www.evawaseerst.be   rubriek Roswell


Wernher von Braun in 1959: 'We maken kennis met krachten die veel sterker zijn dan we vermoedden. We weten niet waar hun basis zich bevindt. Meer kan ik er nu niet over kwijt.'

Hermann Oberth in 1972: 'We mogen de vooruitgang in de technologie niet op ons conto schrijven. We werden namelijk geholpen door mensen die niet van deze planeet afkomstig waren.'

Net als Philip Corso deed Hermann Oberth zijn bekentenis op een leeftijd waarop men normaal gezien stilaan afscheid neemt van het leven (in 1972 was Oberth 76 jaar).

Van von Braun tot Ronald Reagan: ze bleken er allemaal van overtuigd dat de volgende oorlog zou worden gevoerd tegen een buitenaardse beschaving.

Voordat u begint te twijfelen aan de mentale toestand van die heren: het waren stuk voor stuk harde wetenschappers. En van de beste in hun soort. Uitgezonderd Ronald Reagan natuurlijk. Hoewel hij wat mij betreft - en ondanks het feit dat sommigen er lacherig over doen - op zijn terrein even subliem was als de anderen. (Toch moet gezegd dat een president net iets te veel in de kijker loopt en daardoor wellicht niet behoort tot het selecte groepje machthebbers die weten hoe de vork precies in de steel zit.) 

wordt vervolgd 

www.evawaseerst.be

Als uitsmijter (zie mijn vorige bericht van vandaag) nog een citaat uit 1952 van Walther Riedel, eveneens het gewillige slachtoffer van operatie Paperclip en hoofdontwerper van de V2 raket: 'Ik ben honderd procent zeker dat de ruimtetuigen die de aarde bezoeken een basis hebben die zich niet op aarde bevindt.'

Het valt op dat deze geniale mensen geloofden dat we nog steeds worden bezocht door een buitenaardse beschaving.

En wie ben ik om te zeggen dat ze dwaalden?

Maar ik zeg het toch.

Ze gingen er wellicht van uit dat sommige UFO's - UFO's zijn van alle tijden - tuigen moesten zijn die leken op deze die ze zelf hadden onderzocht. En dat hoeft niet noodzakelijk zo te zijn (zie in de rubriek: Het witte licht).

www.evawaseerst.be   (rubriek Roswell)

Natuurlijk is het speculatie (wat kan ik anders doen?). Maar ik hou het kort.

Foto: Hermann Oberth (de mentor van von Braun) werd samen met tientallen anderen in 'Operatie Paperclip' op het einde van de oorlog door de Amerikanen weggekaapt. Op de foto (van links naar rechts): Ernst Stuhlinger, generaal Holger Toftoy, Hermann Oberth, Wernher von Braun, en Eberhard Rees.

Hebben de Amerikanen met de hulp van onder meer Nazi wetenschappers in 1947 in de buurt van Texas een voorhistorisch tuig uit de ruimte geplukt? Wisten de Nazi's af van het bestaan van dergelijke tuigen? Ze waren nu eenmaal bezeten van de zoektocht naar het godenras. Ze hebben er onwaarschijnlijk veel tijd, geld en kennis in gestoken. En ze hebben dat vooral gedaan omdat ze met zekerheid wisten dat het godenras ooit echt heeft bestaan. Dat ze zichzelf graag als hun afstammelingen hadden gezien, spreekt voor zich. Zo gaat dat met veroveraars.

Het staat trouwens nog steeds niet vast waar het woord Nazi vandaan komt. Het zou eerder een duistere mythische achtergrond hebben dan dat het de afkorting zou zijn van 'Nationalsozialismus'. (Nazi was overigens ook de naam van een god in het oude Soemerië.)

Als het echter hun bedoeling was zichzelf te vergoddelijken dan waren er evenwel efficiëntere methoden dan het organiseren van dure en tijdverspillende expedities die hun genetische banden met het godenras moesten bewijzen.

Onder het mom van wat als een zoektocht naar die banden werd gepropageerd - de propaganda was weliswaar meegenomen - stuurde Hitler zijn gezanten naar de verste uithoeken van de wereld. Niet zozeer op zoek naar genetische bewijzen. Maar - en wees gerust, mensen die veel slimmer zijn dan ik, denken er net zo over - om buitenaardse technologieën te onderzoeken. Tuigen die men (onder meer in Tibet) verborgen zou hebben gehouden.

Wij zullen nooit weten waartoe de genieën van de Nazi's werkelijk in staat waren. Wat we van hen te zien kregen, was maar het topje van de ijsberg. Ze hebben in elk geval niet de tijd gekregen om hun plannen uit te werken.

De Amerikanen hadden zichzelf voorbij gelopen om hen - bij wijze van spreken - weg te kapen en op de meest geheime locaties onder te brengen. Het moet daarbij wel gezegd dat de Duitse genieën de bui hadden zien aankomen en maar al te blij waren dat ze bij de Amerikanen een luxe onderkomen vonden. Vooral in New Mexico (dus ook in Roswell) zouden ze zeer goed vertegenwoordigd zijn geweest.

Van Oberth is met zekerheid geweten dat hij in de ban was van buitenaardse tuigen. In het populaire magazine 'The American Weekly' van 24 oktober 1954 verklaarde hij dat buitenaardse tuigen werkelijk bestaan. Duidelijker kon hij niet zijn. Jaren later zou hij zijn uitspraken min of meer nuanceren. (Wiens brood men eet, diens woord men spreekt.)
Gelijkaardige verhalen circuleren over andere Nazi wetenschappers.
 

Het kan geen toeval zijn dat de groei van de ruimtevaart vanaf de jaren vijftig explosief de hoogte in schoot. Vanaf de jaren tachtig was de technologische boom zelfs zo fenomenaal dat elke andere periode in de wereldgeschiedenis erbij verbleekt. Het had veel tijd gevergd om de buitenaardse geheimen te ontrafelen maar eens het hek van de dam, was er blijkbaar geen houden meer aan.  Als men zich zou voorstellen dat de Dow Jones (Amerikaanse beursindex) al 5000 jaar zou bestaan dan zou de groei van de laatste vijfentwintig jaar enorm zijn geweest, kredietcrisis of niet. En daarbij mag men gerust rekening houden met steen- ijzer- en andere tijdperken.

www.evawaseerst.be

Over de ruimterace

Eén van de door NASA vrijgegeven apollofoto's.

