaringen van iemand anders. Zo zullen jij en je vissen je al sneller goed gaan voelen.
Het belooft weer een prachtige dag te worden vandaag, misschien een beetje kouder, maar zonnig en droog en dat is voor ons genoeg om ervan te profiteren. Eerst moet er natuurlijk nog gewinkeld worden en moet er gezorgd worden voor de visjes, dan wordt de rest van de dag in de tuin doorgebracht en wandelend met de hondjes. Ik heb de vissen nu weer anders ingedeeld: de grote showbak is nu enkel voor de wildvang discussen, dan is er een bak met 2 Marlboro koppels, nog een bak is bezet met 3 Rood-Turquoise Stendker koppels, in een bak zitten allerlei jonge vissen en dan zijn er nog de 3 kweekbakken met de kweekkoppels. Dat zijn in totaal 7 bakken die nu volop draaien, buiten de kleine quarantainebak natuurlijk, die staat ook altijd klaar om noodgevallen op te vangen. Daarbuiten heb ik nog 3 reservebakken die worden opgestart van zodra er eieren zouden zijn uitgekomen. Ik verwacht van een van mijn koppels weer een nieuw legsel in de komende dagen. Ik ben nu de mogelijkheid aan het onderzoeken om de eieren apart van de ouders te laten uitkomen en om de jongen daarna zonder de ouders groot te brengen. Dit is echter een volle dagtaak en ik moet nog bezien of dat mogelijk is. Ik moet ook nagaan of de producten die nodig zijn om het speciale voer te maken voor de jonge visjes hier te verkrijgen zijn. Het water moet dan ook constant ververst worden, dus eerst ga ik toch nog even afwachten of er geen legsel kan uitkomen met gewoon meer van het medicijn tegen schimmelziekte in het water. Maar eerst de volgende eieren afwachten.
Begin deze week had mijn eerste kweekkoppel weer eieren afgezet. De dag voordat ze moesten uitkomen begonnen ze plots allemaal wit te worden en beschimmelden ze. Toen ik het net dat errond was gezet wegnam om de beschimmelde eieren weg te halen, hebben de ouders in recordtijd de rest van de eieren op gegeten. Ze waren kwaad dat ik aan de eieren kwam en probeerden mij voortdurend weg te jagen met kopstoten. Toen dat dus niet lukte hebben ze hun eieren beschermd door ze op te eten. Andere redenen voor het opeten kunnen zijn dat de vissen zelf op een kunstmatige manier zijn grootgebracht zonder de ouders. Zij hebben dan niet geleerd dat de ouders voor hun jongen zorgen. Het kan ook zijn omdat de vissen wormen hebben, maar ik heb alle koppels behandeld voordat ze de kweekstelling in mochten, dus dat zou mij sterk verwonderen. Het wit worden van de eieren heeft dan weer te maken met de waterwaardes. Sommige vissen moeten heel speciale waterwaardes hebben om hun eieren uit te laten komen, terwijl andere weer jongen krijgen en grootbrengen in water dat niet eens wordt nagemeten. Ik ben dus al de hele tijd bezig met het aanpassen van mijn waterwaardes om te zien op welk water de eieren zouden uitkomen. Aan de hardheid en de microsiemens kan het al niet meer liggen, want die heb ik in alle stadia geprobeerd van zacht tot heel zacht en van normale tot lage microsiemens. Nu gaan we dus met de temperatuur beginnen schommelen. Ik heb de temperatuur nu wat lager gezet, dit zou het bevruchten van de eieren kunnen verbeteren en het zou schimmelvorming kunnen tegengaan. Nu maar afwachten wie de volgende is om eieren af te leggen en hoe dit legsel lukt. Het is bijna als wandelen op het slappe koord. Het is natuurlijk wel zo dat als je kweekkoppels koopt bij een kweker, zoals ik heb gedaan, dat je dan bijna zeker mag zijn dat het koppels zijn die problemen geven, want zij gaan niet die koppels verkopen die ze maar in een bak hoeven te zetten en die dan eieren afzetten en hun jongen voorbeeldig verzorgen. De enige andere manier om een koppel te hebben kost echter veel tijd. Je moet dan namelijk een tiental jonge vissen van dezelfde soort op verschillende plaatsen kopen en ze dan grootbrengen en afwachten welke vissen een koppel gaan vormen. Als je dan ziet dat je vissen een territorium beginnen op te eisen en de andere vissen wegjagen, dan weet je dat je een koppel hebt. Of het een koppel van een man en een vrouw is, moet je afwachten, want discussen vormen soms ook een koppel van 2 mannen of 2 vrouwen. Als de vissen ongeveer 8 maanden voor vrouwtjes en meer dan een jaar voor mannetjes, zijn, dan kunnen ze beginnen met eieren af te zetten. Het vrouwtje groeit daarna niet meer verder, terwijl het mannetje wel nog groeit. Het mannetje kan wel nog vruchtbaarheidsproblemen hebben tot het meer dan 2 jaar oud is. Koppels die op deze manier zijn verkregen, zijn wel betere koppels dan die je koopt als zijnde een koppel, want dan krijg je maar die vissen waar de kweker vanaf wil zijn. Wil je ook discussen gaan houden en kweken, dan is het belangrijkste wat je moet hebben geduld, heel heel veel geduld.
