|
Van het Koninkrijk Sardinië naar nu
Van 1718 tot 1861 (de eenwording van Italië) vormde Sardinië met Piemonte het Koninkrijk Sardinië. De ontwikkeling van de infrastructuur verliep langzaam. Onder Karel Felix werd de belangrijkste verkeersader van noord naar zuid aangelegd, de Strada Statale die nu nog zijn naam draagt. In 1883 reden de eerste treinen tussen Cagliari en Sassari, de belangrijkste steden van Sardinië. Onder Mussolini werden de moerassen bij Oristano drooggelegd en werd de grondslag gelegd voor de meest succesvolle landbouw gemeenschap op Sardinië, Arborea. Ook stichtte Mussolini Carbonia, zo genoemd vanwege de rijke steenkoolmijnen in dit gebied. In de tijd na de Tweede Wereldoorlog nam het belang van de steenkool af en die van de toeristische sector toe. Vele pogingen om werkgelegenheid te creëren zijn mislukt doordat de transportkosten hoog lagen en niet de goedkope arbeidskrachten konden compenseren.
In de jaren-1970 en jaren-1980 streefde een deel van de bevolking naar onafhankelijkheid van Sardinië, eventueel samen met het Franse eiland Corsica. De meesten deden dit vreedzaam, maar een militante minderheid richtte de Nationaal Anarchistische Insurrectionistische Organisatie op en pleegde bomaanslagen, sabotage en ontvoeringen. Ten slotte werden de leiders opgepakt en tot lange gevangenisstraffen veroordeeld, Francisco Porcu tot levenslang.
Tegenwoordig is Sardinië een autonome regio en de historische ontwikkelingen zijn nog merkbaar in de taal en cultuur. Ook is vrij goed het verschil tussen de kustgebieden en de binnenlanden merkbaar. De kustgebieden stonden altijd meer open voor invloeden van buitenaf. Met name het noordelijke deel van Sardinië is nu toeristisch erg ontwikkeld (La Maddalena, Costa Smeralda) en rond Cagliari, omdat deze gebieden het makkelijkst te bereiken zijn vanaf het vasteland.
|
Ik ben Mazzucco gianfranco, en gebruik soms ook wel de schuilnaam francis1.
groetjes van bo
