De spiegel van mijn ziel is wazig van verdriet Als regendruppels op mijn raam maar niemand die het ziet De spiegel van mijn hart gebroken van de pijn Als bloemenstengels afgeknakt ja alles is maar schijn De spiegel van mijn ogen gesloten zonder licht De echo van een schaduw een mens zonder gezicht De spiegel van mijn ik breekbaar en heel broos Niets vormt nog een éénheid dit geheel is gevoelloos De spiegel van mijn ziel is wazig van verdriet Een regenboog met kleuren maar niemand die het ziet
Swinnen Mie 18/08/2003
Albert, Papa en Mama, jullie zijn mij zo dierbaar, ik zal jullie nooit vergeten en in mijn hart en ziel blijven jullie voortleven, maar ik weet ook dat jullie van mij verwachten, dat ik doorga met leven, hoe moeilijk ook, maar met vallen en opstaan, en de steun en de vriendschap van mijn blogvrienden, zal ik er wel geraken. Fernanda
Reacties op bericht (2)
19-01-2006
Vriendschap
Zondag gaan we een paar heerlijke uurtjes babbelen. Ik kijk er naar uit! Viva xxx
19-01-2006 om 13:48
geschreven door Viva
15-01-2006
Fernanda
Mijn steun heb je voor de rest van je leven je weet lijk een blog aan je been. Ik ga nu wel naar mijn bedje,maar ik moest nog laten weten dat je blog terug ok is zodus het is ok.
