voor je verjaardag koop ik 79 rozen ik zet ze op mijn altaar neer ik geef ze water en dan laat ik ze drinken en verwelken later nog wacht ik tot de cirkel van verdorde loze
blaadjes bruin en knisperend is ik tel hun broze stiltes dat weet je niet je viert het niet je gaat er- van uit dat ik er niet meer ben de waarheid staat er te lezen blad na rozenblad tijd die gekozen
is nu ga ik weg ga jij weg als ik dood kus ken ik verlangen het blijft over in krullend rood en geur het verwelkt nog niet het is ingehouden meer
van mij als alle stelen kaal zijn leg ik ze neer in een vuilniszak in een krant voorzichtig dorens niet scheuren ik mag vergeten ik ben geboren.