2002 km door België en Nederland Welkom op de webblog van Luc Decanters Fietstocht 2008
07-09-2008
Laat, later... avontuurlijk genieten.
Vandaag geen foto. Ik heb veel prachtigs gezien, zij het verwaterd, maar vergat iets vast te leggen op foto. Maar je kan altijd zelf eens het tochtje doen.
Ik zit in het natuurgebied de Weerribben. Dat ligt een stkje onder Heerenveen, waar ik morgen hoop door te rijden. De Veluwe dus. Toen ik op de camping 'de Kluft' arriveerde was het al een heel stuk na zes uur. De reden: ik heb me overslapen, slecht weer en een lekke band. Ik heb dan ook máár 98,89 km gereden. Morgen dus zeker 100 km nog tot Holwerd aan de kust van Friesland, waar het veer naar Ameland zich bevindt.
Ik kon deze morgen mijn tentje droog inpakken. Hoewel ik me overslapen had (om 7.15 u kwam ik wakker) heb ik het toch op mijn gemak gedaan. Pas om 9.00 u kon ik vertrekken. Een half uurtje later begon het te regenen. In Kampen, waar ik iets gegeten heb, bleef het een tijdje droog. Maar pas terug op de fiets, of in IJselmuiden (net over de brug van Kampen) begon het opnieuw te regenen. Dit keer veel harder. Het heeft geregend tot hier in Ossenzijl. Een dikke 7 km voor Ossenzijl kreeg ik dan nog een lekke voorband. Gelukkig staan er in natuurgebieden observatietorens, om de oplage van verrekijkers te verhogen. Zo heb ik onder zo een ding mijn band gestopt. In die laatste kilometers was het prachtig. Ik kocht een zak appels langs de weg, een standje van een particulier met een geldpotje erbij, voor 1. Er blijken 25 appels in te zitten. Dat was mijn avondeten: appels op natuurlijke wijze - niet allemaal uiteraard - met een blikje Fanta light op de wijze van Coca Cola Companies. Het heeft gesmaakt. Ik heb geen vlees tegengekomen, ondanks dat ze niet gespoten zijn. Dat stond toch op het bordje.
Door al deze omstandigheden lig ik hier in mijn tentje om kwart voor tien dit tekstje te typen. Je raadt het nooit, toen mijn tentje een half uur opstond en ik had gedouched, is het gestopt met regenen tot nu toe. Ik hoop dat het niet regent morgenochtend om mijn tent af te breken, want aangenaam is anders. Ik zit hier dus met een heleboel natte kleren. Gezien ik een trui nodig heb - het wordt hier frisjes buiten - kan dit een probleem vormen. Ik heb er maar twee bij en ik lig hier dus nu met mijn laatste droge trui aan. Mocht het regenen morgenochtend, dan zal ik mijn andere regenvest aandoen. die is warmer dan de huidige. Dan kan ik de trui achterwege laten. Het nadeel is dat ik dan nog meer zweet. Het gevaar van koud krijgen is niet denkbeeldig, dan krijg je een vallingske. Of erger, je wordt ziek. En dan moet ik een dag in mijn tentje blijven liggen. Ik fiets veel liever. En de tocht zal nu al een tweetal dagen langer duren door mijn achterwiel avontuur.
Door al deze omstandigheden, wordt het later en later als ik aankom, blijkt het. En dan kan ik minder tateren met andere campinggasten. Ik heb er nog maar een stuk of vijf gesproken vanavond. En met de kleine pech en de regen erbij, wordt het zowaar nog avontuurlijker.
Ik sluit nu, anders kan Esli mijn mailke niet meer op de blog zetten.
Mijn fiets heeft een eigen willetje gekregen. Hij heeft opzettelijk mij zo veel genot verschaft, dat hij mij verschillende keren een ommetje liet maken vandaag. Of was ik verstrooid?
