Ja, ik heb er een gewoonte van gemaakt af en toe eens bij madammeke langs te gaan. Niet dat ik zot ben van mode maar ik zie wel graag mooie dingen. Nu als het op dingen aankomt dan vindt men daar wel zijn gading. Maar die modellen. ! Neem nu onderstaand voorbeeld. Dat is nu toch iemand om u een schrik van op te doen als ge ze 's avonds in het donker zou tegenkomen. Miss Ravenloft (familie van Dracula).!

Een bleke snoet met strak achteruitgetrokken haar om het onwezenlijke en de grote elfenoren nog meer te laten uitkomen. Idem dito voor de overdadige mascara rond de ogen . Lippen met bloedarmoede. Het gezicht van een lijk. Voeg daarbij de armen die zo uit Auschwitz lijken weggelopen. Vel over been. Het gebrek aan spiermassa, maakt dat het bloed slecht circuleert wat men merkt aan de blauwverkleuring van de handen. . Er is geen verschil tussen taille en heupen. De benen zullen navenant de armen zijn. En als men die kwakkels dan ziet paraderen op de kat walk. Net dronken ganzen. Ze kunnen geen voet recht voor de andere zetten maar wandelen schuin dit alles om hun heupen meer te laten wiegen, zodat een pluim in hun achterste nu eens naar links dan bij de volgende pas weer rechts zou afwijken. Elegant. Mij lijkt het eerder een orthopedische afwijking. Schoonheid ? Volgens mij eerder een karikatuur. Maar zo moet het nu lelijk is mooi.

Inderdaad alles is relatief en over kleuren en smaken valt niet te redetwisten. Maar dat die zogenaamde spoken model moeten staan voor de aankomende generatie meiden dat lijkt mij toch licht pathologisch. Anorexia is nog steeds een afwijking. Ik heb die dame een beetje aan mijn smaak aangepast en ik moet zeggen het resultaat bevalt mij wel. U ook of houdt u het toch meer bij Vampirella ?