2002 km door België en Nederland Welkom op de webblog van Luc Decanters Fietstocht 2008
15-09-2008
De lucht van de koningin
Lage Vuursche. Het dorp deel uimaakte van het kasteel Drakensteyn. De koningin kocht destijds het kasteel met wat land (voornamelijk oud bos) en woonde er bijna 20 jaar tot haar kroning. Diezelfde lucht, waarmee de koningin tevreden is, zit ik nu in te ademen. Ge ziet vanhier - van daar dus - dat het hier meer dan prachtig is. Jammer dat er geen foto is. Ik had geen elektriek meer op mijn gsm. Maar het zei zo. Gebruik je fantasie, stel je het grote bos voor van Hans en Grietje, merk daarin een kleine zeer rustige natuurcamping op, focus op het op één persoon na lege terrasje tussen de bomen. Aha, je merkt nu pas dat het Luc is die daar zit te tikken op een plat toestelletje. Zijn tentje staat op enkele meter van hem.. Idylisch niet? Nee, de koningin zit er niet bij, die zit in Den Haag vervuilde stadslucht in te ademen. Je zou voor minder een fabiolakapsel krijgen. Totdaar de fantasie.
Ook vandaag heb ik en mijn fiets een dikke 90 km afgemalen. Zonder pech. Deze voormiddag toen ik door Flevoland reed was het zonnig maar fris. Toen ik op het 'vasteland' kwam trok de hemel toe en werd het nog frisser. Ook nu. Ik zit hier met een dikke trui aan, die ik 's nachts ook aantrek in mijn slaapzak. Dan is het lekker warm. Buiten slapen in de friste heeft ook zijn voordelen, er zijn minder muggen en als er al zijn, zijn ze traag van reactie. En komen zo vaak aan hun einde. Zeker in kleine tentjes, waar ze verleid worden door prachtig licht uit mijn piellamp.
Mijn beentjes waren moe de laatste kms. De nachtrust zal ze hopelijk weer helemaal opladen. Samen met de lekkere pannekoek met spek en paddestoelen die ik vanavond heb gegeten in het peperkoeken, nee pannekoekenhuisje hier vlak bij. Een koninklijke hap voor een werkmansloon. Van integratie gesproken. Dat is hier een schitterende plaats om met de adviesraad PmH eens op teambuilding te komen. Binnen het uur heb je een waslijst van ontoegankelijke dingen. Het zijn allemaal heel oude gebouwen met trappen, niveauverschillen, enz... Aan de voordeur heb je hoedanook een hoge berm om het mogelijke water tegen te houden. Op straat daver je zowaar uit je rolstoel op de maaskeien, als je al niet blijft steken in de spleten ertussen. Ik begrijp waarom welgestelden vroeger in draagstoelen werden rondgehost. Hun moccasintjes met witte sokjes zouden blijven steken en de poeder van hun gezicht schudden. Maar genoeg gefantaseerd.
Ik kan nog altijd niet op internet. Esli belt vanavond om de dingen op te zoeken. Indien dit niet lukt dan zal ik zelf eens de helplijn van mijn provider bellen, al is dit duurder vanuit het buitenland. Zo, dat je binnenkort het nieuws opnieuw vers van de pers kan lezen.
Zo, ik sluit nu. Ik moet nog mijn tent inrichten voor de nacht.
