Waarschuwing: Als u niet openstaat voor revolutionaire ideeën en u zich enigszins begon te ergeren aan al het voorgaande, lees dan deze rubriek niet.
Ruimteschip maan
We kunnen niet anders dan aannemen dat onze maan één groot raadsel is. Geleerden hebben heel wat anomalieën naar boven gebracht.
- ze is ouder is dan de aarde;
- ze is voor een groot gedeelte hol;
- de baan die ze volgt om de aarde is abnormaal cirkelvormig;
- ze staat precies op de juiste afstand van de aarde om in geval van een zoneclips de aarde exact volledig te verduisteren. Hoe triviaal dit op het eerste zicht ook lijkt, het zou een ongelooflijk toeval zijn als het een natuurlijk fenomeen is;
- sommigen veronderstellen dat de maan uit een superharde korst moet bestaan, want de meeste kraters zijn veel te ondiep. Of werden ze misschien in een ander deel van het universum gevormd?
- de maan staat steeds met dezelfde kant naar de aarde gericht. Ze draait daarvoor net voldoende om haar as. Toeval?
- hoe is de aarde ooit in staat geweest om de vijfde grootste maan uit ons zonnestelsel in haar macht te krijgen?
Opgelet: klik op het pijltje 'vorige pagina' in je browser om terug te keren naar deze site als je de verwijzing naar de volgende bron hebt gevolgd. (bron via link hierboven)
Een artikel met nog wat extra mysteries. (Merk op dat er weliswaar een drukfout in staat. Een asteroïde zal eerder een snelheid hebben van 30.000 mijl per uur in plaats van per seconde.) De conclusies over de mogelijke aliens op de maan zijn overigens volledig voor rekening van de auteur van het artikel. Opgelet: klik op het pijltje 'vorige pagina' in je browser om terug te keren naar deze site als je de verwijzing naar de volgende bron hebt gevolgd. (bron via link hierboven)
Is het technisch mogelijk om de maan bijvoorbeeld in een baan om Mars te brengen?
Het antwoord kennen we niet, maar met de futuristische mogelijkheden die er op stapel staan, zou het misschien kunnen.
Heeft het leven op aarde de maan écht nodig?
Iedereen is geneigd om hier volmondig ja op te antwoorden, maar dat blijkt een fout antwoord te zijn.
Opgelet: klik op het pijltje 'vorige pagina' in je browser om terug te keren naar deze site als je de verwijzing naar de volgende bron hebt gevolgd. (bron via link hierboven)
Bestaat de kans dat de maan van het Niburu stelsel naar ons zonnestelsel werd getransporteerd?
Deze vraag laten we voor wat ze is.
Er zijn echter nog andere niet te beantwoorden vragen. Waarom werd vóór de megacatastrofen (tot duizenden jaren erna) de maan nooit afgebeeld? Een fascinerend en mysterieus hemellichaam dat verandert van vorm en kinderlijk eenvoudig, ondubbelzinnig uit te beelden is, werd nergens weergegeven, en dat gedurende een paar tienduizend jaar. Dat bij de eerste grotschilders blijkbaar alleen maar dieren in hun geest spookten, mogen we dan zonder meer aannemen, maar in de twintigduizend jaar na hen, werden er ontelbare tekeningen gemaakt, overal ter wereld, alleen kwam de maan er nooit in voor. Tel daarbij alle andere mysteries die de maanlandingen omringen. Waarom zijn we niet teruggekeerd? Waarom telkens weer die loze beloften, ook van andere grootmachten dan de USA?
Ruimteschip maan zou zowat alle vragen in één klap oplossen. Het zou het ultieme reddingsschip kunnen zijn geweest dat de aardas deed wiebelen, zo de megacatastrofen veroorzaakte, en tegelijk een bijna uitroeiing van de mens. Het zou een verklaring kunnen zijn voor de bewustzijnsveranderingen en de lichten op de maan. Het zou zelfs een reden geven waarom James Irwin (Apollo 15) de maan in verband leek te brengen met de zondvloed. Waarom bleef hij na zijn maanlanding zo verbeten zoeken naar de ark van Noach? Hij was een toegewijde Christen, dat wel, maar ook een wetenschapper en een realist. Wat was dan het verband tussen de ark en de maan? Of was die ark misschien een ruimteschip met aards DNA op weg naar de maan? Alleszins niet minder realistisch dan de redenering dat het een boot zou zijn geweest met daarop de ontelbare diersoorten van planeet Aarde.
