Dit blog beschrijft de genealogie van de familie RAEPERS. Overgrootmoeder Maria Odilia bracht haar jeugd grotendeels door te Sint-Truiden (provincie Limburg). Zij verbleef tot haar 17° jaar op het adres Lange Vissegat en vertrok op 27.2.1928 naar de stad Antwerpen, waar zij vanaf 13.3.1928 werd ingeschreven. In de bevolkingsregisters van Antwerpen van de jaren 1920-1930 vinden wij haar terug op het adres Graaf van Egmontstraat 14, Wijk 8., als dienstmeid bij de Eerwaarde Heer Stukkens, aalmoezenier in de celgevangenis, Begijnenstraat. Op zaterdag 10.5.1931 trouwde zij te Antwerpen met overgrootvader Augustinus VAN CAMP (auteur's vader). Zij kreeg 5 kinderen (waarvan het eerste levensloos werd geboren). Bij het einde van de wereldoorlog II was zij het slachtoffer van een V-bom, die terecht kwam op het huis Montignystraat 148 te Antwerpen, waar zij onder het puin kwam en met kwetsuren werd overgebracht naar het Stuivenbergziekenhuis. Haar 3 kinderen (Henri was toen nog niet geboren) verbleven toen, uit veiligheid voor de door de Duitsers afgevuurde raketten en V-bommen, bij de familie in Sint-Truiden. Bij een hartaanval werd overgrootmoeder overgebracht naar het AZ-Middelheim, gelegen Lindendreef te Antwerpen, alwaar zij op donderdag 14.2.1980, om 15.00 uur overleed. De plechtige Eucharistieviering vond plaats op dinsdag 19.2.1980, om 10.00 uur in ded parochiekerk St.-Jan-den-Doper, Lange Elzenstraat 79 te Antwerpen. Haar stoffelijk overschot werd geplaatst op het gemeentelijk kerkhof "Schoonselhof" te Antwerpen
Bij het chronologisch weergeven van de familieband stelden wij vast dat tot onze oudgrootvader zijn naam : RAEPERS betrof.
Een generatie verder, bij onze oudovergrootvader wordt deze familienaam echter: RA(E)PERS, dus soms Rapers of Raepers.
Om dan verder bij onze Oudbetovergrootvader te veranderen in de familienaam : RAPARTS Op dat ogenblik verbleef hij reeds te Hoepertingen (zie gemeenteschild)
Sint-Truiden (provincie Limburg) De stad waar mijn zuster Julia, broer Jean en ikzelf verbleven in de periode van de V-bommen en raketten, op het einde van de Eerste wereldoorlog. Gezien onze ouders het te gevaarlijk vonden om hun kinderen in Antwerpen te laten verblijven voor de door de Duitsers afgeschoten bommen naar onze havenstad, besloten zij ons onder te brengen bij familie te Sint-Truiden. Daar beleefden wij een rustiger periode en leerden er vele nichtjes en kozijntjes kennen. Spijtig genoeg is er praktisch geen kontakt meer met de familie, gezien de zusters en broer van mijn moeder, nl. Anna, Eulalie en Jean + hun echtgenoten allen gestorven zijn. Evenzo zijn de kozijns, van mijn ouderdom ook reeds overleden, zodat mijn zuster Julia en ikzelf de oudste familieleden zijn geworden. Wat vliegt de tijd toch snel.