De werken aan de nieuwe bak vorderen langzaam maar zeker. We willen dan ook dat alles pico bello is afgewerkt en dat is een hele klus gezien de staat van de bak en de onderkast. Van die onderkast zijn enkel een paar balkjes opnieuw gebruikt. De rest is voor de vuilkar. De bak was bovenaan afgeplakt met een brede zwarte tape die we slechts met heel veel moeite hebben weg gekregen. Dat was echt een werkje van cm per cm. Daarna moest al de lijm nog van de ruiten gehaald worden. Goddank was het gisteren mooi weer, zodat we alles konden open gooien om de geuren van verfoplosser en nagellakremover uit het huis te krijgen. Ook de bak binnen brengen was een hele hachelijke onderneming. De bak moest namelijk op zijn kop worden gezet en zo langzaam naar binnen worden geschoven, onderkant eerst, terwijl de bovenkant langzaam naar beneden moest zakken. Ik heb echt mijn adem ingehouden, maar mijn sterke mannen hebben de klus zonder problemen geklaard. Toch fijn als je 2 sterke zonen hebt die hun vader bij zo een onderneming kunnen helpen.
Intussen had het Marlboro koppel in de gezelschapsbak eitjes afgelegd, precies beneden de uitstroom van de filter. Die eitjes zijn dus niet uitgekomen, maar dat kon ook haast niet. Ik ben trouwens ook niet zeker dat dit wel een mannetje en een vrouwtje is. Van de Fire Reds ben ik nu bijna overtuigd dat het twee vrouwtjes zijn, want ze hebben gisteren weer een nest eitjes gelegd van minstens 500 stuks. 
Nog even en ze kunnen helemaal tot rust komen in hun nieuwe bak. Ik kijk al vol ongeduld uit naar het ogenblik dat ik kan beginnen met het inrichten, maar dat zal toch pas voor het einde van deze week of begin volgende week zijn, denk ik.