Noot: Of de maan er nu was of niet bij de allereerste visite - pakweg 450.000 jaar geleden - maakt voor Eva Was Eerst in feite weinig uit. Een moederschip zou immers de taak van de maan als tijdelijke basis op zich kunnen genomen hebben. Tussen haakjes: Wij nemen hier geen standpunt in, maar we wilden u deze rubriek niet onthouden, hoe speculatief die ook is. Think for yourself.
Ondanks het feit dat de media af en toe niet anders kunnen dan de getuigenissen van mensen als Mitchell en Corso naar buiten te brengen, lijkt het alsof de reporters in kwestie meewarig het hoofd schudden bij zoveel onzin. De zoon van Philip Corso zegt het ietwat verbitterd in het openbaar: 'Mijn vader wordt afgeschilderd als een leugenaar. Dit doet pijn want ik hield zielsveel van hem en hij was een gewetensvol en eerbaar man. Hij werd door de hoogste autoriteiten onder extreme druk gezet om zijn verhaal niet te doen. Ik ben fier dat hij aan die druk heeft weerstaan.'
Het is te hopen dat ook Neil Armstrong op een bepaald moment aan die druk zal kunnen weerstaan. Hij lijkt reeds heel wat jaren de grootste gewetensproblemen te torsen. Hij zal zich echter moeten haasten want ook hij nadert het einde van zijn leven.
Alles wat uit de conservatieve doos springt, is het doelwit van de jagers op complottheorieën. De believers van dat pseudowetenschappelijk of erger, geschifte gedachtegoed, beschikken daarom best over een olifantenvel.
Als (ex)deelnemers aan sommige discussies op het internet, weten wij waarover we spreken. Daarbij troosten wij ons met de gedachte dat toch minstens een paar van onze 'tegenstanders' hopelijk lijden aan één of ander syndroom dat hen niet toelaat om hun vaste denkpatronen te doorbreken, want de woorden waarmee wij werden verwezen naar een aparte categorie - zeker niet daar waar serieuze mensen discussiëren - waren vaak nogal direct. Om niet te moeten zeggen dat het soms om echte verwijten ging. [Sic]
Maar ondanks dat, hebben getuigenissen als deze van Corso en Mitchell velen de ogen geopend. Tel daarbij de unieke mens, grotschilders, piramiden, Egyptische priesters, Plato, universele mythen, geheime genootschappen, Roswell, maanlandingen, mysterieuze witte lichten, piramiden ... en de puzzel begint min of meer vorm te krijgen.
Toegegeven, er ontbreken nog stukken. En een almachtige, onzichtbare hand lijkt ons af en toe een fout stukje toe te stoppen, waardoor wij even op het verkeerde been komen te staan. Iets waar de jagers overigens gretig gebruik van maken. Maar het geheel toont ondertussen wel aan waar de gigantische evolutiesprong van de mens vandaan komt.
De mens heeft geen concurrentie op deze planeet. Een onmogelijk gegeven. Het resultaat is een toenemende bevolkingsexplosie. Zou het kunnen dat echte machthebbers zich beroepen op onvoorstelbare methodes om die bevolkingsexplosie tegen te gaan? Leonard Horowitz beweert van wel. En hij is niet de eerste de beste.
Verder hebben bekende namen gelijkaardige dingen gezegd: Jeremiah Wright, Robert B. Strecker, Matilde Krim, Wangari Maathai ...
