2002 km door België en Nederland Welkom op de webblog van Luc Decanters Fietstocht 2008
02-09-2008
Rust en berichtjes
Ohé en Laak, het dorpje aan de maaskant waar gerust en gecommuniceerd wordt. Dank Chris, Esli en Guido¿Chris voor de berichtjes. Blijkbaar werkt dat toestel hier toch een beetje.
Zoals verwacht had ik gisteren tot diep in de donkere nacht een nog dieper (diepgaand) gesprek met de hippie van, zo bleek, mijn ouderdom uit Zoetermeer. Die bleek daarenboven vrijgezel te zijn. Hij gaf een stuk van zichzelf vrij, ik vertelde hem van mijn genezingsproces. Een wonder nietwaar. Ik heb nog geen echte kramp gehad, wat een verschil met vorig jaar, waar ik in de eerste week al een dag in mijn tent moest blijven omdat die spierkes telkens weer extreem opspanden, wanneer ik dit niet wou. Koos, want zo heet hij, is deze morgen vertrokken naar Malmedy, nadat hij aan 'mijn' picknicktafel een 'sjeckie' had komen roken. Het was zowaar een roerend afscheid, al kenden we elkaar nog geen 24 uur.
Vandaag is het naast rustdag ook een beetje werkdag. Wassen en drogen kost je hier 6 (!) uren. Ik schreef wat , ontving wat sms'jes, deed boodschappen voor morgen (want morgen zit ik op een natuurcamping, en daar is nietepiete buiten rust, stilte en uiteraard natuur. Ik hoop een toch niet té nat uur.)
Voor mij zie ik een stel wilde paarden. Van het kleine soort, lange manen en staarten, licht beige... Ze grazen in het reservaat 'de maaskant', waar ik uizicht op heb.
Deze morgen ben ik wakker geworden van de lichte regen. Maar ik heb nog niet binnen moeten zitten. Een deel van mijn tentje en mijn bank staan onder de kersenbomen en de regen is er niet doorgeraakt. Voor het moment is het bewolkt, afwisselend zonnig maar met een nijdige wind. Ik hoop dat hij morgen vanuit dezelfde richting blaast, want dan heb ik de wind mee. Morgen is ee opnieuw een dikke 100 km voorzien. We zullen zien of de afstanden op de kaart deze keer overeenstemmen met de WAK's.
Ik rust nu maar verder. De was is gedaan, de boodschappen en wandeling ook. Straks begin ik met mijn eten te maken. Fijn toch. En vroeg gaan slapen zodat we er weer een weekje tegenaan kunnen.
Mietjesbroeken (of voor ernstige fietsers: zeemkes, zeemvelbroeken, sommige noemen ze zelfs fietsbroeken...) zijn het geheim van het zitvleesprobleem. Ik heb een goedkope Aldi-broek, een duurdere Agu onderbroek, en een échte mietjesbroek van Specialized. Die van de Aldi had gisteren aan, die van Specialized vandaag. Gisteren dacht ik zware poepkesvleesproblemen te krijgen, vandaag rijdt ik zonder sluimerende pijn. Ik heb genoten.
Schitterende camping (Ohe en Laak) voor mijn rustdag. Ruime plaats, zeer goed sanitair, vrij kleine camping, goedkoop, proper... Zeer goed dus. De eigenaar begeleidde me persoonlijk naar mijn plaats. Dat zegt veel. Daarnet is een collega trekker uit Zoetermeer gearriveerd op het 'trekkersveldje', zoals dat hier heet. Wat een praatvaar! Hij is ook een kleine vier weken aan 't fietsen en doet ongeveer hetzelfde aantal km's. Hij is waarschijnlijk ouder dan ik en heeft zich de laatste 80 jaar niet geschoren. 't Is best dat er wat wind is, anders draait zijn baard in zijn spaken. Soit, ik sta vanavond dus niet alleen en heb zeker gezelschap. Voor de zekerheid ben ik na mijn boodschappen in Stevensweerd (ik heb morgen rust en wasdag) een koffie gaan drinken op een terrasje voor de Spar waar ik inkopen deed. Van daaruit ben ik nu aan 't schrijven.
Ik had een schitterend parcours vandaag. De eerste 30 km een beetje lastig met menige beklimming waar mijn spierkens 'dachten' dat ze niet meer konden. Maar ze hadden buiten hun eigenaar gerekend. Mijn beloning bestond uit fantastische panorama's (zie foto). Ik krijg ook de indruk dat de afstanden op de nieuwe kaarten overdreven zijn. Mijn doel bleek volgens mijn kilometriekske 10 km dichter te liggen. De vorige 2 kaarten die ik geruikte gaven perfect weer hoeveel kilometer ik diende te fietsen. We zullen zien. In ieder geval zal ik zelfs met mijn boodschappen erbij, niet aan mijn voorziene km komen. Ik zal vanavond zien als ik 'thuis' kom in Ohe en Laak.
De eerste fietsweek zit er dus op. Morgen nog een rustdag, met de was én een stukje fietsen (anders ben ik te stijf overmorgen) én een stevig wandelingetje aan 'de Maaskant'. Je leest er morgen, bij leven en welzijn, wel alles over op de blog.
