xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Je kent de vlakten, de woestijn

weet waar de zomers eeuwig zijn

Je proeft het zand nog op je tong

toen was je zorgeloos en jong

je wachtte op de karavaan

die bracht voor jou geschenken aan

bij de oase, bij de bron

hoor je nog hoe je moeder zong

Fatima, oh Fatima

waarom ben jij hier weggegaan

Fatima, oh Fatima

jij trok mee met de karavaan

Je zit nu in dit vreemde land

terwijl in jou het heimwee brandt

Je vader zocht voor jou een man

die de bruidsschat nog betalen kan

Je leeft in Brussel of in Luik

ver van familie en van thuis

Terwijl verdriet jouw hartje breekt

versta je de taal niet die men spreekt

Fatima, oh Fatima

wat hebben ze jou aangedaan

Fatima, oh Fatima

jij wil hier liever vlug vandaan

Terug naar de vlakte, de woestijn

waar Touaregs de koning zijn

en met geen enkele karavaan

zal je nog op verkenning gaan

van Johan Verminnen