Ik ben Fred, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Freddie.
Ik ben een man en woon in Antwerpen (Belgie) en mijn beroep is zaakvoerder.
Ik ben geboren op 21/08/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lange afstandswandelingen met mijn italiaanse windhonden en lieve vrouw/film/lezen/koken.
Mijn lievelings hobby is koken voor een groepje vrienden. En ik kan dan zo genieten van die verheerlijkte gezichten.
Daarnaast ben ik altijd bezig met mijn italiaanse windhonden en flatcoated retriever.
dagboek van een hard werkende senior ;-)
leven in het NU
08-02-2006
lekker op tijd klaar
Na mijn ellendig dagje(gisteren), was het vandaag een zeer aangename dag. Lekker door de regio gereden, geen files, veel blije gezichten als ik met mijn boeketje aankwam. buiten 1 dame die een liefdes boeketje kreeg van haar ex. Ik moest bukken anders had ik het boeket im mijn snufferd gehad. Opduvelen moest ik met die rommel. Ik kon ze steken in het donkerste plekje van mijn lichaam enz; Nu dat was toch wel even lachen. Ik rij momenteel niet in mijn fijne Vito, waar dus de remmen van kapot zijn maar ik een kleine VW caddy. Ik begin toch echt mijn rug wel wat te voelen. Ik ben 1,93 cm. en het voelt aan of ik me moet opvouwen. Hopelijk is t'ie morgen weer gemaakt. Mijn dochter haar wagentje was ook in pan gevallen met die verschrikkelijke kou van verleden week. Vanaadg kon ik gaan betalen en hem ophalen. Kan je voorstellen wat eigenlijk de panne was................................................................................Jullie geloven het vast niet. Te weinig benzine in de tank.Waardoor ze het benzine pompje heeft kapotgemaakt, door maar te starten en te starten en proberen aan te trekken met haar vriend. (zucht) Wanneer worden de kindjes eindelijk volwassen????? Ach, denk ik dan. Hoe was ik vroeger zelf. Zo kan ik mijn herinneren dat ik bij mijn eerste wagentje, een opel kadet uit 1963, de deur er uitreed. Ik had het juust 2 dagen en ik mocht hem parkeren in de gararage want mijn Pa was niet thuis. 's Avonds ging ik nog een pinteke pakken met een vriend. Ik stapte in, deed mijn deur niet toe en reed volle vaart achteruit................knal boem. De deur bleef achter in de garage. Dus waarom dan zeuren over mijn dochter, nietwaar.
Ik ga stoppen en het eten klaarmaken. Ja heren, wanneer ik op tijd thuis ben, kook ik. Als mijn lieve vrouwtje dan thuis komt kan ze zo aanschuiven.
Wat een bevrijding om te beseffen dat
de 'stem in mijn hoofd' niet is wie ik ben.
Wie ben ik dan? Degene die het ziet. Het bewustzijn dat er al was voor het denken,
de ruimte waarin het denken - of de emotie - plaatsvindt.
Hi people, twas vandaag effe spannend. Razend druk op de weg, razend druk met het rondrijden van mijn boekettten en verschrikkelijk veel grafwerk. Het lijkt soms of ze met bosjes vallen. In 2 uur tijd moet ik op 7 verschillende plaatsen wezen. En tis nog gelukt ook. Na heel wat heen en weer gerace, moest ik nog even snel naar 't eilandje om een "liefdes"boeketje te leveren, wel voor 12.00 uur anders was het liefje weg. (wat een fijn werk he, mag ik de schone poepekes blij maken, en 't kost mij niets ;-) ) Kwam ik daar de Noorderlaan af en wilde rechts aanhouden om het eilandje op te rijden, floepte het licht op rood, en trapte ik door mijn rem. Getver. Das pas vies. Camion stond in de weg, dus als een gek sleurde ik mijn Vito het trotoir op, vlak langs de camion en lantaarnpaal, en stopte uiteindelijk op mijn "voet"handrem. pppppfffffffffffffffffffffff. sidder.Dat wil je niet meemaken hoor.Binnen het half uur was in gedepaneerd door mijn goede garage Jacobs. COPLIMENTEN. En binnen het uur was ik weer aan het rondbollen. Het liefdesboeket was wel te laat. Maar de liefde was groot genoeg, ik zag het toen ik vanavond het boeketje op 19.00 uur overhandigde. De schat straalde En dat zijn de momenten dat ik voel dat het toch een goede dag was. Fred
