Mijn naam is Eduard B(EdjeB) Ik ben geboren op 01-12-1939. Al 49 jaar ben ik getrouwd met Anny mijn kameraad en toeverlaat. We hebben 2 kinderen Edwin en Raymond en 5 kleinkinderen.
Mijn hobby's zijn Fietsen, computer en ik fotografeer alles in de natuur vooral jonge dieren en de prachtige natuur, die foto's bewerk ik dan ook zodat de foto's nog beter overkomen.
We wonen in Aalten in de Achterhoek omringt door heel mooi natuurschoon waar het heerlijk vertoeven is. Ook probeer ik U enige anekdotes - voorzien van een foto of plaatje - te vertellen. Ik heb al veel goede tips binnen gekregen om mij Blog mooier en beter voor elkaar te krijgen.
Hier zijn dan eindelijk een paar foto's van het bloemen corso. Met dank aan http://blog.seniorennet.be/johan1958/ Ga ook eens daar kijken. Een prachtige Blog.
September 2005 gemaakt. Nog 2 foto's van steen marters uit het Aaltense goor.
Gedicht Onze vader is niet meer Hij is op een middag gegaan De zon die op hem scheen De lucht was rein Hij hield op met bestaan
Onze vader is niet meer Hij liet ons opeens alleen Hij die ons het leven gaf Gaat nu zomaar heen
Onze vader is niet meer Wie zijn wij om te willen Dat hij altijd bij ons blijft Doch niet zijn pijn kan stillen
Onze vader is niet meer Nu voelt hij niet de pijn De zon die schijnt De lucht is rein Maar wij kinderen zullen zonder vader zijn
En mocht er toch een hemel zijn Naïef als een kind willen wij dan beleven Dat als onze tijd komt, Papa, wacht dan bij de poort op ons En omarm mij dan heel even
Er was eens een eigenzinnige mus, die besloot om de winter niet in het Zuiden door te brengen. Maar het werd al vlug zo koud, dat hij toch maar besloot om naar het Zuiden te vliegen. Even later zaten zijn vleugels onder het ijs en viel hij bijna bevroren op het erf van een boerdeij. Er kwam een koe langs die op het musje scheet. Het beestje dacht dat hij er was geweest. Maar de poep verwarmde hem en ontdooide zijn vleugels. Warm en gelukkig, weer in staat om adem te halen begon de mus te tjilpen. Toevallig kwam er een grote kat langs die het tjilpen van het musje hoorde en ging op zoek naar het geluid. De kat klauwde de poep opzij, vond het tjilpende musje en vrat het op.
De moraal van dit verhaal 1. Als iemand op je schijt hoeft het nog niet je vijand te zijn. 2. Als iemand je uit de stront helpt, hoeft het nog niet je vriend te zijn. 3. Als je warm en gelukkig bent in een hoop stront kun je beter je bek houden.
Look-zonder-look (Alliaria petiolata of Alliaria officinalis) is een algemeen voorkomende plant behorend tot de kruisbloemenfamilie. Binnen die familie is hij gemakkelijk te herkennen aan zijn witte bloemen, zijn blad en vooral zijn geur: wrijf een der bladeren iets fijn en er komt een geur vrij die volgens sommigen op uien lijkt, maar door de meeste mensen als knoflook wordt aangeduid. Omdat er mensen zijn die niet weten hoe "look zonder look" er uit ziet, (ik wist het ook niet), heb ik het maar even opgezocht."op deze site. Met dank aan de makers van die site. http://www.pbase.com/peterfree/wilde_bloemen
Avonddauw en zon in mei, hooi met karren in de wei!, zegt een oude boeren wijsheid. Maar voor er gemaaid en gehooid wordt, kunnen in niet al te intensief bewerkte weilanden en bermen, en langs slootkanten nog de pinksterbloemen en de boterbloemen bloeien.
Het dudeljovan de wielewaal.
Eind april, begin mei keert de gierzwaluw terug uit tropisch Afrika. Ook de wielewaal is teruggekeerd uit zijn winterkwartier en we horen weer zijn bekende dudeljo klinken. Alle bosvogels zingen; ook de steeds zeldzamer wordende nachtegaal weet van geen ophouden.
