In verband met een recent dispuut over plagiaat graag wat volgt : het staat u vrij teksten van mij over te nemen of niet. Bij overname lijkt een bronvermelding mij op zijn minst gepast maar doe je het niet ik zal je niet vervolgen ( tenzij men de teksten commerciëel zou uitgeven) . Laat jouw eigen geweten scheidsrechter zijn, dat volstaat voor mij ruimschoots. De foto's hier zijn meestal van het internet gehaald via Google-afbeeldingen en soms bewerkt door mijzelf. In het vervolg zal ik trouwens ook hiervoor een bronvermelding inlassen. Baron Ernst
Hoe het werkt om van je naam een acroniem te maken.? Kijk bij Bojako !
Zoeken in blog
Inhoud blog
E-mail mij
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
Een interessant adres?
Hier staat wat
En nog wat
Het bruidsboeket dat het beter wist
klikgevoelige poëzie (het blog van Baron Ernst) door Ronald Milo
>
27-05-2009
De nacht brengt raad
Anemoontje
Jij lelijke leugenaar, bedrieger, mispunt, ... gilde Anemoontje en de tremolo's van haar coloratuursopraan stemmetje zinderden door het restaurant als sabeldanspasjes.
Ze trok haar naaldhakjes uit en gooide ze met een hoog gilletje richting Ernst's hoofd. Maar deze wist zich te bukken en de naalden boorden zich in de houten lambrisering vlak naast het portret van de beroemde "Onbekende Man Uit Lede". Een veertiende eeuws meesterwerk van een of ander nogal primitieve Vlaamse Primitief.
Rond Jelena's vuurrood mondje spiegelde zich de glimlach van een onbedwingbaar binnenpretje af .
-" Maar schatje toch .." mompelde Ernst met een opgewonden maar milde vibratie in zijn stem die alleen te horen was wanneer hij hevig geëmotioneerd bleek.
Wat trouwens hoogstzelden voorkwam.
Maar Anemoontje negeerde de baron nu straal en schreed op zwarte nylonkousenvoeten (met naad en versterkte hiel- en tenenprofiel van het merk Du Parc uit de reeks "Seduire & Sourire") hem als een waardige maar boosaardige en dodelijk getroffen zwaan voorbij en stevende recht op Jelena af....
Haar kort rokje kroop door de vaart van deze charge langs haar dijen omhoog en onthulde het volmaakt profiel van haar inslanke slanke benen. Wat trouwens aan Ernst de bedenking ontlokte " Haar ekster woont nog altijd hoog ".
De, zoals ik al eerder vermeldde, als keurige Sayvoards uitgedoste, obers en zaalbedienden hielden de adem in bij deze zich aankondigende strijd der Walkuren en als in een gecoördineerd danspasje deinsden ze, perfect getimed, een paar schreden achteruit.
Maar plots verdween het krampachtige trekje uit Anemoontjes hoogblozend gezichtje om na elkaar plaats te maken eerst voor verwondering, dan herkenning, opluchting, bewondering, blijdschap en ontroering.
-"Maar jij bent Jelena Go.... "
-"Inderdaad schatje, inderdaad, ik ben Jelena het nichtje van Pjotr..."
-"Maar wat is de wereld toch klein , mijn beste, nee lieve Jelena. Die mispunt van een Ernst heeft je toch met het nodige respect... "
-"Maak je maar niet ongerust , schatje, ik kan hem wel de baas..."
De twee dames vielen elkaar in de armen en in de plaats van de verwachte bliksem schichten, wolfijzers en schietgeweren, rolden de tranen bij wijze van spreken over de resten van de "mignardises sucrées à la crème Savoyarde" en enkele mistroostige lege koffiekopjes, klaar om een degelijke Sun behandeling te ondergaan.
Ernst en Pjotr keken opgelucht naar de obers en bestelden nog een "poirke " -om van de emotie te bekomen en om het af te leren. Ze keken vertederd naar de beide dames die elkaar de laatste confidenties van de voorbije vijfentwintig jaar en vier maand aan het toevertrouwen waren.
-"Kennen jullie mekaar ? " vroeg Pjotr op kousevoeten en trouwens totaal overbodig. Zwarte kousevoeten die Anemoontje trouwens zonder veel schroom op zijn schoot had geïnstalleerd.
-"Maar natuurlijk schatje, herken je mij niet meer ," fleemde Anemoontje en ze drukte haar roste krulletjes onder zijn neus zodat haar parfum doordrong tot het diepste puntje van zijn pijnappelklier, terwijl ze met haar linkerhand vederlicht door zijn
omvangrijke haardos streek.