Lieve mensen allemaal, I'm back again. Ik heb, ja of jullie het geloven of niet, 1 maand zonder PC gezeten. Eerst werkte er iets niet lekker. Naar de PC chirurg dus. Juist met de feestdagen, dus..........................LANGE WACHTTIJD; Toen mijn lieveling weer in orde was, er was een klein probleemje met een loszittend draadje, kan je nagaan, heeft mijn lieve dochter bezit genomen van mijn PC voor haar studie. Ze zit nl op de Hoge school en heeft heel veel PC werk. Ik zou zeggen, doe je werk gezellig thuis bij Pa en Ma. Nee, mijn PC moest mee naar het kot. Waarom mijne PC vroeg ik haar nog wanhopig, jij heb er toch zelf een. Maar pa zijn PC is beter, sneller, zitten meer en betere programma's op blablablabla. Dus ik kreeg tijdelijk hare, maar op een of ander manier voelde ik me met die PC weer in het jaar 2000. Dus nee, dat was niet de oplossing. Ik heb dus mijn maand uitgezeten en vandaag was mijn PCtje weer terug. Eerst alle rommel erafgegooid. Ze had allemaal rare programmas gedownload voor haar cursus. Een enorme hoeveel temp.internetfiles,cookies, temp.enz.100 den pagina's rommel die al afgedrukt waren stonden er nog op. Na een maand vond ik dat ik met mijn super PC ook weer terug was in de tijd. Zo traaaaaaaaaaaaaag. Nu na een uurtje schoonmaken, 3 uurtjes defrag. vlieg ik weer rond in mijn programma's. Gelukkig maar. Veel gebeurd afgelopen maand? Nu het waren 31 dagen, zeer donker en koud, maar dat hebben jullie zelf ook meegemaakt. 't Was vrij rustig dus ik heb goed kunnen relaxen. Februari trekt gelukkig aan en binnen enkele hebben we weer de dag van de liefde, 14/2. Valentijn. Dan zal ik weer veel liefdes boeketjes moeten rondbrengen. DENKEN JULLIE ER OOK AAN LIEVE SENIOREN. EEN MOOI BOEKETJE VOOR DE VROUW EN 4'S AVONDS EEN LEKKER DINERTJE.
De kortste dag van het jaar.............ja dat zal wel, maar het duurde vandaag wat langer als anders. 12 uren gewerkt. Kei druk en nar 17.00 uur werd het allemaal wat moeilijker. Druk op de baan en donker. Te donker om huisnummers te vinden (als ze er al zijn, want 20% heeft geen huisnummer) Maar drukte heeft ook een voordeel..................centjes verdienen en dat doe ik ook graag. Wie niet??
Moest vandaag een levering doen op de linkeroever in een sociaal appartement van 14 hoog. Normaal geen probleem. Wat bleek. LIFTEN KAPOT; Een bewoner vertelde me in gebrekkig antwaarps dat de ene lift al 3 weken kapot was en dat de 2de het soms niet deed. Ik heb hem aangeraden met het gehele blok de bouwvereniging de gehele dag op te bellen. Ik moest op de 9 de zijn. Pfffff. Maar als jonge senior met een mooi kloppend hart, een cholesterol van 205, een bloeddruk van 14/8 was dit geen probleem.Ik heb dit voorval gemeld aan ATV (misschien kunnen die er wat aan doen)want er wonen een heel deel oudjes die de trap niet aankunnen.
Gisterenavond een film gezien waar ik voor het eerst in jaren tranen in mijn ogen van kreeg. Ik ga er niet te veel over uitwijden, Maar het gaat over een man van 84 jr (John Voight) die sterft en in de hemel ontmoet hij de belangrijkste 5 mensen die hij in zijn leven heeft meegemaakt en die moeten hem leiden naar zijn plekje in de Hemel. Elke heeft iets fijns of slechts met hem meegemaakt en zijn en hun leven is door elkaar beinvloed. Gewoon eens huren en genieten als je spiritualiteit wilt opkrikken. THE FIVE PEOPLE YOU MEET IN HEAVEN.
