Ik hou van bhakti yoga. Ik zie graag foto's van elfen. En tekeningen van Josephine Wall.
Ik reis regelmatig naar India, ik vertrek nu zaterdag en het zal weer
fantastisch zijn, het wordt tijd dat ik me weer kan opladen. Het is een land waar
ik mijn hart aan verloren heb omdat de mensen er zo vriendelijk zijn en ik
er nog veel kan van leren.
Verder ben ik mede verantwoordelijk voor "Food for
Life" een organisatie die begonnen is in India en zich
verspreid heeft over heel de wereld om mensen te helpen die het financieel niet zo breed hebben. Wij koken het voedsel en delen het gratis uit aan de armen en mensen
met problemen zoals, alcohol en drugsverslaafden mensen die geen onderdak hebben enz. Zo doen wij dit
nu ook in Antwerpen op de Ossemarkt elke zaterdag tussen 17h. en
18.30h. iedereen is welkom. oh ja, wij zoeken daar ergens nog een
plaats om binnen te staan want de winter komt er weer aan.
Ik ben terug uit India.
Het was een leuke tijd waar ik zag dat mensen alhoewel ze het zeer moeilijk hebben altijd lachen.
En vooral de kinderen zijn heel gelukkig. Natuurlijk is het idee van
gelukkig zijn hier in het westen of ginder in het verre oosten een
enorm verschil. In India is men meer met spirituele kennis bezig
terwijl het hier volkomen materieel is.
In Mumbay zijn we een keuken gaan bezoeken waar Food for Life
kooktte voor de scholen van Mumbay en dit dagelijks voor 32000 kinderen.
Mijn verblijf in west-Bengalen was ook heel mooi, alles is daar op het
platteland en men kan er heel leuk met de boeren praten.
We zijn dan naar Vrindavan gereisd de plaats waar Heer Krishna uit de
Bhagavad-gita, het heilige boek van de hindoes, zijn spel en vermaak
had. We hebben er hele mooie tempels bezocht en de mensen zijn daar
heel nederig.
Ik hoop ooit nog eens terug te keren want ik heb er enorme spirituele energie opgedaan.
DIT IS EEN FOTO VAN MIJN REIS NAAR iNDIA
HET ZOU GOED ZIJN DAT IEDEREEN DAAR EENS NAAR TOE ZOU GAAN OM DAN TE ERVAREN HOE GOED ZE HET HIER HEBBEN.
ALHOEWEL HET VOOR MIJ HET SPIRITUELE IS DAT MIJ AANTREKT.
Ik ben zelf al 32 jaar vegetarieren voel me heel
gezond .Het is ook het beste economische en ecologisch middel om de
levensbehoeften van de derde wereld te verzekeren. In de
geïndustrialiseerde landen kan het vegetarime vooral nuttig zijn om de
zogenaamde "beschavingsziekten" te vermijden, te weten: kanker van de
karteldarm, hormoonafhankelijke kankers en ziekten van hart en
bloedvaten.
Tarijke deskundigen bevestigen meer en meer dat een
vegetarische voedingswijze onvermijdelijk zal worden wil onze aarde nog
in staat zijn om de meer dan zeven miljard bewoners te voeden.
Er zijn ook nog andere redenen waarom mensen vegetariër zouden worden,
het verlangen van een terugkeer naar de natuur, eerbied voor het leven
van de dieren, verzet tegen het industriële fokken van dieren en een
streven naar meer soberheid in de voeding als aanloop tot een volkomen
spirituele ontplooing.
De meeste landen in wereld bieden een rijk gamma aan
vegetarische specialiteiten. Maar de Indiase keuken bekleedt een
speciale plaats in de brede waaier van vegetarische kookkunst. Ze
berust op een eeuwenoude traditie en heeft eeuwenlang bewezen in de
elementaire voedingsbehoeften van de mens te kunnen voldoen.
De nieuwe vegetariër kan dus gerust de Indiase
keuken als leerschool beschouwen; hij zal er alle nodige
voedingsstoffen in vinden zoals eiwitten, vezels, essentiële
aminozuren, mineralen, oligo-elementen, vitamines enz...
