De Zomer is een van de vier seizoenen, door de meteorologie gedefineerd als de maanden juni, juli en augustus op het noordelijk halfrond, en december, januari en februari op het zuidelijk halfrond. Het astronomisch bepaalde begin van de zomer is de zomerzonnewende (rond 21 juni op het noordelijk halfrond en rond 21 december op het zuidelijk halfrond). De zon gaat dan door het zomerpunt, de zon bereikt die dag de hoogste stand boven de horizon en de dag duurt het langst. De zomer eindigt met de herfst-equinox (rond 23 september op het noordelijk halfrond en 20 maart op het zuidelijk halfrond).

Om praktische redenen begint de meteorologische zomer eerder, op 1 juni op het noordelijk halfrond en op 1 december op het zuidelijk halfrond. Deze duurt dan tot 1 september respectievelijk 1 maart.

De zomer kenmerkt zich door relatief hoge temperaturen, langer daglicht, bloeiende natuur en voor de meeste mensen de langste vakantie van het jaar: zomervakantie.

De zonnewende (ook wel in het Latijn aangeduid als solstitium) is de gebeurtenis, waarbij de zon, vanuit de aarde gezien, de meest noordelijke of zuidelijke positie bereikt. Deze plaats op aarde wordt aangeduid door de beide keerkringen.

Naarmate de zon zich beweegt in de richting van de noordelijke keerkring worden de dagen op het noordelijk halfrond langer, en op het zuidelijk halfrond korter. Wanneer de zon zich beweegt naar de zuidelijke keerkring is dit precies andersom. De zonnenwendes zijn de momenten waarop de zon precies boven de noorder- of Kreeftskeerkring dan wel zuider- of Steenbokskeerkring staat.

Het middelpunt tussen beide zonnewendes wordt bereikt als de zon precies boven de evenaar staat. Er is dan sprake van een equinox of nachtevening. Dag en nacht zijn dan overal op aarde even lang.