Diegenen voor wie de laatste twee namen onbekend in de oren klinken, moeten ze maar eens intikken op Google. Ze zijn van vrouwen van wie men niet zou verwachten dat ze te ver gaan in hun uitspraken. Iets wat ze dan ook nog nét niet hebben gedaan. Aan de eerste Afrikaanse vrouw die de Nobelprijs voor de vrede won (Wangari Maatthai) stelde Time Magazine de volgende vraag: 'Blijft u bij uw uitspraak dat het aidsvirus werd gecreëerd om de bevolkingsexplosie van het zwarte ras tegen te gaan?' Haar antwoord: 'Het virus werd door de mens gefabriceerd, maar ik heb niet gezegd dat het gericht was tegen een specifieke bevolkingsgroep.' Matilde Krim beweerde dat het virus door de mens werd 'gemaakt' maar dat het per ongeluk ontsnapte uit een labo. Laat ons zeggen dat het eerste deel van die bewering aannemelijker klinkt dan het tweede.
Voor Sitchin aanhangers is het mysterie rond de opwarming van de aarde al lang opgelost: Niburu is de schuldige. En aangezien de geschiedenis ons leert dat vroeger zo goed als niemand geloofde dat er stenen uit de hemel vielen, dat de aarde rond was, om de zon draaide, enzovoort, zouden we best wat voorzichtig zijn met ons oordeel. Waarom zou Sitchin immers niet de zoveelste 'dwaas' kunnen zijn die uiteindelijk als genie zal worden bestempeld?
Het stelsel van de bruine dwerg waar Niburu deel van uitmaakt, zou een gigantisch magnetisch veld hebben. Het naderende stelsel zou in toenemende mate het magnetisch veld van de zon (en van de aarde) beïnvloeden en een stijgende kosmische straling veroorzaken. Op zich voldoende voor een temperatuurstijging, volgens doorgewinterde specialisten. Komt daarbij dat de opwarming de ijskappen doet afsmelten. Een immense druk valt op sommige plaatsen weg van de bal - die de aarde is -. De deuken in die bal worden dan wel kleiner, maar één en ander zou zo zijn gevolgen kunnen hebben voor de tektonische platen waaruit de aardkorst bestaat. Gedachten aan vulkaanuitbarstingen, aardbevingen en tsunami's zijn dan niet meer veraf.
Het artikel waar hier naar wordt verwezen (zie link), toont aan dat men de geesten aan het voorbereiden is. NASA is koortsachtig op zoek naar Tyche, een gigantische bruine dwerg die zich in de Oortwolk zou ophouden en die volgens Sitchin's theorie onmogelijk Niburu kan zijn. Die zou immers vele malen kleiner zijn dan Tyche en veel moeilijker op te sporen. Zelfs de WISE telescoop moet al veel geluk hebben om een planeet die maar enkele malen groter is dan de aarde, voorbij de Kuipergordel te ontdekken. En Niburu zou van vér voorbij de Kuipergordel komen. Dat zal wel als hij er 3600 jaar over doet om zijn baan te voltooien. Wáár precies de mysterieuze planeet op dit ogenblik vertoeft, kan eigenlijk alleen NASA weten. Maar voor het geval ze geen enkel idee zouden hebben: Voyager I zal in veertig jaar de Kuipergordel vér achter zich hebben gelaten en zowat 100 keer de afstand zon-aarde hebben afgelegd. En het zou volgens Sitchin nog circa 75 jaar duren vooraleer Niburu langskomt. Stel dat Niburu reist aan vijf keer de snelheid van Voyager, dan bevindt de planeet zich nu op pakweg 1000 keer de afstand zon-aarde en zou WISE hem daar moeten gaan zoeken. Niet dat NASA zo'n belabberd advies zal volgen ...
Wat ons echter met de ogen doet knipperen, is het gedrag van beroemde astronomen. Eerst gedurende decennia iedereen die meent dat er zich een onbekende planeet zou kunnen ophouden in ons zonnestelsel als idioot - we overdrijven niet - bestempelen, en nu - zonder verpinken - verklaren dat NASA met haar WISE telescoop misschien wel meerdere bruine dwergen en planeten in ons zonnestelsel zal ontdekken.
Niburu echter, blijft voor dezelfde beroemde astronomen een fabeltje. Het spreekt voor zich dat ze liever afstand nemen van complottheorieën. Deze laatste zijn nu eenmaal dooddoeners voor beroemdheden.