Wat echter opvalt in de vedische keuken is het
gebruik van "ghee" (geklaarde boter) in de meeste gerechten. Westerse
vegetariërs doen er goed aan om deze te vervangen door olijfolie of
pindaolie.
In elk geval mag de calorische bijdrage van vetten de 30% van de totale
calorie-in niet overschrijden. Ghee is rijk aan cholestrol en
verzadigde vetzuren, die hart-en bloedvatenziekten veroorzakenHet
gebruik hiervan-zij het met mate- is toelaatbaar in oosterse landen,
waar de levenswijze over het algemeen veel minder
atheromatose-bevorderend is, in tegenstelling tot onze slechte westerse
leefgewoonten.
Het is ook nodig om dagelijks een minimum van 400
gram rauwkost te gebruiken. Het is aanbevolen de slaschotels met
citroensap te bereiden (omdat vitamine C de opname van ijzer bevordert)
en plantaardige oliën te gebruiken die veel meervoudig onverzadigde
vetzuren bevatten, welke het organisme tegen atherosclerose beschermen,
zoals bijvoorbeeld zonnebloemolie, soya-olie, saffloerolie en maïsolie.
Dit is een geestdriftig streven naar dit ideaal van
geweldloosheid en totale eerbied voor het menselijk en dierlijk leven,
bij de volgelingen van ALLE godsdienstige en filosofische bewegingen en
gemeenschappen.
Het is zo dat bv. de duizende dienaren van het
Krishna-bewustzijn, die over heel de wereld een oprechte persoonlijke
inzet leveren om het vegetarisme te bevorderen vanuit een visie van
broederlijke verantwoordelijkheid, geweldloosheid en spirituele
vervolmaking.
Met dank aan Jacqueline ANDRE
Veel mensen beschouwen de ethische redenen om vegetariër te worden als
de belangrijkste. Ethisch vegetarisme begint met het besef dat andere
wezens kunnen voelen en dat hun gevoelens vergelijkbaar zijn met die
van ons. Dit inzicht stimuleert ons om ons persoonlijke bewustzijn
zodanig te verruimen dat het ook het lijden van anderen gaat omvatten.
De wreedheden tegenover de dieren wordt beschreven
als " Heden ten dage voelen veel mensen zich gerustgesteld bij de
gedachte dat dieren tegenwoordig op een "humane" manier geslacht
worden. Op deze manier trachten ze blijkbaar alle mogelijke humanitaire
bezwaren tegen het eten van vlees van de tafel te vegen. Jammer genoeg
is niets minder terecht." Het levan van een slachtdier is
onnatuurlijk en ellendig van het begin tot het einde. De dieren worden
met alle rlei groeibevorderaars opgefokt, ze worden op wrede wijze
-zonder verdoving- gecastreerd en/of met hormonen ingespoten, ze
krijgen abnormale voeding die bedoeld is om ze vet te mesten of hun
vlees blank te houden en alle "overbodige lichaamsdelen" zoals
staarten, hoektanden en snavelpunten worden afgeknipt of afgebrand. In
de bio-industrie veranderen dieren in "vleesproductie-eenheden". Het
enige wat telt is efitiëntie en winst. Slachtkuikens moeten hun hele
(korte) leven doorbrengen op een bodem van draadgaas op elkaar gepakt
in kooitjesof zoals kistkalveren die nauwelijks ruimte hebben om te
gaan liggen, of aan kettingen geketend op een betonvloer -na kunstmatig
te zijn geïnsemineerd en volgespoten met hormonen- in biggenmachines in
biggenmachines moeten veranderen, doet daarbij niets ter zake. Als men
al deze wreedheden die het dier moet ondergaan "humaan" noemt, dan
heeft dat woord wel een heel merkwaardige inhoud.
Mahatma Ghandi was ervan overtuigd dat ethische principeseen sterkere
basis waren om levenslang een vegetarisch dieet te volgen dan
gezondheidsredenen. "Ik denk werkelijk", zei hij, "dat het voor onze
spirituele ontwikkeling noodzakelijk is dat we ermee ophouden onze
medeschepselen te doden terwille van onze lichamelijke behoeften." Hij
zei ook, "De grootsheid en de morele vooruitgangvan een natie kunnen we
beoordelen door te kijken naar de manier waarop de dieren er worden
behandeld."