De dag begon met regen. Dus al mijn spulletjes inpakken en mijn villa afbreken in de regen. Maar om 10 u stopte het waterweer en kreeg ik de rest van de dag schiterend fietsweer. Na de middag zelfs zonnig. De ommetjes waren dus niet zo erg. Ik zit nu voor mijn villa, fris gedouched, maar moet nog eten. Door al het omrijden was het al rond 17.30 u als ik op het kleine campingske aankwam. Mijn WAK liggen iets boven de 106 km. Ik zit een stukje boven Deventer, waar juist weet ik niet. Ik zal het vragen aan de boer-eigenaar als hij vanavond langskomt. Ik heb hem nog niet gezien. Het is toch een stukje verder dan ik had voorzien. Tot Holwerd (Friesland) hanteer ik het principe: na 100 km kijk ik uit naar een campingske. En in Deventer klokte mijn teller dit aantal km. Mijn form was goed vandaag. Of ligt het aan de harde wind, die alweer pal in de rug blies?
Één van mijn ommetjes leidde mij door een prachtig natuurgebied, net voor Millingen. Ik moest onderandere door een bende hooglandrunderen door en het leek alsof ze mij niet sympathiek vonden. Of kijken ze altijd zo boos-stierachtig. Ik heb ze eens goed op hun plaats gezet... en vlug weggereden. Mijn volgende ontmoeting was veiliger, omdat ik een man ben (ik heb legerdienst gedaan), namelijk een ooievaar. Maar hij had geen pakske in zijn bek.
Ik sta weer op een boerderijcamping en dat is verbazend goedkoop. Water, electriciteit, standplaats en heel de retteketet vor 5. Ge kunt er niet voor thuisblijven, nietwaar?
Ik zal nu mijn soepke beginnen klaarmaken, want mijn maag begint te knorren. Ik heb nog niet veel gegeten vandaag.
Een mens kan toch geluk hebben. 'My best friend' (op trektocht) heeft een schitterend nieuw achterwerk (40 spaaks tot 160 kg schijnt het...) en het regent op mijn rustdag, terwijl het morgen opnieuw droog zou zijn volgens de plaatselijke 'autoriteiten' - lees: campinggasten. Droog weer om te fietsen is veel belangrijker dan een natte rustdag. Zeker als je de enige trekker bent en de ongekende luxe hebt van een overdekte werkplaats, leeszaal, kookplaats (zie foto).
Deze namiddag kreeg ik mijn fiets terug. Weer helemaal in orde. Normaal moet je zo een nieuw wiel inrijden, maar gezien ik er morgen weer tegenaan ga, moet ik de eerste week iedere dag de spanning van de nieuwe spaken controleren en zo nodig wat bijspannen. Ik heb geleerd aan de klank van de spaken - links en rechts een toontje anders - snel te weten of er eentje ietsepietsie is losgekomen. Met mijn muzikaal talent kan dit geen prbleem zijn, vraag maar na aan mijn gemeenteleden van Kuurne. Ik kon deze morgen nog wat wandelen, maar deze namiddag regent het. Ook vanacht, schijnt het. Zo breng ik mijn tijd door met lezen, veel tateren met andere campinggasten, koken en schrijven. Het is eens wat anders.
Het verlangen om door te rijden is groot. Ik heb mijn tocht 2 dagen langer gepland en ik weet nu niet meer op welke camping ik telkens de nacht zal doorbrengen. Ik zie wat ik tegenkom. Ik wordt dus nog een echte trekker, of moet ik zeggen zwerver. And I like it.
Ik had vanacht serieus de stormkoorden van mijn tentje nodig, anders lag mijn behuizing nu bij de koeien van de boer. Voor mij mag de strakke wind aanhouden, zolang hij maar in de rug blaast. Of toch. Binnen drie dagen ben ik aan de Friese kust en volgens de gekregen krant blaast hij daar nog 2 beaufort harder. Amaai mijn beentjes, straks op Ameland. Maar met een nieuw achterwiel kan ik er weer tegenaan. Mijn dijtjes beginnen vorm te krijgen.
Verder is er niets speciaals te melden, beste bloglezers. Buiten een nieuwe prijsvraag: hoeveel kost mijn nieuw achterwiel? Zoals gebruikelijk mogen de antwoorden aan Esli Logie gestuurd worden (voor mail: www.yump.be) en de gebruikelijke prijs is een consumptie én een gratis pingpong spel in yump jeugdcafé, wel te verstaan indien je mij daar treft. Esli, sorry voor het extra werk, beschouw het als PR.