Terwijl ik vanmorgen op het internet aan het lezen was over mijn favoriete onderwerp: de discus, kwam ik terecht op de volgende site: http://www.youtube.com/watch?v=u9-pu1CUCGU. Hier kan je discussen zien die in een gevecht zijn verwikkeld. Het gaat er tamelijk hard aan toe en het komt vaak voor dat er bij zulke gevechten gewonden vallen. Waarom discussen vechten? Om hun territorium af te bakenen, om hun jongen te beschermen, om hoogste in de rangorde te worden, in het kort, voor alle redenen waarvoor andere dieren vechten. Je kan op Youtube ook prachtige filmpjes bekijken van discusvissen met hun jongen. Sommige mensen zijn zeer goed in het vastleggen van dit soort gedrag op film of op foto. Ik hoor daar niet bij. In het volgende filmpje kan je zien hoe de jongen de eerste drie maanden opgroeien: http://www.youtube.com/watch?gl=NL&hl=nl&v=fJugz3It_tc. Prachtig om te zien, niet? Als je op je zoekrobot het woord "discus" intikt, krijg je zoveel resultaten dat je niet meer weet waar je moet beginnen met lezen. Geef je een meer specifieke zoekopdracht in zoals bv. "discus kweek" dan krijg je al bijna net zoveel resultaten te zien. Toch is de tekst die in deze artikels staat voor het grootste deel hetzelfde op elke site. Soms komt er eens een andere layout bij of wordt er een woordje hier of daar veranderd, maar meestal gaat het over dezelfde tekst die klakkeloos wordt overgenomen. Er wordt daarbij ook in zeer algemene termen gesproken, nooit in meer specifieke details. Bijna elke tekst geeft als "geheime truc" om te kweken de volgende dingen op: gezonde ouders, goed voeren en zuiver water. Alsof dat niet het meest voor de hand liggende is wat je kan denken. Je gaat toch niet proberen te kweken met zieke, ondervoede dieren in een smerig aquarium zeker, dat is toch gewoon logisch denken. Toch laten ze het dan overkomen alsof ze je het diepste geheim prijsgeven en dat is niet alleen het geval op de Nederlandstalige sites, maar ook op de Engelse en de Duitse sites. Discuskwekers vormen bijna een geheim genootschap dat zijn diepste geheimen niet wil prijsgeven. Als je dan gaat zoeken op de sites van Aziatische kwekers, vind je soms meer uitleg, zelfs over de manier waarop zij hun jonge vissen behandelen met hormonen om mooier te kleuren en dus beter te verkopen. De discus is een dure vis omdat het laten opgroeien van de jongen heel arbeidsintensief is. Het is ook om die reden dat er zoveel invoer is uit Aziatische landen. Zij hebben minder kosten voor verwarming, halen hun water uit de dichtsbije rivier of gewoon uit de kraan en hebben veel lagere loonkosten. Om toch maar zo veel mogelijk te verkopen komen ze dan telkens opnieuw met vissen met nieuwe klinkende namen, schitterende kleuren of een afwijkende bouw. Dit zijn in veel gevallen stammen die niet in dezelfde kleur verder kunnen gekweekt worden omdat ze het resultaat zijn van een eenmalige kweek van 2 verschillende soorten of omdat ze gewoonweg met hormonen of kleurstoffen behandeld zijn. Het kweken op een afwijkende bouw zou niet mogen gestimuleerd worden omdat de discus in zijn natuurlijke vorm moet behouden blijven, zoniet kom je op het laatst tot resultaten met uitpuilende ogen, sluierstaarten en meer van dat raars. De discus in zijn natuurlijke vorm is zo mooi dat er niets aan hoeft veranderd te worden.
