Een goede kennis vraagt mij wat meer uitleg te geven over de Bach Bloesem therapie.

Ik heb dat altijd voor mij uitgeschoven omdat het nogal delicaat is en vooral heel wat werk vraagt om dat allemaal ordentelijk voor te stellen.

Het gaat hier immers om meer dan alleen maar de Bach Bloesems, ondertussen zijn er ook nog de Flowers Essence Services en nog veel meer.

Maar laat ons beginnen met de uitvinder van de methode.

Dokter Edward Bach.

Hij was een eminent bacterioloog in de  Londense Harley street. Als homeopaat is zijn naam ook verbonden aan een zevental nosoden, die men in de homeopathie nog steeds gebruikt vooral in Engeland. Samen met Paterson en hun medewerkers ontwikkelde hij die nosoden.

Hij was vooral geïnteresseerd in de spijsvertering nosoden en dacht terecht dat een verstoring van de spijsvertering bacteriën ernstige gevolgen kon hebben voor de gezondheid.

Hij had echter een droom die hij met alle middelen zou nastreven, daarom stopte hij zijn praktijk en begon een zwervers leven op zoek naar goedkope geneesmiddelen die in de natuur te vinden waren. Tijdens zijn innig contact met de natuur en zijn scherpe opmerkingsgeest ontdekte en beschreef hij 38 remedies.

Ze werken niet rechtstreeks op de lichamelijke symptomen.

Waarschijnlijk door zijn opleiding als homeopaat zocht hij naar de diepere oorzaak van de ziekte.

Zo ontdekte hij dat ziekte begint in de geest en zo disharmonieën in stemmingen de oorzaak kunnen zijn van ziekte. Thans noemt men dat psychosomatische ziekten. Vaak gaat het in eerste instantie om nogal vage klachten.  De bloesems nemen deze klachten weg en herstellen het harmonisch evenwicht tussen lichaam en geest.

Natuurlijk kan men niet alle ziekten genezen met Bach Bloesems. Verkeerde voeding, allerlei intoxicaties door de moderne levenswijze moeten op hun manier behandeld worden, maar de Bach Bloesems kunnen een grote hulp zijn voor het herstellen van een normale gemoedstoestand.

De Bach Bloesems.

Dokter E. Bach interesseerde zich aan de geur van de bloemen en planten en trachtte door deze geuren op te snoeven te achterhalen welke gevoelens die opriepen, een beetje zoals men de homeopathische proving deed.

Geleidelijk aan onderscheidde hij zeven grote groepen van  gemoedstoestanden.

In elke groep vindt men een aantal bloesems die naast een algemene overeenkomst zich toch onderling onderscheiden door bijzondere kenmerken.

Ik ga hier alleen de groepen even opsommen in de Engelse taal..

Er bestaan heel wat boeken waar u  een volledige beschrijving kunt vinden van elke bloesem.

1. Vrees en twijfel.

Aspen, cherry plum, mimulus, rock rose, red chestnut.

2. Onzekerheid.

Cerato,  gentian, hornbeam, scleranthus, gorse, wild oat.

3. Onvoldoende belangstelling voor het heden.

Chestnut bud, clematis, mustard, olive, white chestnut, wild rose, honeysucle.

4. Eenzaamheid.

Heather, impatiens, water violet.

5. Overgevoelig voor invloeden.

Agrimony – Centaury,  walnut, holy.

6. Wanhoop en moedeloos.

Elm, crab apple,  larch, oak, pine, star of bethlehem, sweet chestnut, willow.

7. Overbezorgdheid voor het welzijn van  anderen.

Beech, chicory, rock water, vervain,  vine.

Het lijkt allemaal nogal eenvoudig maar dat is het juist niet.

Bij heel wat patiënten vindt men tal van symptomen terug die allemaal lijken te passen in zijn of haar profiel, de moeilijkheid is er de juiste en meest specifieke uit te halen.

Er bestaan wel  methoden die het ons gemakkelijker maken zoals het gebruik van de Lecherantenne.

Zonder bijkomend middel vergt het anders wel heel wat tijd en ervaring om de juiste remedies te vinden.

Men kan wel een aantal van deze bloesems samen in nemen, op voorwaarde dat ze elkaar niet neutraliseren of tegenwerken.

De Bloesems zijn niet schadelijk voor de gezondheid op voorwaarde dat men niet overdrijft.

Niet te veel  innemen en niet te lang hetzelfde innemen.

Persoonlijk schrijf ik die wel eens voor, maar dan meestal op het einde van de cyclus, wanneer alle andere hindernissen zijn weggenomen en de ernstigste klachten zijn verdwenen.

Frowers Essence Services.

Ondertussen duiken er allerhande bijkomende bloemen en planten extracten op die niet gelijk zijn aan de zuivere fytotherapie, ze worden anders voorbereid,  en die wel hun plaats zullen vinden in de dagelijkse praktijk.

Ik heb deze af een toe gebruikt maar buiten een paar goede ervaringen heb ik daar geen ondervinding mee, en dus schrijf ik er veder niets over.

Zo dat was het, indien vragen, graag.

26-02-2008, 16:11 Geschreven door nestor  
Reageren (1)

Ik heb vroeger al een paar artikels geschreven over hartziekten, en nu ook hartpatiënten mijn blog hebben ontdekt ga ik dat probleem eens grondig aanpakken en wel in enkele bijdragen.

1. Coronair dilatatie. Dossier KC1600.

We beginnen met een spectaculair geval, dat trouwens ook in mijn boek  ‘dokter met Lecherantenne’, uitvoerig beschreven staat.

Bij deze patiënt geboren in 1946 werd in maart 91 een rechter parotis adenocarcinoom weggenomen. Hij komt voor het eerst op de raadpleging in Januari 1992.

Hij klaagt over pijnen overal in het lichaam, men denkt eerst aan veralgemening van zijn kanker,

gelukkig wijst het verder onderzoek uit dat daar geen sprake van is.

Terloops vertelt hij dat hij in Juli 1990 een hartinfarct kreeg, ondanks het feit dat hij sinds 20 jaar niet meer rookt en  dat hij reeds aan zijn derde coronaire dilatatie toe is.

Telkens na twee maanden, komt de pijn in zijn hartstreek terug, hij staat op het punt opnnieuw opgenomen te worden.

Kijk eens naar de tekening van de exogene stralen die allemaal concentreren rond zijn hart met een piek van 400 % precies op het hart en op de plaats van zijn parotis operatie. Allemaal toeval?

Hij laat zijn woning dringend biosaneren door Walter Kunnen.

Het resultaat is verbluffend. Sinds de biosanering en het aanbrengen van enkele magneten samen met wat homeopathe heeft hij geen klachten meer.

Zes maanden later, na een goede fietsproef, zegt de cardioloog dat hij voorlopig niet meer moet terug komen, de huisarts volstaat.

In 1994 was alles nog goed, hij kreeg zelfs zijn vliegbrevet terug. 

25-02-2008, 10:17 Geschreven door nestor  
Reageren (0)

De orthopedische heelkunde doet wonderen. Steeds meer en steeds beter.

Het  kniegewricht is een van de delicaatste gewrichten omdat de stabiliteit ervan zo moeilijk te evenaren blijkt met prothese materiaal.

Toch lijkt men thans in staat tot wonderbare operaties die een normaal knie gewricht bijna evenaren. Maar soms is men toch wat te geestdriftig om toch maar te opereren, daar waar het (nog) niet echt nodig is. In de meeste gevallen is er geen discussie mogelijk en stelt zich amper de vraag of de operatie nodig is.

Maar er zijn wel grens gevallen waar de alternatieve geneeskunde, soms samen met de klassieke geneeskunde, goede resultaten boekt.

Zo vb. bij deze patiënt.

Een man van rond de zeventig komt op de raadpleging begin 2004. Dossier 13087.

Volgens de specialist is er maar één oplossing.

Voor zijn linker knie een totale prothese en later voor de rechter knie  een kleinere ingreep.

Drie jaar later.

Gedurende de afgelopen drie jaar heb ik hem in totaal een tiental keren behandeld.

Acupunctuur, twee maal oor acupunctuur en magneet behandelingen samen met  homeopathische en gewricht versterkende medicatie.

In 2008 zie ik hem even terug en vraag hem hoe het zit met zijn knieën?

“ Geen probleem zegt hij, ik fiets, wandel, werk in mijn tuin en heb geen last meer van mijn knieën,  en dat zonder operatie en zonder medicatie.”

Soms moet een mens wat meer geduld hebben.

23-02-2008, 12:51 Geschreven door nestor  
Reageren (0)

23-02-2008, 10:16 Geschreven door nestor  
Reageren (0)

 Wie zou er durven beweren dat er aan onze Universiteiten geen intelligente Professoren zijn?

Zeker ik niet, en toch bestaat er zoiets als super intelligentie.

Het is waarschijnlijk een aangeboren, genetisch bepaalde eigenschap.

Buiten de Universiteit heb ik het voorecht gehad zo enkele leraars te mogen kennen.

Ze hadden wel aan de Universiteit gestudeerd en hadden dus wel een of meerdere diploma’s, maar de geneeskunde die zij beoefenden en aan hun leerlingen mee deelden werden niet aanvaard, laat staan begrepen, door de gevestigde orde.

Meer dan 30 jaar geleden gebeurde dat voor mij een eerste maal.

Acupunctuur was toen helemaal ongekend en men moest er nog naar Frankrijk om het te leren.

Dokter Borsarello in Parijs opende toen mijn ogen op een andere wereld.

De wereld van de energiebanen en de niet materialistische mens.

Een ware openbaring.

Nadien volgde  Dokter Voll uit Duitsland.

Hij bracht de elektro acupunctuur en deed me begrijpen dat de mens ook een elektrisch wezen is, wat de huidige wetenschap, 20 jaar later nog altijd niet begrijpt.

Daarna was het de beurt aan dokter Paul Nogier uit Lyon, met zijn ooracupuctuur.

Gans de medische wereld heeft er van gehoord, maar slechts enkele  Belgen kenden zijn methode. Wat die man kon grenst aan het onwaarschijnlijke.

Met  enkel de pols van de patiënt te voelen en met enkele kleine bijhorende instrumenten kon hij op het oor van de mens, zijn ziekte toestand ontleden  en zijn ziekte vaak met succes bestrijden met behulp van een paar naaldjes in het oor.

De energetische mens was geboren.

Telkens wanneer je hem, na enige tijd, opnieuw kon benaderen, was hij er weer met iets nieuws.

Telkens weer was hij dieper in het menselijk wezen doorgedrongen.

Hij ontdekte steeds nieuwe dingen.

Ik ben hem niet meer blijven volgen tot het einde om twee redenen.

De eerste was dat het steeds ingewikkelder werd en niet synthetisch genoeg.

Ik weet niet of hij er uiteindelijk in geslaagd is zijn wetenschap tot en eenvoudig te gebruiken systeem om te vormen.

Het was toch een merkwaardige dokter en zijn manier van werken was uitzonderlijk.

Dat ik uiteindelijk heb gekozen voor een volgens mijn nog betere en eenvoudiger methode is te wijten aan één man: Walter Kunnen.

Met hem werd de mens geïntegreerd in zijn milieu:  de elektrische en magnetische mens.

Verleden jaar kwam hij nog eens bij ons op bezoek, nu in Oostende, een hele eer.

Als ik hem bezig zag moest ik aan Nogier denken.

Ook bij W. Kunnen valt er altijd wat te beleven.

Telkens weer heeft die man iets nieuw bedacht.

Maar hier gebeurt iets merkwaardigs.

Daar waar ik bij Nogier de indruk had dat het steeds ingewikkelder werd, ben ik er van overtuigd  dat bij W. Kunnen er eerder  vereenvoudiging op treedt.

Het wordt als het ware een synthese van zijn kennis.

Zoals de grote meesters in China een patiënt behandelden met één enkele naald te prikken of toch met slechts een paar, zo ook gebruikt W. Kunnen nu meestal slechts één of uitzonderlijk een drietal magneten om een patiënt te behandelen.