In 2007 kondigde Peter H Diamandis - als figuur enigszins te vergelijken met Richard Branson - aan dat hij een space race zou organiseren. Hij vond dat de overheid te lang draalde met haar ruimteplannen. Zijn initiatief mondde uit in de Lunar X Prize. Dertig miljoen dollar zal toekomen aan de eerste die met privégeld een vehikel kan laten landen op de maan. Tussen haakjes: de robot (want dat is het vehikel in feite) moet ook nog kunnen rijden en haarscherpe foto's nemen. Het moet dus om een 'zachte landing' gaan.
Ondertussen zijn er al een paar tientallen deelnemers ingeschreven.
De vraag die zich opdringt: Is het dan zo makkelijk om een voertuig op de maan te laten landen? En dat voor een prijs van - alles is relatief - ocharme 30 miljoen dollar?
De argusogen van de overheid worden alsmaar groter. In die mate dat ze haar voorzorgen aan het nemen is. Zo heeft
Wie de moeite wil doen, moet eens klikken op de link hierboven en onderaan de blz de link naar het curriculum van Edgar Mitchell volgen.
En bedenken dat een advocaat terecht zou rekenen op de goede afloop van zijn zaak met zo'n getuige. Alleen wordt de getuige hier met onwaarschijnlijke nonchalance (en arrogantie) onder de mat geveegd. Begrijpe wie kan.
Virgin baas Richard Branson heeft concrete plannen voor ruimtehotels en toeristische ruimtereizen in een baan om de maan. Hij heeft daarvoor al investeerders en zelfs piloten aangetrokken. Volgens hem is het maar een kwestie van (korte) tijd meer. De bedragen die hij noemt zijn peanuts in vergelijking met wat NASA ons heeft doen geloven.
Heel wat believers kijken met spanning uit naar de eerste ongecensureerde foto's van het maanoppervlak. 'Eindelijk zullen wij met zekerheid weten wat de zogenaamde toren op de maan nu precies voorstelt.' Ze hoeven zich echter geen illusies te maken. Sir Richard zal wel bijdraaien. Hij zal nooit rond de maan vliegen. Ook al heeft hij daarvoor dan alle mogelijkheden.
Of het in het filmfragment (volg de link) werkelijk om Niburu gaat, is verre van zeker, maar het filmpje toont aan hoe de oude beschavingen op het idee kunnen zijn gekomen om Niburu af te beelden als de gevleugelde zon. Het stelsel van een bruine dwerg met zijn planeten kan uit zichzelf evenveel licht uitstralen als de hoeveelheid licht die Venus weerkaatst van de zon en zou met enige verbeelding af en toe op een adelaar kunnen lijken.
Zo (voor een beeld: klik op de link) zouden de lichten in de ruimte en boven het maanoppervlak er uitzien. Lichten als dit (met of zonder zwart punt in het midden) werden al te vaak beschreven en gezien - onder meer op dit NASA scherm -. De lichten zouden zowel in het luchtruim als op de maan voorkomen. Dat ze door sommige onderzoekers werden verward met de weerkaatsing van de zon in de kraters op de maan, dat ze soms simpelweg ijskristallen of stofdeeltjes waren die zich op de lens van de camera bevonden, of dat het soms ging om ruimteschroot: het klopt wellicht allemaal. Vergissingen of schromelijke overdrijvingen - te goeder of ter kwade trouw - werden echter zodanig in de verf gezet door complotjagers dat alle waarheden over de mysterieuze lichten nu ongeloofwaardig in de oren klinken. Spijtig, maar helaas.
UFO's zijn van alle tijden. De Bijbel verwijst ontelbare keren naar zonderlinge lichten aan de hemel. Zelfs de ster van Bethlehem behoort tot die merkwaardige verschijnselen. Ezekiël, Lukas, ... ze lijken vaak lichten te beschrijven die niet zouden misstaan tussen de UFO waarnemingen van vandaag. Een klein voorbeeldje uit het boek Handelingen (26:13): 'Op de middag zag ik een licht 'boven' het licht van de zon. Het scheen over mij en over diegenen die mij vergezelden'.