In rietzomen langs plassen en vaarten zingen de karekieten en andere rietzangers onvermoeibaar. Meerkoeten, waterhoentjes en futen zitten op hun nest. In de loop van mei zijn dan ook hun eerste jongen te zien
Veel dagvlinders zijn wit of witachtig. Dit geldt bijvoorbeeld voor de oranjetip, waarvan het vrouwtje op het eerste gezicht wel wat op een koolwitje lijkt. De geelgroen gemarmerde achtervleugels zorgen ervoor dat we deze soort toch goed kunnen onderscheiden. Het mannetje valt bovendien op door fel oranje vleugeltippen. De soort vliegt vooral op die plaatsen waar de voedselplanten van de rups, look zonder look en pinksterbloem, groeien Het grote koolwitje en het knollenwitje zijn veel algemener dan de oranjetipjes. Ook het klein geaderd witje en de citroenvlinder vliegen nog rond.
Pas in de tweede helft van mei begint de echte vlindertijd.
Er vliegen dan nog steeds veel witjes en citroenvlinders. Op de plaatsen waar de voedselplanten van de rupsen (hulst, klimop en vuilboom) groeien, dwarrelen boom blauwtjes rond. Ook de nacht vlinders zijn nu interessant. Soorten als de wat roze gekleurde lieveling en de gele, bruin gevlekte hagendoornvlinder komen s avonds op onze buitenverlichting af.
Hoera, de kippen mogen weer naar buiten. En worden dus weer echte scharrel kippen. Dat wil zeggen kippen die niet in een stal lopen te scharrelen.
In een stal met legbatterijen worden twintig of meer hennen per vierkante meter grondoppervlak gehouden. In een scharrelschuur maar zeven. De pluimveehouder raapt dus in een even grote stal bij de batterij meer eieren. Daar kan de hogere prijs van een scharrelei niet tegenop. Dit houdt veel boeren tegen om hun batterijstal om te bouwen in een scharrel schuur. Ook dat is dus natuurlijk niet de manier om scharrel kippen te houden. Zoals hier vaak in de Achterhoek lopen de kippen in een weide, en worden bij gevoerd in de stal waar zo nachts ook slapen. Echte scharrel kippen dus. Heerlijk toch? En leggen doen ze in de leghokken natuurlijk. En brengen dan even veel eieren op.
Normaal doe ik dit niet maar er zijn uitzonderingen.
Ik fiets met mijn Anny veel door onze mooie Achterhoek. En daarbij mogen natuurlijk de molen en andere fiets tochten niet ontbreken. Maar ze nemen zoveel schrijfruimte in beslag. Daarom, en omdat het 13 mei Molen en gemalendag is heb ik daar een uitzondering op gemaakt. De molens horen in ons landschap, net zo goed als de kastelen. Kom en overtuigt U en geniet van onze mooie Achterhoek.
Deze route is gebaseerd op de ANWB/VVV toeristenkaart, schaal 1:100.000
Start van de route bij molen De Engel te Varseveld No 1. Ga de eerste weg rechts, dit is de Hiddinkdijk. Sla voor het stoplicht rechtsaf en daarna over de brug en weer rechtsaf.
Volg het pad en steek bij de stuw de Slinge over. Volg de Noordelijke Beekweg en steek de harde weg over. Volg het pad en sla de eerste weg rechtsaf. Ga de fietsbrug over en volg de zandweg. De eerste weg weer linksaf de Seinsdijk op. Neem nu de eerste weg rechtsaf, de Leemhorsterdijk, volg deze dijk, de weg gaat over in een zandweg. Steek de voorrangsweg over en volg de Tuunterweg. Aan het einde van de weg rechtsaf de Halteweg op. Bij de voorrangsweg links de Gendringseweg op. Aan de rechterkant staat de Wenninkmolen te Lintelo No 2.
Fiets nu vanuit de Wenninkmolen rechtsaf de Gendringseweg op. Buiten de bebouwde kom de eerste weg rechts de Navisweg infietsen. Aan het einde van de weg linksaf de Brakenweg in. Bij de handwijzer rechtdoor gaan en de Veenweg volgen. Over de brug de tweede weg links de Kemperj. huisweg inslaan. Neem de eerste weg rechts, Teunisbroek, en ga aan het einde van de weg weer rechts waar de Teunismolen te De Heurne No 3 staat.
Ga vanuit de Teunismolen rechtsaf en aan het einde van de weg weer rechtsaf de Veenweg op. Neem de eerste weg links, u bent nu op de Jurdensdijk. Volg deze tot de voorrangsweg en rij hier de Varsseveldseweg op. Ga aan het einde van de weg rechtsaf en daarna direct linksaf de Keurhorst weg op. Rechts ligt de Nieuwe Molen te Sinderen No 4.
