Mensch, mensch, mensch Elsie moet die muziek nu zo luid en dan die HawaaiIIIeeejaanse gitaaaarrrr. Dat janken snijdt door merg en been. Mijn hoofd staat er niet naar. Ja patron, kermis is een geseling waard maar vandaag is het werkendag. Uw hoofd staat 's maandags nooit nergens naar en Elsie, die goede trouwe Elsie, moet dan alles maar oplossen. Guust Randy is al lang de worteltjes aan het snijden voor de bijeenkomst van de Vereniging Ter Bevordering van de Groenten en Fruitteelt van Neanderthall en Aanverwante Provincies. Anemone en Debbie zijn van morgen vroeg opgestaan om naar de vroegmarkt te gaan en de  Milo is in het bos gaan joggen. De postbode is al langs geweest en de post ligt op uw bureau en uw verloofde heeft gebeld om te vragen tegen welk uur u deze middag langskomt komt.

Na lapf, mensch dass was ik kompleet vergeten. Ich moet deze middag naar mein verloofde junkfrau Anastasia Elisabeth Cornelie von Wolfenstein-Coburg-Altmannetjeshausen. Ich moet nog gaan uitleg geven over een misferstand in een brief van een zekere Freiherr Gustav Brabanconius over een baronesse Ernestine von Stauffenberg zu Wolfsschanze. Maar daar kan ich nog een draai aangefen maar wat betreft die briefen van een zekere Miekemous daar zal ik beter meine best moeten foor doen. Dass is een complete roturière dus nicht fan adel. Als dat aan de oren van meine mama komt zal het hier nog meer schloss Ambrass worden dan deze morgen met ons Elsie. Oeioeioei mein kopf doet zeer zeg, precies nen biezabijs (schommel). Ich denke dat ich een beetjen op mein bed ga liggen

Maar eerst nog een tropchen pakken. Foor de nadorste. Ach ja so ich moest nog vertellen van mein foorfater hoe het afgelopen ist in Rüdesheim. Na het incident met de paarden moest Neander Primus fan de centurio ( dass heeft niets te maken met een broeksband maar dat is de majoor fan het legioen) naar een nabijgelegen dorpje Pfaffenheim. Ja in Duitschland zijn vele dorpjes die eindigen op "-heim". Dat wil seggen, ja dat wil wat zeggen, enfin sie ferstaan dat wel. Woonplatze, daas ist es jaja. Ich ken dat richtige Vlaamse woord daar niet fan. Und het is ook de gewoonte dat aan de ingang van zo een dorf een grote mat wordt gelegd waar de bezoeker zijn foeten kan aan fegen. De zogenaamde Heimmat. Luister nu een beetje. Naar het scheint leefde daar in Pfaffenheim een Nerviër (uit Brabant dus en foor de Antwerpenaars dus ook uit Antwerpen) een inboorling met "een blauwe hoze an" die zeer goed was in het vangen van voetballen. Zeine naam was Sympaticus von Pfaffenheim, kurzweg SPfaff. Hij had daar een grote strohutte mit schwimmbad en een groot hekken met wapenschild erop und so weiter.

Nu had der centurio Jozefus Publicus Juriön bij uns in het kamp een nieuwe spel uitgevonden. Het alte spel werd gespeeld met twee fierkante ballen waar op de zes zijden cijfertjes opstonden en waartegen men kon sjotten . Het spiel bestond daaruit dass men die twee fierkante ballen nam en men gaf een flinke trap daartegen. De tegenstander probeerde de ballen te pakken en wierp die op de grond. Men telde de cijfertjes die boven op de ballen stonden samen. Dan sjotte de tegenstrever enz. Wie de hoogste cijfers had war gewonnen. Man spielte meestal voor een schnapsken of voor een pakje Malborius of Belga. Dat waren stokjes om een ander spel te spelen men moest die stokjes in de mond te steken en die werden in brand gestoken. Hij die het langst het stokje in de mond kon houden was gewonnen. Maar de centurion Jozefus P. Juriön had nu een nieuw soort bal uitgevonden een ronde bal. Vermits daar geen zijkanten aan waren stonden daar geen cijfertjes meer op maar alleen nog kleine zwarte zeshoekjes. Daar die bal rond was vloog hij veel verder maar omdat er geen cijfertjes opstonden kon men ze ook niet meer samentellen. Maar daar hatte Jozefus P. Juriön het folgende opgefonden... maar ik wordt nu toch zeer moe hoor ik ga een bischen slapen.

Ha daar zijn die Debbie und die Anemone terug van die vroegmarkt met seldern, zwiebeln und frische Gemüse. Sie zien er zeer gesund aus den buitenlucht heeft hun zichtbaar deugd gedaan. Blosje op de wangen, stralende Augen. Jaja das leben ist hier gesund. Trouwens het zijn twee brafe meisjes aan het worden net zoals de tweeling in Familie op de Vrije Teutoonse Media (VTM). Ze hebben er trouwens een bischen van weg, grote foorgefel, een bischen roodharig, stoute tong und auch, na ja sie begriefen mir doch.... Ja dat doet mei nu weer aan Miekmuis denken wie sol ich dat oplossen. Und dat is nog zo een brafes und een liefes meisje. ZWischen uns gezegd und gezwegen ik heb ze uitgenodigd voor een pyjama-party. Aber ich weet nog niet of ze wel komt. Elsie die leise muziek was misschien nog zo slecht niet.  Oei die gitaar..En  als maman of Anastsia-Elisbath-Cornelie dat te weten komen. Oeei weer steken in de kopf... Zet die muziek toch maar af. Niemals drinke ik nog, niemals mehr. Nur noch das letzte...... aber das letzte soll man nie sagen.........Eentje om het af te leren dass ist besser. Het taalbad van prinses Filippa begint al te werken.