Hierop is een 'rille' te zien. Een rille is een (vaak honderden miljoenen jaren geleden) ingestorte lavatunnel. Het resultaat lijkt op een uitgedroogde rivierbedding. Af en toe komen er echter tussen de ingestorte delen ook overdekte gedeelten voor. Iets wat op foto's duidelijk te zien is (hier lijkt de tunnel weliswaar volledig ingestort). Andere foto's (onder meer een foto van Apollo 10) laten er geen twijfel over bestaan dat er in de buurt van de landingsplaatsen van de Apollo's, rilles te vinden waren.

Volledig intakte tunnels zijn uiteraard moeilijker te ontdekken. Maar het lijdt geen twijfel dat die met speciale apparatuur moeten op te sporen zijn.

De Amerikanen kwamen als eerste aan op de maan (de verdere afloop is gekend).

Nog iets over nanotechnologie (zie rubriek over Roswell)

Dat men nanotechnologie heeft afgekeken van wat men in Roswell heeft ontdekt, zullen weinigen geloven. Hoewel volgens heel wat onbesproken en hooggeplaatste personen ‘reverse engeneering’ (want zo heet dat officieel) van buitenaardse technologie de laatste vijftig jaar de mensheid naar een ongekend niveau aan het tillen is.

Hoe lang het nog zal duren vooraleer sciencefiction werkelijkheid wordt, weet niemand. Maar het lijkt er sterk op dat men in het grootste geheim bezig met de onmogelijkste dingen. En dat het hier onder meer gaat over iets waar de mens - vooral de machthebbers - altijd hebben van gedroomd (onsterfelijkheid) hoeft geen betoog. Dat ALLE middelen zullen worden ingezet spreekt daarom voor zich. Het zou dan ook wel eens sneller kunnen gaan dan men denkt. Het zou trouwens steeds minder wetenschappers verbazen als een aantal van een hele reeks mirakels zich al binnen de tien jaar zou voordoen.

Meer nog: de kans is reëel dat wie vandaag 50 is zijn levensverwachting mag verdubbelen. En wie weet hoever men binnen pakweg tachtig jaar al gevorderd is op de weg naar de - ondanks alles relatieve - onsterfelijkheid.

www.evawaseerst.be (rubriek: de ruimterace) 

Merkwaardig is dat men nu zegt dat met de eerste man op de maan de wedloop werd beëindigd. Maar die had nog tientallen jaren moeten doorgaan! Nogmaals: de maanbasis was het doel. Het was de absoluut noodzakelijke stap voor ALLE verdere ontwikkelingen die men op het oog had.  

Dat het zowel de Russen als de Amerikanen enkel te doen was om de maanbasis blijkt uit de opmerking van von Braun in 1965: "We moeten er voor opletten dat we niet langs de Russische douane moeten passeren als we aankomen op de maan". De woorden waren luchtig, maar ze spraken boekdelen.  

***

De Russen hadden met een budget dat tien keer kleiner was dan dat van de Amerikanen, betere resultaten geboekt (althans dat dachten ze). Ze zouden nog tot 1974 doorgaan met hun plannen voor een maanbasis. Pas dan lijkt hun roebel te zijn gevallen. (U denkt er natuurlijk van wat u wilt maar iemand moet hen hebben overtuigd met argumenten die niets te maken hadden met macht of met geld.)

Grote bezieler Vasili Misjin die in 1966 na de dood van zijn mentor Koroljov de leiding van de ruimtemissies had overgenomen, kon zijn koffers pakken. Hij was het zwarte schaap. (Er waren weliswaar een paar onbemande oefenraketten ontploft maar wie er de geschiedenis van de ruimtevaart op naleest, zal merken dat zoiets niet abnormaal is.)

Zeven super startraketten waaronder twee die kant en klaar waren, verwees men met één pennentrek naar de schroothoop.

Misjin begreep er niets van: "We waren er zo dichtbij."

De plannen voor de maanbasis werden dus ook bij de Russen opgeborgen. En net als bij de Amerikanen was de dooddoener: 'geldgebrek'.

(Ik ga het echter bij die ene schoen laten.)

Als de mens zijn toekomst wil verzekeren en een andere leefbare planeet wil ontdekken dan MOETEN die plannen weer op tafel komen.

Naar het schijnt zouden ze zelfs al op tafel liggen.
In 2020 zou de basis er zijn.
Het valt op dat men telkens weer bij hoog en bij laag bezweert dat we 'binnen tien jaar' op de maan zullen staan. Probleem is dat de einddatum lijkt op te schuiven met de jaren. Het blijft namelijk steeds bij tien jaar. 
Een bescheiden voorspelling? Áls de basis er komt, zal het een 'low profile' basisje zijn. Wait and see.

www.evawaseerst.be

De wedloop naar de ruimte eindigde daar waar ze moest beginnen: op de maan.

De ruimterace

Foto: Er bestaat weinig twijfel over dat dit de ingang is van een maangrot. Dit is weliswaar een recente foto van een Japanse missie. Maar de Amerikanen wisten lang voor de eerste maanlanding van het bestaan van die grotten. Meer nog, ze wisten waar de mogelijke ingangen waren. En men moet geen wetenschapper zijn om te bedenken dat er in de grotten relikwieën van buitenaardse bezoekers kunnen te vinden zijn.

Op het einde van de tweede wereldoorlog waren de Amerikanen er als de kippen bij om hun oorlogsbuit veilig te stellen. Het overgrote deel van het materieel van de Nazi's waaronder superieure raketten maar ook de grootste genieën op het vlak van ruimtevaart werden op de meest geheime locaties ondergebracht.

Daarbij waren ook vergevorderde plannen voor het onderzoek van de bovenste lagen van de atmosfeer en zelfs van de ruimte.

Waarom de Duitsers op het einde van de oorlog zoveel belang leken te hechten aan ruimteonderzoek is echter niet helemaal duidelijk.

Waren ze in het bezit van geheime kennis waaruit bleek dat er zich 'iets' in de ruimte (of misschien in de bovenste lagen van de atmosfeer) bevond dat hen alsnog de overwinning had kunnen schenken? (zie de rubriek over Roswell).