Vanuit de Nieuwe molen rechtsaf de Keurh.weg op, de voorrangsweg oversteken en u bent op de Wissinklaan. Ga bij de tweede weg linksaf de Boskapelle in en aan het einde van de weg links de Kapelweg op. Aan het einde van de weg rechts de Sinderingseweg in en vervolgens de eerste weg links de Molenweg op. Links bevindt zich de Kempermolen te Breedenbroek No 5.
Vanuit de Kempermolen weer links de Molenweg op. Sla bij de eerste weg rechtsaf de Duitshofweg in. Deze gaat over in de Klein Saleminkdijk. Bij de splitsing links aanhouden en aan het einde van de weg rechtsaf de Kroezendijk op. Sla meteen linksaf de Geurinkstraat in en ga aan het einde van de weg weer linksaf de Kapelweg in. Aan het einde van de weg rechtsaf het rijwielpad op van de Oude Dinxperlose weg. Ga daarna de eerste weg links de Korenweg in. Sla bij de eerste weg rechtsaf de Pr. Bernhardstraat in. Aan de rechterkant bevindt zich de Gerritsens Molente Silvolde No 6.
Vanuit de Gerritsens Molen fietst u rechts de Molenberg in. Steek de Berkenlaan over en ga daarna de eerste weg rechts de Bievinkstraat in. Steek de Toldijk over en rij de Idinkweg in (dit is een bosweg). Ga bij de paddestoel rechtdoor richting Varsseveld. Het bospad gaat over in een verharde weg, blijf deze weg steeds volgen. Steek de spoorbaan niet over maar volg de Westelijke Oude Aaltense weg. Ga aan het einde van de weg linksaf en direct daarna weer rechtsaf de Sinderenseweg op.
Ga bij de eerste weg linksaf de Gelderkampstraat in en steek de spoorbaan over. Houdt links aan en neem de Kloosterstraat. Voor de voorrangsweg rechts het rijwielpad volgen. Voor de N 318 links het rijwielpad op. Dit pad wordt de Leemscher weg. Ga aan het einde van de weg linksaf de Lichtenvoordse weg in en neem daarna de tweede weg rechtsaf. Neem vervolgens de eerste weg rechts, de Hiddinkdijk en u bent weer terug bij De Engel in Varsseveld No 1.
Meer informatie over molens in Gelderland vindt u bij Stichting Vrienden van de Gelderse Molen 03450533371 of bij www.molens.nl / Molenbestand
Hazen zijn middelgrote dieren: afhankelijk van de soort hebben ze een lichaamslengte van 40 tot 75cm. Ze zijn tamelijk weerloos en er wordt veel op deze dieren gejaagd. Door hun extreem lange oren en gevoelige neus kunnen ze evenwel zeer goed horen en ruiken en ze weten snel wanneer er gevaar dreigt. Ook hebben ze zeer lange achterpoten en een slanke lichaamsbouw. Daardoor kunnen ze heel hard rennen, meestal zijn ze vlugger dan hun vijanden. Sommige hazen kunnen een snelheid bereiken van 80km per uur over korte afstanden. De ogen van de haas zijn groot en uitpuilend, aangepast om in de schemering en in het donker te kunnen kijken. Ze staan hoog aan weerszijden van de kop, zodat ze een groot gebied kunnen overzien. Dankzij hun soepele nek die ze ver kunnen draaien, neemt dit brede gezichtsveld zelfs nog meer toe. Hoewel hazen niet erg sociaal zijn en meestal niet in groepsverband leven, waarschuwen ze elkaar wel als er gevaar driegt. Ze trommelen dan met hun grote achterpoten op de grond. De zolen zijn bedekt met lange, dikke haren die een goede grip geven op verschillende ondergronden. Het gedrag tijdens de paartijd van voornamelijk de mannelijke Europese hazen (rammelaars) is opmerkelijk te noemen. Er ontstaan langdurige bokwedstrijden, waarbij twee hazen met hun voorpoten naar elkaar slaan terwijl ze met hun achterpoten roffelen. Waarschijnlijk zijn dit gevechten tussen rivaliserende mannetjes of misschien gaat het om een vrouwtje dat een al te opdringerig mannetje afweert.
In de lente zie je in nat grasland lieflijke, lila bloempjes verschijnen: de Pinksterbloemen. Ze komen op het hele noordelijk halfrond voor, zowel in laagland als in de bergen. Ze gedijen op drassige grond. Vanuit een wortelrozet van langgesteelde, veervormig gedeelde bladeren schiet een aantal holle, onvertakte stengels op. Elke stengel draagt een tros lila of witte bloempjes, waarvan de kroon uit vier geaderde bloemblaadjes bestaat. De vrucht is een openspringende hauw. Pinksterbloemen planten zich ook op vegetatieve wijze voort - door middel van knoppen die zich vormen aan de onderkant van de bladeren in de rozet. Planten worden 10 tot 50 cm hoog en bloeien van april tot juni. De jonge bladeren van de Pinksterbloem kun je eten; ze zijn rijk aan vitamine.
