2002 km door België en Nederland Welkom op de webblog van Luc Decanters Fietstocht 2008
09-09-2008
Het is nu zes uur in de nog steeds donkere morgen. Geen haast, want ik kan hier ten vroegste om 9.00 u weg. Op een grote camping kan je niet zo makkelijk om de regels heen. Bij de boer op een kleine camping kan je weg wanneer je wil. Hier moet je 25 borg betalen voor een toestelletje, waarmee je kan douchen, warm water gebruiken, enz... Die borg krijg je pas terug als de receptie opengaat, vandaar.
Er was vanacht weer bloedafname. Ik ben er liters kwijt, naar mijn gevoel. Ik sliep daardoor niet zo best en zeker niet voldoende. Met al dat water hier kon ik het eigenlijk weten. Naast mij liggen tal van platte muggen, vol van mijn bloed. Maar het kan niet ongezond zijn, vroeger gebruikten ze ook aderlatingen voor gezondheidsdoeleinden. Ik zal wellicht een vuur moeten aanleggen voor mijn tent, met kaarsen of zo. Ik las dat wilde beesten daarvoor terugdeinzen. We zullen zien.
Gezien alles is bedekt in mijn slaapzak, hebben alle afnames via mijn gezicht plaatsgevonden. Het voelt aan als een maanlandschap.
Zo, ik schrijf vanavond verder na, the day after dus...
Vanavond, 10.00 u. Ik ben niet in Holwerd geraakt, maar toch een dikke 90 km gereden én 10 km gewandeld, maar de fiets was mee. Ik kon deze morgen dan toch even na acht vertrekken. Voor 5 km dan, want dan reed ik opnieuw lek. Het zou kunnen dat ik hem gisteren niet goed gestopt had, dus deed ik deze keer een nieuwe erin. En goed gecheckt of er geen spaken duwden binnen, of dat er iets in de band stak. Na 2 ! Km rijdt ik over een schapenrooster - je kan niet anders - en opnieuw lek. Op dat moment verliest het avontuur zijn glans. Daar stond ik, in de middle of nowhere. Ik kon de band nog opblazen, zodat ik met de fiets mee kon wandelen. Ik keek op de kaart en zag dat de dichtste grote stad Wolvega was ... op een slordige 10 km. Er zat niets anders op dan te voet tot ginder te gaan. Onderweg vertelde iemand me dat er zelfs twéé fietsenmakers ren. À la bonheure. Eens in Wolvega bleek de eerste gesloten de maandag, dus naar de andere kant van de stad, te voet uiteraard, om te zie n dat die ook gesloten was. Klein probleemke. Ik wandelde terug naar het centrum om naar een dichtbije camping te informeren. Komt er een oud volksfiguur - bleek later - naast mij fietsen en we geraken aan de klap. Hij bleek toch wel een gepensioneerde vriend te kennen, die graag en veel aan fietsen werkt. Wij daar naartoe. De volksfiguur gaat zomaar naar achteren, zonder belllen, en ja, hij zit wel aan fietsen te knutselen zeker. In een piepklein ateliertje. De man was niet op te jagen en heel blij dat hij de volksfiguur zag. Én dat hij voor een jobke gezorgd had. Meer dan een uur heeft hij eraan gewerkt én de oorzaak gevonden. Ik heb bijgeleerd. Ook heeft hij al mijn lekke banden gestopt. Toen ik hem vroeg naar de prijs, zei hij doodernstig: 3,5. Ik heb de man 5 euro gegeven, zijn gezicht straalde. Er zijn nog eenvoudige mensen in de wereld, ik heb er twee ontmoet in Friesland: de dorpsfiguur en zijn vriend. Toen onze dorpsfiguur hoorde dat ik nog naar een bazarke moest, is hij samen met mij meegereden. Iedereen bleek hem te kennen...
Heel die zaak zorgde ervoor dat nog meer dan 100 km voor de boeg had en het was al na 13.00 u. Ik zou proberen nog Holwerd te bereiken. Maar ook de nijdige wind is een beetje gedraaid naar het westen, zodat ik meer dan de helft van het parcours tegen wind had. Mijjn rug begon serieus pijn te doen, ik heb dat nog nooit meegemaakt. Uit vrees dat ik me zou opbranden én omdat het later en later werd, besloot ik eerder een camping te zoeken. Ik heb toch nog heel Leeuwarden moeten kruisen, om hier na zevenen te arriveren. Marij belde net toen ik zou beginnen met mijn tent opzetten.
Op de foto zie je het zicht dat ik vanuit mijn tent heb. Meerkoeten en een eend hebben me vergezeld bij het eten. Ik heb ze een beetje cassoulet laten mee eten. Ze lusten het, want hun vriendjes kwamen erbij.
Goed, ik sluit nu. Het is al met al vrij laat geworden, 10.44 u al.
