Het is niet zo simpel om te kunnen volgen wat er in de bak van de Marlboro's gebeurt. Ik zie wel af en toe een paar jongen rond zwemmen of op de ouders (vooral de moeder) gaan zitten, maar ik zie ook dat pa Marlboro zijn jongen in de mond neemt en niet naar de kegel of de overloopbuis zwemt om ze uit te spuwen. Ik verdenk hem er dus van dat hij aan het profiteren is van een verse maaltijd jongbroed. Ik heb er deze keer voor gezorgd dat ik voer in huis heb dat ik de jongen vanaf de eerste dag kan geven, ingeval ze niet op de ouders gaan zitten, en zeg nu zelf, wie wil er op zijn pa zijn vel gaan zitten als hij al heel wat van je broers en zussen heeft binnen gespeeld. Ma is hem nu ook weer elke keer aan het wegjagen. Waarschijnlijk zal er dus morgen weer niets over zijn van mijn jonge visjes, maar ik heb nu een bak die zo goed als klaar is om hem volgende keer te verhuizen, zodat hij geen kwaad meer kan aanrichten. Hij heeft nochtans goed geholpen om voor de eitjes en de larfjes te zorgen, maar waarschijnlijk was dat alleen maar met het vooruitzicht op vers voer. Ooit zal het nog wel eens goed gaan hoop ik.
Het koppel Red Leopards heeft intussen ook weer eitjes afgelegd, of had ik dat al verteld? Pa heeft daar echter zijn kas aan alles gevaagd en heeft ma zich maar laten uitsloven om een heel mooi legsel te produceren, dat toch niets kan worden. Het merendeel van de eitjes was wel al gelegd toen ik hen in het oog kreeg, maar zijn reactie op de laatste rijen die gelegd werden zei al genoeg: ik heb geen zin. Dat een mens toch altijd problemen heeft met die mannen, het is niet te geloven. Het nest eieren hangt daar dus nog op de overloop, maar ongeveer de helft is al wit geworden en dus niet bevrucht. Ik ben nu nog aan het wachten tot het koppel Pigeon Blood Snake opnieuw aflegt, dan kan ik hun jongen vanaf dag 1 bijvoeren met het voer dat ik gisteren gehaald heb. Geduld is toch een schone deugd.