Honderden gedetailleerde beschrijvingen van vóór Christus tot pakweg 1900 maken melding van mysterieuze lichten. Christoffel Columbus zou in 1492 een UFO hebben gezien. Het was een licht dat uit zee leek te komen, nu eens donker was, dan weer helder. Hij legde een verband met een joods symbool en zou zich daarover later aan de inquisitie hebben moeten verantwoorden. Het verslag ervan zit echter opgeborgen in de archieven van het Vaticaan.
Beroemde astronomen hadden het over onverklaarbare lichten hoog aan de hemel, waarvan de karakteristieken verrassende overeenkomsten vertoonden met de UFO's van vandaag. Edmond Halley, Gottfried Kirch ... ze piekerden over lichten die ze niet konden thuisbrengen. Lichten die wellicht niets met kometen te maken hadden.
Van lichtgevende bollen tot lichtgevende schepen, overal ter wereld vindt men in de annalen van de geschiedenis dezelfde fenomenen terug.
Vandaag is het met de vele lichten aan de hemel makkelijk om een UFO af te doen als bijvoorbeeld afkomstig van een vliegtuig of een ballon. Als het écht moet, geven de Russen zelfs toe dat het om een fout afgevuurde raket gaat, zoals bij het incident op 9 december 2009 boven Noorwegen. Dat Noorwegen dit zonder meer over zich heen heeft laten gaan, stelt blijkbaar niemand in vraag. Noch dat zich ondertussen in China en Australië gelijkaardige evenementen hebben voorgedaan.
Het is echter een feit dat mysterieuze lichten heel wat oorzaken kunnen hebben. Maar dat is niet altijd zo geweest. We zouden ons dan ook, zoals zovelen, kunnen afvragen welke rol organisaties als de vrijmetselaars of de kerk hebben gespeeld in het verduisteren van UFO meldingen. Velen zijn ervan overtuigd dat als één of andere machinatie al sinds onheuglijke tijden geen tegengas had gegeven, de discussies over UFO's er nooit waren geweest.
Voor een afbeelding van een UFO: klik op de link bovenaan de pagina.
NASA stuurde in 1977 de Voyagers de ruimte in voor onderzoek van het zonnestelsel. Met de Voyagers gingen er berichten mee.
De Voyagers profiteerden in 1977 van het feit dat Jupiter, Saturnus, Uranus en Neptunus zowat op één lijn stonden. Iets wat maar eens in de 176 jaar zou voorkomen (Voyager 1 zou uiteindelijk enkel Jupiter en Saturnus aandoen). De boodschappen waren maar bijzaak. Een belachelijke en kostelijke bijzaak volgens velen. 'Het geld van de belastingbetaler kon wel voor wat anders worden gebruikt.' Ze hebben de reputatie van de wetenschappers die eraan meewerkten geen goed gedaan. NASA liet het echter allemaal niet aan haar hart komen.
We moeten ons afvragen met welke bedoeling NASA een wegwijzer naar de aarde de ruimte heeft ingestuurd. Het duurt 10.000 jaar vooraleer de boodschappen de Oortwolk bereiken, 100.000 jaar vooraleer ze de afstand tot onze naaste buren (Alpha Centauri) hebben afgelegd. Niemand kan daar ooit beter van worden. Ongetwijfeld ook niet de generaties over 100.000 jaar - als er dan nog sprake is van mensen -. Dat de boodschappen een middel waren om de populariteit van de ruimtevaart te verhogen, mogen we niet serieus nemen. Het zou zelfs niet verbazen dat de berichten de populariteit eerder kwaad dan goed deden. NASA zendt echter niet zomaar berichten de ruimte in. Met andere woorden: NASA moet hebben geweten dat de mogelijkheid bestond dat de boodschappen al veel dichter bij huis konden worden opgepikt. Ze moet tevens een goede reden hebben gehad om ervan uit te gaan dat de vinder de berichten zou begrijpen. Én dat hij ons geen kwaad hart zou toedragen. Anders zou het misdadig zijn geweest om de toekomst van de mensheid zomaar - voor de grap - in gevaar te brengen.