-"Natuurlijk kennen we elkaar " richtte Jelena zich poeslief tot Ernst " de Olympische spelen weet je nog , wij de ballenrapers en zij ... juist Ernstje... het ijslollie-dametje...!!" - onderwijl met twee vingers van haar linkerhand een steeplechase ritje over zijn kalende krulkop makend en terzijde tot Jelena " het ondeugend mannetje is nog steeds goed bij de pinken hoor !!".
Het weerzien tussen beide meiden verliep zeer hartelijk en er werden nog ettelijke borreltjes gekraakt op het weerzien en als het aan Ernst lag ook op de goede afloop van deze onverwachte ontknoping. Al hoefde hij daar nog niet zo zeker van te zijn want als die twee schatjes hun kennis over zijn persoontje samenlegden dan kon er voor hem in de zeer nabije toekomst nog wat gaan zwaaien. De bodem van zijn mandje leugentjes om bestwil was immers zichtbaar. Hij was er de laatste dagen nogal kwistig mee omgesprongen.
Maar een mannelijk brein is in dergelijke materie weinig vooruitziend. Het kan moeilijk met twee dingen tegelijk bezig zijn. En Ernst brein was nu tot de nok gevuld met een dwaas verliefdheids gevoel. Eentje dat kriebelt tot in de buik, waar je tegelijk zo hongerig van wordt dat je geen hap meer door de keel krijgt. Het volmaakte geluk ingeblikt in een innige droefheid. Een gevoel waarbij je ' s morgens in pyjama al zingend door de stad zou fietsen om in de namiddag de Mont Ventoux te beklimmen en 's avonds te merken dat je helemaal geen fiets hebt, laat staan een pyjama waar mee je je in de stad kan vertonen.
Een wat oudere en licht gedeukte koperen koffiekan op de rand van het tafeltje,die zich volkomen over het hoofd gezien achtte mompelde nogal gestoord tegen het vriendelijk uitziend ronbuikig theepotje naast haar: " Wel zie dat nu aan ! Ik sta hier al zeker een half uur dampend heet te wezen en wat gebeurt er ? Niets, nihil, nada !! "
-"Had dat dan eerder gezegd " meesmuilde de theepot" Ik sta hier al evenlang voor spek en bonen te trekken".
Maar de alkohol benevelt de geesten, de opgehaalde en nogmaals herhaalde herinneringen werden nogmaals opgehaald tot het gesprek als stervende golven in het zand verstilde, blijkbaar tot grote voldoening van de bij het morgenlicht licht nerveus wordende obers, die het gapen niet meer onderdrukten en die zo mooi uitgedost waren als Savoy... maar dat heb ik al verteld zeker.
Zoals aan alle gezellige en prettige dingen komt het eind veel te snel. Het gezelschap besloot te gaan slapen. Meisjes bij de meisjes, jongens bij de jongens .
Buiten woei een ongure wind die de sneeuw hoog door de straten opjoeg en weinig goeds voorspelde voor de komende tocht. Want Ernst-Pjotr-Jelena en Anemoontje stond nog heel wat te wachten. Maar dat is voorlopig voor later . Laten we ondertussen genieten van de nachtelijk rust en de gezellige openhaard verwarming hier in het hotel-restaurant want iedereen is doodmoe. Ook de man uit Lede op het schilderij liet de oogleden op zijn eigen norse Vlaams-primitieve wijze zakken en scheen zelf even in het schemerlicht te glimlachen
Ernst lag met ogen nog wijd open maar met gesloten blik naar het plafond te staren en het gesnurk van Pjotr te luisteren. Hij zag voor zijn geest terug de intrede van woelwater Anemoontje, viel heel zachtjes met een zalige glimlach van voldoening rond de mond in slaap en droomde volgend versje :
De nacht is net hetzelfde als de dood
en wat zij brengen een vraagteken zo groot
waarop ieder zijn eigen antwoord kent
maar dat het afhangt van wie je bent
en vooral wie je ,misschien ook in vorige levens,
bent geweest
haal ik mij voortdurend voor de geest
maar als ik jou dan zie wordt alles
weer wolkenloze dagen
waarin geen plaats is
voor deze nutteloze vragen
(wordt vervolgd )
Reacties op bericht (7)
29-05-2009
*
Onze baron heeft een goeie smaak, dat kunnen we niet ontkennen, maar pas op als twee vrouwen verliefd worden op dezelfde man. Waarschijnlijk beseft Ernst nog niet waar dit toe zal leiden (of wordt het lijden). Er is nog een kaper op de kust nl. "Angeliekske" en als twee honden vechten voor een been dan loopt...... juist, de derde er soms mee weg. Ze is misschien geen schoonheid, maar la beauté se trouve af en toe ne keer à l'intérieur.
