Hier vind je alles over mijn grote passie: discussen en het kweken van deze mooie vissen OP DEZE LINK KUN JE HET KWEEKGEDRAG VAN MIJN DISCUSSEN LIVE VOLGEN VIA WEBCAM: http://tashifrodo.ww.com/. Als je op Youtube als zoekopdracht "discusmary" intypt kun je mijn filmpjes bekijken.
15-03-2010
Lang geleden
Het is al een hele tijd geleden dat ik nog iets heb geschreven op deze blog, ik weet het. Het spijt mij dat ik jullie verwaarloosd heb, maar ik heb het druk gehad de laatste weken. Met het opnieuw aanmaken van de website van discusvrienden.com, het babysitten op mijn kleindochtertje, het verzorgen van mijn huishouden, mijn vissen en mijn honden is het hier soms een hele drukke bedoening. Ook al beginnen mijn dagen nu om 6 uur 's morgens, ik heb nog vaak tijd te kort. De vissen maken het ondertussen uitstekend. Het enige probleem is dat ze nog altijd niet hebben doorgekregen dat ze de eieren die ze leggen ook op een fatsoenlijke manier moeten bevruchten en dat ze ze zeker niet mogen opeten. Zaterdagavond begon een van de vissen in de rustbak, een Pigeon Blood vrouwtje, af te leggen. De Marlboro, waarvan ik nog altijd hoop dat het een mannetje is, ging er telkens achteraan, maar niet om te bevruchten, neen, hij/zij at de eieren gewoon op, vervolgens dat ze gelegd werden. Ik dacht ook dat die vis eerste een koppeltje, al dan niet lesbisch, maakte met een andere Marlboro, waarvan ik wel zeker ben dat het een vrouwtje is, maar nu is de schuinsmacheerder/ster dus overgelopen naar een ander vrouwtje. Wel nog maar alleen om haar eitjes op te eten, dus een koppeltje kun je ze nog niet noemen. Van "over de haag grazen" gesproken.... De koppels die nog in de kweekbakken zitten leggen intussen regelmatig eitjes af, om ze dan na enkele dagen weer op te eten. Mijn geduld wordt dus weer zwaar op de proef gesteld. De jongen die ik de afgelopen maanden gekoesterd heb, zijn intussen bijna allemaal verkocht. De Pigeon Bloods beginnen al tekening te krijgen. De Leopard Snakeskins zijn heel mooi gepunt. Ik heb er natuurlijk een 10-tal voor mezelf gehouden, want ik hoop dat ik er op die manier misschien een goed koppeltje uit kan krijgen als ik ze later in de grote nieuwe rustbak ga zetten met al de andere vissen. Dat is dus nu de nieuwe planning: we willen een grote rustbak zoeken, liefst tweedehands, om daarin al onze koppels te zetten om tot rust te komen en te ontstressen. We zijn daarvoor op zoek naar een bak van 2m 50 lang, 60-70 hoog en 60-65 breed. Die willen we dan inrichten met veel hout en een paar planten, zodat de vissen zich er goed in zouden thuisvoelen. Je vindt op het internet natuurlijk wel massa's bakken van diverse afmetingen, maar we zijn nogal kieskeurig, want er moet ook een overloop in zijn om een bioloog op aan te sluiten. De bakken die we mooi vinden zijn dan meestal nog zo duur als een nieuwe bak, of er zitten een hele resem vissen in waar we niets mee kunnen aanvangen. De zoektocht gaat dus nog door. Ik zou het bijna vergeten te vertellen, ik heb sinds kort ook 2 nieuwe Nhamunda's in mijn wildvangbak zitten. Er is dus heel wat afgevochten in die bak de afgelopen weken, maar nu is de rust een beetje weergekeerd. De vissen beginnen ook mooi op kleur te komen want het zijn Nhamunda rosé discussen. Ik zal eens proberen om er een mooie foto van te maken, als ik ooit eens 5 minuten tijd heb, zoals Louis Neefs zong. Intussen zal ik mijn best doen om regelmatig iets te schrijven op deze blog.