Ik gaf het al eerder te kennen, op fietstrektocht is je 'bike you're best friend'. Mijn vriend heeft me verlaten. Een voornaam stuk zelfs for ever. Gisteren vergat ik te vermelden dat die vervelende tik in mijn achterwiel er weer was. Uitgerekend in het dorp 'Heilig Land Stichting' (erg heuvelachtig) begon mijn achterwiel tegen mijn kader te schuren. Dat werd érg hard duwen. Op het hoogste punt ben ik - tijdelijk - uitgeput op een bankje gaan zitten en onderzocht ik voor de zoveelste maal mijn achterwiel. Ik kon eerder de oorzaak maar niet vinden, maar nu was het overduidelijk: de spaken scheurden letterlijk uit de velg (zie foto). Ik zou niet lang meer kunnen rijden, dus zo vlug mogelijk een fietsenmaker vinden. Twee dorpen verder, in Berg, zocht ik de VVV op en vroeg naar een fietsenmaker én een camping dichtbij. Want het was me duidelijk dat er een nieuwe velg op moest, zelfs een nieuw achterwiel. Liefst eentje met méér en dikkere spaken. En in Gazelle-land is Trek niet zo goed gekend. Bleek er in dit dorp een goeie fietsenmaker te zijn en op een kleine 5 km afstand een boerderijcamping 'de bleije blick'. Dus eerst n aar de fietsenmaker. Bleek dat inderdaad het achterwiel moest vervangen worden, maar...hij had dit type niet binnen (schijfremmen, 28'). De vriendelijke man belde drie collega's op en de laatste was prijs. Hij zou het wiel wel nog moeten maken. En dit zou zeker een dag duren. Ik ben dan nog eerst naar de camping gereden en mijn tentje opgezet en mijn bagage erin achtergelaten. Vroeg in de namidag ben ik mijn fiets gaan binnendragen. Intussen was de velg verder gescheurd en kon ik bijna niet meer vooruit. Maar de fietsenmaker had goed nieuws: tegen morgen vroeg in de namiddag zou hij kunnen klaar zijn. Hij zal me een sms'je sturen als het zover is. Én hij had een leenfiets voor me klaarstaan: een Gazelle medeo, een goed machien, maar je zit er wel zo recht op als een Hollander. Ik kan hier dus plaatselijke toerkes doen.
Wat mij bij mijn schema brengt. Als alles naar wens verloopt, ben ik morgen ten vroegste om drie uur op de camping. Mocht ik hem nog laden (en uiteraard de tent nog afbreken), dan kan ik maar rond 3.30 u vertrekken. Om drie uur later alles weer te moeten opzetten en uitpakken. Dus heb ik besloten te blijven tot overmorgen. En dan de afstand naar Holwerd (camping aan de kust, aan het veer naar Ameland) gelijk te verdelen. Gezien ik morgen noodgedwongen opnieuw moet rusten, zou ik mijn fietsweek dan starten op zaterdag. De volgende rustdag zou dan de vrijdag zijn en kan ik de laatste rustdag misschien laten vallen. Als er uiteraard niets meer voorvalt. Dan kan ik wellicht toch nog op de voorziene datum thuiskomen. We zullen zien...
Een bijkomend nadeel van zo'n haperende fiets is, dat je veel minder geniet van de omgeving en van je tocht. En daar doe je het toch voor, niet? Je kijkt voortduren naar dat machien tussen je benen, want je weet dat vroeg of laat de 'tik' zijn geheim zal prijgeven. Zijn geheim is vandaag geopenbaard. Het is even slikken, maar wat is nu een kapot achterwiel in de loop des levens. Ik geniet nu van deze dag met schitterend weer, een prachtige omgeving, een eenvoudige maar goede camping. Vrij veel contact met de andere mensen van het pleintje. Toen ik hier aankwam ben ik, nog voor ik mijn tentje kon opzetten, uitgenodigd op de koffie. Zie je, die dingen doen me wat. Er staan maar 5 caravans en met alle heb ik al staan tateren. Het voordeel van een kleine camping én van alleen trekken. Je hebt enkel de anderen om mee te praten.
