2002 km door België en Nederland Welkom op de webblog van Luc Decanters Fietstocht 2008
13-09-2008
Rust- en bezoekdag
Meppel, een aangenaam stadje. We, de yumpers, zijn er iets gaan drinken en eten. De vrienden hebben nog een paar uur rijden voor de boeg, ik lig hier rustig te schrijven in mijn tentje. Het korte bezoek was meer dan aangenaam. Gewoon al het feit dat ze gekomen zijn. De gesprekken, de grappen en grollen.. je zou zowaar heimwee krijgen. Het was toch even slikken toen ze vanavond wegreden en ik alleen achterbleef op de parking in Meppel (mep voor Esli). Na een paar weken is de behoefte naar bekenden zonder het te merken hard gestegen. Zoals altijd zal de eerste keer dat ik alle bekenden tegenkom na de fietstocht dat aangename gevoel van bnnen losmaken. Zo'n trip doet je wat. Het verandert je telkens een stukje. Ik hoop dat het een verbetering betekent naar anderen toe.
Zoals je gemerkt hebt is de blog niet op tijd verschenen. Mijn internet is uitgevallen. Esli probeert me morgen de nodige codes te bezorgen, zodat ik er weer opkan. Dan worden alle stukjes gelijk gepubliceerd. Dan valt er voor jullie meer te lezen, jammer genoeg zal het dan meer lijken op het doornemen van een oude gazet. De foto voor vandaag moet van Gundy komen. Esli, wil je die bij hem opvragen?
Om iets na negen deze morgen is het opgehouden met regenen en is het een prachtige dag geworden. Wel was er deze morgen vrij harde wind. Ik heb mijn stormkoorden moeten aanleggen. Anders lag mijn tentje geheid tegen deze middag bij de eendjes.
Verder is de was gedaan. De volgende maal zal dit hopelijk thuis gebeuren. Ik heb ook nogal wat gelezen, boodschappen gedaan, gewandeld. Buiten de lichte vermoeidheid van de vorige nacht voel ik me opnieuw kiplekker. Waarom ik dit laatste zeg weet ik eigenlijk niet, ik weet helemaal niet hoe kippen zich voelen. Als ze een vette worm verschalkt hebben, lijken ze enthousiast. Dergelijk voorval is me nog niet te beurt gevallen.
De laatste 8 ononderbroken fietsdagen gaan morgen in. Het schijnt dat als het paard de stal ruikt, het sneller gaat lopen. Met de huidige oostenwind is het waarschijnlijker dat ik Duitsland ruik dan mijn gezellige 'stal' in Bissegem. Ik zal dus evenveel moeten trappen, denk ik. Maar een dergelijke tocht blijft genieten, dag aan dag. En de trip gaat razendsnel voorbij met iedere dag weer zoveel indrukken, alle emoties, iedere impressie, zoveel ontmoetingen en gesprekjes met mensen die je helemaal niet kent. Kortom, het zijn waarschijnlijk die dingen die zo'n tocht die speciale toets geven die je nog lang bijblijven.
Iik kruip nu maar in mijn slaapzak. Tot morgen, Luc.