De Japansekers is in Japan de plant van de lente. De lente die dan ook glorieus gevierd wordt. Dan pakken de Japanners hun matjes en gaan picknicken onder de bomen zitten, die dan volop in bloei staan. Er wordt dan uitbundig gefeest met heerlijk eten en veel saki, zelfs tot ze dronken zijn. En dan niet alleen door de heerlijke geuren van die Japansekers. De school gaande jeugd heeft in maart hun diploma gehaald of zijn over gegaan naar de volgende klas. Wat dan ook uitbundig wordt gevierd. Zodat ze als de scholen in april weer beginnen, ze uit gerust en wel weer aan hun lessen kunnen beginnen. De Japanse kers bloeit maar ongeveer twee weken Maar dan ook uitbundig. Hier in Nederland beginnen vandaag de eerst bloesem tochten. Een schoolvoorbeeld van de jaarlijkse bloesempracht is de beroemde Appeldijk bij het Betuwse Tricht. Maar hier gaat het om de kersen, appel en perenbomen die dan in bloei staan. Wat een prachtig gezicht is. De lucht is ook hier zwanger van de heerlijke zachte geuren.Tiel is het centraal gelegen startpunt voor een tocht langs de bloeiende boomgaarden.
Het voorjaar komt toch nog in het land Al is het dit jaar wel erg laat.
Bij een temperatuur van 19 graden en een heerlijk zonnetje. Ben ik vanmiddag wezen fietsen. Onderweg trof ik deze eenden familie, heerlijk zwemmend aan Snel een foto van gemaakt. Hier zijn ze dan. Zijn het geen schatjes Hopelijk blijven ze allemaal in leven Want er is veel gevaar in de vrije natuur voor deze kleintjes.
Hoera, het is feest de Duizendste bezoeker is geweest!
De laatste bezoeker heeft helaas zijn/haar naam niet in mijn Gastenboek geschreven. De eerst volgende dan maar. Die zet ik als Favoriete blog in mijn Blog. Bedankt aan al de gene die iets in mijn gasten boek schreven. We gaan door.
We streven er na om het ook voor jullie iets moois van te maken.
Blijf komen zo dat het voor mij steeds ook de moeite waard blijft. Op naar de volgende mijlpaal. Groetjes edjeb
Paasvuren Vreugde vuren in het voorjaar; boze geesten verdrijven, kom je tegenwoordig ook alleen nog maar in het oosten van ons land tegen. Met de kerstening is de Meiboom versmolten in het paasvuur, immers heidense gebruiken gedragen zich niet naast het christendom. Maar daarmee is het verhaal nog niet verteld. Het paasvuur bestaat uit een grote stapel takkenbossen om een staak gebouwd. Soms vind je bovenin nog een zonnerad, maar door de kerstening vaker een pop die Judas (de verrader) moet voorstellen. Op deze wijze kon het gebruik wel door de beugel van de kerk. Tegenwoordig wordt de pop ook wel vervangen door een teerton. Op eerste Paasdag wordt 's avonds bij zonsondergang de teerton aangestoken en de lekkende vlammen zorgen ervoor dat het "boaken" vlamvat. De paasvuren trekken nog steeds vele bezoekers naar de erven, buurtschappen en dorpen waar de paasvuren ontstoken worden. In sommige andere regio's zijn deze vuren overgegaan in St. Jansvuren, waarmee het begin van de zomer, de zonnewende, gevierd werd.
Met Pasen wordt de weder opstanding van Christus herdacht. Maar om de kerstening te bevorderen werd de datum vastgesteld op feesten van heidense gebruiken. Oorspronkelijk was Pasen een vruchtbaarheidsfeest, bij de Germanen Ostara genoemd. We vinden dit nog terug in het Duitse Ostern of het Engelse Easter. De naam Pasen bij ons heeft een joodse herkomst. Ook het joodse Pasen is een vruchtbaarheidsfeest. Zeker zal bij de Germanen ook meegespeeld hebben dat de levenskracht van hun doden overdraagbaar was. Oorspronkelijk werden deze feesten in de maand mei gehouden, bij de Romeinen en Germanen de maand van de vruchtbaarheid. Tijdens deze vruchtbaarheidsfeesten werden vaak ook jonge takken of jonge bomen geplaatst waar omheen gedanst werd. De zogenaamde Meiboom. Ook werden en vuren ontstoken en werden er veel eieren gegeten. De eieren moesten in dagen natuurlijk wel eerst gezocht en geraapt worden. Nu halen we deze uit de buurtsuper en verstoppen we deze om het oude gebruik te simuleren. Vogelnesten leeghalen is er nu dus niet meer bij. Het eten van eieren kwam voort uit de overtuiging dat eieren (vruchtbaarheid) nieuwe levenskracht in het lichaam brachten en is van joodse afkomst. Ook de combinatie met de paashaas is minder vreemd dan het lijkt. Hazen werden door Germanen gezien als "vruchtbaarheidsdier".