29-05-2009 om 00:34
geschreven door Tea for Two
28-05-2009
Het volmaakt geluk ..
ingeblikt in een innige droefheid. Mooier kan toch niet! Of zo een dwaze verliefdheid ook gezond is? Dat ze in het mannenbrein een waar slagveld teweeg brengt, dat is zeker! In het voorhoofd een rostje met ladderkousen van het reeds lang terzielegegane Du Parc, en in t achterhoofd een zwartje met een onbereikbaar Russisch ekster?
Jou zien en alles wordt weer wolkeloos. Missen wij iets, ja? Bij ons nesten de eksters op schoot omdat de hoge bomen gekapt zijn..
Hierbij een suggestie voor het verliefde zangtalent dat in pyjama in t stad verloren fietst : ons koor zoekt dringend mannelijke versterking, met of zonder pyjama. Zingen is een zeer gezonde vorm van verliefdheid. Ik kan het ten zeerste aanbevelen. Ernst, kijk in alle geval uit als 2 vrouwen de koppen bij mekaar steken.
28-05-2009 om 23:48
geschreven door Lore
vanuit Playa ST-Lucas Gent 4****
Voordeel van het ziekenhuis je hebt veel tijd voor blog bezoekjes, en als ik ergens graag iedere kom lezen dat is het hier, Ronald je bent niet te doen waar blijf je het verzinnen ,je fantasie is blijkbaar onuitputtelijk en we kijken alvast uit naar het verloop van het verhaal
************
Nu wat dat Ange-liek-ske betreft zal ik die madam eens goed de les gaan spellen zie
Verlieft en lesbis , hetero, of alle twee en wie weet wat nogal
Haar vulva wil ze op haar neus schreef ze op ons blog, ze en ze was verliefd op mijn ventje, stel je voor op mijn maatje!!!!MIJN MAATJE NOOIT VAN MIJN LEVEN
**********
Maatje natuurlijk (hij is ook maar een man)is in de hoogste hemel en kan zijn geluk niet op, gaat al dromen van een kind a la Anemoontje of een Jelena en vanuit de kliniek kan ik niet anders dan toezien hoe hij van vreugde naast zijn schoenen loopt
**********
Dus vrienden als jullie horen dat er een wolkbreuk en hangelstorm onderweg is vanuit Gent naar Tervuren moeten jullie niet ver zoeken waar ze vandaan komt
Ondertussen hou er de muizen af zei onze pa en groot gelijk had die
Groetjes Ria.
28-05-2009 om 17:20
geschreven door miekemuis en maatje
.
Beste meneer enstr ik ben florentine en ik ben en reeglmaatiche bezoekster van boojako en zei zei dattik hier ook bei u moest koome leeze mar tis te ingewikeld vur mei. Ik lasch dar bei har een brief vanne zeekre Angeliek en ik ken die madam die is hier bei mij int gesticht en daddis een jaloerse tik en darbei ze is noch lesbis ok want ze schreef dat ze verlieft is op boojako en ik wet dat zei niet lesbis is want ik was ok wat verlieft op haar en dan heft ze gezecht dat ze heetro was. Ze heeft gezecht dat uwe footo er ok eentje is om verlieft op te worre en ze heft geleik vint ik. moest ik nu nog begreipe war uw verhaal over gat dan zouw ik dar kommentar op geefe mar ik ben naa het leese den draad kweitgerakt. Ik kom zeekers nog eens op een andre keer truch en ik zal dan mein best doen mar de ferpleegster zecht dat het nu wel is gewest en ze stan hier an te schuiffe voor de peecee. Groentjes van florentine
28-05-2009 om 12:40
geschreven door Florentine
27-05-2009
Knap sexy mokkel !!!
Haar ekster woont hoog en ze heeft schoon volk in de statie zoals men zegt!
Wat nu?
Afwachten welke intrige de baron voor ons nog in petto heeft want dit lijkt nog maar een voorproefje, het meest spannende moet nog komen.
Vooruit met de geit!
27-05-2009 om 13:47
geschreven door manuitlede
..
En nu is men nog vergeten Angeliekske te vermelden. Zij waart ook rond in Sennet land, en heeft een boon voor rijpere mannen. Groetjes.
27-05-2009 om 13:39
geschreven door Ludovikus
...
En het gezelschap groeit. Nog even en er zal een complete wagon nodig zijn om de reis te kunnen vervolgen. Maar waarheen???