De Russen waren teleurgesteld (een understatement). Hun frustratie bestond er vooral uit dat ze von Braun niet aan de haak hadden kunnen slaan.

Niet dat ze geen genieën hadden maar von Braun was zijn tijd ver voorop. Hij was de primus inter pares.

Von Braun was maar één van de redenen waarom het ongeloofwaardig overkomt dat de Russen in de komende decennia met de primeurs zouden gaan lopen. Het heeft er zelfs alle schijn van dat de Amerikanen plots terughoudend werden. Hadden ze koudwatervrees? Of was het de vrees voor het buitenaardse dat hen deed twijfelen?

In 1945 leek het er op alsof de Amerikanen plots al hun aandacht gingen richten op het lanceren van een satelliet in een baan om de aarde.

Uiteraard zouden satellieten niet alleen perspectieven bieden voor defensie. Satellietprojecten schoten in de late jaren 40 in Amerika dan ook als paddenstoelen uit de grond. Om duistere redenen echter hadden de militairen steeds het laatste woord.

Vanaf 1950 leek het alsof satellieten (eveneens om duistere redenen) eensklaps niet meer belangrijk waren.

De Russen zaten echter niet stil. Ook zij hadden immers geniale wetenschappers. In zoverre dat ze in oktober 1957 de eerste satelliet (Spoetnik 1) in een baan om de aarde brachten.

De Amerikanen hadden hen blijkbaar toch wat onderschat.

De Russen echter hadden de smaak te pakken. Ze zouden de Amerikanen dan ook telkens (heel nipt) voorgaan.

- eerste man in de ruimte in april 1961 (Gagarin)

- eerste ruimtewandeling in maart 1965 (Leonov)

Met daartussenin nog een reeks andere primeurs.

Vanaf de tweede helft van de jaren zestig werd het de Amerikanen menens.

Ze hadden de beste wetenschappers, het beste materieel en het meeste geld ... en ze wisten dankzij Roswell welk onvoorstelbaar geheim de maan wel eens zou kunnen herbergen.

Één ding mocht in geen geval gebeuren: De Russen mochten de maan niet als eerste betreden.

Eerst en vooral moest de maan tot in detail in beeld worden gebracht.

Deze taak werd volbracht door onbemande capsules als Rangers, Surveyors en Lunar Orbiters. Vele duizenden foto's waaronder een massa close-ups werden naar de aarde gestuurd.

Op die beelden moeten toch ingangen van lavagrotten hebben gestaan?

Lavagrotten zouden zo veelvuldig voorkomen op de maan dat Nobelprijswinnaar Harold Urey (1893-1981) zelfs beweerde dat de maan voor een groot gedeelte hol zou zijn.

Wordt vervolgd.

 www.evawaseerst.be (rubriek: de maan) 

Foto: een lava grot op aarde. Ze lijkt uitgehouwen maar dat is ze niet. Op de maan zouden ze veel groter zijn wegens geen atmosferische toestanden en veel minder zwaartekracht.

Lang vóór de eerste maanlanding waren wetenschappers ervan overtuigd dat de maan talrijke ondergrondse gangen en grotten heeft. Net als de aarde is de maan immers gevormd door vulkanische activiteit. Men kon dus heel goed vergelijken (ook op aarde komen dergelijke grotten voor). Ondergrondse gangen (lavatubes) worden gevormd door minder kleverige lava. Exact het type lava waarvan men steeds heeft vermoed dat het op de maan veel voorkwam. Lava stroomde vele honderden miljoenen jaren geleden in grote stromen over het maanoppervlak. De buitenste rand van de stroom stolde, terwijl het binnenste leeg stroomde. Zo ontstonden simpelweg reusachtige gangenstelsels die tot een kilometer breed kunnen zijn en vele kilometers lang. Soms werd het maanoppervlak omhoog geduwd door stuwend lava die nooit tot uitbarsting kwam. De lava stolde en vormde zo reusachtige spelonken. Het zouden ideale maanbasissen zijn. En ze kunnen tegen een stootje. Dat moet wel als ze misschien al een paar miljard jaar oud zijn.

Er zouden volgens NASA weliswaar bezwaren zijn. Zo zouden de gangenstelsels nooit zijn bewezen. Als ze er al zijn dan zouden ze niet op de juiste locaties voorkomen. En ze zouden ook moeilijk te vinden zijn.

Ik ga me echter niet uitputten om zoveel onzin te ontkrachten. Ze weten waar ze moeten zoeken. Ze zijn er misschien zelfs bovenop geland. Zo is officieel geweten dat bij impact van een maanlander gedurende zowat een uur een holle klank bleef nagalmen.

Zelfs met telescopen kan men van op aarde zien waar de oneffenheden in het oppervlak zich voordoen. Trouwens, wie zoekt die vindt.

Onnodig te zeggen dat eventuele buitenaardse bezoekers die ondergrondse ruimten als schuilplaats kunnen hebben gebruikt. Nog beter dan op het maanoppervlak zelf zou elk spoor van hen bewaard zijn gebleven.

www.evawaseerst.be rubriek Göbekli Tepe

Foto 1: één van de versierde pijlers

Foto 2: het heiligdom zoals het er zou kunnen uitzien na volledig te zijn uitgegraven  

Göbekli Tepe krijgt relatief gezien zeer weinig aandacht in de media. En dat op zich is verbazingwekkend.

Toen Richard Hoagland zijn theorie opvoerde dat de grote Sfinx in Egypte duizenden jaren ouder was dan algemeen gedacht, waren de archeologen er als de kippen bij om die stelling naar de lappenmand te verwijzen. Nergens was immers ook maar enig bewijs gevonden dat de mens tot zoiets in staat kon zijn geweest. Nu dat bewijs is gevonden, zwijgt men in alle toonaarden.

Los daarvan: Göbekli Tepe maakt deel uit van de Harran vlakte, gelegen tussen Tigris en Eufraat. Harran was de stad die in het Oude Testament staat vermeld als de plaats waar Adam en Eva heen vluchtten na te zijn verbannen uit de Hof van Eden. Om maar te zeggen dat de oudste verhalen al verwezen werd naar plaatsen die als oeroude heiligdommen bekend staan. In Harran werd de maan aanbeden. De stad was bekend om zijn maantempel.