Ik ga stoppen en vroeg het beddebakje in want morgen heb ik alweer 45 bestellingen klaar staan. Dat wordt weer een druk dagje. Namaste Fred
De dinsdag is meestal een rustige dag. Ja, ik ben zelfs nu al om 13.00 aan mijn PCtje bezig en begin pas met mijn boeketten rond te rijden vanaf 14.00 uur. Verse bloemen worden dan pas uit Aalsmeer binnengebracht. Vanochtend wel een begrafenis verzorgd met de nodige kransen.
Ben vanochtend wel even kwaad geweest op gemeente Kapellen. Ik kreeg een Pro Justitia binnen inzake de verhaalbelasting over 2003 die ik niet betaald zou hebben. Laat ik nu in 2003 helemaal niet in Kapellen hebben gewoond. Het huis verkocht op 13 december 2002 en vertrokken naar Antwerpen. Zal wel scheef zijn gelopen met de administratie. Maar zal zo wel even naar de gemeente ontvanger huppelen, want anders heb je zo'n vreemde snoeshaan die je spullen aanslaat. Leuk allemaal voor de Kerstdagen.
Heb de laatste 4 jaar veel mee te maken gehad met deze mannen ivm een oplichtingszaak. Ik had nl mijn bedrijf verkocht aan een persoon (nee, we noemen geen namen) en die betaalde mij netjes uit met een paar zakencheques. Ik tekende mijn opzegpapieren en wat bleek, de cheques waren..................................ongedekt. Mijn opzegpapieren werden wel door de vrederechter aanzien als zijnde correct. Dus ik moest eruit. En de cheques................nu deze liggen al 5 jaar bij het openbaar ministerie. Door deze toestand veel ellende gehad. Geen werk,geen geld. Ik stopte met die zaak op mijn 47 ste jaar.Zoiek maar op de leeftijd een job. Belastingcontrole er nog boven op, naheffingen van BTW en mutualiteit enz. Huis dan uiteindelijk verkocht.En dan een koerierdienst begonnen. Inmiddels een deel zeer goede klanten.Het draait als een trein en dus geen gezeur meer want we zijn er weer na enige jaren met een smile en terug een eigen huis..
Het leven is zoals het is. Je moet er allemaal wel in blijven geloven. Ik had er echt wel moeite mee soms. Op een keer was ik zo inwendig aan het koken over "wat mij was aangedaan" dat ik op de keukenvloer terecht kwam en mijn vrouw mij moest laten ophalen door de ambulance. Ellende met het hart. Hartritmestoornis enz. Toen heb ik er een streep onder gezet want die man mocht mij niet klein krijgen. En zo geschiede ;-) Hier op mijn blogje zal het de allerlaatste maal zijn dat ik het er over heb. Het fijne van al is dat deze situatie mij heel veel inzichten heeft gegeven over mij zelf en het leven. Dank zij deze situatie ben ik weer mens geworden.Maar daarover volgende keer meer.
Ik stop met een mooi inspiratie zin van Eric van Zuydam: VRIJHEID IS NIET HET RESULTAAT VAN INSPANNING, MAAR VAN INZICHT.
Vanochtend om 9.00 uur beginnen te rijden. Beste tijd om te starten, alle huisvrouwen hebben de kindertjes naar school gedaan en de wegen zijn redelijk rustig. Vandaag heb ik zeker 34 mensen blij gemaakt met een boeketje. Wat heerlijk mensen blij maken en het kost mij niets ( nee ik word er nog voor betaald ;-) ) Vandaag ook bij een madameke langs geweest waar ik al jaren langs kom met een kerstroos; Ze is inmiddels 87 jaar en voor het eerst merkte ik dat ze helemaal verward was. Een kerstroos , voor wie dan??? Ik denk dat het volgend jaar niet meer nodig is.Spijtig, mais c'est la vie. In de camionette heb ik ook veel tijd om de filosoferen over het leven. Uiteraard wel oplettend dat ik niet tegen iets aan knal hoor! Ik zit steeds met een kort zinnentje in mijn hoofd van de Dalai lama. Vorige week hoorde ik het in een uizending: " God is denken, denken is God. Pffffff. Dat zou er dus op neer komen dat alles wat we denken er voor zorgt dat de wereld is zoals t'ie nu is. Ik weet nog dat mijn ma vroeger zei: Gedachten zijn zo sterk als de daad zelf, als je denkt "ik sla die man dood", heb je het eigenlijk ook gedaan. Nu als ik dan dat korte zinnetje van de Dalai lama er