De vrije dagen van mijn man zijn weer voorbij en hij is terug aan het werken. We hebben geprofiteerd van het droge, warme weer om in de tuin te werken en veel te wandelen met de honden. Als ik zo naar buiten kijk vandaag, dan is het nu zonniger dan het de voorbije dagen geweest is, hier in het zuiden van Limburg.
Mijn kopstaander staat sinds gisteren weer uren lang op zijn kop om dan toch weer in normale houding naar een ander plekje te zwemmen. Ik heb contact opgenomen met een visdokter, maar hij wist niet direct een oplossing. Dit is een aandoening die meestal niet te genezen is en indien er wel beterschap intreedt, dan zal de vis telkens weer opnieuw hervallen. Het beste zou dus zijn dat ik hem terugbreng naar de verkoper, maar die beslissing heb ik nog niet echt genomen. Ik denk dat ik hem vandaag maar een mailtje zal sturen om hem op de hoogte te brengen.
Intussen zit er weer een koppel met eieren. Het merendeel is wel wit geworden, maar ik kan niet zien of er nog voldoende gezonde eieren over zijn om ze in de bak te laten. De vissen hebben namelijk achteraan op de kegel afgezet met slechts een klein gedeelte langs de zijkant waar ik iets kan zien. Als ik straks de bakken ga verversen, dan kan ik misschien proberen om de kegel een beetje te draaien om de toestand beter te kunnen bekijken, maar ik ga ervan uit dat er niet voldoende goede eieren over zijn om door te houden. Het werk om 10 jonge visjes groot te brengen is hetzelfde als nodig is om er 50 of meer groot te brengen. Ook het verbruik aan water en electriciteit is even groot, dus het zou financieel ook te duur zijn om al die moeite te doen voor zo weinig visjes. Zo lang de eieren niet zijn uitgekomen is het niet zo triest om ze weg te moeten gooien als het zou zijn als het al visjes geworden zijn. De kans bestaat natuurlijk ook nog dat de ouders de jongen, eenmaal dat ze gaan zwemmen, alsnog opeten. Nu kan dit niet omdat ik een bescherming over de kegel heb gezet, zodat ze niet aan de eieren kunnen.
Wat ik het meest trieste werk vind dat je als kweker van discussen moet doen is het uitzoeken van de vissen die niet verder gehouden worden omdat ze afwijkingen hebben. Je moet deze vissen doden omdat je afwijkende vissen niet mag grootbrengen. Dit moet tijdens het opgroeien van de vissen enkele malen gebeuren, telkens er afwijkingen zichtbaar worden.
Ondertussen heb ik een grotere bak opnieuw opgestart omdat ik van plan ben om nog enkele koppels in deze bak te zetten met een tussenschot. Op die manier kan ik vijf koppels tegelijkertijd de kans geven om jongen groot te brengen. Benieuwd welk koppel hier het eerst in gaat slagen.
Het weerbericht van gisteren zag er voor het eerst in lange tijd goed uit. Mooi weer, zon en GEEN REGEN. Heerlijk!!! Wij zijn dus, zoals jullie waarschijnlijk ook, van plan om hier zo veel mogelijk van te genieten. Vermits mijn ventje een paar dagen verlof genomen heeft, gaat er serieus geprofiteerd worden. Dat betekent dus dat we zo veel mogelijk buitenshuis zullen zijn. In de voormiddag moet ik vandaag natuurlijk wel voor mijn vissen (en het huishouden) zorgen.
Met de vissen is intussen alles prima. Ik denk zelfs dat de kopstaander genezen is van zijn aandoening. Misschien is dit omdat ik mijn eigen remedie heb toegepast en niet wat anderen mij gezegd hebben, dat "zou kunnen helpen".
Ik ga vandaag en morgen de blogberichten beperkt houden. Hopelijk vind je dat niet erg. Vanaf woensdag wordt er dan weer normaal geblogd. Geniet er ook maar van, want in België weet je maar nooit.
We hebben nu op de bodem een dun laagje fijne kiezel gelegd en dat blijkt effect te hebben. Als hij zo na een paar dagen goed blijft zwemmen dan zou het wel eens gewoon ijdelheid geweest kunnen zijn en hoef ik niet verder te behandelen. Misschien beziet hij zijn evenbeeld ook wel als een indringer, hoewel hij geen poging doet om het beeld te verjagen. 
