Gisteren is het nestje Pigeon Blood Snake begonnen met zwakke pogingen te doen om te gaan zwemmen. Ze werden door ma en pa resoluut terug op de kegel geplaatst. Vanmorgen was er geen houden meer aan, ze moesten en zouden zwemmen, en dat doen ze nu dus ook. It's a sight for sore eyes, zou mijn moeder zeggen. De ouders, die gisteren nog heel erg kwaad werden als je in de buurt van de bak kwam, zwemmen vandaag heeeeeellll rustig met hun kroost zo veel mogelijk tussen hun beiden in. Dit is het grootste nest zwemmers dat ik tot nu toe heb gehad. Ik hoop dus ook maar dat alles goed blijft gaan. Het is heerlijk om te zien hoe de jongen toch ma en pa hebben gevonden, ondanks het feit dat ze nu niet direct de ideale kleur hebben om hun jongen aan te trekken. Ik heb wel mijn voorzorgen genomen en alles wat donker was verwijderd uit de bak, of ingepakt in een witte kous. Nu maar weer beginnen met de kweek van artemia.
De eitjes van het koppel Marlboro en het Red Leopardkoppel zijn in de afgelopen 3 dagen telkens beetje bij beetje opgegeten. Van de Red Leopards snap ik dat nog, omdat hun eitjes bijna allemaal wit waren geworden, dus was er niet veel goeds meer over, maar de Marlboro's doen het ook, en hun eitjes waren niet wit geworden. Ik wil nu zo vlug mogelijk een heel klein bakje op de kop zien te tikken voor een klein prijsje, zodat ik het volgende legsel met kegel en al eruit kan halen en kan proberen om ze apart op te kweken. Dat zal natuurlijk een heel karwei worden, maar misschien lukt het wel op die manier. Nu eerst nog dit nestje zien groot genoeg te krijgen om ze van de ouders weg te halen.
Intussen zit het koppel Fire Red ook weer op kweekwater. Ze maken tot nu toe nog geen aanstalten om af te gaan leggen. Wie weet, binnenkort misschien weer wel en dan hoop ik te kunnen ontdekken of het een echt koppel is, of 2 vrouwtjes. Zij hadden namelijk elke keer enorm grote nesten, maar ik had het water nog nooit op zo lage waardes gebracht als nu.