Vandaag op TV: "Luc Lamine vrijgepleit...geen kwade trouw..." Nu moogt ge op de rechter honderd advokaten loslaten die spreken als Brugman, de rechter die deze uitspraak doet heeft blijkbaar heel de les op de achterste bank gezeten, of is helemaal niet in de klas geweest. Lamine koopt met zijn Visa kaart een minirokje (het minirokje waarschijnlijk voor de "dienst") en nog wat kleine spullen en de rechter vindt niet dat er wat mis is.
Het gaat toch niet om het bedrag van de aankoop, het gaat over de instellling van de brave man, die meent met het geld van U en mij zich prive-spullen meent te mogen aankopen. (Eén en ander naar analogie van de "sacochkes", reukwaren, sjaaltjes, handtasjes, rugzakjes...)
Er werd beweerd dat één en ander niet duidelijk was omschreven wat er allemaal met een Visa kaart kon. Onnozelaars. Net alsof elke serieuze mens dat niet weet.
Verder is er als gevolg van de hele Visa-crisis, voor de ambtenaren van onze stad nu een soort "deontologische code" geschreven, waarin vanaf nu wordt aangegeven wat wel en niet kan. Is dit nodig ? Elke normale man/vrouw voelt dit op zijn klompen aan.
Knettergek is dit. Stel U een gelijkaardige situatie voor in de privé ! Wie nu nog in onze rechtspraak geloofd is nog gekker.
