Capucijn-aalmoezenier

Bovendien werd bepaald dat iedere compagnie van 125 vrijwilligers diende vergezeld te worden van een pastoor, onderpastoor of andere geestelijke als aalmoezenier. De hogere aalmoezeniers zouden daarbij de macht hebben van hogere officieren en deze laatsten werden geacht de aalmoezeniers met aandacht en volgzaamheid te aanhoren want zij spraken het woord van God.

De vreemde officieren die onder de Belgische vlag dienden werden ook geacht elk jaar 15 dagen voor of na Pasen een attest in te leveren dat ze gebiecht hadden.

Verder werd bepaald dat deze aalmoezeniers er dienden voor te waken om officieren en manschappen de waarheden van de religie aan te brengen , met het respect voor de heilige naam van God en hen de zuiverheid van zeden voor te houden hen van ontucht te bewaren en degenen die er per ongeluk toch in verwikkeld waren uit te verlossen. Allemaal zaken die zeker wel thuishoren in de catechismus maar minder in een reglement voor het leger. Hieruit volgde dat de aalmoezeniers de vrijwilligers volledig naar hun hand wisten te zetten en dat deze religieuze strijders, zonder enige militaire kennis, hun schaapjes naar de slachtbank leidden ofwel door hun onkunde algemene paniek veroorzaakten waardoor deze onervaren militairen op de vlucht sloegen.

Bovendien werden de vrijwilligers ( uiteraard tegen betaling; ongeveer 10 liards of 2.5 sols) door deze krijgshaftige pastoors voorzien van amuletten; "Agnus Dei" genaamd waarvan werd gezegd dat het  de drager immuun maakte voor geweervuur en waardoor, wanneer hij het permanent op zijn borst droeg, het zwaarste salvo niet in staat zou zijn om zelfs maar een vingerkootje te beschadigen. Iets dat echter bij de eerste ontmoeting met de vijand werd ontkracht. Bovendien waren deze priesters ook vaak de eersten die op de vlucht sloegen aldus de ganse compagnie meesleurend. Nadien werd de nederlaag door deze priesters dan uitgelegd als zijnde een beproeving van God om het diepe geloof van de vrijwilligers op de proef te stellen.

Zo ook werd een aflaat van 1000 jaar beloofd aan allen die een bataljon Oostenrijkers zouden verslaan. Een aflaat bestond er in dat de jaren die men in het vagevuur moest doorbrengen alvorens naar de hemel te verhuizen met eenzelfde aantal jaren werd verkort. Aflaten waren ook te koop tegen zeer wisselende prijzen.

In een redevoering van de abt van Tongerloo ging deze te keer tegen de vele Franse, Hollandse en Luikse vrouwen die het leger vergezelden en door de vijand waren gezonden om de zuivere zielen van de soldaten te besmeuren en hun te verzwakken met venerische ziekten. De vrouw was eens te meer de oorzaak van de ondergang.Terwijl in een ander pamflet (dat gezien de tijd en de anti-paapse instelling van een aantal revolutionairen misschien wel met een korrel zout dient genomen ) de libertijnse zeden van de priester-aalmoezeniers aan de kaak wordt gesteld . Hen wordt verweten dat zij onschuldige meisjes aanzetten tot prostitutie met de soldaten om met deze "patriotische daad" hun hemel te verdienen. Deze feiten dateren van ongeveer 200 jaar geleden, de Taliban zijn onze tijgenoten ! Nihil novum sub sole . Niets nieuws onder de zon !.