Gisteren vatte ik het gedacht op eens naar Brugge te gaan, het was mooi weer en het moest er mooi zijn met de verlichting en de mooie winkelstraten. Bij ons zeggen ze dan :" Ik had beter in mijn broek gedaan" De bus voor het centrum reed slechts tot aan het Zand en in de straat naar het centrum kon je letterlijk op de koppen lopen. Aan de meeste winkels vooral dan van chocolade en pralines was het aanschuiven. In een tea room binnen geraken was ook al een exploot. Nu ja de mensen zijn wel eens blij om tijdens een zonnige dag wat vertier te zoeken. Alle gevels en deuren waren wel mooi versierd met dennegroen en van die blauwe lichtjes
Vanmorgen was er sprake op Radio 2 vanwaar de Sint nu wel is, van Spanje of uit Turkije. Ik heb daar zo mijn bedenkingen over. Door over die ganse kwestie altijd maar te palaveren wordt de aandacht en de scepsis van de kinderen getrokken. Toen ik mijn kleindochterke zag deze morgen en haar blije gelukom wat de Sint had gebracht moest ik ongewild denken aan de tijd dat ze niet meer zal kunnen verlangen naar de komst van de Sint omdat ze weeral een ervaring rijker zal zijn en een ogenblik van geluk armer. Moeten wij met al die reclame rond het gebeuren de kinderen hun illusies ontnemen? De commercie wil het zo dat na dat de Sint pas vertrokken is daar alweer een Kerstman zal rondlopen.Als het van de handelaars afhangt dan zullen er een deel heiligen worden gecreëerd zodat de verkoop van de ene naar de andere maand zou kunnen draaien. Laten wij de lieve kindjes toch dat ene ogenblik van geluk en maken wij ze toch niet te vroeg rijp. Op 11 november is het het feest van St Martinus, die heilige die tijdens zijn leven zijn mantel of toch een stuki ervan aan de arme behoeftige gaf. Zou hezt niet beter zijn om de Sint in te ruilen voor ie heilige man. Hij gaf een voorbeeld tijdens zijn leven en op de koop toe zouden de kinderen een vrije dag hebben om hun speelgoed eens te testen.
Het ezinde van november is meestal het moment waarop men in de scholen ook eens aan de grootouders denkt. Zo mochten mijn echtgenote en ik verleden vrijdag nog eens gaan kijken hoe onze oudere kleinkinderen en voor de eerste maal ook het kakkernest een opvoeringske deden voor ons. Ik sta altijd in bewondering voor die juffen en lerraars die in een korte tijd die kinderen en dan vooral die kleine kinderen kunnen klaarstomen zodat hun opvoering lukt. De zondag was het dan weeral feest want ons Penelopje werd 3 jaar. Volgend jaar zullen wij naar een andere school moeten gaan kijken want dan zullen mijn dochter en haar man verhuizen. Ik ben benieuwd hoe het daar zal zijn.
Vanmorgen was er sprake op Radio 2 vanwaar de Sint nu wel is, van Spanje of uit Turkije. Ik heb daar zo mijn bedenkingen over. Door over die ganse kwestie altijd maar te palaveren wordt de aandacht en de scepsis van de kinderen getrokken. Toen ik mijn kleindochterke zag deze morgen en haar blije gelukom wat de Sint had gebracht moest ik ongewild denken aan de tijd dat ze niet meer zal kunnen verlangen naar de komst van de Sint omdat ze weeral een ervaring rijker zal zijn en een ogenblik van geluk armer. Moeten wij met al die reclame rond het gebeuren de kinderen hun illusies ontnemen? De commercie wil het zo dat na dat de Sint pas vertrokken is daar alweer een Kerstman zal rondlopen.Als het van de handelaars afhangt dan zullen er een deel heiligen worden gecreëerd zodat de verkoop van de ene naar de andere maand zou kunnen draaien.