bij haalt, en de beweringen kloppen van mijn ma, maar ook van vele spirituele meesters, dan moeten we duidelijk ons denk patroon gaan wijzigen om de situatie van de wereld te verbeteren. Daarom zijn de meditatie sessies van bepaalde groeperingen, die ijveren voor een gezamelijke meditatiesessie op een bepaald uur over de gehele wereld, waarbij bepaalde gedachte worden opgeroepen, geen slecht idee. Genoeg zwaar geklets. Alles bijelkaar was het een heerlijke, maar drukke dag. Mijn vrouwtje had lekker spruitjes met kalkoenstoofvlees klaar gemaakt en nu tokkel ik ff op de PC. Zo nog even een beetje facturatie nakijken en mijn site bijstellen en dan lekker relaxen. People see you soon. Namaste Fred
t'is al 00.00 uur. En ik dacht, nog effentjes bloggen. Ik heb even mijn koptekst veranderd, vond ik toch netter t.o. hem. Tjonge leuk, dat er al zoveel mensen in het gastenboek staan. Teken dat ik te maken heb met enorme drukke bloggers. Op de meeste blogs heb ik al even geloerd. Kei mooi. De jongeren zouden jaloers kunnen worden op wat jullie allemaal kunnen. Of is dat allemaal het werk van de kleinkinderen ;-)Echt een heleboel prachtige pagina's gezien. Ik zal proberen in de loop der tijd mijne ook een beetje aan te passen, maar ik hou van eenvoudige rustige bladzijden. Daarnaast;ik heb niet zo veel tijd. Ik werk nog zo 8 tot 9 uur per dag 6 dagen per week. Dussssssssssssssssssssss................................zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz sloppel Fred
Dag senioren, Als eerste taak is het, vind ik, dat ik me even moet voorstellen. Mijn naam is dus Freddie, voor velen ook Fredje. Ondanks de verkleinwoorden ben ik wel 1,93 m. 115 kilo. Dus nogal fors gebouwd. Ben ik al een echte senior??? Ik ben 51 jaar heb een druk koeriersbedrijfje die vooral gespecialiseerd is met het rondrijden van boeketten en planten. Voel ik me senior??? Ik voel eigenlijk niets. Maak ik me wel eens kwaad over de term senior?? Ja. Vooral als dat gebezigd wordt mbt niet meer inzetbaar voor een bedrijf enz. Ook maak ik me vaak ambetant over advertenties van "senior appartementen" voor de senior vanaf 50 jaar. Maar verder lach ik erom. Op deze site ben ik al enige maanden aan het rondloeren wat voor vlees in de kuip zit. En ik vind dat er veel actieve senioren zijn. Wat me eigenlijk ook opgevallen is dat er weinig zaken worden besproken als het spirituele. (op een paar uitzonderingen na dan) Ik zelf ben wel degelijk heel druk bezig met het spirituele. Maar daarover later meer. Niet te zwaar maken voor een begin stukje, nietwaar. Ben vanmiddag bezig geweest met een nieuwe opmaak van mijn website. Als die klaar is zal ik hem eens doorgeven. Wel niet interessant voor jullie want het is enkel gericht tot de bedrijven. Mensen mijn oogjes worden wat zwaar van al dat turen op het scherm, mijn vrouw zit al wat te zuchten ;-) en ik moet mijn garnaalkroketjes nog gaan maken voor vanavond. Tot de volgende blog.
Ik ben Fred, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Freddie.
dagboek van een hard werkende senior ;-)
Na mijn ellendig dagje(gisteren), was het vandaag een zeer aangename dag. Lekker door de regio gereden, geen files, veel blije gezichten als ik met mijn boeketje aankwam. buiten 1 dame die een liefdes boeketje kreeg van haar ex. Ik moest bukken anders had ik het boeket im mijn snufferd gehad. Opduvelen moest ik met die rommel. Ik kon ze steken in het donkerste plekje van mijn lichaam enz; Nu dat was toch wel even lachen. Ik rij momenteel niet in mijn fijne Vito, waar dus de remmen van kapot zijn maar ik een kleine VW caddy. Ik begin toch echt mijn rug wel wat te voelen. Ik ben 1,93 cm. en het voelt aan of ik me moet opvouwen. Hopelijk is t'ie morgen weer gemaakt. Mijn dochter haar wagentje was ook in pan gevallen met die verschrikkelijke kou van verleden week. 
Hi people,
Lieve mensen allemaal,
