Een heerlijke natie ???

Arlington kerkhof is het kerkhof waar de Verenigde Staten hun helden begraven. Het is een heel ernstig kerkhof. Maar Leonard Matlovich heeft er zijn verdiende begraafplaats niet gekregen. Hij was de allereerste Amerikaanse militair die in 1988 bekendmaakte dat hij homo was. Hij kon dus niet begraven worden tussen al die heldhaftige krijgers. Het Congressional Cemetery werd dan ook zijn begraafplaats. Dit kerkhof op een heuvel bij de Anacosta rivier werd oorspronkelijk ontworpen als een soort Westminster Abbey voor Washington. Alle belangrijke politici en helden der natie werden er begraven tot 1835. Toen werd het vervoer beter en werden deze hooggeplaatstse heren naar hun thuisstaat overgebracht om daar met de nodige eer begraven te worden. Na 1835 werden er ook rijke families en stillaan ook gewone mensen begraven op dit kerkhof. Er liggen bekende suffragettes begraven en ook Pushmataha, het opperhoofd van de Indiaanse Choctaws, die als eerste zijn land terugeiste van de federale regering. Ook het eerste verkeersslachtoffer van Washington D.C. een kind van amper tien toen ze door een auto werd aangereden ligt hier begraven. Niet zo heel ver van J.Edgar Hoover trouwens. Hoover, de man die in 1935 de F.B.I. stichtte en er plak bleef zwieren tot zijn dood in 1972. De jarenlang meest gevreesde man van de V.S. die duizenden mensen en organisaties bespioneerde en wiens hele leven er geruchten gingen dat hij homo was heeft hier zijn laatste rustplaats. Hoover heeft nooit toeggegevn dat hij homo was en gedurende 44 jaar een paar vormde met Clyde Tolson. Hij liet wel een rustplaats naast zijn graf reserveren voor .. inderdaad Clyde Tolson.

Maar keren we terug langs de lanen van dit door de autochtonen druk bezochte kerkhof , waar in de veertiger en vijftiger jaren van vorige eeuw zelfs gepicknickt en gefeest werd, terug naar de rustpaats van Leonard Matlovich. Het is een mooi zwartmarmeren steen met twee roze driehoeken zonder naam maar met een aangrijpende tekst : Hier ligt een Homo Vietnamveteraan, toen ik in het leger was gaven zij  mij een medaille om twee man te doden en gooiden me buiten omdat ik er een liefhad.