Elsie, Miekemuis, Roosje, Titipoes, Bojako, Speelster, Huismusje, Chia, Thea, Myette en de rest van de nieuwe beweging AHTHWVIDOT(Alle Huismoeders Tegen Het Wereldkampioenschap Voetbal Op Televies) lagen in hun monokini (of bikini naargelang godsvrucht, vermogen en inhoud) te bruinen aan het zwembad van het kasteel. De baron, de milo, de Guust en Kamiel waren er met de moto (850 cc + 660 cc blonde Leffe in de pakzak)zogezegd om de omgeving te verkennen op uit getrokken maar ze waren natuurlijk aan het eerste het beste café afgestapt om eens te PTP-en( pintje te pakken) en te discussiëren over de EWPM (enige ware persoonlijke mening). En alhoewel ze bij hoog en laag alle vier volhouden dat ze van de voetbal niet moeten weten -toch een matchken mee te pakken op den televies. "Kwestie van kunnen mee te spreken"- zei de milo die altijd op alles een antwoord weet. Ze zitten daar zo gezellig ondereen zonder vrouwvolk om op hun zenuwen te werken in dat café en wie valt er daar binnen ? Een halve garen die met dit weer in een zware gabardine met plastron met een vest en een vilten hoedjen op, met een vergrootglazeken rondzeult en kilometers in den omtrek naar de alcohol stinkt. Just, Kloe-zootje Cointrooken. Die troeten die de Zorro moet vervangen op de Vuurmakers of het Lolpeloton.
De baron die de goedheid zelf is vraagt natuurlijk wat hij drinkt voor de firma.

-"Een Cointreauken" zegt die flikker en zich tot de baas van het café richtend" een klein flesken van een halve liter".

-"Wette gij ", broebelt hem tegen de milo met een tong die in een gekabbeld botersauske gelegen heeft en in het zuiverse Marollen-Brussels, wette gaa da maaine nuuve patroen -den Teil - gezeid ei dageilen in een gekoempliseerde sitoe-oose verzaaild zet geroekt en dagge gaailen giene schuune criticism eule woerdig kunt geiven.

-"Wette gaai mislukte Sjerlokolmes " antwoordde de milo hem" dat de compagnon van Lamme Goezak, momenteel de gruutste zeurzak van het continent is en dat de lolmakers maar een flauw afkooksel zijn van het vuurpeloton en dat het hier allemaal dik ons frak begint uit te hangen op het bloggebeuren. Duuzend lezers per dag en drie of vier commentaarkens ten hoogste en dan nog altijd van dezelfde. Kamiel en zijn Rosa, Brabbes, milo , Bojako-ken, Ria Poezemuis-ken en hier en daar een verdwaalde lezer and last but not least een muske die je overal tegenkomt en zelden of nooit thuis is (en zelf die is stiller geworden) en dan nog speelster die ge ook overal tegenkomt en die alles goed vindt- en we zullen het ver gehad hebben zeker.. Het internet een interactief medium laat mij niet lachen al moet ik wel toegeven dat er, (meestal vrouwen-)kliekjes zijn die alle dagen wel koffieklets geven en dus zeker interactief, en dat is positief, zijn.
Maar nu dat het goed weer begint te worden zijn wij liever op de baan of onderwegen. De patron gaat ons hier nog een aflevering of twee van het Poezemuizeken vertellen en dan is het gedaan tot in september. Met den Brabbes mee. Af en toe nog een gedichtjen aan de poort van het kasteel, de poort toe en voor de rest hoepsa!

- Maggekik van eulen nog een Cointrooken meepikken " vroegt deine kwibus " terwaail dak meilooister noe da verooizjelken kweste veu datte patron nog gienen akont gegeiven hei oep maain prei.

-Naturellement, zei den baron, en hem begost veu te lezen:

Barbarie die haar niet kon inhouden van lachen, draaide zich om op haar balkon, sprak tot Jeanottepie " ik ga eens zien of ik het poezemuizeken van ons Melissa kan vinden.

-Ja, ik heb het gevonden

-Waar ?

-Hier in de kooi van de mereleer

-Oooh, Barbarie laat mij dat poezemuizeken van mijn vrouw in dat kooiken eens zien astemblieft !

-Wablieft. Denkt gij dat een moeder met de poezemuis van haar dochter in een kotje boven op een balkon gaat staan om het aan iedereen te laten zien. Voor de mensen die beneden rondlopen en zeggen " Ha, ge moet eens zien daar boven op dat balkon staat er iemand met een poezemuizeken in een kotje, ziedis wat een schoon poezemuizeken... Nee. Het is verboden er naar te kijken zelfs gij moogt er niet naar kijken. Luister Jeanottepie, ik zal u dat poezemuizeken meegeven in een kartonnen doosken of een mandje maar ge moet mij zweren dat ge er niet naar kijkt. Zweer ! Zweer !

