Als ik in de buurt van de kweekbak kom waar de kleine jongen in zitten, dan geef ik hen elke keer een beetje extra voeding, want de jongen zitten nog altijd niet allemaal op de ouders. Er hangen er altijd nog een tiental in een hoek van de bak. De rest zit wel op de zijden van de ouders, dus ik hoop dat ik er toch een goeie dertig zal kunnen overhouden. Dat zou al een schoon nestje zijn voor dit soort van discus. Het is onmogelijk om ze nu te tellen, want dat wriemelt constant over en weer en het is zo klein dat je het moeilijk kan zien, tenzij je met je neus op de bak gaat hangen en dat is te stresserend voor de ouders. Eenmaal als de jongen zijn overgezet naar een bak in de keuken, waar ik ze constant kan zien en voeren, raken ze aan beweging gewoon. De vorige nesten die ik op deze manier heb grootgebracht zijn veel minder stressgevoelig.
Dit weekend hebben we veel bezoek gehad om te komen kijken naar de jongen. Natuurlijk laat ik niemand toe voor de kweekbak als de jongen nog zo klein zijn, maar ik kan iedereen via de webcam laten kijken en dat is voor de ouders niet zo stresserend. Onze kleindochter is gek van oma haar visjes. Ze was er al door gefascineerd toen ze nog in haar wiegje lag, naast het grote aquarium. Ze viel dan in slaap terwijl ze naar de vissen keek. Niet voor niets dat het zo een braaf en rustig kind is, maar ja, dat heeft ze ook van haar oma.
De grotere jongen die in de keuken in een bak zitten, krijgen de ganse dag door voer. Ik geef ze elke keer als ik in de buurt van de bak kom een beetje voer bij. Vermits ik bijna de ganse dag in de keuken ben of er toch constant doorheen loop, worden die jongen echt wel vet gemest. Als je dan nog bedenkt dat ze heel dikwijls nieuw water krijgen, dan kunnen ze toch niet anders dan groeien. Vandaag krijgen ze runderhart. Ik probeer zo veel mogelijk afwisseling te brengen in hun voer en de kleinere voersoorten die ik aan de grote vissen geef, krijgen ze nu ook al, gelijk diepvriesartemia en zwarte muggenlarven. Ik heb er ook al wel een paar keren rode muggenlarven in gegooid en zelfs daar eten ze al van. Het is gek om te zien hoe ze dan met 2 tegelijk aan een muggenlarf zitten te trekken om ze voor zichzelf te hebben.
Intussen heeft het vrouwtje van de Fire Reds al enkele keren aanstalten gemaakt om af te zetten, maar het mannetje is nog niet geïnteresseerd en hij duwt haar dan van de kegel weg als ze er overheen gaat. Ik zal dus nog even geduld moeten hebben met dat koppel. De Marlboro's zijn er weer bijna klaar voor denk ik, want dan begint het mannetje soms gek te doen en snel rond de kegel te zwemmen. Als ze niet willen eten, dan is het bijna zover, dan gaan ze straks afleggen. Ik ben dan misschien al niet meer thuis, want vanavond is het bestuursvergadering van de Discusvrienden.
Ik heb aan de linkerkant van de blog de link naar de discusvrienden gezet, zo kan je ook eens op die site gaan kijken als je wil. Er staan daar ook foto's van mijn vissen op, kijk maar eens goed naar de banner van de site.