Het
Sanskriet woord karma betekent "aktiviteit" of, meer specifiek, iedere
activiteit die een reactie met zich mee brengt, waardoor we aan deze
materiële wereld gebonden worden. Hoewel men het idee van karma meestal
in verband brengt met de oosterse filosofie, beginnen veel westerlingen
nu te begrijpen, dat karma een algemeen geldend principe is, zoals tijd
en zwaartekracht. Iedere activiteit geeft een reactie. volgens de
wetten van karma moeten we, als we andere levende wezens pijn en leed
bezorgen, in ruil daarvoor zelf pijn en leed ondergaan, zowel
individueel als collectief. Wat men zaait zal men oogsten, zowel in dit
leven als in het volgende, want de natuur kent haar eigen
rechtvaardigheid. Niemand kan aan de wetten van karma ontsnappen,
behalve zij die begrijpen hoe deze werken.
Om te begrijpen hoe karma bijvoorbeeld een oorlog
kan veroorzaken, kunnen we een voorbeeld uit de veda's nemen. Soms
ontstaat er in een bamboebos brand, doordat de bomen tegen elkaar
wrijven. De bomen zijn echter niet de werkelijke oorzaak van de brand;
het is de wind die ze doet bewegen. De bomen zijn alleen het
instrument. Op dezelfde manier toont het principe van karma ons, dat de
Verenigde Staten en de Sovjet Unie niet de werkelijke oorzaak
zijn van de wrijving die er tussen beide mogendheden bestaat, een
wrijving die best de oorzaak zou kunnen worden van de bosbrand
van een atoomoorlog. De werkelijke oorzaak is de
niet-waarneembare wind van karma, die voortgebracht wordt door de
daden van de zogenaamde onschuldige wereldburgers.
Zij die de wet van karma begrijpen, weten dat de vrede niet verwacht
moet worden van betogingen en verzoekschriften, maar eerder van een
grootscheepse actie waarbij de mensen onderricht worden over de
consequenties van het doden van onschuldige dieren (en ongeboren
kinderen). Dit zal ons heel wat meer helpenbij het voorkomen van een
verdere groei van de enorme last van karma die de wereld te dragen
heeft.
Als we de problemen in de wereld willen
oplossen, hebben we mensen nodig met een gezuiverd bewustzijn, die
kunnen zien dat de kern van elk probleem eigenlijk spiritueel is.
Zondige mensen zullen er altij blijven, maar ze zouden geen
leidinggevende posities moeten innemen.
Een van de meest gehoorde tegenwerpingen die
niet-vegetariërs tegen het vegetarisme maken is dat vegetariërs nog
steeds planten moeten doden en dat dit ook geweld is. Men kan hier op
antwoorden dat voor het oogsten van vruchten en vele soorten groenten,
noten en granen geen enkele plant doodgemaakt hoeft te worden. Maar
zelfs in die gevallen waar het leven van een plant genomen wordt, is de
pijn die dat met zich meebrengt veel minder dan dat bij het slachten
van een dier het geval is, om nog maar te zwijgen van alles wat een
dier dat voor de slacht gefokt wordt, te lijden heeft tijdens zijn
leven.
Het is waar dat vegetariërs planten moeten doden en dat
het doden van planten ook gewelddadigheid is, maar we moeten iets eten
om in leven te blijven. In de veda's staat; jivo jivasya jivanam, wat betekent: in de strijd om het bestaan is het ene levende wezen voedsel voor het andere. Het
probleem is dus niet hoe we het doden helemaal moeten zien te
vermijden-wat een onmogelijk voorstel is- maar hoe we zo min mogelijk
lijden kunnen veroorzaken aan andere levende wezens, terwijl we toch
aan de voedselbehoefte van ons eigen lichaam tegemoet komen.
DIT IS EEN FOTO VAN MIJN REIS NAAR iNDIA