Dat heb ik nu ook van hem geleed.

Het is soms beangstigend vast te stellen, dat men met een paar magneten pijn kan doen verdwijnen die al maanden de patiënt hindert.

Toen ik hem de opmerking maakte dat wij dat wel begrepen en op onze manier konden uitleggen, maar ‘de wetenschap’ er nog steeds  niet bij kon zei hij mij dat we, op dat gebied, de wetenschap mijlen vooruit  waren.

Hij zei ook het volgende:

“ Ik kreeg eens een Japanner op bezoek die geïnteresseerd was in wat ik deed en bijzonder geïnteresseerd was in de energie en hoe het leven afhangt van de zonne energie.”

Deze man is wereldwijd beroemd en heeft een belangrijke functie bij de NASA, in Amerika, omdat hij gevonden heeft waarom de aapjes in de Spoetnik al snel dood waren.

Hij had gevonden dat de capsule waarin de aapjes zaten zodanig geïsoleerd was dat de zon energie er niet door kon, en zonder zon energie kunnen wij geen minuut in leven blijven.

Hebt U daar al ooit iets over gehoord aan de Universiteit en in de geneeskunde?

Toen  Walter Kunnen aan die man vroeg, ” Wat komt gij hier bij mij zoeken, zo een geleerd mens?”  Toen antwoordde de japanner het volgende:

“ De geleerdste mens kan nog altijd iets leren van de lompste boer, en daarmee bedoel ik niet dat U een lompe boer ben, maar ik moet er nog iets aan toe voegen zei hij, “ maar dan moet die geleerde ook nog een zeer intelligent mens zijn”.

Zijn er dan geen zeer intelligente mensen aan onze Universiteiten? Dat ze niet eens willen luisteren naar hetgeen  W. Kunnen te zeggen heeft?

U gelooft mij niet?

W. Kunnen schreef een vriendelijke brief naar een  Professor  van de VUB, om hem te ontmoeten zonder al te veel publiciteit, om niemand te schaden, en dan was dat vooral bedoeld om de Professor te sparen.

Na meerdere maanden heeft die Prof. het nog niet nodig gevonden om hem te antwoorden.

Een zeer intelligente mens?

19-02-2008, 09:33 Geschreven door nestor  
Reageren (0)

Een goede kennis suggereert mij iets te schrijven over jicht.

Eerst wat klassieke informatie, U vindt meer op internet.

Jicht heeft als bijzonderste kenmerk een hevige acute ontsteking van een gewricht.

Bijna altijd treft het de basis van de grote teen, vandaar de bijnaam, het pootje.

Het is dus een vorm van acute artritis, die geleidelijk meerdere gewrichten kan treffen en ook chronisch kan worden.

Sommige mensen scheiden onvoldoende urinezuur uit of produceren er te veel. Het teveel urinezuur in het bloed vormt dan kristallen die zich afzetten in of rond de gewrichten.

Te rijke voeding en te veel alcoholische dranken kunnen dat bevorderen maar zijn niet de oorzaak, vaak is dat genetisch en familiaal gelinkt.

Er bestaan goedwerkende klassieke behandelingen die voornamelijk bestaan uit drie categorieën, die elk hun indicatie hebben: Nsam, colchicine en zyloric –desuric.

We gaan daar niet dieper op ingaan, dit kent elke dokter.

Wat kunnen wij alternatief meer doen?

Met de Lecherantenne gaan we eerst op zoek naar mogelijke invloed van exogene straling.

Dat is wel belangrijk want deze exogene vectoren kunnen een invloed hebben op verschillende niveaus van de ziekte. Indien wel moet men deze wegnemen.

De invloed kan voornamelijk het immuun stelsel, de lever, en de nieren aantasten.

Met de Lecherantenne gaat men ook de energetische waarde van de verschillende organen nagaan en deze behandelen.

Uiteindelijk bestaan er ook homeopathische en plantkundige middelen die zeer geschikt zijn en de klassieke medicatie in veel gevallen gunstig kunnen vervangen.

Een belangrijke opmerking.

Indien u maar weinig last hebt van uw jicht en met een kleine dosis zyloric stabiel bent heeft het niet veel zin, dat te vervangen door homeopathie of planten. Waarschijnlijk woont u dan in een tamelijk gezonde woning en werken uw immuniteit en organen nog goed.

Toch kan een eenmalig onderzoek met de Legerantenne geen kwaad.

Het onderzoek is vooral belangrijk wanneer u veel klassieke medicatie nodig heeft en dan nog aanvallen krijgt, want dan is er meer aan de hand.

De behandeling.

1. Het immuunstelsel.
   Bij chronische ziekten is er altijd een immuniteit probleem.
   Meestal zijn er stoorsporen op het lichaam van de patiënt.

Daar moet men iets aan doen, soms kan het bed verplaatsen helpen maar een biosanering is natuurlijk veel beter.

Men moet de immuniteit opbouwen, daar bestaat geen goede klassieke medicatie voor, wel alternatieve.

2.  De organen.

De lever is heel belangrijk en indien er stoorsporen op dat niveau gevonden worden, zal het zeer nuttig zijn daar iets aan te doen.

Ook hier bestaat er een goede behandeling voor in de alternatieve geneeskunde.

De nieren zijn zeer belangrijk en invloed van exogene stralen kan zeer nefast zijn.

Ook hier bestaan er goede alternatieve middelen zowel plantaardig als zuiver homeopathisch.

3.  De behandeling van de ziekte.

Naast de klassieke behandeling die vaak goede resultaten geeft bestaan er alternatieve, vooral plantaardige en homeopathische complexen die zeer goed zijn.

Ze hebben soms een betere werking dan de klassieke of kunnen helpen om de dosis van de klassieke middelen te halveren.

Tot daar en korte beschrijving, indien er vragen zijn, laat maar komen.

16-02-2008, 11:01 Geschreven door nestor  
Reageren (0)

Men zou soms gaan denken dat het tegenwoordig gemakkelijker is dokter te zijn dan veertig jaar geleden. Wanneer de dokter toen niet wist wat er haperde bij de patiënt zei hij dat gewoon en zocht verder naar een oplossing, de antidepressiva bestonden nog niet.

Tegenwoordig is dat altijd: stress.

Neem nu deze jonge dame.

Ze is een paar jaar geleden verhuisd en heeft de indruk dat het sinds bergaf gaat met haar gezondheid. Ze is vaak moe, heeft regelmatig hoofdpijn, een soort migraine meer uitgesproken tijdens de menstruatie periode, heeft ook last in de maagstreek en het abdomen.

Allemaal nogal vage symptomen waar de arts weinig aan kan doen.

Men heeft wel een maag breukje vastgesteld, maar verder is alles normaal, het zal de stress zijn van het dagelijks leen.

Of haar nieuwe woonplaats daar iets mee te maken heeft? Hoe zou hij dat kunnen weten, daar heeft hij nooit iets over geleerd aan de Universiteit en ook niet tijdens de maandelijkse verplichte voordrachten.

Uiteindelijk komt ze naar mij, gestuurd door een tandarts, die energetisch werkt.

Met de Lecherantenne vind ik snel de schuldigen.

De 7,6 west loopt van onderaan naar boven langs de linker lichaamszijde, bijna samen met de 7,4.

De 8,2 zuid west schuin door de maagbreuk waar toch wel wat ontsteking gevonden is.

Een waterader loopt schuin door het hoofd.

Daarnaast zijn er tal van elektromagnetische invloeden in de woning die schadelijk kunnen zijn.

De opmeting van de waarden geeft de verder informatie.

Immuniteit:        -60 + 60: dus minder dan 1/4^de van de normale waarde.

Centr. zenuwst    -30 + 30: minder dan de helft.

Maag, (4,5)          -12 +19: lichte aantasting.

Ovaria                 –12+19: idem.

Al haar klachten krijgen hier een objectieve waarde door de meting.

Ze staat dicht bij het cvs, maar gelukkig is ze zeer wilskrachtig en kan ze nog weerstand bieden.

Maar hoe lang nog indien ze niet was gekomen?

Een ernstige depressie was een andere mogelijkheid.

Mooie toekomst dank zij de onwetendheid van onze Academici over de magnetische mens.

14-02-2008, 10:01 Geschreven door nestor  
Reageren (0)

Aids, TBC, CVS, MS…  en Immuniteit deficiëntie.

Wat hebben deze termen gemeen en zijn er vergelijkingen mogelijk?

Dat ze elk op hun beurt een heel ander verhaal hebben is duidelijk, ook dat de oorsprong en de gevolgen heel verschillend zijn, maar wat hebben ze dan gemeen? Een zeer sterke aantasting van het immuun stelsel.

Dat is wel verontrustend als men weet dat de huidige pollutie het immuun stelsel sterk aantast en zo de poort opent naar tal van ziekten.

Onlangs volgde ik een interessant programma op TV. Discovery omtrent het probleem van de erop flakkering van T.B.C. in de wereld, en dan voornamelijk in een  nieuwe vorm van resistentie aan alle medicatie en het verband ermee met Aids.

Het verschijnsel deed zich ditmaal voor in een rijk en voorspoedig milieu en niet langer in een verarmd milieu.

Aids patiënten heb ik maar weinig ontmoet, ik woonde ver van de groot stad en dus. Toch heb ik er een paar onderzocht en even geholpen.

Hetgeen opviel was inderdaad de immuniteit deficiëntie. Wel geteld 360 slagen links en rechts tellen  met de Lecherantenne is zeer vermoeiend en dat hoog aantal slagen ben ik alleen bij dergelijke  patiënten tegen gekomen, het was dus op zich al een diagnose.

Ik herinner mij duidelijk een droevig geval, misschien in ‘t kort beschrijven?

Ik had reeds een jonge vrouw enige tijd in behandeling die leed aan aids en wist dus hoe moeilijk het was 360 slagen te tellen zonder de handgreep van de antenne los te laten.

Ik was er in geslaagd haar immuniteit geleidelijk te verbeteren, zo dat ze tamelijk goed kon functioneren.

Een paar jaar later zag ik haar niet meer?

Op een dag kwam er een bezorgde vader op de raadpleging met zijn zwaar zieke zoon, hij zou lijden aan hepatitis maar zijn toestand verergerde steeds.

Toen ik zijn lever opmat was het inderdaad  zeer erg 240 slagen, maar toen ik ook de immuniteit op mat kreeg ik de slagen maar niet geteld, ik had de indruk dat 240 slagen niet voldoende waren.

Ik begon dus een paar keren opnieuw en kwam dan tot de conclusie dat het 360 slagen waren, nu begreep ik waarom die hepatitis dodelijk was.

Ik trachtte mijn bevindingen zeer voorzichtig mee te delen en stuurde de patiënt verder, de diagnose van aids werd bevestigd.

Enige tijd later vernam ik het overlijden van de patiënt.

Dat was een nare ervaring, ’t is wel al veel jaren geleden en nu bestaat er toch al een betere therapie om de ziekte in te tomen, maar genezen niet, dat zal alleen kunnen als we ons immuun systeem sterker kunnen maken, een vaccin zal misschien ook wel helpen maar de immuniteit speelt altijd de hoofdrol.

Tuberculose dan?

We denken niet meer aan deze afgrijselijke ziekte, waardoor onze grootouders nog regelmatig stierven, maar weet dat er elke 15 seconden nog iemand sterft in de wereld ten gevolge van deze ziekte. Men dacht de ziekte te kunnen uitroeien omdat men een aantal remedies had gevonden die wanneer ze samen langdurig worden ingenomen de ziekte doen inslapen.

In deze zin zit heel het probleem.

Meerdere medicamenten moeten samen langdurig worden ingenomen, dat is gedurende minstens zes maanden, en wat gebeurde er? Heel wat mensen stopten te vroeg hun behandeling en dus kon de bacil zich aanpassen en resistent worden aan de therapie. Er is dus ondertussen een variant van de tuberculose bacil opgestaan die opnieuw dodelijk is.

Nu tracht men daar iets aan te doen door de patiënten dagelijks de nodige medicatie doen in te nemen in ’t bijzijn van verplegend personeel.