Genoeg gefilosofeer. Ik wens jullie nog allen een goede dag toe en... keep smiling. Luc
Neen, geen ressorts, ook geen inhoudloos pluimvee, maar een gemotoriseerd vlot om de oversteek te maken. Vandaag moest ik er 5 nemen, morgen alweer een stuk of 3. Als ze permanent varen is dat nog geen probleem. Maar sommige vertrekken maar op paar of onpaar uur. En meestal liggen die 'ressorts' in the middle of nowhere. Dus intussen een koffietje gaan drinken, zit er niet in. Dan maar op een bankje - in Nederland veelvuldig aanwezig - van de natuur zitten genieten.
Het ging vrij vlot vandaag. Én de 104 voorziene km waren juist. Mijn kilometriekske moet eergisteren een tijdje gemankeerd hebben. Een mens kijkt daar niet de hele tijd naar. Er is zoveel prachtigs te zien. Ook vandaag. Ik kon zelfs een prachtig eekhoorntje met mijn vinger over zijn pels strelen. Dat was tamelijk makkelijk, want hij lag dood aan de kant van de weg. De rit verliep rustig en vlot. Ik was deze morgen al om 7.15 u op pad. De goesting na de rustdag zit er weer helemaal in. Ik heb wel heel veel geluk, er staat een stevige wind... pal in de rug. En ik heb nogal een brede. Dus eigenlijk wel makkelijk. En vooral genieten van de tegenliggers die tegen de wind stampen met rode hoofden.
Zeker vandaag de groeten aan yumperG - alias Gundy, met zijn verjaardag. Als ik me niet vergis heeft hij nu een andere voordeur.
Ook even vermelden dat vanaf volgende week er een nieuwe website online gaat: www.toegankelijkkortrijk.be . Bedankt Anne-Marie en haar crew die dit mogelijk maken.
Verder is hier niet veel te melden. Ik ga straks spagheti koken. Ik heb ook saus gekocht. Blijkt bij lectuur van de bijsluiter dat er geen vlees inzit zeker. Mijn vleesbehoefte zal moeten gestild worden met de ossenstaartensoep die ik als aperitief zal nuttigen. Soit, ik eet genoeg, gezien ik nog altijd niet het vel over 't been ben. Wel ben ik aan 't vervellen op mijn voorhoofd.Tijdens de zonnige dagen ben ik vergeten te smeren. Nu, ik zal er een babyvelletje voor in de plaats krijgen.
Deze nacht heeft het goed geregend. Maar de morgen en de dag waren droog. Leuk, het mag zo doorgaan.
Alvast vele groeten aan mijn lezertjes, Luc.
PS: wie weet waar de bijgaande foto is genomen én de eerste is die dit via mail aan Esli Logie laat weten (mail adres op www.yump.be) mag van mij een gratis consumptie hebben in het yump jeudcafé. Als hij of zij daar tegelijkertijd is met ikzelf. Tijslimiet: vóór mijn volgende meerdaagse fietstocht. Luc.
Ohé en Laak, het dorpje aan de maaskant waar gerust en gecommuniceerd wordt. Dank Chris, Esli en Guido¿Chris voor de berichtjes. Blijkbaar werkt dat toestel hier toch een beetje.
Zoals verwacht had ik gisteren tot diep in de donkere nacht een nog dieper (diepgaand) gesprek met de hippie van, zo bleek, mijn ouderdom uit Zoetermeer. Die bleek daarenboven vrijgezel te zijn. Hij gaf een stuk van zichzelf vrij, ik vertelde hem van mijn genezingsproces. Een wonder nietwaar. Ik heb nog geen echte kramp gehad, wat een verschil met vorig jaar, waar ik in de eerste week al een dag in mijn tent moest blijven omdat die spierkes telkens weer extreem opspanden, wanneer ik dit niet wou. Koos, want zo heet hij, is deze morgen vertrokken naar Malmedy, nadat hij aan 'mijn' picknicktafel een 'sjeckie' had komen roken. Het was zowaar een roerend afscheid, al kenden we elkaar nog geen 24 uur.
