Julius V.E. Dreyfsandt zu Schlamm : Gedichten 1c

26-08-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de doodsteek


spaar mij jouw woorden
als vlammen slechts
leiden tot as
en de knoesten spetteren
in ogen van steen
waarin ik ooit nog zachtheid las
uit een teder hart van veen



scherpe messen trekken
door merg en been
en als schilden slechts dienen
het onweer te kaatsen
dan raakt de pijn
gevoelloos en verdampt
om zich naar de doodsteek
te haasten



26-08-2007 om 09:10 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ogen gedicht

in de ogen
van mijn
kleine meis
toont liefde
haar gezicht

zo wordt
in stilte een
ongeschreven
vers gedicht

26-08-2007 om 09:10 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.een vergulde lans

in het geweten
is vaak het verleden
van ijzige gedachten
opgegeten

het verschraalt
de zachte milde wens
maakt de huid
tot afschermend schild
ziet het verlangen
door een ongeslepen lens

toch straalt, soms heel even
een gloed van zuivere glans
door vermeende muren,
als een vergulde lans

het doet het gevoel
een tel bestormend beven

om dan als het ware afgericht
te sterven als verloren kans

26-08-2007 om 09:09 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Yin en Yang (Acrostichon)
juist nu overduidelijk
uitersten zich alom gewaarworden
langs krimpende ethervelden, zo lijkt,
is de aarde een marktplein
uit menigeen gevormd
sterk met kleur en geur verrijkt


dit zo zijnde en waargenomen
razen wij naar alle hoeken en gaten
Yang, onze Meester willen wij verlaten:
fier ten strijde gaan om van Heer Yin te dromen


slaafs slurpen wij de culturen
aangemoedigd door holle vaten


niet achterblijvend bij onze buren
denderen wij aan ons zelf voorbij
ter ere van de materiële uitbater


26-08-2007 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.femme fatale
Klik op de afbeelding om de link te volgen 












strak strekt
de sluier langs
haar schrale lijf
waar ruimte
krimpt tot
een smalle
engte
en bottenbenen
een lange
weergave zijn
van een
kwetsbare lengte

ene vrouwe met
ontspruitende borsten
in een sobere gratie
op nakende voeten

wie wil niet
haar uitpuilende
pruilende bolle ogen
ontmoeten

doch,
in een
voorbijgaand moment
zal menig man
zichzelf zien krimpen
en niet haar
maar zichzelf
beschimpen



fotografie: Cornelia Ettl

26-08-2007 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.memento mori
ach,
kon ik je maar
een keer
ontmoeten
zonder
iets te willen

slechts
genieten van
uw ziele zoete
een korte reis
door de dromen
van je bestaan


kon ik je maar
een keer raken
en dan weer
verder gaan


26-08-2007 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.verwachting
Klik op de afbeelding om de link te volgen 












ik verlang zo naar
de schuchtere geboorte
van een nieuwe lente

ja, het is nog vroeg
en slechts in mijn gedachten
ik weet het

maar
als het weer zo zal zijn
dat mijn neusvleugels
weer trillen van zuivere
grasgroen aroma

waar de sfeer van gouden
verwachtingen
de huidige grijze dagen
grijze mensen
mistig voelen
mij dit alles doen vergeten

ja dan, ja dan, stel ik me voor
geopende doeken
van puur natuurlijk ballet

och, het duurt toch niet
zo lang meer
ergens hoor ik een merel
dat moet een boodschap zijn

toch?

26-08-2007 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de Slag bij Swammerdam
Klik op de afbeelding om de link te volgen









bij het bloed doorlopen zand,
zodanig als bagger geworden,
overzie ik, Julius, Ridder
van de Vergulde Vingerhoed,
het slagveld met lede ogen
en ervaar in mijn gemoed
zwaar mededogen met
de verminkte krijgers,
alom zwaar gehavend,
door sabels en kogels beboet

een geschrei van verre
snijdt mij door het hart
ik spoed mij naar de plek
en tref daar mijn lief
al stervende van smart
met pijnscheuten in haar lijf
zij zakt haast weg in de drek

mijn edele kracht zwelt aan
niets houdt mij tegen
dapper vecht ik, uit alle macht
doch door teveel overmoed bemand
zakken mijn lief en ik
blind beminnend weg
in Swammerdams drijfzand