Wat is nu het verband tussen aids, tbc en immuun deficiëntie?

Dat heeft men ontdekt o.a in de Verenigde Staten waar plots een ganse groep welstellende  mensen stierven aan een vorm van resistente tuberculose. Hoe kwam dat?

Een rijke vrouw volgde samen me enkele andere gegoede burgers een twee wekelijkse cursus van Yoga onder de leiding van een goeroe, die zijn opleiding had gekregen in India.

Daar werd hij besmet met de bacil van Tuberculose en nam een paar maanden medicatie.

Beter zijnde stopte hij te vroeg zijn behandeling en begon les te geven in Amerika, denkend dat hij genezen was, zou kweekt men resistente bacillen.

Gedurende twee maal per week, in een kleine ruimte hoestte hij gans te ruimte vol resistente bacillen. De meeste  van de aanwezigen stierven aan TBC enige tijd later.

De man van een van de dames die er ook aan leed, was reeds jaren drager van het H.I.V virus maar had er hoegenaamd geen last van, hij was kineast en werkte zich te pletter, nam onvoldoende rust, daarbij nog onregelmatig eten en veel drinken, dit alles  ondermijnde zijn immuniteit en plots sloeg ook de tuberculose toe, hij stierf kort daarna.

Ten gevolge van dit allemaal werd er onderzoek verricht naar het verband tussen aids en tuberculose en ziehier wat de conclusie was.

De meeste mensen komen tijdens hun jeugd in aanraking met tuberculose, vandaar de huid testen, die we op school kregen en die nu telkens weer gedaan worden wanneer er in de buurt een geval van tuberculose is.

Wanneer de test positief is worden er ook röntgen foto’s gemaakt van de longen,

Wat gebeurt er in de long?

We ademen de T.B.C bacil in en die zet zich op de long cellen.

Wanneer de weerstand van het individu groot genoeg is worden die bacillen geneutraliseerd ter plaatse door immuun cellen van het organisme, er wordt een kapsel rond gelegd, dat kan men soms zien als witte melkvlekjes op de long bij een radiografisch onderzoek.

Wanneer zo iemand, die drager is van de bacil, nu aangetast wordt door het HIV.virus, dan vernietigt deze virus elke weerstand van de immuun cellen door ze te vernietigen en ze zelf te gebruiken.

Wat gebeurt er dan? De tuberculose bacillen die nog steeds aanwezig zijn op de longen, worden weer actief, ze bevrijden zich van hun kapsels van dode immuun cellen, en vernietigen het lichaam, geen behandeling kan dan nog helpen.

De bacil heeft dus hulp gekregen van het virus.

Uiteindelijk is het omdat de immuniteit van de patiënt heeft gefaald dat de patiënt sterft.

Relatie tussen die ziekten en huidige ernstige en bepaalde chronische ziekten.

Op een voorlopig lager niveau, en daarmee bedoel ik minder snel dodelijk, speelt zich in de westerse wereld een soortgelijk drama af, en dit wordt helemaal niet erkend in onze Academische Medische Wereld.

Wat zie ik telkens weer bij patiënten die lijden aan kanker, leukemie of andere ernstige ziekten zoals chronisch vermoeidheid syndroom, multiple sclerose of ernstige virale infecties?

De immuniteit is helemaal verstoord en blijft even lang deficiënt als de ziekte duurt.

Van daar mijn succes in het behandelen van dergelijke ziekten, door hoofdzakelijk op het immuun systeem te werken. Dit heb ik al meermaals aangetoond in mijn vorige bijdragen.

Telkens weer valt het verband op tussen de instorting van het immuun stelsel en de aanwezigheid van pathogene exogene factoren zoals de Decumanus en de Zuid West alsook de aanwezigheid van talrijke gepollueerde watervoerende  breuklijnen.

De pollutie van het milieu zou dus wel een van de belangrijkste oorzaken kunnen zijn van de opflakkering van heel wat chronische en vaak ongeneeslijke ziekten.

11-02-2008, 10:42 Geschreven door nestor  
Reageren (0)

Heel wat mensen hebben last van een hielspoor en de meeste worden ook wel geholpen door een klassieke behandeling.

Men begint dan meestal met ontstekingswerende middelen al dan niet samen met de klassieke pijnstillers. Wanneer dat niet helpt past me het schoeisel aan met aangepaste zolen, nadien of voordien komt de radioloog en de specialist aan de beurt, meestal een orthopedist, en uiteindelijk de reumatoloog.

Wanneer dat alles niet helpt rest dan de psychiater, want dan zit het waarschijnlijk meer in kop dan in de voet. Dat is wat een klassiek geneesheer meestal denkt.

Dat is de lijdensweg die men soms volgt wanneer niets helpt en men niet meer weet waarheen tenzij men naar de alternatieve dokter stapt, dan volgt soms met succes de neuraaltherapeut of de acupuncteur of de man met de Lecherantenne.

Nu er zo veel kabaal gemaakt wordt over de Lecherantenne, ziehier tot wat zij in staat is.

Een dame van 30 jaar komt op de raadpleging, steunend op twee krukken. Ik heb haar vroeger nog behandeld, maar ze was mijn spoor kwijt, sinds ik verhuisd ben.

Ze gebruikt de krukken omdat ze anders alleen op haar tippen kan lopen. Wanneer ze ook maar een paar minuten op de volle lengte van haar voeten steunt moet ze gaan zitten van de pijn.

Ze is zelf verhuisd een tweetal jaar geleden.

Sinds ze daar woont kreeg haar man astma en ook psoriasis, vroeger nooit.

Sinds een viertal maanden begon zij pijn te krijgen in haar linker hiel en onder aan de voet.

Een paar raadplegingen later stuurde de huisarts haar naar de specialist, want ondanks de behandeling verergerde de toestand, pijnstillers en ontstekingsremmers volgden elkaar op zonder succes. Ze kreeg ook twee locale inspuitingen van cortisone zonder resultaat.

Dan maar naar de reumatoloog. Alle onderzoeken, ook bloedanalysen waren normaal.

Het enige wat men op de RX. kon zien waren de hielsporen. Uiteindelijk stelt de reumatoloog voor alleen nog aspirine te gebruiken, aangezien er geen reden gevonden wordt om die zware therapie nog verder te volgen  Hij begint ook te twijfelen…

Naar de psychiater heeft hij haar nog niet gestuurd.

Wanneer ze bij haar vader komt en het vertelt stort ze in: ” straks gaan ze nog denken dat ik zot word,” herhaalt ze bij mij.

Ik neem mijn Lecherantenne en begin te scannen over haar lichaam en vind onmiddellijk een aanwijzing. De 7,6 west  aardmagnetische vector vertrekt van onder haar voeten naar boven, ze slaapt inderdaad met het hoofd naar het oosten.

Samen links en rechts op beide voeten vind ik een watervoerende breuklijn die de 7,6 volgt.

Meer moet dat niet zijn. Eerste opdracht: onmiddellijk laten biosaneren.

Ze zegt nu trouwens dat ze de laatste tijd ook rechts begint pijn te krijgen en ook in haar knieën en heupen tot in de lage rug.

De meting geeft duidelijk aan dat de immuniteit en de gewrichten sterk aangetast  zijn.

Het zenuwstelsel is zowel perifeer als centraal volledig normaal even als alle andere parameters.

IK kan haar nu, tot haar grote opluchting twee dingen zeggen.

1. Het zit zeker niet in haar hoofd.
2. Ik ken de oorzaak en kan haar heel waarschijnlijk ook genezen.

Immuniteit op bouwen, planten extracten en magneten plaatsen.

Ik heb wel zeven magneten nodig om de pijn weg te nemen, dat toont wel aan dat het ernstig is.

Ze staat recht, steunt volledig op beide voeten zonder steun, blijft een poos zo staan en haar gezicht klaart uit, ze glimlacht: eindelijk zonder pijn.

Het verder verslag zal later volgen.

06-02-2008, 12:17 Geschreven door nestor  
Reageren (1)

Het was nog voor de eeuwwisseling, toen ik voor een dramatisch ongeval werd geraadpleegd.

De man was net de 60 voorbij en had een lelijke val gedaan tijdens zijn verblijf in het noorden van Afrika. De dokters die hem daar onderzochten raadden hem aan onmiddellijk naar België terug te keren want de diagnose was zo ernstig dat alleen een operatie hulp kon bieden.

Toen hij in België in een academisch ziekenhuis  onderzocht werd luidde de diagnose inderdaad, ik schrijf het in het Frans, zoals het op de bijgevoegde commentaar  van de onderzoeken te lezen stond; ‘ Rupture transfixiante du tendon conjoint sus et sous épineux, épanchement articulaire gléno-huméral et dans la bourse sous acromio-deltoïdienne.’

Alleen een operatie kon hier hulp bieden en zo werd afgesproken dat de patiënt

’s anderendaags zou opgenomen worden voor een operatie.

Toen de patiënt thuis kwam met zo’n verdict raakte hij enigszins in paniek en omdat ik hem vroeger had geholpen wou hij mijn advies nog diezelfde avond, want ’s anderendaags werd hij opgenomen.

Toen hij binnen kwam, droeg hij zijn arm zoals iemand dat doet wanneer de arm gebroken is.

Alleen zijn vingers kon hij bewegen, zijn pols of arm helemaal niet.

Zo erg had ik het ook nog niet meegemaakt en dus verwittigde ik hem, met de woorden:

’Ik weet niet of ik daar iets kan aan doen, maar we gaan proberen, indien er morgen geen verandering is moet ge U laten opereren, indien het beter is, kunt ge nog een paar dagen wachten en daarna kunt ge nog zien, helpt het onvoldoende dan rest alleen nog de operatie’.

Ik plaatste een paar magneten ter hoogte van de ruptuur en een op de pols en wachtte af.

Een paar minuten na het plaatsen van de magneten, vraag ik aan de patiënt of hij nog zoveel pijn voelt? Neen zegt hij, de pijn verminderd. Dat was toch al een klein succes, maar kon hij ook bewegen?

Langzaam probeerde hij, en met succes, zijn hand te bewegen en daarna heel langzaam zijn pols en uiteindelijk ook zijn onderarm.

Dat leek mij nog altijd aanneembaar, want hij had zijn bovenarm nog niet bewogen.

De magneten hadden zijn pijn verminderd en dus kon hij wat meer bewegen.

Wanneer ik hem vroeg eens langzaam en behoedzaam te proberen om ook zijn boven arm te bewegen en dus zijn schouder gewricht, maakte hij een grimas en bewoog hij een klein beetje, maar onvoldoende om een operatie uit te stellen.

We spraken af, dat hij zou wachten tot ‘s anderendaags en dan beslissen, opereren of niet.

Indien er geen belangrijke winst meer in zat zou het een operatie worden.

Bij mezelf dacht ik, dat er toch niet anders opzat, hoe zouden een paar magneten een dubbele ruptuur herstellen en dan nog op enkele uren tijd.

’s Anderendaags morgens telefoon van onze patiënt.

Wat ik dacht dat hij moest doen? Ik vroeg hem wat er gebeurd was?

Wel zij hij, toen ik bij U aankwam werd de auto gestuurd door iemand anders, toen ik terug naar huis reed heb ik gestuurd.

Ja zei ik, dat kan nog wel, maar uw schouder dan?

Diezelfde avond zei hij, zat ik met mijn vrouw aan tafel en zonder het zelf te beseffen, al discussiërend met haar zei mijn echtgenote plots: “ kijk eens hoe ge daar zit?” Toen pas besefte ik, dat ik achterover leunend  op mijn stoel zat, met mijn twee handen boven op mijn hoofd en ik voelde geen pijn. Met schrik deed ik mijn rechterarm terug naar beneden, zonder pijn. Ik kon alle bewegingen maken.

Ongelooflijk maar waar, wat moet ik nu doen, vroeg hij me?

Heel eenvoudig, zei ik: “U laten zien aan de professor en U zeker niet laten opereren.

Hij dus naar de professor die hem met zij assistent ontving en zei: “ we gaan nog eens kijken en dan regelen we alles voor de operatie”.