Zou het kunnen dat ook in Göbekli Tepe de maan werd aanbeden? Het is ongetwijfeld geen toeval dat sommige van de oudste grotschilderingen en venusbeeldjes naar de maan verwijzen. Ook in Göbekli Tepe zouden er verwijzingen naar de maan te vinden zijn. En de steencirkel zou - volgens sommigen - wel eens geöriënteerd kunnen zijn, niet op de zon zoals het Stonehenge van circa 6000 jaar later, maar op de maan.

(Uit de rubriek: het witte licht) De oudste religieuze teksten zijn de Vedas uit het Hindoeïsme. Ze zijn gebaseerd op mondelinge overleveringen die zo geheim waren dat ze eerst niet mochten worden opgetekend. Uit die teksten blijkt dat de maan belangrijker is dan de zon. De ziel zou na de dood - eveneens volgens die oudste overleveringen - een helder licht tegemoet gaan en tijdelijk een verblijf vinden op de maan.

Ik troost me met de gedachte dat zowat elke bewering van een wetenschapper wordt tegengesproken door die van een andere.

Daarom ook dat de uitleg die volgt, wellicht niet zal moeten onderdoen voor wat sommige wetenschappers als verklaring zullen geven.

Een megacatastrofe zorgde er zowat 12.000 jaar geleden voor dat mens de zon ging verkiezen boven de maan. Plots werd de zon het belangrijkste hemellichaam. En dat laatste kwam doordat onze voorouders de zon gedurende lange tijd niet te zien hadden gekregen. Het stof na de ontploffing van een reusachtige komeet had haar verduisterd. Diezelfde komeet maakte ook een einde aan het bestaan van de meest intelligente mensen op deze planeet.

Meer dan 12.000 jaar geleden waren er verschillende soorten mensen. Er was een enorme kloof in bewustzijn en intelligentie tussen die soorten. Vandaar dat een beperkte groep (de zogenaamde sjamanen) het 'gewone volk' kon motiveren om zich samen achter een gigantisch project te scharen.

De sjamanen hadden weinig uitgesproken geslachtskenmerken. Toch waren het wel degelijk vrouwen. Ze hadden nauwe banden met de eerste grotschilders (waarvan trouwens alle mensen afstamden) omdat ze zich in het verleden minder hadden gekruist met dierlijke mensensoorten. Hierdoor waren ze zowel moreel als intellectueel verheven boven de rest.

Een komeet en de daaropvolgende kettingreactie van catastrofen roeiden hen echter uit. Ook heel wat bouwwerken werden vernietigd. Het duurde duizenden jaren vooraleer de mens zich min of meer zou herstellen. Hierbij wordt steeds duidelijker dat enkel de taaiste het hadden overleefd. Het waren diegenen die hun genen het meest hadden verspreid en die nog weinig goddelijks in zich droegen. De mens was zijn bovennatuurlijke leiders kwijt. Hij was nu veel minder begaafd en veel meer uit op macht. Bouwwerken die hij ontdekte uit ver vervlogen tijden, ging hij als de zijne beschouwen. Hij leerde echter snel. Vele bouwwerken zou hij uiteindelijk afbreken, kopiëren of restaureren ... en de zon werd zijn nieuwe god.

De echte Egyptische piramiden moest hij wel restaureren want ze waren simpelweg niet af te breken noch na te bouwen.

Ooit zal de wetenschap moeten toegeven dat ze werden gebouwd door een mensenras met buitenaardse gaven. Een ras waarvan de leden door de sjamanen van Göbekli Tepe werden aanbeden als goden.

www.evawaseerst.be  (Rubriek Roswell)

Omdat één en ander toch werd gewijzigd: alles nog eens op een rijtje over de klimaatconferentie in Kopenhagen.  

‘Eva was eerst’ is een kwestie van geloven, zoals trouwens ook op de tweede pagina van deze site staat geschreven. U kunt me dus niet voor gek verklaren. Want anders verklaar ik alle gelovigen voor nog veel gekker.

Ha ja … zo ben ik.

Wat volgt is echter pure realiteit.

Nanotechnologie staat voor de deur.

En of we het nu willen of niet: ze zal niet te stoppen zijn.

Vraag is: waar zal men ( = de beperkte groep wereldleiders die zich achter de schermen bevinden) het eerste mee beginnen? Alles is dan wel met elkaar verbonden maar toch.

Wordt de nadruk gelegd op levensverlenging?

Zullen nanorobotten straks als een vakman in een huis, de menselijke cel binnengaan om ze te repareren? (De schaalverhoudingen zouden overigens wel eens kunnen kloppen.)

Bij honderden miljoenen zullen die robotten in onze bloedbaan worden gepompt om evenveel slechte cellen te herstellen of als het moet te vernietigen. Nadat hun taak is volbracht, zullen ze langs natuurlijke weg het lichaam verlaten. Dat zowat alles aan ons zal worden gedupliceerd, staat nu al vast. Geen tekorten meer aan donornieren of wat dan ook. Geen afweerreacties. Grote kuis van de hersencellen? Geen probleem. U zegt het maar.

Of wordt de nadruk gelegd op zuivere energie, het verwijderen van koolstofdioxide of ozon, het verwerken van afval …? De mogelijkheden lijken eindeloos. En dat zijn ze ook.

De technologie is er. Ze in de praktijk brengen, is nog iets anders. En de reden daarvoor komt soms uit onverwachte hoek. Om maar een voorbeeld te geven:

Olie zou wel eens binnen pakweg twintig jaar als achterhaalde energiebron kunnen worden bestempeld. Maar wat doet men met de machtsstructuren die er vandaag achter schuil gaan? Misschien kiest men er wel voor om olie nog wat extra tijd te gunnen.

De middelen voor de strijd tegen de opwarming van de aarde zullen van de technologie moeten komen. En die technologie zal ons leven niet minder comfortabel mogen maken. Of dacht u dat we - als puntje bij paaltje komt - bereid zullen zijn om een deel van onze luxe op te offeren? Een kleine groep onder ons wel ... maar de overgrote meerderheid?

Komkom ...