26-08-2007 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de hel
droog mijn laatste dauwtranen
als de ochtendstond wordt gebaard
uit nachtelijke wanen
waar dromen hebben gepaard

in spelonken zochten zij elkaar
om mijn slaap durend te verwarren
zij bevruchtten op een dodenbaar
stenen eieren zonder erbarmen

duivels braken uit de schalen
vuurspuwend naar mijn keel
ik kon niet anders meer
dan in de hel verdwalen
ontreddering werd mijn deel

26-08-2007 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.mijn oude stoel
 
ik wijs hem met mijn hand
in die ontluikende richting
een te volgen weg van vertrouwen
naar mijn beste weten een verlichting
waar stenen weer kunnen bouwen

maar nog niet uit het zicht
draait hij zich langzaam om
met de ogen niet op mij
maar op zijn innerlijk gericht

twijfel beheerst zijn gevoel
en hij vraagt zich bevreesd af
is dit wel mijn juiste weg
naar de gewenste openbaring
of kies ik voor mijn oude stoel

26-08-2007 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.een verloren hoop
een geestelijk schild
heeft mijn lijf verkrampt
was ik zo even nog mild
en een vooruitzien waardig
nu is mijn gevoel
over de grens getild
ook al wil ik nog zo
ben even 
het ruimtescheppen
niet vaardig
 
soms draagt men
ongewild een juk
opgezadeld
dan wel gekozen
dan lijk ik wel stuk
en zal vastgezette pijn
ademend moeten lozen
 
oh, ik weet van wanten
en al dreigt het
van alle kanten
ik ga op zoek
naar een verloren hoop
het is vaak wachten
in een zwalkend verloop

26-08-2007 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zittend zinnebeeld
op het balkon
van mijn fantasie
aanschouw ik
heimelijk
van achter mijn
mannelijk masker
het groeiend genot


puilend en buigend,
zacht rustend
op haar dijen
scheppen
haar borsten een brug
met tere pijlers


het hoofd
met lang getouwd haar
neigt voorwaarts

de spreidende draden
verbergen deels haar
aanzuigend roze


met zuchtende
meewarige ogen
ziet zij naar het verre
dichtbij
alsof de eeuwigheid
ongrijpbaar spiegelt


langzaam
schuiven haar handen
dalend
met scharende
slanke vingers
langs gladde wegen
en rusten
ten einde
op kleine vlakke velden


de geronde rug
blinkend in een enkel
schemerlicht
telt stippen

rimpels in de schaduw
gelijnd van boven naar beneden
waar twee ronde
doch gerijpte vruchten
haar universum dragen


het spaarzame licht
verdwijnt,
neemt haar op in
mijn afgedwongen
vergetelheid
als een smeltend beeld


zij was even



26-08-2007 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.groeiend blauw

in mijn ochtendrijk
ben ik alleen
zo mooi alleen

donker is nog
het gordijn
naar het licht

maar toch
geluiden van mijn kippen
of nabije hond
kleuren de
bevalling van de dag

dit is rust
na slapen

stilte

balanceren
tussen zwart en wit
nog niets moet
zo luister ik
nog in mijzelve

zie langzaam
de contouren
van de geboorte

het beeld
van de dagelijkse
schepping
omrand met
groeiend blauw


26-08-2007 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.luchten


vandaag een dag
van rechte lijnen
ik zie voorwaarts
met oogkleppen
die mijn kijkers
in een strakke blik
laten schijnen


mijn gedachten
beperken zich
tot een en een
is drie
dat u mij nu
zult verachten
is iets dat ik
thans niet zie


mijn beeld van u
is ook vrij saai
u bent een oen
zo duidelijk,
kant-en-klaar
nee, mijnerzijds,
heden,
geen enkel gedraai


daarbij bent u
een van die vrouwen
die van de privé of libelle
een zondags
kleurloos hoedje vouwen


of een man
van een ding tegelijk
slechts oog voor
werk of ronde bal
dan heb ik het
nog niet over seks
ik vind u gewoon
een zure kwal


deze helderheid
geeft ruimte
aan mijn gemoed
ik raad aan
dat u bij tijd en wijle
het ook eens doet