-Ik zweer

Barbarie is een mandje gaan halen, zo een rieten mandje en ze heeft er wat bolletjes wol in gelegd, wat stopgaren en sajet en ze heeft het mooi toegedekt met een handdoek. Ze heeft er koord aangebonden en het zo langs de balkon naar beneden gelaten

-Oooh, Oooh, in dit mandje zit de poezemuis van mijn vrouw onder deze handdoek..

-Maaar, luister hé Jeanottepie, ik heb u verwittigd niet kijken, niet blijven staan onderweg, doorlopen, zeker niet blijven staan als ge mensen tegenkomt en beginnen van " ja, dat is de puizenmuis van mijn vrouw, die heb ik meegekregen daar en .. neen hé ...doorlopen, onmiddellijk naar Melissa gaan en dat poezemuizeken aan haar afgeven want alleen zij weet wat ze er moet meedoen. Zij alleen weet waar ze het moet steken en je zweert mij dat je niet zal kijken. Zweer !

-Ik zweer

-En nu lopen

Hij pakt dat mandje en hij loopt, hij loopt alles wat hij kan geven, lopen, lopen, lopen eindeloos ver tot aan de stroom, er door ! Neen ! Het poezemuizeken zou kunnen nat worden en hij volgt met de stroom mee eindeloos ver lopen, lopen, lopen tot aan de brug. Over de brug Dan kan hij niet meer. Hij is buiten adem. Zijn hart bonkt tegen zijn ribben. Hij kan niet meer. Hij zet dat mandje neer, gaat op een boomstronk zitten.

-Heel mijn vreugde, het geluk van mijn leven zit in dit mandje. Hoe graag zou ik daar eens in kijken. Maar ik mag niet.....Ik mag niet.... Want ik heb gezworen om er niet in te kijken. Ik heb gezworen om er niet in te kijken..... maar ...ik heb niet gezworen om er niet eens aan te voelen.
Hij gaat zo met zijn hand onder die handoek en hij is zo wat aan het voelen en aan het tasten. Nu moet ge weten terwijl Barbarie het mandje aan het prepareren was, is daar een echt muizeken ingekropen om van de warmte in dat zacht nest te genieten. Hij is zo aan het voelen en aan het tasten en op en gegeven moment:

-Euh, euh ik heb het !.Ooh ooh ooh moet je nu toch eens voelen. Zo zacht. OOOooooh,OOOOoooh,OOoooh al die haartjes.OOoooh nu begrijp ik waarom dat ze dat poezemuizeken noemen. Maar wat is dat? Wat voel ik? Ik voel iets kloppen. Een hartje ! Een hartje ! Nu wist ik wel dat Melissa groot van hart was. Maar dat ze ook een hartje had in haar poezemuizeken dat had ik nooit kunnen weten. Oooh maar wat gebeurt er. Het beweegt. Het kruipt weg. Waar zit het nu ergens.

Uiteraard in paniek is dat muizeken op de rand van het mandje gaan zitten. Het piept effekens rond. Het springt naar beneden en rits, rits, rits, weg tussen het gras.

-WEEEI-WEEI !!! De poezemuis van mijn vrouw is gaan lopen. Waar zit die ergens? Daar ! Kom, kom,kom maar naar hier kom. Poezedinges kom kom...... Begot. Hoe moet ge nu op een poezemuisken roepen. Miniminimini, miniminimini, kom maar naar hier. Kom. Spring in dat mandje. Kom, ik zal niet kijken. Toe vooruit, spring maar in dat mandje- toe vooruit, spring maar..

Op hetzelfde ogenblik komt daar iemand voorbijgewandeld, een houthakker, met een grote bijl op zijn schoft.

-PPe-ppe-ppe-pat-troen, stottert Kloe-zootje, de matsjch goe beginnen.

-Luistert een hier, mon cher ami, sprak de baron, ik ben uwen patron of commandant niet, maar hij legde toch het boek neer en hij begon met belangstelling naar de match de kijken. Ge moest ze zien zitten. Precies vier schooljongens die voor den eersten keer naar de cinema mogen en hun meester die zich een stuk in zijn frak heeft gedronken omdat hij thuis niet mag (drinken natuurlijk od dacht jij aan iets anders).