Ja maar professor zei de patiënt, is dat wel nog nodig, kijk, ik kan met mijn arm alle bewegingen maken en zonder pijn.

Verbouwereerd stonden ze te kijken en zeiden, “ dat kan niet, laat ons uw schouder eens zien”.

Ik kleedde me uit en toen zagen ze twee kleine pleisters op mijn schouder.

 “ Ha, nu begrijpen we het,  ge hebt daar twee injecties in uw gewricht gekregen en daardoor is het beter “.

Neen zei ik, dat zijn twee magneetjes die daar opgekleefd zijn.

Ze keken me onbegrijpend aan, dat kenden ze niet en ze konden niet geloven dat alles daarmee zou genezen, een operatie zou toch beter zijn.

Toen vroeg ik hen: “ bent U zeker dat ik mijn arm na de operatie even goed en even hoog en zonder pijn zal kunnen bewegen als nu?”

De Prof sprak: “ eerst zult ge een hele tijd niet mogen bewegen, daarna komt een lange revalidatie en tot op 90 graden zult ge uw arm zeker in abductie kunnen brengen, hoger kan ik niet garanderen.”

En nu heb ik geen pijn meer, zei ik, en kan ik veel hoger, nee bedankt professor ik ga toch nog even wachten en indien er problemen zijn kom ik zeker terug.

Hij ging niet terug, ik zag hem nog een paar keer op de raadpleging, telkens kon hij langer zonder de magneten blijven en uiteindelijk helemaal zonder.

Vijf jaar later zag ik hem nog eens terug,  hij kon elke beweging maken en had nergens pijn.

Toen hij later naar Afrika terug ging, ontmoette hij opnieuw de dokter die hem eerst had onderzocht. Toen hij vertelde wat er gebeurd was zei de dokter:” Had U mij gezegd dat U naar Lourdes waart geweest, zou ik U geloven, maar dat van die magneten kan ik niet geloven”.

Trek het U niet aan collega,  U bent niet de enige, de professors hier in België en al die geleerde mensen met hun commentaar in Skepp, die reageren ook negatief op mijn stelling dat magneten  soms wonderen doen.

31-01-2008, 10:10 Geschreven door nestor  
Reageren (0)

Sommige patiënten reageren niet of weinig op de ingestelde behandeling, dat geldt zowel voor de klassieke geneesheer als voor de alternatieve.

We spreken hier voornamelijk over chronische ziekten.

Wat gebeurt er bij die patiënten precies?

De oorzaak wordt vaak genoemd: starheid of men spreekt ook over stoorvelden of nog depolarisatie.

Die namen worden voornamelijk gebruikt door de neuraal therapeuten, die starheid of blokkering  trachten op te heffen door op die plaatsen  procaine in te spuiten.

Eén van de belangrijkste, maar ongekende, oorzaken van starheid is het impact van exogene pathogene vectoren op de mens. U kent ze onderwijl wel: aardmagnetische netten, watervoerende breuklijnen en elektromagnetische straling. Ik ga dit niet opnieuw allemaal herhalen. Lees eerdere teksten.

Toen ik begon te werken met de Lecherantenne, had ik een groot voordeel tegen over de andere collega’s.

Stel U even voor de uw huisarts bij U binnen komt en zegt:”Ik ga U eens opmeten met mijn antenne”.

Hij begint met zijn antenne over uw lichaam te scannen en allerlei cijfers te debiteren en op te schrijven. Ik denk dat hij bij de meeste mensen buiten vliegt.

Vandaar dat er zo weinig dokters zijn die er voor durven uitkomen, er zijn nochtans meerdere honderden collega’s die de cursus gevolgd hebben.

Mijn voordeel was het volgende.

Ik deed al jaren lang acupunctuur, ooracupunctuur, manuele geneeskunde, enz….

Wanneer ik aan bepaalde mensen zei dat ik iets nieuws had dat hen misschien beter kon helpen, waren ze onmiddellijk akkoord.

Ik stelde het dan ook allereerst voor aan die patiënten waar ik onvoldoende resultaat kreeg met mijn behandeling. Het waren vooral mensen die voornamelijk geholpen waren  met acupunctuur, maar die, om ongekende reden, om het paar maanden moesten terug komen wegens recidiverende pijnen.

Bij deze kon ik dus onmiddellijk vast stellen wat er gaande was.

Telkens weer vond ik op de plaats van de pijn en de chronische ontsteking kruisingen van exogene stralen.

Nu plaatste ik magneten op die plaats in plaats van naalden, en op de juiste acupunctuurpunten en wat bleek? Nu volgde meestal definitieve verbetering.

Wat is nu het verschil tussen die naalden en magneten?

Het verschil is dubbel.

1. De magneten plaatsen is volledig pijnloos en men kan met de magneten naar huis gaan, daar waar de naalden dienen verwijderd te worden, behalve de ASP verblijf naalden in het oor bij ooracupunctuur, hetgeen misschien een reden is waarom ooracupunctuur soms beter werkt.
2. De magneten werken anders.

Vermits de oorzaak van de pijn en de ontsteking ligt bij de ompooling van het magnetisch veld, door te sterke links polaire of noordpool dominantie, is de behandeling eenvoudig. Men plaatst de magneet met de positieve magnetische pool, zijnde de zuidpool, op de huid.

Het resultaat is ogenblikkelijk, de pijn verdwijnt als sneeuw voor de zon, ja zelfs veel sneller en de mobiliteit wordt hersteld.

Nu begrijpt U de patiënt. Wie denkt U dat hij gelooft, de geleerde professor die ex katheder proclameert dat dit wetenschappelijk niet bewezen is en dus kwakzalverij of de eenvoudige dokter die de patiënt genezen heeft?

Wat moet er nu verder gebeuren met die patiënten? Dat is zeer belangrijk.

De magneten moeten er enkele dagen op blijven, daarna moet men ze er enkele uren afnemen en dan opnieuw enkele dagen op de dezelfde plaats kleven.

Waarom ze er eens af nemen? De ondervinding heeft geleerd dat ze dan opnieuw beter werken, het is alsof het lichaam ze wat gewoon werd, na afname en terugplaatsen werken ze opnieuw optimaal.

Ideaal zou zijn dat de dokter ze opnieuw kon plaatsen, omdat men met de Lecherantenne zeer precies kan aanduiden waar. Nadat de magneten enige tijd hebben gewerkt,  kan het zijn dat de ideale plaats een mm verder ligt, de pijn kan dan opnieuw opduiken, dan moet de dokter de nieuwe plaats zoeken..

Hoelang moet men doorgaan? Weken, soms maanden, zeker indien men niet luistert naar het volgende.

De oorzaak van de problemen vindt men meestal in het bed op de bovengenoemde kruisingen.

Ofwel verplaatst U het bed naar een betere plaats, maar dat is zelden de goede oplossing..

Ofwel laat U uw woning biosaneren, wat veel beter is. Die techniek is de laatste jaren veel verbeterd.

Alleen mensen die het hebben meegemaakt hebben hier recht van spreken, de anderen, die het allemaal beter denken te weten zonder het te hebben meegemaakt, weten het niet.

Dit betekent niet dat er geen andere therapie meer nodig is.

Behandelen.

Met magneten werken is een fantastische werkmethode.

Ofwel werkt het en dan hebt ge onmiddellijk resultaat ofwel werkt het niet of minder goed.

Dat betekent dat de patiënt  beterschap moet voelen, dus minder pijn en beter moet  bewegen, voor dat hij de consultatie ruimte verlaat. Hij heeft meteen vertrouwen in uw behandeling.

Dit geldt natuurlijk uitsluitend voor het probleem pijn, er moet meestal nog wel meer gebeuren.

Ik ben altijd bereid dit in de praktijk te bewijzen. Wie daagt mij uit?

Na het noodzakelijk vragenlijstje en het overlopen van de technische onderzoeken die meestal al gebeurd zijn, en de controle van de hoop medicamenten die de patiënt mee brengt start het onderzoek met het scannen van het lichaam met de Lecherantenne, naar mogelijke impressies van exogene pathogene vectoren. Telkens weer valt het op dat bij de meeste chronische of recidiverende klachten de plaats van de kwaal op het lichaam overeen stemt met de plaats waar de meeste en gevaarlijkste vectoren van de pathogene stralen elkaar op het lichaam kruisen, duizenden keren heb ik het meegemaakt, ik ken geen uitzondering.

Dat alleen al sterkt mijn overtuiging dat we het bij het rechte eind hebben en geen kwakzalvers zijn.

Eens dat onderzoek gedaan kan men elke vector afzonderlijk gaan bestuderen en nagaan of hij drager is van frequenties die sterk negatief geladen zijn en overeenstemmen met de frequenties van het aangetaste orgaan, alleen als daar overeenkomst bestaat kan men er van uitgaan dat de vector (mee)verantwoordelijk is voor de ziekte.

Daarna komt de volgende fase van het onderzoek.

Men gaat nu op de hand van de patiënt alle frequenties opmeten die verband houden met een orgaan of belangrijke functie van het lichaam en dit noteren. Dan pas is de diagnose gesteld.

Nu kan het onderzoek naar medicatie beginnen.

Eerst worden de mee gebrachte medicamenten getest. De meeste zijn overbodig en werken niet of niet meer, meestal omdat men ze reeds te lang inneemt, die worden dan geleidelijk aan afgeschaft.

Het allerbelangrijkste is nu het immuun stelsel.

Bij alle chronische ziekten is dit altijd aangetast en insufficiënt.

Geen enkele klassiek geschoolde arts houdt daar rekening mee, omdat hij over geen methode beschikt die hem toelaat dit energetisch te meten.

Zonder goed werkend immuun stelsel geen genezing, zoveel is duidelijk.

Er bestaan een aantal goed werkende medicamenten, niet gebruikt in onze geneeskunde.

In de eerste plaats de endobionten, die komen uit Duitsland.

Daarnaast o.a. paardenmelk en colostrum, de eerste melk van koeien die gekalfd hebben.

Vandaar ook het belang van moedermelk bij de pasgeborene, geen fles kan dat evenaren.

Het probleem is dat men die allemaal moet testen met de antenne, er is voor elke patiënt meestal maar een product dat tijdelijk aangewezen is, bij de volgende raadpleging is de toestand van het immuun stelsel normaal al beter, men moet opnieuw alles testen, het is dan uitzonderlijk dat opnieuw hetzelfde product moet toegediend worden. Zo ziet U dat behandelen niet zo eenvoudig is en zeer precies.

Daarna moet men opnieuw gaan testen om de juiste medicatie te vinden voor de klachten van de patiënt.

Is dat b.v. een lever probleem dan worden alle mogelijke plantenextracten of homeopathische producten getest die in aanmerking kunnen komen. De patiënt komt dan meestal nog een paar keren terug, om de 6 weken,  telkens weer wordt alles opnieuw opgemeten, de opgemeten cijfers moeten dan beter zijn, zoniet faalt de behandeling. Men kan dan ook nagaan of de exogene stralen verdwenen zijn.

Zo kan men de toestand van de meeste chronische patiënten merkelijk verbeteren.

Noteer dat het beter is eerst al die onderzoeken te doen en pas nadien de magneten te plaatsen, anders vervalst U de meting.

28-01-2008, 16:05 Geschreven door nestor  
Reageren (0)

 Endometriosis is een veelvuldig voorkomende toestand die bij heel wat vrouwen in hun hormonaal actieve periode in min of meerdere mate voorkomt.

Het is hoofdzakelijkheid de graad van aantasting die haar als ziekte definieert.

Op Google, Nederlands, kunt U daar heel veel over lezen.

Het artikel endometriosis,  Kahoq-Kath- hfdst4, lijkt mij zeer geschikt om er een globaal overzicht van te krijgen.

Het heeft dus geen zin dat allemaal opnieuw te schrijven.

De vraag die mij bezig houdt is wel de volgende:

Hoe kan ik dank zij het gebruik van de Lecherantenne deze patiënten helpen?

