|
Ik pen wie ik qen
Ik zielet ters om mi jheen.
Watm aakt he tuit?
Draaien is deter qan geen.
I kden wi eik pen,
en nie manq mag zichdar mee qemoeien.
I kqen niet bom, gekoz fzot
Ma artoch, den ik anqers,
Dati s nueen maal mijn lot.
Dys lexieze gik ban,
Ik heqge en dehoefte aanlen zen
Alleen resbect voor wie ik den.
Ikle erop een anqerama nier,
De ikso ms niet ken.
<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Ik ben wie ik ben
Ik zie letters om mijn heen.
Wat maakt het uit?
Draaien is beter dan dan geen.
Ik ben wie ik ben,
en niemand mag zich daarmee bemoeien.
Ik ben niet dom, gek of zot
Maar toch, ben ik anders,
dat is nu eenmaal mijn lot.
Dyslexie zeg ik dan,
Ik heb geen behoefte aan lenzen
Alleen respect voor wie ik ben
Ik leer op een andere manier,
die ik soms niet ken ...
(Kim 11 jaar - uit Sprankel 19de jaargang nr.3 juli-september 2008)
20-09-2008 om 11:51
geschreven door Bojako
|