Als je zoals ik hier in de achterhoek op je fiets of lopend langs de vele beken die hier zijn. Zie je ze vaak langs de waterkant staan fier rechtop of spiedend met engelen geduld in het water starend. De Blauwe Reiger zoekend naar voedsel. In Nederland zijn er ongeveer 10.000 tot 12.000 Ze hebben geen territorium dus trekken ze langs beken en sloten. Ook zie je ze vaak in de wei, waar ze op zoek zijn naar kikkers en andere kleine dieren, ook jaagt hij op muizen, kikkers en sprinkhanen, kleine vogels en wormen. De blauwe reiger is een waadvogel, die voorzichtig door ondiep water schrijdt, of doodstil wacht op een naderende prooi. Hij heeft een voorkeur voor een waterdiepte van 20 tot 40 cm. Als hij een prooi waarneemt schiet de kop met de lange snavel razendsnel vooruit. Het is een wonder dat hij daarbij blijkbaar precies met de breking van het licht op het grensvlak van lucht en water rekening houdt. De vogel komt in geheel Nederland en grote delen van België voor, ook in steden. Maar in Nederland zijn Holland en Friesland favoriet: hier broedt 60 -70 % van het Nederlandse broedbestand.
Normaal kaart ik dinsdag middag (harten jagen) bij de K.B.O. maar door ziekte, was mijn ploegje niet kompleet, en ben ik dus maar heerlijk gaan fietsen.
Onderweg zag ik een viertal herten vredig grazend aan de rand van het bos. Maar helaas was de afstand te ver voor mijn foto toestel, dik 100 meter. Toen ik van de fiets af kwam schoten ze het bos in en waren ze voor mijn ogen uit het zicht verdwenen. Dus heb ik maar een plaatje van het Internet geplukt om toch nog wat moois op mijn Blog te zetten. Het is haast ondoenlijk om er fotos van te maken als je op de fiets bent. Jammer dan. Volgende keer beter.
Ondanks dat het nog erg fris is hebben de meeste mensen al lentekriebels.
Een ieder is al bezig zijn of haar tuintje mooi temaken voor de paasdagen. Heerlijk toch? De bollen knallen al weer uit de grond en menig voorjaarsbloeier begint ook al te kleuren. Evenzo mijn camelia een prachtplant, die niet erg winterhard zou zijn, red het nog steeds. En staat dan ook weer in volle pracht te bloeien in onze tuin. Het zonnetje schijnt en de lente zit in de lucht Maar de éénjarige mogen nog niet in de grond. Of het moet erg beschut zijn. Het kan immers nog steeds vriezen Tot 15 mei is dat nog niet verstandig. De tuincentrums willen ons anders doen geloven. En bieden dan ook prachtige plantjes te koop aan. We verlangen allen naar het warme voorjaar. Dat wens ik U dan ook van harte toe.
Laten wij allen bidden voor Nikki haar broer GUIDO Die op 03-07-2013 Is overleden. Hier bij een kaarsje Tot steun en kracht voor haar en haar Familie Dat hij moge rusten in vrede.
Blijf even stil staan bij mijn broers, Wim en Ben die aan de ziekte KANKER zijn over leden.
Viltig Kruiskruit schijnt
voor mensen niet giftig te zijn. Maar voor dieren (Paarden) zeer giftig.
Een pas geboren veulen.
De tijd is weer aangekomen dat je zulke mooie taferelen kunt zien.
Je blijft met lege handen achter Je zou zo graag nog willen zorgen De tijd van waken en van wachten Is voorbij en elke morgen Brengt nu een lege dag vol pijn Er rest alleen herinnering Aan in-gelukkig samen zijn
In de leegte staat zijn naam geschreven Komt alle goeds naar boven drijven Het aller diepste van zijn leven Zal altijd in ons midden blijven: Een dierbaar mens die in zijn eenvoud Zo vol betekenis kon zijn Gaf aan ons leven rijke inhoud.