Daar ben ik u al enige tijd over aan het nadenken, want ontegensprekelijk heb ik daar ook successen behaald, maar waarom?

Eerst enkele fragmenten van toelichting uit bewust artikel.

Definitie.

Men spreekt van endometriosis wanneer endometriumcellen en stroma voorkomen buiten de uterus, dat gebeurt tijdens de menstruatie wanneer weefsel retrogradeerd langs de eileiders.

Eens ingeplant gedraagt dit endometrium zich autonoom en begint een eigen leven te leiden onder invloed van voornamelijk oestrogenen.

Men moet een onderscheid maken tussen de banale vorm die veelvuldig voorkomt en de meer ernstige vorm die heel wat problemen kan veroorzaken.

Er bestaan heel wat (niet bewezen) theorieën over de oorzaak van endometrium haarden.

Er zouden mogelijks voorbeschikkende factoren zijn  zoals immunologische oorzaken en genetische of familiale predispositie.

Over de lokalisatie ga ik hier niet uitweiden, ook niet veel over de mogelijke klassieke  behandelingen, lees dat eerst op internet.

De symptomen zijn vooral pijn, dysmenorroe en verminderde vruchtbaarheid, dyspaneurie.

Vooral het LUF-syndroom is interessant.

LUF-syndroom betekent in feite dat tijdens de cyclus, op het moment dat de follikel ruptuur optreedt, (dit is de eisprong), er geen ovulatie optreedt en dat granulosa cellen worden geluteïnizeerd zonder eigenlijke ovulatie.

Bij deze vrouwen zou te lage progesteron concentratie in het peritoneaal vocht, dat daar het gevolg van is, de groei van de endometriumcellen vergroten. En dus de endometriosis bevorderen.

Recent werd ontdekt dat endometriosis een inflammatoire reactie uitlokt met toename van verhoogd volume, macrofagen en hun secretoire producten, verhoging van T-helper lymfocyten, verhoging van prostaglandinen etc ..

We zullen de klassieke benadering hier verlaten en naar onze geneeskunde, met behulp van de Lecherantenne, terugkeren.

Wat moeten we vooral onthouden uit het geen voorafgaat?

1. Er is een immuniteit probleem, misschien genetisch of familiaal gelinkt.

Bij alle patiënten die ernstige gynaecologische problemen hadden en die ik heb onderzocht was er een ernstige immuniteit daling, dus ook bij endometriosis patiënten.

Hoe kwam dat?

Bij al deze patiënten vond ik met de Lecherantenne stoorsporen van de aardmagnetische netten, samen met sporen van watervoerende breuklijnen en dit hoofdzakelijk in de steek van het kleine bekken met vaak zeer precieze aantasting van de regio van de baarmoeder en of de ovaria.

Wanneer men die vectoren dan ontleedt, vindt men altijd een zeer gebrekkige aanvoer van nachtelijke energie, die aangeeft waarom de immuniteit daalt, en ook zeer negatieve waarden voor de greeplengten van baarmoeder en ovaria.

Moet men nog verder zoeken?

Begin dus met, hetzij uw woning ernstig te laten biosaneren of desgevallend een gezondere slaapplaats te zoeken.

Bouw dan de immuniteit op en hiervoor bestaan gaan klassieke medicijnen maar in de alternatieve geneeskunde, dan vooral in Duitsland, vindt men zeer goed producten.

Men moet dan wel de juiste zoeken en gebruiken en dat kan ook weer met de Lecherantenne.

2. De inflammatoire reacties?

Die worden ook grotendeels veroorzaakt door die straling.

De oplossing is dan ook biosaneren.

Maar er is meer.

Met gerichte magneet therapie kan men onmiddellijk de ontsteking afremmen  en de pijn halveren.

Met een bijkomende homeopathische of plantaardige behandeling kan men de cyclus normaliseren, en een normale ovulatie toelaten, wat meestal een betere benadering is dan de klassieke behandeling.

In de klassieke geneeskunde legt men de hormonale cyclus artificieel stil, met alle mogelijke gevolgen. Dat zult u merken in het voorbeeld dat volgt.

De hormonale cyclus stilleggen kan gebeuren met een progestatieve pil, die de oestrogeen werking tegenwerkt of door langwerkende GnRh, dat zijn agonisten die de productie van gonadotrofinen onderdrukken en de ovariële activiteit stilleggen

Beide behandelingen worden liefst na 3 tot 6 maanden ten minste voor een tijd gestopt omwille van de mogelijke nevenwerkingen op termijn. Ondertussen kan de ziekte wel heropflakkeren.

Wij gaan in tegendeel trachten van het organisme te normaliseren.

Bij de meeste gevallen is dat voldoende om de vrouw een quasi normaal leven te laten leiden, maar het is niet altijd zo, soms stelt men na verloop van tijd toch nog vast, dat de endometriose opnieuw de kop opsteekt, wel loont het de moeite het te proberen, de pijn verminderd altijd en de evolutie zal zeker op zijn minst vertragen.

Om aan te tonen hoe beperkend deze ziekte kan zijn een voorbeeld.

Dossier 13476.

Een jonge dame van 25 jaar komt op de raadpleging, met endometriose.

De diagnose is reeds jaren gekend en ze wordt continu behandeld.

Ze kreeg beide hierboven genoemde klassieke behandelingen.

Ze werd meer dan een jaar geleden toch al eens geopereerd wegens felle pijnen in de onderbuik en vergroeiingen door endometriose haarden die reeds fibroseerden.

Ze weet niet meer wat te beginnen, wanneer ze de medicatie neemt heeft ze wat minder pijn maar is er toch niet zonder.  Ze is verscheidene kilo’s verzwaard en herkent zichzelf niet meer, zij die zo slank was voordien. Ze is er depressief van geworden en wordt ook hiervoor reeds behandeld, ze kan moeilijk betrekkingen hebben wegens dyspareunie.

Het onderzoek met de Lecherantenne wijst op exogene straling, het bed wordt verplaatst.

De immuniteit, de ovaria en het zenuwstelsel zijn er het ergst aan toe.

Met twee magneten ter hoogte van de ovaria, verdwijnt de pijn in de buikholte. De immuniteit wordt opgebouwd en de pil gestopt.

Met plantaardige medicatie zal de normale cyclus vlug herstellen, haar gewicht wordt opnieuw zoals vroeger en de opgemeten cijfers normaliseren.

Voorlopig gaat alles goed en is ze praktisch zonder pijn ook de dyspareunie is zo goed als weg.

Misschien zal ze later opnieuw met tussenpozen de pil nemen om de evolutie zo veel mogelijk te stoppen, We zien wel later.

24-01-2008, 09:31 Geschreven door nestor  
Reageren (0)

Cholesterol.

Bijgewerkte versie.

Pak Belgen en Nederlanders slikken tevergeefs cholesterolverlagers, zo staat het opnieuw in de krant. Bijna  half miljoen Belgen.

Preventief cholesterolverlagers nemen van het type statines, is niet alleen nutteloos voor veel mensen als preventief middel maar kan ook schadelijk zijn voor uw gezondheid.

Alleen bij ernstig risico voor hart en vaatziekten is het verantwoord.

Er wordt zoveel geschreven over cholesterol, wat moet U daar allemaal van onthouden?

U kunt er heel veel over lezen op internet, het heeft dus geen zin om dat allemaal opnieuw te schrijven, maar misschien kan ik U toch een paar raadgevingen mee geven.

Maar eerst wat meer theorie.

Vetten.

De vetten in het eten zijn niet oplosbaar in water. De grootste groep (98%) zijn triglyceriden.

Vandaar ook het belang van deze groep in de bloedanalysen.

Een klein deel lipiden bestaat uit vetzuren, zoals cholesterol, fosfolipiden, sfingolipiden en vitaminen A, D, E en K.

Vetzuren kunnen onverzadigd zijn, (slecht voor gezondheid) en zijn vaak hard zoals in boter.

Vetzuren kunnen onverzadigd zijn,  meer vloeibaar zoals olie en margarine meestal.

Van daar de raad om meer vis te eten en minder vlees.

De vetzuren zijn de brandstof die het lichaam gebruikt en nodig heeft en worden opgeslagen in de weefsels als reserve.

Het lichaam maakt dan zijn eigen vetzuren opnieuw zelf aan volgens noodzaak behalve de essentiële vetzuren, die kunnen niet aangemaakt worden en moeten dus ingenomen worden, vandaar het belang van  EPA en DHA en de omega’s 3, 6, en 9.

Cholesterol is echter nodig voor heel wat in het lichaam, te weinig kan dus ook schadelijk zijn al, maar te veel is zeker niet goed, ga dus nooit tot de laagste limiet maar zeker niet tot de hoogste.

Cholesterol is  o.m. nodig voor de galafvloei, voor de bijnierschorshormonen,( water en zout balans) en de geslachtshormonen.

Men moet ook het onderscheid maken tussen:

LDL cholesterol, die moet zo laag mogelijk want hij is schadelijk vooral voor de bloedvaten en het hart.

HDL cholesterol is de betere cholesterol en moet liefst aan de hoge kant, zonder overdrijven.

Het probleem van hypercholesterolemie.

U moet in de eerste plaats een onderscheid maken tussen twee categorieën van patiënten.

1. Bij familiale of erfelijke stoornissen van de vetstofwisseling en van de cholesterol moet U opletten en de aanbevelingen dienaangaande zo strikt mogelijk opvolgen.

U kunt daar alles over vernemen op internet, (b.v. google, cholesterol.)

2. Bij secundaire verhoogde cholesterol zijn er een aantal belangrijke factoren die een rol spelen. Overgewicht, ( dieet, alcohol), tabak en een aantal ziekten zoals suikerziekte, nier en leverziekten, en schildklier pathologie kunnen de waarden van cholesterol beïnvloeden, daar moet U rekening mee houden.

   Ik wil het voornamelijk hebben over de tweede categorie en dan meer bepaald over    cholesterol en mogelijke leverproblemen. Ik heb het hier niet over de gekende leverziekten zoals hepatitis, cirrose of kanker of mensen met galstenen, maar wel over mensen met een schier normale lever functie. Vaak gaat dat leverprobleem samen met spierpijnen, opgezwollen gevoel en andere ongemakken.

Wanneer U iets leest  over cholesterol, zult U opmerken dat een van de belangrijkste bijwerkingen van cholesterolverlagers, zich steeds afspeelt ter hoogte van de lever, vandaar dat men op de bijsluiters van de medicamenten tegen verhoogde cholesterol, meestal schrijft als een van de mogelijke bijwerkingen: leverproblemen.

Een raad die men geeft is de volgende: controleer regelmatig de lever functie door bloedanalyse. U zult dan b.v. vinden dat bepaalde enzymatische reacties verstoord zijn. Vaak  besteedt de dokter daar te weinig aandacht aan en zegt dan gewoon: doe maar verder. Dit kan eventueel fout zijn en ik zou dat niet aanvaarden.

Hierbij stel ik mij nog een andere vraag, waar voorlopig geen degelijk antwoord op komt?

Vindt U  het normaal dat men een medicament toedient dat de cholesterol doet dalen  door inwerking op de lever en dat dit medicament  terzelfder tijd schadelijk is voor de lever?

Vaak moest ik dan ofwel de medicatie doen stoppen of een ander medicament toedienen om de lever functie te herstellen. Wees dus voorzichtig.

Wat doen die medicamenten om de cholesterol te verlagen?

Meestal blokkeren ze een enzym, het HMG co A.

Dat enzym zorgt voor de aanmaak van cholesterol, door het te blokkeren wordt de maken van cholesterol dus afgeremd.

Er is wel een keerzijde aan die medaille.

Cholesterol is noodzakelijk voor de het maken van het coenzyme Q10 die op zijn beurt  ATP levert. ATP is precies de energie die o.m onze spieren nodig hebben om goed te functioneren.

Een van de nevenwerkingen van die cholesterol verlagers is daarmee uitgelegd: spierpijnen en krampen en moeheid. Maar denk eraan ook uw hart is een spier.