Vandaag is het naast rustdag ook een beetje werkdag. Wassen en drogen kost je hier 6 (!) uren. Ik schreef wat , ontving wat sms'jes, deed boodschappen voor morgen (want morgen zit ik op een natuurcamping, en daar is nietepiete buiten rust, stilte en uiteraard natuur. Ik hoop een toch niet té nat uur.)
Voor mij zie ik een stel wilde paarden. Van het kleine soort, lange manen en staarten, licht beige... Ze grazen in het reservaat 'de maaskant', waar ik uizicht op heb.
Deze morgen ben ik wakker geworden van de lichte regen. Maar ik heb nog niet binnen moeten zitten. Een deel van mijn tentje en mijn bank staan onder de kersenbomen en de regen is er niet doorgeraakt. Voor het moment is het bewolkt, afwisselend zonnig maar met een nijdige wind. Ik hoop dat hij morgen vanuit dezelfde richting blaast, want dan heb ik de wind mee. Morgen is ee opnieuw een dikke 100 km voorzien. We zullen zien of de afstanden op de kaart deze keer overeenstemmen met de WAK's.
Ik rust nu maar verder. De was is gedaan, de boodschappen en wandeling ook. Straks begin ik met mijn eten te maken. Fijn toch. En vroeg gaan slapen zodat we er weer een weekje tegenaan kunnen.
Mietjesbroeken (of voor ernstige fietsers: zeemkes, zeemvelbroeken, sommige noemen ze zelfs fietsbroeken...) zijn het geheim van het zitvleesprobleem. Ik heb een goedkope Aldi-broek, een duurdere Agu onderbroek, en een échte mietjesbroek van Specialized. Die van de Aldi had gisteren aan, die van Specialized vandaag. Gisteren dacht ik zware poepkesvleesproblemen te krijgen, vandaag rijdt ik zonder sluimerende pijn. Ik heb genoten.
Schitterende camping (Ohe en Laak) voor mijn rustdag. Ruime plaats, zeer goed sanitair, vrij kleine camping, goedkoop, proper... Zeer goed dus. De eigenaar begeleidde me persoonlijk naar mijn plaats. Dat zegt veel. Daarnet is een collega trekker uit Zoetermeer gearriveerd op het 'trekkersveldje', zoals dat hier heet. Wat een praatvaar! Hij is ook een kleine vier weken aan 't fietsen en doet ongeveer hetzelfde aantal km's. Hij is waarschijnlijk ouder dan ik en heeft zich de laatste 80 jaar niet geschoren. 't Is best dat er wat wind is, anders draait zijn baard in zijn spaken. Soit, ik sta vanavond dus niet alleen en heb zeker gezelschap. Voor de zekerheid ben ik na mijn boodschappen in Stevensweerd (ik heb morgen rust en wasdag) een koffie gaan drinken op een terrasje voor de Spar waar ik inkopen deed. Van daaruit ben ik nu aan 't schrijven.
Ik had een schitterend parcours vandaag. De eerste 30 km een beetje lastig met menige beklimming waar mijn spierkens 'dachten' dat ze niet meer konden. Maar ze hadden buiten hun eigenaar gerekend. Mijn beloning bestond uit fantastische panorama's (zie foto). Ik krijg ook de indruk dat de afstanden op de nieuwe kaarten overdreven zijn. Mijn doel bleek volgens mijn kilometriekske 10 km dichter te liggen. De vorige 2 kaarten die ik geruikte gaven perfect weer hoeveel kilometer ik diende te fietsen. We zullen zien. In ieder geval zal ik zelfs met mijn boodschappen erbij, niet aan mijn voorziene km komen. Ik zal vanavond zien als ik 'thuis' kom in Ohe en Laak.
De eerste fietsweek zit er dus op. Morgen nog een rustdag, met de was én een stukje fietsen (anders ben ik te stijf overmorgen) én een stevig wandelingetje aan 'de Maaskant'. Je leest er morgen, bij leven en welzijn, wel alles over op de blog.
