Quasimodooken
Jongens, winkelen is aan mij niet besteed hoor. Ik wordt daar "kriebedichtig" van
-Naomeetje, gaat gij met Odessa u maar iets deftig kopen. Ondertussen ga ik bij de Pedro een koffieken drinken.
Ik heb mijn engelbewaarder Odessa gedoopt omdat ik hoopte zo achter zijn of haar geslacht te komen. Ik dacht ik zal dus iets typisch vrouwelijks pakken. Maar noppens. Hij of zij vondt het een mooie naam en protesteerde niet. Voor het gemak zal ik hem/haar verder hij of Odessa noemen.
Ik had eigenlijk beter mee kleren kunnen gaan kopen want ik zat helemaal alleen op het terras en de Pedro, de patron bleef staan aan mijn tafeltje om een klapke te doen. Allez in feite om te zagen over het moeilijke leven van de kleine zelfstandige.
- Ge kunt u niet voorstellen mijnheer milo wat ik hier aan taksen moet betalen. Taks voor het terras, taks voor reclame op straat en taks op uithangborden. Dan is er nog de bijzondere taks op drankslijterijen en de taks het schenken van alcohol. Daarnaast is er nog de heffing op de drijfkracht en een bijzondere bijdrage voor verkopen van eetbare producten, maar daarvoor moet ge eerst een vergunning hebben van het ministerie van volksgezondheid en een toelating van het voedselagentschap beide te verkrijgen mits een kleine jaarlijkse bijdrage. Er is ook de taks op de motoren van de ijskasten. Taks op het waterverbruik en de electriciteit heb ik nog niet bijgerekend maar de gemeente taks op het te werkstellen van personeel vind ik toch wel schandalig. Daarnaast is er nog de taks op de kansspelen en de taks voor het uitbaten van een automatische sigaretten verdeler en dan vergeet ik nog de taks...
-Pedro moet gij taks betalen op winden laten en ademhalen..?
-Neeje
-Awel wees tevreden dat ze daar nog niet op gedacht hebben. Pas op want ik ben ook content want ik ben verslaafd...
-Aan winden laten ?
-Nee aan ademhalen.
-Taks op winden, allez milo, dat kunnen ze toch niet maken. Hoe gan ze dat meten
-Toch wel met zo machientje waarmee ze u doen blazen om het alcohol gehalte te meten....
Hoofdschuddend trok Pedro naar binnen in zijn eigen mompelend " taks op de winden dat zou er nog moeten bijkomen...met een machientje aan uw achterste om uw winden te meten ...jongens wat gaan we nog allemaal meemaken...
Ik dacht: voilа daar ben ik van af en nu zou ik op mijn gemak van mijn" Hasseltse koffie" kunnen gaan genieten. Kwam er daar nu niet zo een gebocheld wezentje niet groter dan de bovenkant van de tafel een aansteker en een plastieken hartje met een pinklichtje in op mijn tafeltje leggen met een briefken bij " Ik ben Quasimodo, ik werk voor de kerk, klokken luiden dus ik verdien niets, koop deze aansteker of dit hartje a.u.b. Ik moet ook mijn kinderen onderhouden. Hij stond met zijn scheef lelijk snoetje naar mij te kijken
Nu ben ik geen grote gever toch niet als het gaat om georganiseerde witwaspraktijken maar als er zo iemand voor mij staat dan loop ik over van compassie. Dus ik haal mijn portefeuille boven en ik geef hem daar een dikke fooi. -Hierzie en houd gij uw aanstekerke maar want ik rook niet en houdt dat hartje ook maar. Om op die manier te moeten bedelen moet ge toch wel met uw rug tegen de muur staan zeker ?
Dat laatste was er uit voor ik het wist. Begint dat ventje daar te blijten dat horen en zien verging. Komt de Pedro naar buiten.
-Awel, wat is dat hier
-Komt die schone nog met een arme sukkelaar lachen. Met mijnen rug tegen de muur staan! Ik kan dat toch niet !
-Ja dat zijn nu toch geen dingen om te zeggen tegen een mens met een beperking
-Ja, maar ik meende dat zo niet en..
-Allez kom droog u tranen en zet u bij. Drink een koffietje of een chocomelksken op mijn kosten met wat koffiekoeken en draai er nog wat in een papierken voor de kindjes thuis. Ik dierf niet vragen hoe groot die kindjes al waren. En ik zal u nog een dikke fooi bijgeven.
Het snoetje klaarde een beetje uit, de waterlanders verminderden en hij dronk daarna smakelijk zijne chocomelk en at nog smakelijker zijn koffiekoeken op.
Het gaf mij weer zo een warm gevoel rond mijn hart als ik hem zo smakelijk zag eten en dan gebeurde het. Onherstelbaar. Het was er uit voor ik het wist. Ik gaf hem een tik op zijn schouder en zei:
-'t Ergste is nu wel achter de rug zeker ?
Nu kwam er aan het blijten geen einde meer.
wordt vervolgd ( althans de auteur wegens smaad aan een bultenaar)
| 
