Ik wilde zo graag voortschrijven over alle 'Begin", maar dat gaat gewoon niet. Als je nu spreekt over een rotdag, dan was het dat voor mij vandaag en ik vrees dat er nog gaan volgen. Vanmorgen was de sociaal assistente er zoals ik gisteren had gezegd. Ik heb een paar uur papieren mogen lezen en tekenen, teneinde mijn moeder donderdag in een dementenhome te plaatsen. Prachtig van mij, ik heb me nog nooit zo'n slecht mens gevoeld en het is nu negen 's avonds en het betert er niet op in tegenstelling het wordt alleen maar erger. Morgen nog een betere dag, mag mama overtuigen om alles te tekenen, we zullen zien. Ik kon vandaag gewoon niet tot in de kliniek geraken, zou gewoon tilt geslagen zijn.
Ben vandaag een paar mensen van vroeger tegengekomen, het voelde bij sommigen goed aan. Ik heb dan ook met een gezamelijke kennis van mijn vader afgesproken om volgende week af te spreken om samen te eten, het zal me misschien goed doen om met iemand te praten die zowel mijn vader als mijn vriend en ook mijn moeder goed heeft gekend. En die zelf genoeg weet over verdriet hebben en mensen rondom zich te verliezen, om erover te kunnen praten.
Tot morgen blog, misschien ben ik dan een beetje afgekoeld, alhoewel ik het sterk durf te betwijfelen.