Nazi's dweepten met The Coming Race van Edward Bulwer-Lytton. En hoe graag we hen ook als volgelingen van een fantast zouden catalogeren, we mogen de waarheid niet teveel geweld aandoen. Volgelingen waren ze allerminst. Ze keerden zich zelfs af van de filosofie van de novelle. Anders hadden ze hun vrouwen wel wat meer aanzien gegeven, of zouden ze wat minder machtswellust aan de dag hebben gelegd. Overigens was Bulwer-Lytton, ondanks zijn soms sprookjesachtige verhalen, geen pure fantast, maar een man met een onpeilbare dubbele bodem.
Wél zou men de indruk krijgen dat men in de tweede helft van de twintigste eeuw alles in het werk heeft gesteld om Bulwer-Lytton bij de pure fantasten onder te brengen. Zo is de openingszin van één van zijn novelles een eigen leven gaan leiden. 'Het was een donkere en stormachtige nacht ...' Een openingszin die al veel langer werd gebruikt en eigenlijk een beetje hoorde bij de mode van de tijd. Toch heeft Bulwer-Lytton de twijfelachtige eer gekregen, hem te hebben uitgevonden.
Vandaag weten we dat de Vril kan bestaan.
Van atomen tot sterrenstelsels: Ze hebben qua opbouw veel gemeen. En atomen mogen dan microscopisch klein zijn, ze bestaan, net als sterrenstelsels, zo goed als volledig uit lege ruimte. In die onbegrijpelijke 'andere dimensie' zou een wonderbaarlijke elektromagnetische kracht schuilgaan. Verbazend is dat Bulwer-Lytton suggereert dat de Vril inderdaad een elektromagnetisch fenomeen is dat ontstaat uit 'lege ruimte'. Er blijkt simpelweg 'iets' te zijn waar zelfs Einstein geen rekening heeft mee gehouden, en waardoor zijn relativiteitstheorie op losse schroeven is komen te staan. Energie zou namelijk vaak uit het 'niets' ontstaan, waardoor massa overbodig wordt.
De Vril zou ongekende mogelijkheden bieden. Ze zou zelfs gigantische bouwblokken even 'tot leven kunnen wekken'. Althans, dat is wat de auteur van The Coming Race ons wil doen geloven. Een Gy zegt het als volgt (vrij vertaald): 'Hoe roerloos dode materie ook lijkt, ze is constant in beweging, doordat de partikels waaruit ze bestaat, aan trilling onderhevig zijn. De Vril kan op een subtiele manier die partikels beïnvloeden, waardoor zelfs de grootste hoop metaal in beweging kan komen.'
Tot slot: Honderdvijftig jaar geleden was er wellicht niemand die had kunnen vermoeden dat de kennis over een superieure energiebron in de tweede helft van de twintigste eeuw in een gigantische stroomversnelling zou terechtkomen. Vandaag experimenteert men met elektromagnetische krachten die recht uit The Coming Race lijken te komen. Velen zijn ervan overtuigd dat de novelle een tip van de sluier oplicht over datgene wat geheime genootschappen al millennialang voor ons verborgen houden en dat tevens te maken heeft met een technologie die de mens opnieuw aan het uitvinden is. Het feit dat begrippen als duistere materie, duistere energie, kwantum en andere antimateries tegenwoordig niet meer uit de lucht zijn, zou ons tot nadenken moeten stemmen.
In The Coming Race (1871) heeft Bulwer-Lytton het over een superieur ras dat afstamt van een godenras dat vóór de zondvloed leefde. Hij geeft een gedetailleerde en surrealistische beschrijving van het superras, waarvan vooral de vrouwen met hun geest - en met behulp van een zenuw in de handpalm - een onwaarschijnlijke energie kunnen bedwingen: De Vril.
De Vril kan vele vormen aannemen. Het zou een 'lichtkracht' zijn. (Het Genootschap van de Vril zou dus niet voor niets het Genootschap van het Licht worden genoemd.) Al bij al blijkt de auteur echter zelf niet te weten wat de Vril precies is. Maar hij lijkt er wel van overtuigt dat ze uit het niets kan worden opgewekt. Zo heeft hij het over Lai, een subtiel en leven gevend medium.