De opwarming is realiteit. En wat ook de eigenlijke oorzaak ervan is, de vervuiling door de mens speelt er wellicht een rol in. (Of die rol doorslaggevend is, is niet duidelijk. De zon bijvoorbeeld, lijkt immers ook van tijd tot tijd haar kuren te hebben.)

Laat u echter niet misleiden: de klimaathype zou er nooit zijn gekomen zonder de goedkeuring van de echte wereldleiders, waaronder vooral Amerikanen. Deze laatste spelen het spel echter subtiel. Ze lijken zelfs telkens opnieuw dwars te gaan liggen.

Maar schijn bedriegt.

Alles verloopt precies volgens (hun) plan.

De klimaathype zorgt namelijk voor datgene wat het allermoeilijkste te verwezenlijken is: een wereldwijde mentaliteitswijziging bij de burgers. Een mentaliteitswijziging die er binnenkort moet voor zorgen dat regeringen zullen worden verplicht om massaal te investeren in een wondertechnologie. Een technologie die zuivere energie zal produceren en die ook nog voor andere mirakels zal zorgen. Een technologie die vooral van de USA is ...

Deze planeet heeft dus - in tegenstelling tot wat velen beweren - absoluut nog toekomst voor de mens.

Zuivere energie zal er voor zorgen dat de mens meer zal consumeren en produceren. Hij zal zich ongebreideld kunnen blijven voortplanten. Met andere woorden: de groei is verzekerd. Net zoals de macht die ermee gepaard gaat.

En zoals steeds zullen planten en dieren het slachtoffer zijn van die groei.

Nanotechnologie kan echter ook hier een oplossing bieden (zie rubriek: 'Kan de vrouw de toekomst redden?'). De mentaliteitswijziging die daarvoor nodig is, lijkt echter - gezien het egocentrisme van de mens - eerder een droom. Of die ooit zal uitkomen? Wie weet ...  

De reden waarom de Verenigde Staten niet geneigd zijn om aan klimaatconferenties mee te werken, heeft alles te maken met het feit dat ze straks niet met de vinger willen worden gewezen. De klimaathype zal hen namelijk geen windeieren leggen. En het zou doorzichtig zijn als diegenen die nu al te ijverig hun best doen om de strijd tegen de opwarming te promoten, straks met hun fenomenale technologie de meeste vruchten ervan plukken.

Zeker is dat in de periode 2015 – 2030 velen het in Keulen zullen horen donderen. En daar zijn - hoe ongelooflijk het ook klinkt - heel wat van onze huidige universiteitsstudenten bij.

December 2009: Een vraag aan drie universiteitsstudenten biochemie (4°jaar): (Nee, het was geen biotechnologie maar het wordt er niet minder erg door.)

Wat is moleculaire nanotechnologie?

Antwoord: geen idee. (Eerlijk is eerlijk. Eigenlijk was het antwoord: 'Nooit van gehoord'.)

Arm Vlaanderen. Zo komen we er niet. Tijd dat men ook de professoren wat bijlessen geeft. Minister Peeters heeft nog veel werk aan de winkel. Hij zou zelfs mea culpa moeten slaan want het kalf is al verdronken. Wij zijn blijkbaar hopeloos achterop.

Of staat Vlaanderen misschien niet in de (duistere) agenda van de (al even duistere) wereldleiders die de orkestmeesters zijn van de nieuwe technologie? Houdt men ons liever dom? (Voor wie er zou aan twijfelen: de vragen zijn retorisch bedoeld.)

Is nanotechnologie gevaarlijk? Niemand die het weet. De tijd zal het uitwijzen. Aangezien angst ook doet verkopen, moeten we ons echter geen illusies maken. Het staat in de sterren geschreven dat we met de gevaren ervan om de oren zullen worden geslagen.

Nu kent de technologie nog maar een beperkt aantal toepassingen (van isolerende verf tot zonneolie) maar ze zal ons spoedig overspoelen. En hoewel er niet direct een verband lijkt: de klimaattop in Kopenhagen zal ze een serieuze duw in de rug geven. Nog even geduld.

Ten slotte: om de verborgen agenda van de Verenigde Staten enigszins aan te tonen:

1. President Bush stichtte in juli 2004 de Nationale Nanotechnologie Raad (NNAP). Daarmee gaf hij gevolg aan de ‘Act’ (The Nanotechnology Research and Development Act). Nu (2009) besluit de NNAP in een nieuw rapport: 'Amerika is de onbetwiste wereldleider in de nanotechnologie.'

2. Een recent rapport van 46 bladzijden van de Verenigde Naties (Institute of Advanced Studies) is formeel: 'Nanotechnologie zal de hoofdrol spelen in het bestrijden van de opwarming van de aarde.'

Wie deze berichten combineert, kan vermoeden waar we heen gaan met de klimaatconferentie.

www.evawaseerst.be  (rubriek Roswell)

1. President Bush stichtte in juli 2004 de Nationale Nanotechnologie Raad (NNAP).

Daarmee gaf hij gevolg aan de ‘Act’ (The Nanotechnology Research and Development Act).

Nu (2009) besluit de NNAP in een nieuw rapport:  Amerika is de onbetwiste wereldleider in nanotechnologie.

2. Een recent rapport van 46 bladzijden van de Verenigde Naties (Institute of Advanced Studies) is formeel: Nanotechnologie zal de hoofdrol spelen in het bestrijden van de opwarming van de aarde.

Wie deze berichten combineert, kan vermoeden waar we heen gaan met de klimaatconferentie.

(zie ook mijn twee eerdere berichten over dit onderwerp)

Bijlagen:
waterpomp.jpeg (196.4 KB)   

www.evawaseerst.be  (rubriek Roswell)

Klimaattop Kopenhagen. De klimaatconferentie anders bekeken

In navolging van mijn eerder bericht.

Is nanotechnologie gevaarlijk?

Antwoord: niemand die het weet. De tijd zal het uitwijzen.

En aangezien angst ook doet verkopen moeten we ons geen illusies maken. Het staat in de sterren geschreven dat we met de gevaren ervan om de oren zullen worden geslagen.

Er zijn trouwens al heel wat producten die nanotechnologie bevatten (van isolerende verf tot zonneolie).