26-08-2007 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.verstild graf

als het
omhullend hout
langzaam zakt
en de gedachten
ver reiken
voel ik de
onoverbrugbare
afstand
zo dichtbij


ook al raak ik,
naast mij,
jou en jou
het is slechts
een zwevend daar zijn
een speelfilm zonder titel
flitsend zonder beeld


als het zand
de holle klank bezingt
en de echo in de
gegraven diepte
stervend verzinkt
denk ik

het was goed

na het In Pacem
spreekt de zwarte hoed




26-08-2007 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.een gang naar binnen
schuifelend peins ik
door de schier
eindeloze gang


zie schaarse
houten beelden
de schepping danken


de marmeren plavuis
hier dof door schaduw
elders nog plooiend
naar de dalende zon
vormt de hemelse weg
naar Latijnse klanken


de hoge bogen
met eeuwigheid gevuld
laten de stilte zingen
over alles dat
de mens niet weet


een gang naar binnen




26-08-2007 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.het is stil (2)
ik dicht het
lied van de stilte

met klanken
van niet gekende
ritmische noten
gedragen door
weidse nevelbanken
en zo hemels
onverdroten

een zonnestraal
doorkruist deze
vochtige vlagen
als een strijkstok
door licht gedragen

dan hoor ik slechts
in het aanschijn
van de dampige kilte
dit unieke lied
over het wezen
van de stilte


26-08-2007 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.glas in loodzwaar
schaduwrijk
is de sobere kapel
waar stilte
vermenigvuldigt


gedachten wachten
op klare taal van
duidend begrip


zwijgzaamheid
veredelt daar
zonder
te verworden
tot klinkend goud


in die ruimte van
ondoordringbare
leegte
waar volheid
alsmaar groeit
berust ik in mijn lot
mens als mens
nietig, vergroot
tot denkende zot


26-08-2007 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ik laat je gaan

mijn hand rust
op je schouder
ik kijk je aan
schenk warmte
van een mens,
deze mens
het raakt je niet
het ontwijkt
die bevroren wens


je ogen staan flets,
zien glazig langs me heen
een bespiegeling van
verleden in het heden
gebet in pijnlijke mist,
gebarsten krachten,
als versplinterd geboortelicht
uit een redeloze reden

je voeten
nog wel geaard
steunen zwevend
jouw gedachtenlijf:
gezwollen in verhulde
leegte en gedroogde
rimpels
je ledematen stijf

jij bent de dood
in levenden lijve
het genadebrood
gebakken met
ongewenst zaad

ik laat je gaan
als mijn hand
jouw schouder verlaat





26-08-2007 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.naar gister


zonder een woord
vertrek ik naar gister
daar lijkt het nog licht
en vooral ongestoord

oh, ik ga maar even
wees niet ongerust
ben bedreven in het
dromen in zijn achteruit
soms is het een must:
het opgraven van een
verborgen buit

natuurlijk kan de plek
niet worden gevonden
waar het eerder
werd begraven

een liefdevolle wens
op een perkamenten oorkonde
is in mijn grijze massa
een verdwaalde vlek
zwervend door een
mistige ochtendstonde


 

26-08-2007 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm




  • Gedichten 1

  • Inhoud blog
  • de onzichtbare overkant
  • zielsgebaar
  • missen
  • een dagdroom
  • een broze brug
  • het schaduwrijk
  • hemelse orgelpijpen
  • zachte woordenwind
  • verlichting
  • tevergeefs
  • beminnen
  • voorheen
  • één levenstraan
  • het koningsdrama
  • als de lans valt
  • hijgende vlucht
  • uitzien naar de horizon
  • ik, de man
  • een woord (1)
  • de geboorte van de eenzaamheid
  • de doodsteek
  • ogen gedicht
  • een vergulde lans
  • Yin en Yang (Acrostichon)
  • femme fatale
  • memento mori
  • verwachting
  • de Slag bij Swammerdam
  • de hel
  • mijn oude stoel
  • een verloren hoop
  • zittend zinnebeeld
  • groeiend blauw
  • luchten
  • verstild graf
  • een gang naar binnen
  • het is stil (2)
  • glas in loodzwaar
  • ik laat je gaan
  • naar gister
  • perspectief
  • het schone lot
  • de levensboog
  • de mensendaad
  • draalster (draaikont)
  • ongeboren vrucht
  • overdonderende stilte
  • quatre-mains
  • nussun dorma
  • soecke nie so ferre (iegene taole)
  • eeuwige lente
  • mijzelf ontmoeten
  • dicht bij de roos
  • vraag mij, jou te behoeden
  • crime passionnel



    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!