De maanviseieren zouden nog altijd moeten liggen pruttelen in het aparte bakje, maar ik zie geen eitjes meer. Misschien zijn ze toch van het blad gevallen met het overzetten en staat nu alleen de plant in het bakje zonder eieren. Ik wacht nog even af, want mijn ogen zijn niet zo geweldig en maanvisjongen zouden pas na een week gaan zwemmen. In de grote bak waren alle vissen blij met de verse eieren van het koppel Red Leopards en dus zijn ze al na een paar dagen allemaal opgegeten, ondanks de bescherming van de ouders.
Het koppel Brilliant blue is een ander paar mouwen. Het vrouwtje begint telkens als de eieren uitkomen de larfjes op te eten. Ik had er een draad rond gezet, maar toch zijn de meeste jongen verdwenen. Hoe ze het doet weet ik niet, maar ze haalt de jongen tussen de draad vandaan. Omdat ik zag dat ze bleef proberen om de larfjes op te eten, heb ik er, bij wijze van test, een jong visje uit het vorige nest bij gezet. Plotseling begonnen beide ouders dat visje te verjagen, opdat het niet bij de larfjes zou kunnen komen. Het visje, dat een achterblijvertje was, heeft de jonge visjes nu blijkbaar zelf opgegeten, want ik zie nog maar 1 jong zwemmen. Het principe van een andere vis erbij zetten, waardoor de ouders meer beschermend gaan zijn voor hun legsel, werkt dus wel, maar je moet ervoor zorgen dat het andere visje de jongen niet op eet. Er zou dus een soort van planteneter bij moeten komen te zitten. We zullen eens zien wat het geeft bij het volgende legsel. Ik ga daar dan geen bescherming rond zetten, zodat de ouders overal rond kunnen zwemmen om hun legsel te verdedigen tegen de indringer. Ze zijn nu bezig met het zuiver maken van de buis waar nog wat wit geworden eieren op zaten. Straks ga ik de bak verversen en dan is het afwachten op het volgende legsel. Ik denk dat dit er gaat komen op zondag of maandag. Intussen ga ik nog eens wat levend voer halen voor mijn visjes. Dat doet hun blijkbaar toch wel goed als ik zie hoe vlug ze hebben afgelegd nadat ze levend voer hadden gekregen.