Een andere opmerking. Het is meermaals gebleken dat de bloedanalyse van de lever functie geen afwijkingen noteerde en dat ik met de Lecherantenne toch ernstige energetische afwijkingen mat, alleen stoppen van de medicatie tegen de cholesterol en het herstellen van de lever functie door homeopathische drainage middelen bracht dan de oplossing.

Eén voorbeeld  zal hier hopelijk volstaan.

Een dame nam reeds enige tijd cholesterolverlagers met goed gevolg, de cholesterol daalde voldoende, maar dan begon het: steeds meer spierpijnen vooral in de ledematen en geleidelijk aan, veel jeuk en een veralgemeend eczeem. Veranderen van type medicatie tegen cholesterol hielp niet, de lever testen werden nochtans weer quasi normaal maar de problemen bleven.

Toen ze eindelijk op de raadpleging kwam, kon ik alle meegebrachte cholesterolverlagers aanduiden als oorzaak van de energetische storing van de lever functie.

Ze stopte ermee, ik gaf haar lever drainage en een paar natuurlijke cholesterolverlagers.

Na enige tijd waren de spierpijnen weg en het eczeem verdween.

Een paar jaar later kwam ze met haar schoonmoeder op de raadpleging.

Terloops zij ze mij dat ze opnieuw jeuk begon te krijgen en ook wat spierpijnen.

     Ik vroeg haar: “Ge neemt toch niet opnieuw pillen tegen de cholesterol?”.

     “Och ja” zei ze, mijn cholesterol staat weer te hoog en ik kreeg verleden week een van de

     nieuwste pillen,  het kan toch geen kwaad?

     Onthouw dit even: hoe sterker de pil, hoe meer kans op nevenwerkingen.

     Dus: liever een iets wat te hoog normale cholesterol met een gezonde lever, dan een lagere      

     cholesterol met leverproblemen.

     Dit was maar een voorbeeld uit de talrijke andere.

      De nieren.

  Ook de nieren kunnen aangetast worden door de nieuwste cholesterol remmers.

  Ik had daar zeer recent nog een voorbeeld van.

  Deze dame had een te hoge cholesterol, boven de 300 en dan sta ik niet afkerig tegen over  een    

  behandeling met klassieke medicatie.

 Het probleem stelde zich echter reeds een drietal jaren geleden.

 Na enige tijd was toen haar cholesterol gehalte voldoende gedaald, maar zat ze met ernstige

 problemen veroorzaakt door de cholesterol verlager.

 Lever problemen, gezwollen ledematen, vermoeidheid.

 Toen ze met die problemen bij mij kwam werd al snel duidelijk dat de medicatie  tegen te hoge cholesterol er verantwoordelijk voor was.

Ze stopte en nam alleen nog natuurlijke middelen.

De gezondheidsproblemen stopten onmiddellijk.

Ze had eerder al tevergeefs een ander klassiek middel uitgeprobeerd maar het resultaat was hetzelfde.

Na ongeveer drie jaar raakt ze in paniek.

Nu stelt de dokter een probleem vast aan de nieren en de blaas: ontsteking en bloed in de urine.

Hij stuurt haar door naar de uroloog, want men weet nooit?  Ze wil eerst mijn advies.

Opnieuw neemt ze het allernieuwste medicijn tegen de cholesterol want ze stond nu opnieuw op 220 en de risico factor op 5,1, wat wel iets te hoog is.

Toen ze tegen haar dokter had gezegd dat ze schrik had om die pillen in te nemen, wegens haar vroegere ervaring zei die brutaal:” je neemt die pillen of je gaat dood vallen”.

Dit vind ik verschrikkelijk en is misbruik maken van zijn macht.

Het resultaat is wel dat ze de nieuwe pillen innam en nu opnieuw bij mij te recht komt.

Niet alleen is ze moe, zonder levenslust, opnieuw opgezwollen en nu ook nog nierproblemen.

De oorzaak is opnieuw de pil tegen de cholesterol.

Ze kreeg al antibiotica en zal die nog uitnemen.

Een goede homeopathische drainage van lever en nieren en alles komt terug in orde.

Natuurlijk onmiddellijk stoppen met de medicatie, en dat zou de uroloog misschien wel over het hoofd hebben gezien, en dan?

Waarom toch altijd die extreme middelen, kan het ook niet met wat minder.

Onthoudt dit: hoe sterker de medicatie hoe erger de mogelijke nevenwerkingen.

22-01-2008, 09:47 Geschreven door nestor  
Reageren (0)

Een mysterieuze ziekte.

Een beroepsmilitair komt op de raadpleging. Hij ziet er niet ziek uit, stapt gezwind binnen, alleen een grote rode vlek op het puntje van zijn neus trekt mijn aandacht en roept iets op in mij, maar ik wil er nu niet verder aan denken, eerst zijn verhaal aanhoren.

In de zomer van 2003 werd hij plots ernstig ziek, extreem moe, gezwollen halsklieren. Na lang zoeken besluit men dat hij klierkoorts heeft. Het kost hem vier maanden tijd om opnieuw op krachten te komen en het werk te hervatten. Het duurt echter niet lang of de moeheid keert terug. Hij die 30 km kon stappen wordt steeds sneller moe, bij de minste inspanning worden zijn benen zo moe.

Niet alleen wordt hij moe maar ook intellectueel gaat het hem minder goed af. Hij doet mee aan een examen voor bevordering en slaagt niet, hij kan niets meer onthouden. Tegenwoordig is het zo erg dat wanneer hij verschillende dossiers tegelijk moet bekijken hij niet meer weet wat hij in de eerste heeft gelezen wanneer hij aan het tweede of derde begint. De extreme moeheid heeft hem bij talrijke dokters gebracht en zelfs bij een dokter, bekend om zijn strijd tegen chronisch vermoeidheid syndroom.

Dat heeft wel iets positiefs opgeleverd, hij is in het bezit van een uitgebreid bloedonderzoek waar alle gekende virussen zijn in opgespoord. Alleen de EBV van de klierkoorts is nog sterk positief, hetgeen niet normaal is na meer dan vier jaar.

We gaan dit even onderzoeken met de Lecherantenne, u weet wel dat soort wichelroede.

De test met alle virussen is negatief ook die van EBV, dat kan dus niet meer de oorzaak  van zijn problemen zijn.

De immuniteit staat op –120 /+120, wat extreem laag is en niet normaal voor iemand die vier jaar eerder  klierkoorts had. Het komt nog voor dat de immuniteit nooit meer volledig herstelt na mononucleose maar hoger dan -30 of –60 heb ik nog niet meegemaakt, er moet iets anders zijn.

En dan denk ik terug aan zijn rode neus, zou het kunnen?

Ik geef hem de nosode Borrelia in de handen. Wat een sterk positief signaal.

Het is de ziekte van Lyme. Heeft daar nooit iemand aan gedacht?

Het klopt helemaal: moe, geheugenstoornissen, rode vlek in het aangezicht en spijsverteringsstoornissen. De lever functie is ook gestoord –30 /+30 ondanks een normaal bloedonderzoek. Alle andere opmetingen zijn normaal, geen wonder dat de klassieke geneeskunde niets vindt, maar de Lecherantenne ziet verder.

Hij neemt zeven verschillende medicamenten waaronder een breed spectrum antibioticum en een antiviraal middel. Bij het testen zijn ze nu allemaal waardeloos. Hij zegt wel dat wanneer hij het antibioticum neemt en een schimmelwerende zalf op zijn neus wrijft de roodheid wat verminderd maar nooit helemaal verdwijnt en onmiddellijk terug komt wanneer hij er mee stopt.

Tijdens de opmeting vind ik ook de 7,6 west samen met een watervoerende breuklijn die van de linker halsstreek schuin naar zijn rechter heup lopen. Dat kan een rol spelen voor zijn spijsvertering problemen, maar is niet voldoende om zijn toestand uit te leggen, hij zal zijn bed voorlopig verplaatsen volgens mijn aanwijzing, we zullen later wel zien of een biosanering echt nodig is.

En dan komt het: ik vraag hem of hij in 2003 soms niet gebeten werd door een teek of gestoken door een insect?

Nu weet hij het plots. Kort voor hij ziek werd was hij in Banneux en werd hij in zijn arm gestoken door een ‘groot’ ongekend insect! Daar hebt u de schuldige.

En zeggen dat men naar Banneux gaat om …, zegt hij nadien.

Alle meegebrachte medicatie gaat de doos in en we zoeken naar beter.

Een medicatie voor de immuniteit, een voor de lever regeneratie, een complex met allerlei vitaminen en mineralen en kruiden en een interessant middel tegen ernstige infecties.

Binnen een maand zullen we meer weten.

Ik verwittig hem echter dat hij mij minstens een viertal maanden moet geven om hem mogelijk te genezen, zo een immuniteit daling herstelt men niet op enkele weken. Even geduld, hij weet nu tenminste wat de oorzaak is van zijn ziekte.

Ga nu eens terug kijken naar mijn eerdere bijdrage over de ziekte van Lyme, dan zult u het allemaal beter begrijpen.

Zal ik hem kunnen helpen? Ik denk het wel, maar om dat te weten zult u enkele maanden geduld moeten hebben.

Ik beloof u later meer nieuws onder volgende titel: een mysterieuze ziekte. 2.

17-01-2008, 09:13 Geschreven door nestor  
Reageren (0)

Kosmische krachten.

U heeft het ongetwijfeld ook gelezen of gehoord, een dokter specialist is in Nederland veroordeeld en in zijn kliniek in Kortrijk voorlopig geschorst omdat hij zou werken met kosmische krachten en met en soort wichelroede, de Lecherantenne.

Meteen zegt men er bij dat men niet weet wat een Lecherantenne is…

U weet dat natuurlijk ondertussen wel en u kent ook het onderscheid tussen beide.

Dat men de kosmische krachten meteen associeert met de Lecherantenne is niet alleen verwarrend maar ook misleidend en volledig verkeerd.

Nooit hebben mijn leraar of ikzelf beiden geassocieerd. Met deze associatie wenst men bewust of niet, de antenne in een slecht daglicht te stellen alhoewel men er niets van kent.

Met de Lecherantenne meet men bepaalde bio energieën op het lichaam van de mens en zoekt men ook naar elektromagnetische en magnetische invloeden op het lichaam, in de woning of daarbuiten. Dat aardmagnetische stralen misschien mede veroorzaakt zijn door krachten uit de kosmos is heel goed mogelijk. Maar nooit of nimmer zullen wij met de handen kosmische krachten trachten te gebruiken om een kanker  of een andere ziekte te genen of te beïnvloeden.

De Lecherantenne heeft daar niets mee te maken.

Of onze collega dat in Nederland wel deed, weten we niet, we kennen het dossier niet en hij schijnt zich er ook van te distantiëren.

Indien u iemand kent die schrijft of op radio of TV komt, vraag hem dan eens mijn boek te lezen of op mijn blog te kijken wat met een Lecherantenne wel kan, dan zal hij niet zoveel foute of misleidende  informatie geven.

13-01-2008, 17:58 Geschreven door nestor  
Reageren (0)

Biosanering.

We zullen het jaar 2008 beginnen met een zeer omstreden onderwerp.

Ik ga hier mijn visie ontwikkelen maar beweer niet dat ik het alleen weet of allemaal beter weet.

Hetgeen ik hier neerschrijf is alleen een weergave van mijn eigen ondervinding.

Na het lezen van dit artikel zult u ook beter begrijpen waarom er zo veel discussie bestaat over het onderwerp, bestaan die aardstralen wel echt? Daar ben ik wel zeer van. Ja.

Algemeen.

Er gebeurt heel wat op gebied van onderzoek en experimenteren en de overgrote meerderheid van diegenen die een huis trachten te biosaneren menen het goed.

De meerderheid presteert ook wel iets en is in staat een deel van de problemen die zich stellen op te lossen. Helaas volstaat dat niet.

Vergelijk het met een dijk bouwen om het water tegen te houden. Zolang er gaten in de dijk zijn zal het niveau van het water nauwelijks stijgen en kunt u het water niet volledig tegen houden.