Andere vermeldenswaardigheden:Het verhaal speelt zich af in een wereld onder de grond. Het hoofdpersonage (de jeugdige Amerikaan: Bulwer-Lytton) reist naar een land waarvan hij de naam bewust niet vermeldt, maar waar men een andere taal dan het Engels spreekt. Hij komt via een kloof terecht in een onderaards gangenstelsel waar de Gy en de Ana leven. Gy zijn de vrouwen. Ze zijn groot en hebben blond haar en blauwe ogen. De Ana zijn mannen. Ze zijn ondergeschikt in zowat alles aan de Gy. Wat opvalt, is dat de auteur opmerkt dat de Ana in prehistorische tijden veel 'hariger' waren. Hun taal lijkt enigszins op die van het Arische ras, maar heeft blijkbaar ook iets van het Sanskriet. Gy hebben echter duidelijk telepathische krachten. De beschaving van Gy en Ana, Vril-ya genaamd, heeft alles te danken aan de Vril. De wonderbare kracht is eigenlijk neutraal, en kan - afhankelijk van de geest die haar bestuurt - voor alles en nog wat worden aangewend. Ze houdt onder meer de Vril-ya gezond, drijft hun machines en robotten aan en kan als wapen worden gebruikt. De Vril-ya staat voor puurheid en gelijkheid, zorgt voor harmonie en respecteert alle leven. De Gy zijn zelfs zeer gehecht aan dieren. Weliswaar zouden ze ander leven vernietigen als zou blijken dat hun algemeen belang wordt bedreigt. Zowel de mannen als de vrouwen worden gemiddeld honderd tot honderdvijftig jaar oud. De dood schrikt hen niet af, omdat ze weten dat het hiernamaals echt bestaat. Angst voor de dood die aardse mensen - zoals het hoofdpersonage - voelen, komt doordat
Vaak lijkt het erop alsof de echte machthebbers - of zo u wilt: diegenen die na de megacatastrofen de geheime kennis aan elkaar zouden doorgeven - het niet konden laten om Isis in hun symboliek te betrekken. Isis was de godin van de 'dubbele wijsheid'. Ze was aards en tegelijk goddelijk. Op die dubbele wijsheid zou de naam Homo sapiens sapiens allusie maken. Jezus noemen ze in het Midden-Oosten vaak Isa, terwijl L'Isa in Europa Isis betekende. De eerste genootschap (deze van de slang), piramiden, vrijmetselaars, Mona Lisa, het Vrijheidsbeeld, tot zelfs het dollarteken ... ze lijken naar Isis te verwijzen. Niemand die het echter zwart op wit zal kunnen bewijzen. Toch niet zolang de echte machthebbers ons om één of andere reden liever in het ongewisse laten.
Nog enkele vragen en antwoorden: Wat zouden wij doen als we in de schoenen van onze buitenaardse bezoekers stonden en we - wanhopig op zoek naar een nieuwe thuisplaneet - de aarde zouden ontdekken?
Antwoord: Hoewel we mensachtige robotten zouden hebben, zouden we ongetwijfeld zelf in onze astronautenpakken een korte verkenningstocht maken op aarde, terug opstijgen, en een basis oprichten op de maan. Waarom? Omdat zoiets simpelweg een kwestie van gezond verstand zou zijn (argumenten kwamen al eerder aan bod). Of kort en bondig: De maan biedt met haar vele tunnels en grotten wellicht meer bescherming aan een buitenaardse levensvorm dan de aarde, waar pakweg het kleinste virus al dodelijk zou zijn.
Daarna zouden we ons bewustzijn - in de veronderstelling dat we dat technisch kunnen - overplanten in een wezen dat met de aardse beperkingen kan leven. En we zouden trachten om op aarde de draad weer op te nemen.
De kans is echter reëel dat we onze oude gewoonten niet zomaar zouden opgeven. Met andere woorden: Wat als we op onze thuisplaneet gewend waren om ondergronds te leven?
Het kan geen toeval zijn dat het overal ter wereld in de omgeving van de 'Huizen van de Goden' wemelt van de 'ondergrondse steden' en gangenstelsels. De Zonnepiramide - een naam die kant noch wal raakt - in Teotihuacan (Mexico) werd zelfs bovenop een lavatunnel gebouwd, een tunnel die door mensenhanden, of beter gezegd: godenhanden, werd uitgebouwd.
