Tussen twee donderslagen in waren de milo en den baron van het "Paviljoen" verhuisd naar "het land van Riem" een brasserie-restaurant juist ernaast gelegen.
-(milo): Voor mij een Duvel op de gezondheid van Aspe en een steak met Roquefortsaus want ik heb iets met schapen.
-(ober): En euh gebakken, mijnheer ?
-(milo): Liefts
-(baron): Hij wil zeggen hoe moet hem gebakken zijn !
-(milo): Saignant (naar den baron). Het is toch curieus de overeenkomst tussen een biefstuk en hemorroïeden.
-(baron): Wat ?
-(milo): Speen. Hemorroïeden of speen en een biefstuk. Ge kunt ze alle twee krijgen bleu, saignant of а point.
-(baron): Smakelijk.(tegen de ober) geef mij maar een met béarnaise, bleu
-(milo): Béarnaise dat doet mij denken aan een nonneken. Zuster Béarnaise. Eentje uit de "Dams", voor de niet Aalstenaars de Dames van Maria. Ik ben daar nog naar school geweest.
-(baron): Maar is dat geen meiskensschool ?
-(milo) : Natuurlijk. Maar ik ben daar naar de kleuterklas geweest bij mamère Fernande de Dinges Ikweetnivanwat.
-(baron) : van adel ?
-(milo): Jaja, noblesse de robe et de soutane. Zo een pinguin met een lichtblauw overkostumeken en zo een zwaantjes hoofddeksel. Ik droeg ook een uniformpje. Een blinkend zwart satijnen kieltje met een wit kolleken. We waren met drie jongens en zeventwintig meisjes. In die tijd vond ik dat nogal ambetant want we konden "plukken" ( draadjes uit een stukje stof losprutsen. nvdr.) of met de "stekskens" (lucifers zonder zwavel natuurlijk ) spelen. Massoeur Fernande vroeg toen alle dagen en altijd vriendelijk. "Kindjes, wat gaan we doen vandaag ?". En al die truttebellen in koor "plukken, plukken". Ik speelde veel liever met de stekskens. Daar is er toen iets geknakt in mij. In feite niet verkeerd maar juist goed. Want van die moment af heb ik een gezond wantrouwen tegen al wat dat een rok kan dragen, pastoors incluis maar Schotten uitgezonderd.
-(baron): En die twee ander jongens dan ?
-(milo): Jeanetten, jong, jeanetten die wouden ook plukken. Ik stond er altijd alleen voor. Maar mamère Fernande moet dat toch gezien hebben dat ik een depressie aan het kweken was. Want zo om de veertien dagen, als ik bijna ging decompenseren van het plukken mocht ik terwijl de anderen aan het plukken waren met de steksen spelen. Ik maakten toen altijd oorlogstuig, tanks, kanonnen, mortieren. Ik denk nu dat ik daarom maar om de veertien dagen met de steksken mocht spelen. Al wist ik nog niet wat dat allemaal was maar ik had er een paar van die tuigen gezien in een boekske op zolder bij mijn buurjongen. Het moet een gevaarlijk boeksen geweest zijn want toen wij dat naar beneden brachten heeft de papa van mijn buurjongen heel erg gevloekt en dat boeksen direct afgepakt en mochten we niet meer op zolder gaan spelen. Er lagen er nochtans een ganse stapel van die boekskens en wij hadden maar eentje gepakt. Later veel later heb ik begrepen over wat het ging. Dat boekje noemde "Signaal" iets dat de Duitsers onder den oorlog verkochten en nu herinner ik mij dat er ook nog een stapel van "Der Adler" lag tussen de sunlight zeep en de zakken koffie van den oorlog van Korea.
-(baron): Hoe lang ben je daar naar school geweest ?
-(milo): Twee jaar. Want op het einde van het eerst jaar waren die twee jeanetten niet meer gewenst. Ze mochten niet meer komen omdat ze alle twee nog in hun broek kakten. In niet want ik ging naar het WC. Ik kon trouwens al mijn achternaam in de sneeuw plassen al waren het maar vier letters. Zoude geloven als ik die twee broekschijters nu terug zien als volwassen mensen dat ik toch altijd nog denk " ja nog altijd schijters zeker " 't Is misschien niet schoon maar ze hadden maar met de steksen moeten spelen dan had ik veel milder geweest. In elk geval ik had het daar bekeken na nog een jaar als enige jongen tussen al dat vrouwvolk. Want buiten de kleuterklas waren het allemaal meisjes, lager en middelbaar. Allemaal poeskens en slechts één plasserken. Ge zoudt van minder een "Oh-die-poezen"-compleks krijgen van al die penisnijd. Al weet ik nu dat de penis langs twee kanten snijdt. Maar ja toen, jong en onervaren.

Op dat moment kwamen Elsie en Titi-poës buiten adem binnen gestormd.

-(milo): awel is Anemoon er niet meer bij ?
-(titipoës een beetje hijgend van 't lopen want het goot nog met bakken):Nee, den Tijl is ze komen halen ze moet vandaag nog optreden in een nieuw blog
-(baron): Ah dat is goed nieuws zè. Vooral voor mijne portemonnaie.
-(milo): Heeft mijnheer den baron een oogsken op een ander ?
-(Elsie): Goed nieuws, goed nieuws, verdomme ons contract met JMDD is nog niet getekend.
-(baron): Ja kindje zie ge kunt niet alles hebben in de wereld, nietwaar !
-(milo): Zeker niet alles: een "scone" vrouw en veel geld. Ge zit gij daar nu met al uw geld !
- (naar Titipoës). Hoe is het met uwen kalender, meisken ?
-(titipoës): Kalender ? Welke kalender ?
-(milo): Awel die dat je met Ria, Bojako en konsoorten gaat maken in uwen bloten met die blote vogelkens, gazellen, harmonica's en paarden (cfr blog van Ria nvdr). Daar gaat volk komen naar zien. "Les demoiselles d'Avignon ou les Vieilles prunes de Moissac "
-(baron): Hoe ouder hoe zotter !
-(Elsie): Pas maar op mannekens ge zoudt nog kunnen verschieten, ons fleur is nog niet verwelkt en onze libido in tegenstelling met wat mijnheer "Kusmijndinges" daar wist te vertellen is nog niet uitgedoofd.
-(milo): Nenee, mijnheer den baron - ondertussen kneep hij in het achterste van Elsie, die het zich liet welgevallen - nog heel en al  vuur en vlam en zoals bojako zei. "CeeDeeken met een zacht muziksken opzetten, heup tegen heup, een keer dansen en joeperdepoep wie zat er alweer op de stoep?"
-(titipoës tegen de milo ): Flauwe plezanten. By the way waarom zegde gij altijd Titipoës ipv Titipoes.
-(baron): Dat is naar het voorbeeld van Delphine.
-(titipoës): Delphine ?
-(baron): Delphine Boël, de dochter van Bebeer.Boël dat klinkt chiquer en adelijker dan Boel
-(titipoës): Ik heb juist boël gehad met mio marito, klinkt goëd.
-(milo) Jaja, ah ze zijn daar met de steaks, moeten jullie niets eten dames
-(elsie en titipoës in koor): Neen we hebben al gegeten.
- (milo) Ja gebakken viskens ik weet het, maar dat vult toch niet.
-(titpëes) Of misschien eens proeven
-(Elsie) Awel ja een proeverken !
-(milo) Ober ! Nog twee steaks en vier Duvels a.u.b.? Begint maar dames laat het niet koud worden.