In verband met een recent dispuut over plagiaat graag wat volgt : het staat u vrij teksten van mij over te nemen of niet. Bij overname lijkt een bronvermelding mij op zijn minst gepast maar doe je het niet ik zal je niet vervolgen ( tenzij men de teksten commerciëel zou uitgeven) . Laat jouw eigen geweten scheidsrechter zijn, dat volstaat voor mij ruimschoots. De foto's hier zijn meestal van het internet gehaald via Google-afbeeldingen en soms bewerkt door mijzelf. In het vervolg zal ik trouwens ook hiervoor een bronvermelding inlassen.
Baron Ernst

Archief per maand

	01-2011
	12-2010
	11-2010
	10-2010
	09-2010
	08-2010
	06-2010
	05-2010
	04-2010
	03-2010
	02-2010
	01-2010
	12-2009
	10-2009
	09-2009
	08-2009
	07-2009
	06-2009
	05-2009
	04-2009
	03-2009
	02-2009
	01-2009
	12-2008
	11-2008
	10-2008
	09-2008
	08-2008
	07-2008
	06-2008
	05-2008
	04-2008
	03-2008
	02-2008
	01-2008
	12-2007
	11-2007
	10-2007
	09-2007
	08-2007
	07-2007
	02-2007
	01-2007
	10-2006
	09-2006
	08-2006
	07-2006
	06-2006
	05-2006

G	Glorious
H	Hilarious
O	Oddish
S	Strange
T	Tempting
W	Weird
R	Realistic
I	Inspirational
T	Talented
E	Explosive
R	Relaxed

M	Magical
I	Irresistible
L	Loud
O	Overwhelming

Hoe het werkt om van je naam een acroniem te maken.? Kijk bij Bojako !

Zoeken in blog

Inhoud blog

E-mail mij

Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.

Een interessant adres?

Hier staat wat
En nog wat

Het bruidsboeket dat het beter wist

klikgevoelige poëzie (het blog van Baron Ernst)
door Ronald Milo >

23-01-2009

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Marine

Vuilgroen van het zuiverste karaat

Het strand toetst zijn tenen
Aan de gerijpte visie van de dromerige zee
Stormenderhand neemt een kleuter
De arm en de blik van zijn moeder
Naar de oogst van de branding mee

De wind als een artistiek zwerver
De hand om de schouder van het mooie kind
Dringt door de opgeslorpte klaarte
Waarmee hier elke valavond begint

Hij beweent in een vaargeul van de hoogste noten
het driftig temperament van zijn inspiratie
betast liefkozend gescheurde en intacte zeilen
van een paar sobere vissersboten
Een stijlfiguur
En het zoveelste mislukte avontuur

De holle krachtpatserij
Van de witblauw doorbrande pier
Aangeland als een breed stuk lijnwaad
Veel te klein voor de schildersezel van de Oceaan
Wordt methodisch en consequent
Afgekolfd als een gelaten tepel

Walmende regenwolken zwellen en zwerven
Als een rookgordijn
En dikken het persoonlijk aanzien aan
van deze lyrische avondbries
die wel zou willen doorgaan
voor een aristocratische orkaan

Geef hier uw reactie door

Uw naam *
Uw e-mail *
URL
Titel *
Reactie *
	Persoonlijke gegevens onthouden?
(* = verplicht!)

Reacties op bericht (8)

25-01-2009

Het lijkt alsof

de muziek ontrolt uit een dromerige zee, bij valavond. Het liefst blijf ik hier, meedromend, hangen. Verder kijkend, komt de tekst mij, als een tsunami tegemoet. Of, is het de bedoeling een orkaan te visualiseren? Voor moeder en kind zal deze alvast een betere oogst opleveren Dit is het werk van een schilderende dichter / dichterlijke schilder. Kleurrijke zinnen en klankrijke woorden vullen het schilderij aan, daar, waar het penseel ophoudt. Ik proef de zee, voel de wind maar zijn hand is aan mijn schouder voorbij gegaan.

25-01-2009 om 16:31 geschreven door Lore

24-01-2009

Volgens mij is het plaatje bij het gedicht zeker geen afbeelding van "onze" zee want die is eerder "vuilgrijs'. Maar dan het gedicht!
Het brengt mij terug naar een dagje aan zee met mijn pleegouders.
Ik moet een jaar of twee zijn geweest. Ik heb er nog een kiekje van als herinnering. Het is de enige foto ooit van mij en mijn pleegmoeder samen.
Lieve Ernst, wat het gedicht verteld weet enkel de dichter, maar ik zag er een mooie herinnering in. Heb een fijne zondag, lieve groetjes en tot de volgende

24-01-2009 om 22:01 geschreven door huismusje

Schoonbroer - zeeloods - zegt dat de bruine streep die je op de horizon ziet, de vervuilde lucht is. Hij zal het na al die jaren wel weten denk ik. Maar ik veronderstel dat de zee zelf nog meer vervuild is.
Ik heb geen enkel idee waarover het gedicht gaat want ik heb het opgegeven om jullie dichters te proberen te begrijpen, ik zit er toch altijd naast. xx

24-01-2009 om 18:52 geschreven door bojako

De zeewind jaagt de regendruppels tegen het raam. Geen weer om buiten te komen vandaag. En ik ga een mensenleven terug in de tijd, aan de arm van moeder, hier op de zeedijk.

24-01-2009 om 17:38 geschreven door Ludovikus

Op aanvraag

werd een kleine correctie uitgevoerd op de kleur van de zee

24-01-2009 om 15:29 geschreven door Ernst

Het

is puur genieten van de prachtige contradictie in de titel die, in grote letters, de grootheid van de zee benadrukt. Ja, het opzet is méér dan gelukt! Dáár kan toch niemand naast kijken? Tenzij misschien het onderwerp voor vooringenomenheid moet wijken. Ik word in ieder geval meegezogen in een wereld die met woorden haast niet te beschrijven is, alsof je zwevend als een meeuw deel uitmaakt van een prachtig schilderij van onvoorstelbaar mooie zinnen. Gedachten die gewoonlijk alleen vorm krijgen op uitgesproken wit linnen. Prachtig Ernst. Vriendelijke groeten, Uilenspiegel

24-01-2009 om 12:31 geschreven door Uilenspiegel

Appelblauw zeegroen noem ik dat

En waarom in koeien van letters? Mooi is dat niet! Maar als dit bijdraagt tot de waarde van het gedicht ...

24-01-2009 om 11:24 geschreven door manuitlede

...

Waarom heet dit gedicht in vredesnaam Vuilgroen ...? Ik zie toch enkel blauw, geel en grijze tinten de revue passeren. Of zie ik wellicht het een of ander over het hoofd?

24-01-2009 om 07:44 geschreven door thea

Blog tegen de regels? Meld het ons!
Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!