Hoe en waarom een ondergronds levend superras gigantische bouwwerken heeft opgericht, blijven onbeantwoorde vragen. Maar waarom wij vandaag klakkeloos deze constructies koppelen aan volken die eigenlijk op geen enkel vlak voldoen aan de voorwaarden, is voor velen ook een vraag die onbeantwoord blijft.
Al de bouwwerken van de goden zouden uiteindelijk worden overgenomen, afgebroken en heropgebouwd door de overlevenden van de megacatastrofen. Wat niet af te breken of na te bouwen was (de piramiden) wordt vandaag nog in een uitzichtloze discussie betrokken.
Na de ontdekking van Göbekli Tepe zullen wellicht nog weinigen raar opkijken als morgen zou blijken dat zelfs Stonehenge er al stond vóór de megacatastrofen. Het zou niet de eerste keer zijn dat wetenschappers moeten bekennen dat ze te vroeg hun conclusies hebben getrokken. Vandaag zijn het weliswaar nog uitzonderingen die beweren dat Stonehenge oorspronkelijk een maantempel was. Een citaat van een onderzoeker: 'Er zijn aanwijzingen dat men op een bepaald moment in de prehistorische geschiedenis de altaarsteen heeft verplaatst, waarna de zon een centrale rol ging spelen.' De redenering dat de megacatastrofen een breekpunt waren in het denken van de mens, wordt door Stonehenge dus niet noodzakelijk tegengesproken.
Eerst één van de belangrijkste wetten van de macht in herinnering brengen.
Zie je als machthebber een tegenstander opduiken of wil je verhinderen dat een verslagen tegenstander opnieuw macht krijgt? Zet hem in een hoekje. Noem hem pseudowetenschapper, kwakzalver of, zoals in dit geval, een volgeling van de voorloper van het sciencefiction genre. Succes verzekerd, want de mens als kuddedier wil niet afgezonderd raken door de theorie van een fantast aan te kleven. Het klinkt cynisch en dat ís het ook dit keer. Macht en cynisme gaan nu eenmaal prima samen.
Nazi's dweepten met Edward Bulwer-Lytton. En hoe graag we hen ook als volgelingen van een fantast zouden catalogeren, we mogen de waarheid niet teveel geweld aandoen. Hoewel Edward het een beetje zelf heeft gezocht. Zo is de openingszin van één van zijn novelles - niet de novelle die hier straks aan bod komt - een eigen leven gaan leiden.
Dat muziek mensen overal ter wereld een gemeenschappelijk gevoel kan geven, toont eens te meer aan dat de mens ooit tot een universeel bewustzijn kon toetreden. De zanger van dit tijdloze liedje is al sinds 1997 overleden. Hij woog 340 kilogram. Maar dat uiterlijk en ziel niet samengaan, wisten we al.
De ziel is onsterfelijk. Ooit belandt ze ergens voorbij de regenboog. Hoe melig dat voor sommigen ook moge klinken en hoe vaak dit in alle talen al eens werd gezongen, als puntje bij paaltje komt, zou het wel eens kunnen kloppen. Klik op de link als je het liedje wil horen.
Velen blijven beweren dat de Mona Lisa van Da vinci niets mysterieus te bieden heeft. 'Het werd simpelweg geschilderd naar de mode van de tijd.' Een uitspraak die steeds minder mensen geloven, ook al omdat recent werd ontdekt dat er in het zwart van de ogen van Mona Lisa letters en cijfers staan. Het zou onder meer gaan om de letters L en S. De L zou daarbij naar Leonardo verwijzen en de S naar Salai, zogezegd de voornaam van zijn minnaar. Maar voor dezelfde moeite verwijst de L naar Lisa en de S naar Isis. De hoofdletter S is namelijk het symbool voor Isis.
Hints genoeg dus om aan te nemen dat Leonardo ons ergens heeft willen op wijzen. Als wetenschapper en kunstenaar was hij zonder meer geniaal. En als onopgemerkt profeet was hij dat ook. Aangezien zijn boodschap na zowat vijfhonderd jaar nog niet werd ontcijferd. Hoewel het er toch stilaan de schijn van heeft dat een bepaalde groep mensen sommige zaken niet wíllen zien.