Hetzelfde gebeurt bij een biosanering, altijd zoeken de vectoren van de pathogene stralen een drager om verder te kunnen en zolang de laatste drager niet is afgeschermd zal de biosanering niet het beoogde resultaat geven. Met andere woorden: indien de biosanering niet volledig is zal de patiënt zich tijdelijk wat beter voelen, maar na verloop van tijd zal hij hervallen of een andere symptomatologie ontwikkelen.

Ik heb ze nog even nageteld in mijn register, een veertigtal namen heb ik daar staan van mensen die allemaal denken goed te kunnen biosaneren.

De meeste ervan ken ik niet persoonlijk maar ik heb nadien mensen ontmoet die hun woning hebben laten biosaneren door een van hen.

Persoonlijk vertrouw ik er slechts een handvol van.

De methoden.

E bestaan verschillende methoden om een woning te biosaneren.

De meeste gebruiken wel een Lecherantenne of iets vergelijkbaars.

Dat is toch al een positief punt.

De wichelroede.

Onlangs zag ik nog een patiënt waar ik niet alleen de beide netten, de 7,6 west en 82 zuid-west op terug vond maar ook een paar watervoerende breuklijnen, hij was natuurlijk al lang ziek en erg moe. Toen ik hem dat meedeelde zei hij dat dit niet kon want reeds jaren voordien was er een wichelroedeloper komen meten in de woning.

Hij had wel een paar wateraders ontdekt maar niets in zijn slaapkamer???

Conclusie: de wichelroede was het eerste instrument waar men wel wateraders rechtstreeks kon mee vinden maar de Lecheranenne is veel specifieker en staat veel verder op dat vlak.

De materialen.

Sommigen gebruiken nog de driehoekvormingen stenen. Wanneer ze buiten de woning geplaatst worden zijn ze nog enigszins betrouwbaar, alhoewel?

In de woning zijn zij eerder gevaarlijk, de meeste materialen trouwens.

Ze deviëren wel de straling maar neutraliseren ze meestal niet en sturen ze ook niet echt terug.

In en buiten de woning worden nog andere materialen gebruikt zoals gedraaide koperdraad, allerlei dozen met gespiraliseerde koperdraden en soms ook batterijen, piramiden enz..

Bij Walter Kunnen staan er zo heel wat ten toon, ze doen weinig goeds.

Ik heb daar ook weinig vertrouwen, ze doen iets, maar niet wat men ervan verwacht.

In de woning gebruiken sommigen nog  allerlei andere methoden gaande van papieren of plastiek vormen, al dan niet voorzien tekeningen of zelfs Chinese tekens die het magnetisme zouden ompolen.  Allemaal weinig zinvol.

Buiten  de woning, op minstens een drietal meter van de woning, zijn de antennen type Achibo Biologica aan te raden voor de netten, sommige biosaneerders gebruiken gelijkaardige afschermantennes.

Binnen de woning.

Voor de wateraders zijn de resorbator ampullen van Archibo in de woning heel goed, omdat ze een breder impact toelaten en zodoende ook werken bij hogere of lagere waterstand.

Geen platen dus. Men moet de ampullen wel elke dag onder koud stromend water afspoelen.

Dat is er voor sommigen te veel aan, spijtig want het is wel noodzakelijk, na een dag zijn ze gesatureerd en moeten ze worden gespoeld.

Sommigen gebruiken daarom geopolers in de woning om de straling om te polen.

Ik durf daar geen definitief oordeel over vellen omdat ik één persoon ken die ermee werkt en toch goede resultaten heeft.

De andere stoorzenders.

In de woning is het ook belangrijk, zeker in de slaapkamer, om alle schadelijke invloeden van elektromagnetische invloeden zo veel mogelijk te weren.

Niet alleen moeten de elektromagnetische negatieve invloeden van sterke  zenders zoals radio- TV- Gsm zenders geneutraliseerd worden. Ook de invloed van de gebruikte apparatuur in de woning moet tot een minimum herleid worden.

Netvrijschakelaars zij soms erg gewenst.

In de slaapkamer moeten de sterkers van alle elektrische apparaten uit het stopcontact.

Vergeet de TV  niet af te sluiten en niet met de afstandsbediening, het bed uit..

De Gsm afsluiten en liefst buiten de kamer houden.

Controle.

Een goede biosanering is echter pas goed wanneer er na enige weken een degelijke controle uitgevoerd wordt en liefst nog door een dokter die goed kan werken met de Lecherantenne en geen financieel akkoord heeft met de uitvoerder van de biosanering.

Onafhankelijkheid is niet te betalen.

Door het grote aanbod  aan methoden en apparaten gaat er veel energie verloren en wordt biosaneren niet ernstig genomen.

Alleen een studie onder de koepel van een erkend orgaan zou daar uiteindelijk de juiste weg kunnen aantonen, maar wie gaat daar voor instaan?

Zeker onze academici niet en ook onze politici niet.

Dat risico gaan geen van beide groepen durven nemen.

We zijn dus nog voor een lange tijd op ons zelf aangewezen.

Men weze gewaarschuwd.

02-01-2008, 09:35 Geschreven door nestor  
Reageren (0)

Mens en heelal.

Voor en keer niet over geneeskunde, alhoewel?

Het leven heeft toch vaak iets te maken met gezondheid, maar ditmaal gaan we even onze moeder aarde verlaten en een kijkje nemen in het heelal.

Mijn bron van informatie komt uit een artikel van het dagblad de morgen.

Zoals vaak staan belangrijke berichten ergens in een klein hoekje vermeld.

‘Aliens hebben de tijd niet om ons te vinden’.

Ons universum is zo immens groot dat diverse levensvormen elkaar nooit vinden.

Rasmus Bjork werkt aan het Niels Bohrinstituut van Kopenhagen.

Hij zegt: “ Ik maak een model van acht kleine ruimtesondes, die op hun beurt elk acht kleine sondes kunnen lanceren, met een tiende van de snelheid van het licht en op zoek gaan naar leven.

Het kost hen honderd duizend jaar om een reis van veertigduizend sterren te onderzoeken en dat terwijl het Melkwegstelsel honderd miljard sterren telt en het universum een diameter van 130.000 lichtjaren heeft.

Na tien miljard jaar hadden mijn sondes slechts 0,4 procent van het universum uitgekamd.”

Hallucinant vindt U niet? En zeggen dat sommigen denken dat men kortelings leven zal ontdekken buiten de aarde, dat zou dan toch echt toeval moeten zijn.

Het  huidige SETI-programma, kan alleen beschavingen ontdekken die dicht bij de zon liggen. Het gaat om 1 tot 10 miljoen sterren.

Von Neumannmachines dan?

Het idee van zich zelf replicerende machines is wel interessant.

Volgens  de wiskundige Frank Tipler zou men op die manier het universum kunnen verkennen in ongeveer tien miljoen jaar tijd.

Het probleem is wel dat die machines zo intelligent moeten zijn hun eigen zin te doen en de mens wel eens zouden kunnen gebruiken als bron van voedsel of energie.

Einde van de mensheid? Of moet ik zeggen mensDOM.

Ondertussen bestaat de kans dat de mens al lang verdwenen is op aarde of uitgezaaid op andere nieuwe ‘aarden’. Er is dus toch nog hoop maar dat is voor een verre toekomst.

Laat ons de aarde nog wat liefdevol koesteren.

Nog een gelukkig en vreugdevol 2008.

31-12-2007, 09:44 Geschreven door nestor  
Reageren (0)

Leukemie.

Leukemie of ook genaamd kanker van de witte bloedcellen, (leukocyten.)

Men onderscheidt een  acute en chronische vorm.

Elk wordt ook nog eens onderverdeeld in acuut of chronisch.

De acute  worden nogmaals onderverdeeld in:

Acute lymfoïde die vooral bij kinderen voortkomt en in 80 % geneesbaar is.

Acute myeloïde.

De klassieke behandelingen bestaan uit de volgende mogelijkheden.

Chemotherapie – bestraling – beenmergtransplantatie – stamcellen transplantatie.

Voor chronische myeloïde leukemie bestaan en ook nog de antitumorale middelen, zoals glivec…

Wat kunnen wij nog meer doen?

1. De woning biosaneren.
2. De immuniteit opbouwen en ondersteunen.
3. Bijkomende alternatieve therapie.

Nota. Men mag in dit geval de klassieke behandeling niet verwaarlozen.

Een paar voorbeelden.

1. Een acuut geval.

Een jong meisje heeft meerdere acute keelontstekingen na mekaar.

Toen ze met haar moeder op de raadpleging kwam onderzocht ik haar keel en vond een wit grijs angina dat mij verdacht voorkwam.

Ik stuurde haar onmiddellijk door naar de Univ. Gent alwaar men een heel vroeg stadium

van acute lymfoïde leukemie ontdekte.

De behandeling werd onmiddellijk gestart en met succes, de genezing volgde.

Omdat het mij toch eigenaardig voorkwam gingen we even naar de woning en zochten naar stoorsporen, het was nog het begin van mijn zoeken met de Lecherantenne.

We vonden er enkele en biosaneerden de woning.

Enkele jaren later verhuisd ze, in 1999.

Ze is onmiddellijk zwanger en ondanks het feit dat ik reeds de invloed van nefaste straling ontdek in de woning, verloopt de zwangerschap goed en gebeurt er geen biosanering.

Waarom zou ze, iedereen is gelukkig en wel, ze heeft alleen haar bed verplaatst.

Een jaar later. Ze krijgt opnieuw keelontstekingen en nu ook haar kind. Haar immuniteit daalt, maar ze wil nog niet biosaneren, nog even wachten het kan allemaal toeval zijn.

Ondertussen krijgt ze ook problemen met haar menstruatie en even later een misval.

Dan heeft ze het eindelijk begrepen, haar immuun stelsel stort in en wie weet steekt de leukemie niet weer de kop op, ze heeft ook opnieuw meer keelpijn.

Bij de biosanering vinden we naast de 7,6 west en de 8,2 zuidwest nog 4 x een watervoerende breuklijn en een paar radars. Men zou voor minder opnieuw ziek worden.

Enkele maanden later is ze opnieuw zwanger en alles verloopt normaal.

Sindsdien is iedereen opnieuw gezond in deze woning.

2        Een chronisch geval.

Veel gevallen van chronische leukemie heb ik niet behandeld, omdat de meeste patiënten klassiek behandeld worden.

Toch zouden we ook hier een positieve en nuttige bijdrage kunnen leveren.

Deze patiënten hebben allemaal een sterk verminderde immuniteit.

Door een klassieke behandeling, die noodzakelijk is, stort hun immuun stelsel nog meer in en zijn ze gevoelig voor allerlei infecties.

Met onze behandeling ondersteunen wij hun immuniteit zodat ze niet alleen hun behandeling zonder problemen beter verdragen maar ook minder gevoelig zijn voor infecties.

Alle patiënten met immuniteit problemen die wij onderzochten woonden allemaal in een woning die dringend moest gebiosaneerd worden, daar hebben de klassieke geneesheren ook geen idee van.

Een voorbeeld dan.

Dossier Leu 6127.

Een patiënt van rond de 50 jaar komt op de raadpleging met een beginnende chronische leukemie: 32.000 witte bloedcellen waarvan 70 % lymfocyten.

Voorlopig krijgt hij geen klassieke behandeling.

Hij komt voor het eerst op consult in 1995.

Hierna ziet u de evolutie van de bloedformule en de opgemeten cijfers.

U kunt zien dat die steeds parallel verlopen.

                        Witte bl    Lymfoc     Immuniteit      Leukemie

10 1995:            32.000      70%        -120   +120     -120   +120

Onmiddellijke biosanering, men vond meerdere pathogene vectoren.

De  immuniteit moest ook dringend  opgebouwd worden. Geen klassieke behandeling.

De cijfers verbeteren zienderogen en patiënt voelt zich beter.