De technologie zal ons echter overspoelen. En hoewel er niet direct een verband lijkt: de klimaattop in Kopenhagen zal ze een serieuze duw in de rug geven. Nog even geduld.

www.evawaseerst.be (rubriek: Roswell)

De klimaattop in Kopenhagen. De klimaatconferentie anders bekeken.


‘Eva was eerst’ is een kwestie van geloven, zoals trouwens ook op de tweede pagina van deze site staat geschreven. U kunt me dus niet voor gek verklaren. Want anders verklaar ik alle gelovigen voor nog veel gekker.

Ha ja … zo ben ik.

Wat volgt is echter pure realiteit.

Nanotechnologie staat voor de deur.

En of we het nu willen of niet: ze zal niet te stoppen zijn.

Vraag is: waar zal men ( = de beperkte groep wereldleiders die zich achter de schermen bevinden) het eerste mee beginnen? Alles is dan wel met elkaar verbonden maar toch.

Wordt de nadruk gelegd op levensverlenging?

Zullen nanorobotten straks als een vakman in een huis, de menselijke cel binnengaan om ze te repareren? (De schaalverhoudingen zouden overigens wel eens kunnen kloppen.)

Bij honderden miljoenen zullen die robotten in onze bloedbaan worden gepompt om evenveel slechte cellen te herstellen of als het moet te vernietigen. Nadat hun taak is volbracht zullen ze langs natuurlijke weg het lichaam verlaten.

Dat zowat alles aan ons zal worden gedupliceerd, staat nu al vast. Geen tekorten meer aan donornieren of wat dan ook. Geen afweerreacties enzovoort. Grote kuis van de hersencellen? Geen probleem. U zegt het maar.

Of wordt de nadruk gelegd op zuivere energie, het verwijderen van CO²  of ozon, het verwerken van afval …?
De mogelijkheden lijken eindeloos. En dat zijn ze ook.

De technologie is er. Ze in de praktijk brengen, is nog iets anders. En de reden daarvoor komt soms uit onverwachte hoek.

Om maar een paar voorbeelden te geven:

Olie zou wel eens binnen pakweg 20 jaar als voorhistorische energiebron bestempeld kunnen worden. Maar wat doet men met de machtsstructuren die er vandaag achter schuil gaan?

Misschien kiest men er wel voor om olie nog wat extra tijd te gunnen.

Levensverlenging: allemaal goed en wel maar er lopen nu al zoveel mensen rond op onze aardbol (die overigens helemaal niet van ons is). En als de mens de grootste oorzaak zou zijn van de huidige klimaatproblematiek dan lijkt levensverlenging niet echt een goed idee.

En wij ons maar uitsloven in manifestaties voor het klimaat …

Al onze inspanningen lijken een druppel op een hete plaat. Of dacht u dat we met wat minder autorijden de planeet gaan redden? Komkom …

Een planeet die trouwens al meermaals heeft bewezen om (soms heel plots) wispelturige schommelingen te vertonen. Vooral wat het klimaat betreft.

De opwarming is realiteit.

De hele klimaathype ook.

En gelukkig maar. Ze zorgt namelijk voor een wereldwijde mentaliteitswijziging die absoluut nodig is om binnenkort de echte machthebbers op deze planeet toe te laten om op massale schaal extra middelen te verkrijgen voor hun wondertechnologie.

De reden waarom Amerika niet geneigd is om aan klimaatconferenties deel te nemen, heeft alles te maken met het feit dat ze straks niet met de vinger willen worden gewezen als diegenen die de hele klimaathype hebben veroorzaakt. En als ze daarna - als wij allemaal in zak en as zitten omdat we geen oplossingen vinden - met hun ‘deus ex machina’ te voorschijn komen, zullen wij hen toejuichen zoals we dat in 1945 hebben gedaan.

Zeker is dat in de periode 2015 – 2030 heel wat mensen het in Keulen zullen horen donderen. En daar zijn - hoe ongelooflijk het ook klinkt - heel wat van onze huidige universiteitsstudenten bij.

Een vraag aan drie universiteitsstudenten biochemie (4°jaar):

(Nee, het was geen biotechnologie maar het wordt er niet minder erg door.)

Wat is moleculaire nanotechnologie?

Antwoord: geen idee.

Arm Vlaanderen. Zo komen we er nooit. Tijd dat men ook de professoren wat bijlessen geeft.

Minister Peeters heeft nog veel werk aan de winkel. Eigenlijk zou hij mea culpa moeten slaan want het kalf is al verdronken. Wij zijn blijkbaar hopeloos achterop.

Of staat Vlaanderen misschien niet in de (duistere) agenda van de (al even duistere) wereldleiders die de orkestmeesters zijn van de nieuwe technologie? Houdt men ons liever dom? (Voor wie er zou aan twijfelen: de vragen zijn retorisch bedoeld.)

Richard Feynman (centraal) met Robert Oppenheimer (rechts) in Los Alamos. (Foto: Wikipedia)

Zo zal de mens de komende decennia in staat zijn om op commerciële schaal atomen als bouwmaterialen te gebruiken.

Hij zal zelf atomen kunnen rangschikken. De natuur zou niet meer moeten tussenkomen. De mens zal elk orgaan van zichzelf kunnen dupliceren. Op nanoschaal zou men het menselijk lichaam kunnen onderzoeken (één nanometer is een miljoenste van een millimeter). Kanker zal men in het vroegste stadium (één enkele kwaadaardige cel) kunnen ontdekken en uitschakelen. Bestaande kankers zal men kunnen uitroeien door er geprogrammeerde nanopartikels op af te sturen. De kogel is door de kerk. Er is geen houden meer aan. (Het zou steeds minder wetenschappers verbazen als een aantal van een hele reeks mirakels zich al binnen de tien jaar zou voordoen.)

Overdreven?

Absoluut niet!

Meer nog: de kans is reëel dat wie vandaag 50 is zo goed als 'onsterfelijk' wordt.

En onnodig te zeggen waar men de nanotechnologie vandaan heeft gehaald.

