Een blonde moeder schreef eens een brief aan haar zoon die bij het  leger diende.

                 BESTE ZOON,
     Ik schrijf je deze brief om je te laten weten dat ik je schrijf.

 Als  je deze brief ontvangt hebt ge hem gekregen. Mocht je hem niet
 ontvangen verwittig mij dan zodat ik hem opnieuw kan versturen.
 Ik schrijf nogal traag omdat ik weet dat ge niet snel kunt lezen.

 Onlangs heeft je vader ergens gelezen dat de meeste ongevallen op  nog
 geen kilometer van de woning gebeuren en daarom zijn wij verder weg gaan verhuizen.

 Het juiste adres weet ik nog niet daar de vorige  mensen het huisnummer hebben meegenomen.
 Ik heb deze week een nieuwe jas voor u gekocht en zal hem naar jou toesturen,

 maar nonkel Jef heeft gezegd dat de knopen te zwaar zijn  en het dus meer zal kosten om

 hem op te sturen, daarom heb ik de knopen er af gesneden en ze in de zakken gestoken.

 Van nonkel Isidoor die verleden jaar overleden is hebben we ook  niets meer gehoord.
Het goede nieuws is dat je vader op zijn werk promotie heeft  gemaakt.
 Hij heeft nu 500 mensen onder zich daar hij het gras afrijdt op het kerkhof hier in de buurt.

 Je zus Julia, je weet wel die met haar man getrouwd is, is bevallen.
 We weten echter niet of het een jongen of een meisje is, en dus weten

 we ook niet of je een tante of nonkel zijt geworden.

 Als het een meisje is zou je zuster haar naar mij noemen maar ik vind het toch
 raar om tegen mijn kleinkind mama te zeggen.

 Vorige week heeft je broer Jules zijn autodeur dichtgeslagen terwijl

 zijn sleutels nog op het contact zaten, en dus is hij met de bus  naar huis  moeten
 rijden om zijn reservesleutels te gaan  halen om ons uit de auto te kunnen laten.

 Mocht je Magriet zien doe haar dan de groeten, als ge ze niet ziet moet ge niets zeggen.

               Nu ga ik sluiten met veel groetjes.

       JE LIEFHEBBENDE MOEDER

 P.S. ik wou nog wat geld opsturen maar had de enveloppe al  dichtgeplakt
Met dank aan ans