11 1995                                             -60     +60        -60     +60

05 1996            30.900                     -30      +30        -30     +30     

Dec 1999          37.000                      -30      +30        -12     +30 

Alles gaat goed met alleen onze behandeling, toch begint men met Leuceran, omdat  de bloedformule iets verslechtert. Waarschijnlijk waren een paar nieuwe pathogene vectoren de oorzaak van het probleem, dat werd snel verholpen door een bijkomende biosanering.

Door het toedienen van Leuceran, een klassiek anti tumoraal middel, verslechtert de toestand eerst, daarna gaat het beter, is het ook niet door de biosanering? Wie zal het zeggen?

Dec 2000            63.000                    -30     +30           -12    +30

In Januari 2001, controle in  St Jan in Brugge, de diagnose wordt bevestigd

02 2002            79.134           94%                 opnieuw behandelen.

03 2002: beslissing van bestraling toe te voegen op gezwollen klieren.

11 2002              5200            64          -30     +30        -30       +30

03 2003                                                -19      +12        -19        +12 = ok

Het gaat opnieuw veel beter.

04 2004: opstoot: chemo + bestraling + stamcelbehandeling.

09 2004   :   cellen geleidelijk beter      -120     +120     -60       +60

Oorzaak slechte cijfers is de klassieke behandeling, alternatieve behandeling nodig.

05 2005            bloedformule ok.         -30         +30        -19     +12

Nadien nog een prostaat behandeling met radioactieve implantaten.

Sindsdien is patiënt in remissie en stelt het goed.

In 2007 is nog alles goed met hem.

Gedurende al die tijd en nu nog behandelen we hem met immuun stimulatie en kankerwerende en lymfe drainerende producten.

Het is moeilijk om te bewijzen dat onze behandeling er voor iets tussen zit, toch denk ik dat het de moeite loont die te combineren met de klassieke.

Dit geval bewijst ook dat een alternatieve behandeling alleen niet in staat is zo een sterke agressieve ziekte te genezen. Samen doen we het beter.

17-12-2007, 10:16 Geschreven door nestor  
Reageren (0)

Klierkoorts of mononucleose.

Klierkoorts ook wel kusjesziekte genaamd komt plots in de belangstelling.

Dat de overgrote meerderheid van de jeugd reeds besmet is door deze virusziekte is onvoldoende gekend. Dat bij heel wat mensen dit virus zonder noemenswaardige symptomen het lichaam binnen treed ook niet.

Toch kan dit virus zeer gevaarlijk zijn en voor heel wat problemen zorgen.

Meermaals heb ik reeds geschreven over deze virale ziekte, telkens ter gelegenheid van een andere  chronische ziekte.

Misschien wordt het tijd een hoofdstuk te wijden aan deze ernstige ziekte.

Ik heb meerdere patiënten behandeld met ernstige chronische ziekten, alsook met chronische vermoeidheid, M.S. en zelfs hepatitis B, waar het probleem telkens een gevolg was van deze verraderlijke ziekte.

Soms sluipt ze als een dief in de nacht in het lichaam van de patiënt die het niet opmerkt, of denkt aan banale griep of keelontsteking,  een andere keer slaat ze met zoveel kracht toe dat de patiënt zich weken of maandenlang ziek voelt.

Wat is dat voor een ziekte?

De oorzaak is een virus:  het Epstein-Barr Virus.

Heel wat mensen die een langdurige infectie doormaken, vaak met sterk opgezwollen klieren in de halsstreek, zouden best een bloedanalyse laten uitvoeren waar dan na enige tijd een duidelijk beeld van de ziekte wordt in terug gevonden.

Het probleem is dat de bloedanalysen soms te vroeg worden uitgevoerd en de reactie nog negatief is, indien men een paar weken later geen nieuw onderzoek vraagt grijpt men naast de diagnose.

Bij heel wat patiënten vind men nog sporen van deze infectie, maanden en jaren nadien.

Een klassieke behandeling met sterke antibiotica heeft helemaal geen zin, zeker niet na zo veel maanden of jaren.

Kunnen wij dan iets meer doen? Zeker.

Met een paar voorbeelden zal het duidelijk worden.

1. Acute gevallen.

De meeste patiënten die mononucleose krijgen blijven maanden lang ziek of moe.

Dossier A1040.

Een meisje van acht jaar heeft op school de ziekte opgedaan.

De woning van de ouders, waar ze woont, is reeds eerder gebiosaneerd. Af en toe moet er wel een correctie aangepast worden maar doorgaans voelden de inwoners zich veel beter dan vroeger.

Toen de ouders met de dochter op consult kwamen, vond ik toch opnieuw een verplaatste 7,6 west met en nieuwe radar die op haar borst kruiste.

De nodige aanpassing werd onmiddellijk gedaan.

Het was in de periode 1993, waar men nog op zoek was naar de beste en stabielste methode om te biosaneren.

De opmeting gaf een ernstige uitval van de immuniteit: -li 120 / +re 30.

Daarmee alleen weet men met zekerheid dat het virus ernstige schade toebrengt en dat het kind voor maanden ziek kan blijven en vooral gevoelig wordt voor latere infecties.

Zo ziet men vaak dat deze kinderen nadien meermals ziek worden en veel antibiotica moeten innemen, zeker in de winterperiode.

Na minder dan twee maanden behandeling,  waren de parameters opnieuw normaal,

immuniteit : -li 19/ +re 12.

Dat gebeurt nooit met een klassieke behandeling.

Dossier H1996.

Hier is de woning niet gebiosaneerd, het meisje is 14 jaar oud wanneer ze de ziekte krijgt.

De moeder komt met haar dochter, ongeveer een maand nadat de ziekte werd vastgesteld.

Het meisje is dood moe en heeft het zeer moeilijk om te studeren sinds ze ziek is geworden.

De immuniteit is hier -li 60 / +re 90.

U ziet aan de cijfers van de immuniteit dat de acute fase voorbij is maar de cijfers die we nu hebben kunnen maanden,  jaren zo blijven met alle nare gevolgen van dien.

Zes weken van onze behandeling volstaan om ze op te knappen.

Dossier 13512.

Deze jonge man van 25 jaar, zit in zijn voorlaatste jaar aan de Universiteit.

Bij toeval ontmoet ik hem en merk dat hij een dikke klier in de rechter halsstreek heeft, hij lijkt vermoeid  en ziet bleek.

Wanneer ik hem daarover aanspreek, zegt hij dat hij reeds een paar weken wat keelpijn heeft, en zeer moe is, zijn studies interesseren hem minder dan vroeger.

Dat probleem van studeren kom ik telkens opnieuw tegen bij studenten die klierkoorts hebben, ofwel komt het door die abnormale vermoeidheid ten gevolge van de instorting van de immuniteit ofwel tast het virus ook de hersenfuncties aan, hetgeen dan misschien enigszins verklaart dat later M.S.  of een leukemie of lymfoom kan opduiken.

Ook bij deze patiënt vind ik het immuunstelsel en de slijmvliezen in de keel op – li 60 /+ re 60.

2. Chronische gevallen.

Dossier 13015. CVS?

In 2003 komt een moeder met haar dochter op de raadpleging.

Ze kreeg mononucleose reeds vijf maanden voordien.

Ze kwam op de raadpleging met de volgende klachten.

Extreem moe,  sinds ook school moe, alle levenslust is verdwenen.

Nog steeds dikke klieren in de halsstreek.

De bloed analysen wezen nog steeds op een lymphocytose.

Dat zien we soms bij een beginnende  acute leukemie!

De huisarts vond niets en schreef captagon voor, hoe is het mogelijk?

Bij de opmeting vonden we opnieuw de instorting van de immuniteit op  –60 /+60.

Dat schijnt zo de meest gevonden waarde te zijn, zeker bij beginnende chronische zieken, soms is het nog erger.

De test op Epstein-Barr Virus is nog sterk positief, dus opnieuw mononucleose.

De immuniteit wordt aangepakt, ook de infectie  wordt behandeld.

Een paar maanden nadien.

Ze gaat terug naar school en is opnieuw gezond.

Dossier 13512.

Een vrouw van rond de 60 jaar,met MS. reageert op meerdere virussen waaronder Epstein- Barr Virus, Cytomegalie Virus en Toxoplasmose.

Haar immuniteit en zenuwstelsel staan op –60 /+60

Nadat we haar behandelden met immuun stimulatie en tegen deze virussen met een homeopathische behandeling, herstelde niet alleen de immuniteit maar ook haar zenuwstelsel gaat beter.

Een man met MS reageert ook op virussen en heeft ook een gedaalde immuniteit op –60 /+60.

Een laatste geval.

Een man heeft een hepatitis B die niet reageert op de klassieke behandeling.

Ik heb dat geval reeds besproken in het hoofdstuk van de leverziekten.

Ook hier vind ik een Epstein-Barr Virus als oorzaak van het probleem, dat ik op enkele weken tijd heb opgelost.

Ook hier waren de waarden van immuniteit en nu ook van de lever sterk gedaald.

En zo kan ik voortgaan.

Belangrijk is te weten dat virussen en ook andere ernstige infecties zoals, Borrelia, Mycoplasma en meerdere andere, het immuun stelsel zodanig af takelen dat sommige mensen er nooit helemaal van herstellen zonder een aangepaste immuniteit behandeling.

De klassieke geneeskunde hecht daar meestal onvoldoende belangstelling aan.

Daar zo wel eens de oorzaak kunnen liggen van later ernstige chronische ziekten.

Er is wel één probleem.

We weten nog altijd niet of de virussen profiteren van de immuniteit die gedaald is, of dat de immuniteit pas daalt nadat het virus heeft toegeslagen.

Een ding is wel zeker: in een goed gebiosaneerde woning geeft u veel meer kans dat uw immuniteit beter wordt en blijft.

13-12-2007, 10:11 Geschreven door nestor  
Reageren (0)

Cortisone.

De ontdekking en het gebruik van cortisone en zijn derivaten betekende voor de mensheid een hele stap vooruit. Dank zij dit medicament worden talloze mensenlevens gered en heel veel leed vermeden.

Toch wordt er  ook soms overdreven met het gebruik ervan mede door het gemak van toediening en de vaak snelle zichtbaarheid van het resultaat.

Sommige therapeuten zijn zodanig ingesteld op dat gebruik dat ze de gevaren ervan onderschatten.

Neem nu deze mevrouw die ik enkele maanden geleden ontmoette.

Ze had al een paar jaar lage rugpijn die vaak uitstraalde in de heup en een been.

Ze was daarvoor bij een gerenommeerd orthopedisch chirurg in behandeling.

Omdat ze een vernauwing had en artrose rond de laatste lumbale wervels kreeg ze een infiltratie in die streek met goed gevolg.

Een paar maanden nadien stak het probleem opnieuw de kop op.

Terug naar de specialist, terug een inspuiting, terug beter.

Zo ging ze regelmatig terug, maar de  periodes  van welzijn werden steeds korter.

Nu kreeg ze reeds pijn na 14 dagen en ging ze om de drie weken terug voor haar inspuiting.

Dit is niet te verantwoorden. Normaal stopt een verantwoordelijke dokter na en drietal inspuitingen en zoekt en andere oplossing.

Ze kwam nu op consult om te zien of ik kon helpen.

Bij onderzoek met de Lecherantenne, vond in een sterke daling van het immuunstelsel, een daling van de bijnierfunctie, allemaal het gevolg van cortisone. Ze was ook zeer snel moe, kon maar een paar honderd meter gaan voor ze moest rusten, had natuurlijk pijn in de rug en kreeg  blauwe plekken na de minste aanraking, ook een gevolg van cortisone.

Ze ging niet meer terug, gedaan met cortisone inspuitingen, opbouwen, niet alleen de immuniteit, de lage rugwervels versterken en ook de bijnierfunctie verbeteren..

Twee magneten op de plaats van de injecties en  na enkele minuten voelde ze verlichting.

We zijn nu enkele maanden verder en ze gaat al veel beter en zonder cortisone.

Cortisone is een wondermiddel, alleen te gebruiken bij uitzonderlijke gevallen en liefst tijdens een korte periode. Voor diegenen die niet anders kunnen, een zo laag mogelijke dosis.

10-12-2007, 09:41 Geschreven door nestor  
Reageren (0)