Richard Feynman was de eerste die er in 1959 mee op de proppen kwam. De geleerde die in het rijtje past van von Braun en Oppenheimer zou volgens hardnekkige geruchten wrakstukken afkomstig van Roswell hebben onderzocht. Een paar jaar vóór de crash was hij in elk geval werkzaam in het 'Los Alamos Laboratory', net als Roswell, gelegen in New Mexico. Best mogelijk dus dat de autoriteiten hem hebben opgezocht om technologieën waar ze zelf kop noch staart aan kregen, te onderzoeken. 

Getuigen blijven hardnekkig beweren dat men na de crash in Roswell een soort metaal heeft teruggevonden dat zich liet plooien om daarna uit zichzelf weer terug te keren in zijn oorspronkelijke vorm. Alles wijst er nu op dat dit 'vloeibaar' metaal enkel met nanotechnologie kan zijn gemaakt ...

www.evawaseerst.be  rubriek: Roswell 

Venusbeeldjes zijn figuurtjes die steeds een vrouw uitbeelden.

De vruchtbaarheidskenmerken werden buitensporig benadrukt. Alsof het een zwangere vrouw betrof.

Letterlijk duizenden beeldjes werden er teruggevonden. De oudste dateren van circa 32.000 jaar geleden. Exact de leeftijd die de oudste (en tegelijk de mooiste) grotschilderingen krijgen opgekleefd.

Zowel de beeldjes als de grotschilderingen lijken zich vanuit Zuid-Frankrijk over de wereld te verspreiden.

Hoeveel beeldjes die een man uitbeelden werden er teruggevonden over een tijdspanne van zowat 25.000 jaar? (van 32.000 jaar geleden tot pakweg 7.000 jaar geleden)

Laat u niks wijsmaken: geen enkel!  

Anders gezegd: de man stelde gedurende al die tijd niets voor. Is dat te kort door de bocht? Ik weet het nog zo niet. Waar zijn immers gedurende al die tijd de andere tekenen gebleven die naar de mannelijke aard verwijzen? Deze die te maken hebben met seks en macht?

www.evawaseerst.be   zie rubriek Eva was eerst


Eva wordt in de bijbel als moeder van de mensheid aanzien. En wellicht kwam ze in de eerste versie van de bijbel vóór Adam.

Met andere woorden: Eva was eerst.

Volgens de oudste Joodse verhalen was ze het hoogtepunt van de schepping.

De bijbel werd opgetekend in een tijd waarin de man de macht had. En wat men ook moge beweren: de vrouw was toen al niets meer dan zijn dienstmeid. Verhalen werden in die zin aangepast dat de eer zoveel mogelijk naar de man ging. Uiteindelijk moest volgens de logica van de egocentrische machtsmens, Adam - en niet Eva - als eerste mens de geschiedenis ingaan.

Foto:

Links: Isis met Horus (beeld uit circa 350 v.Chr.).

Rechts: de maagd Maria met Jezus (Foto: Wikipedia).

Velen zijn ervan overtuigd dat beiden op dezelfde leest zijn geschoeid. Ze waren allebei goed en rechtschapen, kregen hun kind 'onbevlekt' en waren nauw betrokken bij de verrijzenis van hun dierbare uit de doden.

Alleen gaat de verering van Isis terug tot tijden die niemand kan achterhalen. Leefde ze na de megacatastrofen voort in de geest van sommige mensen en werd haar beeltenis duizenden jaren later meer en meer geïdealiseerd? Ze zou er in realiteit ongetwijfeld heel wat minder aantrekkelijk kunnen hebben uitgezien. Maar dat is een ander verhaal.

De oudste afbeelding van een moedergodin stelde echter niet Isis voor. De venusbeeldjes - men had ze beter maanbeeldjes genoemd - vereerden een vrouw die achteraf nooit een naam heeft gekregen (laten we ze postuum Eva noemen). Bij duizenden werd ze uitgebeeld door tot 32.000 jaar oude sculpturen die een zwangere vrouw voorstellen. Ze lijken op een karikatuur. Maar dat waren ze niet, integendeel ...

Uit de oudste kunstwerkjes (minuscule inkervingen) blijkt dat de vrouw en de maan een mysterieuze band hadden. Had die band te maken met de maandstonden? Volgens archeologen is elke andere verklaring uitgesloten. Hoewel ook archeologen soms ongelijk hebben.

't Is maar een fait divers maar hier moet ik nu toch een kanttekening maken [Sic].

Als men zegt dat de vruchtbaarheidscyclus van de vrouw de maancyclus nauwgezet volgt dan is het antwoord vaak dat dit enkel toevallig zo lijkt. Er zou wel degelijk een verschil opzitten. Het zou absurd zijn als de maan ook maar iets te maken zou hebben met de vruchtbaarheid van de vrouw. Waarom zou trouwens de vrouw als enige wezen op aarde de maancyclus volgen?

Toch zijn er aanwijzingen dat de maan en de vruchtbaarheid 30.000 jaar geleden onlosmakelijk waren verbonden. De vrouw zou haar cyclus hebben berekend op basis van de maancyclus. Maar als er ook maar een verschil van één uur was tussen de maancyclus en haar vruchtbaarheidscyclus dan zou het hele telraam toch spoedig in het honderd zijn gelopen?

Overigens worden prehistorische moedergodinnen vaak maangodinnen genoemd. Ook Isis en de maagd Maria dragen de maan als symbool.

Tussen haakjes: dat de vrouw vandaag de maancyclus niet exact volgt, zou wel eens te maken kunnen hebben met de degeneratie van de mens of met (iets minder controversieel): de lichtvervuiling.

www.evawaseerst.be

Uit de rubriek: Eva was eerst

De Venus van Vestonice (circa 29.000 jaar oud). (Foto: Wikipedia)

Uit de oudste kunstwerkjes (minuscule graveringen) blijkt dat de vrouw en de maan een mysterieuze band hadden. Had die band te maken met de maandstonden? Volgens archeologen is elke andere verklaring uitgesloten (hoewel archeologen ook soms ongelijk blijken te hebben [Sic]).

Tussen haakjes: zowel Isis als de maagd Maria hebben de maan als symbool.

Uit de rubriek: De verklaring

Moleculaire nanotechnologie zal de komende jaren doorbreken. De nieuwe technologie is geen sciencefiction. Ze zal de wereld veranderen. De mens zal op moleculaire schaal kunnen ingrijpen in zijn lichaam ... robots kleiner dan een menselijke cel die zichzelf kunnen reproduceren ... artificiële intelligentie ...

Het klinkt ongelooflijk maar de mens zal binnenkort de grootste sprong uit zijn bestaan maken. Anders gezegd: wij zijn onze scheppers aan het inhalen. (Of beter: een select groepje mensen staat op het punt om de mensheid naar een hoger niveau te tillen.)

Duizenden jaren na de megacatastrofen is de mens een leerproces gestart dat hem stilaan in staat stelt de kennis van zijn buitenaardse voorouders - en eigenlijk ongewild zijn scheppers - te achterhalen. Een leerproces dat wordt gedreven door de relikwieën van diezelfde scheppers (deze die men in Roswell heeft laten neerkomen, deze die men op de maan heeft ontdekt en deze die men misschien - heel lang geleden - onder de Sfinx of op een aantal andere plaatsen heeft teruggevonden).

www.evawaseerst.be (rubriek de maan) (Roswell werd een afzonderlijke rubriek)

Het Apolloproject zou niet veilig zijn geweest voor de astronauten (een leugentje om bestwil).

Lichamelijk bleken de astronauten stuk voor stuk in de beste conditie te verkeren na hun trip. Negen van de twaalf mannen die een voet op de maan zetten, leven trouwens nog. En hoe. Ze zitten allemaal bijna op tram acht - vier zijn geboren in 1930 en de anderen niet veel later - en springen bij wijze van spreken nog over ons hoofd. Enkel Alan Shepard (75 jaar), James Irwin (61 jaar) en Steve Conrad (verongelukte op 69 jarige leeftijd in een motorongeval) zijn overleden.

Het is merkwaardig dat de meeste astronauten toegewijde christenen werden na hun maanbezoek.

Zo stichtte Charles Duke - een notoire ongelovige - zelfs een kerk en ging James Irwin de rest van zijn dagen wijden aan het zoeken naar de Ark van Noach …

Foto Charles Duke in 2009 (Apollo 16)

www.evawaseerst.be   zie de rubriek: het dwaalspoor van het SETI project

'Ik vraag me af of intelligent leven op aarde wel voorkomt ...' (Stephen Hawking, wereldberoemde Britse natuurkundige)

Immense schotels zoals deze vanuit de lucht gefotografeerde Arecibo radiotelescoop in Puerto Rico zorgen wereldwijd voor een onvoorstelbare hoeveelheid informatie. De doorsnede van de schotel meet 305 meter. (Foto: Wikipedia)

De zoektocht naar buitenaards intelligent leven gebeurt wereldwijd (onder meer) door het SETI project. (SETI staat voor: Search for Extra-Terrestrial Intelligent life.) Om de gigantische hoeveelheid gegevens te analyseren, doet men sinds 1999 beroep op een reusachtig netwerk waarbij burgers overal ter wereld hun pc ter beschikking stellen.
Waarom zou de mens echter andere planeten buiten het zonnestelsel moeten verkennen?

Het enige antwoord hierop zou moeten zijn: Om hem in staat te stellen te overleven als de aarde zou worden getroffen door een megacatastrofe. Want die catastrofe komt er vroeg of laat zeker aan. De mens zou dan enkel kunnen overleven als hij (tijdig) zou verhuizen naar een andere bewoonbare planeet.

Toch gaan onze genieën vandaag niet alleen op zoek naar een bewoonbare planeet maar hopen ze tegelijk - tenminste volgens de officiële versie - ander intelligent leven te ontdekken.

Het is een redenering die kant noch wal raakt. Ze is zelfs zo naïef dat het ronduit ongeloofwaardig is als er ook maar één initiatiefnemer in werkelijkheid zou achter staan.

Wat probeert men ons eigenlijk wijs te maken? Het is immers (zeer) goed mogelijk dat het leven op een andere planeet veel verder is geëvolueerd dan op aarde. Misschien heeft het daar met heel wat minder moeilijkheden - uitroeiingscenario’s - te kampen gehad en is het daardoor in één stuk door kunnen evolueren tot een hogere levensvorm dan deze van de mens.

Aangezien de mens echter een niet in te schatten voorsprong heeft op al het andere leven op aarde, is hij niet noodzakelijk op alle vlakken achterop ten opzichte van eventuele buitenaardse bezoekers. Uiteindelijk is hij misschien zelfs het gevolg van datgene wat die bezoekers vele duizenden jaren geleden hebben moeten doen: hun planeet ontvluchten en op zoek gaan naar een andere bewoonbare planeet (een kerngedachte van deze site). Op sommige vlakken zou de mens ondertussen wel eens zijn buitenaardse voorouders naar de kroon kunnen steken. De mens is nu eenmaal het resultaat van een kruising tussen twee werelden (ook al een kerngedachte van deze site). En de mix die daaruit is voortgekomen, is misschien wel uniek. Zeker daar waar het gaat om misleiding uit egocentrisme en machtswellust. Op dat vlak is de mens misschien niet te kloppen.

Toch beschikt een buitenaardse beschaving ongetwijfeld over een technologie die voor ons nog heel wat geheimen bevat. Zo zou ze bijvoorbeeld alle (radio)signalen die naar haar verwijzen, kunnen afschermen. Dat SETI nog geen buitenaards intelligent leven heeft ontdekt, wil dus niet zeggen dat het er niet is.

We kunnen niet voorzichtig genoeg zijn.

Kortom: áls wetenschappers werkelijk zouden hopen ander intelligent leven te vinden, dan spelen ze met ons leven.

Of het moet zijn dat ze niet hopen, maar vrezen dat ze het vinden.

Gelukkig hoeven we in een vrij land niet alles te slikken wat men ons voorkauwt:

NASA wéét dat buitenaardse wezens ooit de aarde hebben bezocht (zie rubriek: De Maan). Of die nog terugkomen is een andere zaak. Maar áls ze nog zouden terugkeren dan ziet men ze toch liever op tijd aankomen. Wie weet staan we toch al verder dan we denken en kunnen we ze de baas als dat nodig mocht blijken. Tenslotte hebben we niet alleen onze dubbele moraal als wapen, ook ons echte wapenarsenaal getuigt van een bezetenheid die onze buitenaardse bezoekers misschien vreemd is. Wie zal het zeggen?