Ik ben Mazzucco gianfranco, en gebruik soms ook wel de schuilnaam francis1.
Ik ben een man en woon in (belgié) en mijn beroep is Rustpensioen.
Ik ben geboren op 04/01/1943 en ben nu dus 82 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: bloggen reizen & genieten van het leven.
http://blog.seniorennet.be/francis1/
Beoordeel dit blog
sardinié en zijn geschiedenis
sardinié hart van mediterrane kleine verhalen over ons vakantie's in sardinié
Brunello en andere wijnen▲ Als chianti de populairste wijn van Italië is, is de Brunello zeker een van de gerenommeerdste. In tegenstelling tot de chianti wordt hij alleen uit sangiovese-druiven gebotteld. Het ontstaan van deze wijn is aan Feruccio Biondi-Santi te danken. Hij vulde niet alleen in 1888 de eerste fles die officieel de naam brunello di Montalcino droeg, maar had daarvoor ook zorgvuldig de selectie van de geschiktste druiven gemaakt. Lange tijd werd er gedacht dat het ging om de soort die de wijnbouwers van Montalcino sangiovese grosso noemen. Maar waarschijnlijk bestond de samenstelling van Biondi- Santi uit niets anders dan de opbrengst van de beste stokken van een heel normale druif in het chianti-gebied. Goede brunello is zeer krachtig, wordt al jong gekenmerkt door tannine en ontvouwt na de rijpingsperiode een wonderbaarlijk aroma dat aan kruiden, wild, venkel en wilde tabak doet denken. Helaas dwongen de DOC-voorschriften de wijnbouwers jarenlang de wijn vier of zelfs vijf jaar op houten vaten te laten rijpen, wat voor zwakkere jaargangen eenvoudig te veel was ze leken na de opslag in hout dunner en uitgeteerder dan voorheen en verloren bij het ouder worden snel hun geur en hun charme. Korter opslaan op hout en het gebruik van de kleine barrique-vaten hebben nu de brunello een modern gezicht gegeven. De jong al. goed drinkbare tweede wijn uit dit gebied wordt onder de naam rosso di Montaleino verkocht. Last but not least wordt hier uit muscatel- druiven de zoete moscadello di Montalcino gebotteld.
Bologna is de hoofdstad van de regio. De provincie Bologna telt een groot aantal historische monumenten en archeologische overblijfselen. Er zijn veel routes die langs deze, uit de prehistorie tot aan onze tijd stammende monumenten en overblijfselen leiden. Prehistorie en vroege geschiedenis Het gebied in en rondom Bologna was al vroeg bewoond, waarvan de in de grotten van Parco dei Gessi gevonden neolithische resten getuigen. Tot de opmerkelijkste vondsten behoren die van de zogeheten Villanova-periode in Villanova di Castenaso, van de Etruskische dodenstad Marzabotto en die van de Etruskische en Gallische overblijfselen van Monte Bibele. De meeste vondsten zijn in een aantal musea in de provincie te zien. De stad Bologna zelf begon ooit als een Etruskisch dorp, Felsina geheten. In 189 v. Chr. vielen de Romeinen Felsina binnen en doopten de stad om in Bononia. Langs de rand van de stad, in Forum Cornelli (het huidige Imola) en Claterna (het huidige Ozzano) vestigden de Romeinen kolonies.
Wordt ook wel het meer van Verbano genoemd. Het ligt 193 m hoog en heeft een oppervlakte van meer dan 200 Km2. De westelijke oevers vormen de grens van Piëmonte, de oostelijke die van Lombardije. Noordelijk ligt het Zwitserse Kanton Ticino. Het milde klimaat in alle seizoenen veroorzaakt een mediterrane en exotische plantengroei. Vooral de westelijke oever biedt vermaak en ontspanning. Het meer krijgt zijn water van de rivier de Ticino, die in Zwitserland ontspringt. De Alpen bieden hier bescherming tegen de kou uit het noorden groetjes
Is het grootste meer van Italië. Het heeft een lengte van 52 km en een breedte van 4 tot 19 km. Het meer dankt zijn huidige vorm aan een eeuwen lange schurende werking van geweldige gletsjers uit de laatste ijstijd. Aan het einde van de ijstijd vulde smeltwater het gevormde bekken. In de winter kan de temperatuur tot -10° C dalen. Citroen en sinaasappelbomen moeten dan beschermd worden. groetjes
De passie voor een merk Kiezen voor Maserati is kiezen voor passie, een passie voor het merk, de vormgeving en het karakter, waar een lange historie aan vooraf gaat. Vanaf het begin van de 50-er jaren, de eerste prille jaren van de formule 1, liep Italie voorop in de autosport. Gepassioneerd door snelheid en uitgebalanceerde automobielen en motoren, waren het Alfa Romeo, Ferrari en Maserati die de eerste en vele andere kampioenschappen op hun naam . Vandaag de dag is het Maserati nog steeds het merk met een uitstraling van kracht, schoonheid en exclusiviteit. Een Maserati wordt niet zomaar gereden, ze worden gekoesterd. Dus mag u als eigenaar verwachten, dat degene die uw Maserati onderhoudt dit behalve met deskundigheid tevens met liefde onderhoudt. Franco Auto is al meer dan 24 jaar gespecialiseerd in het onderhouden en het in topconditie houden of brengen van uw Maserati. Onze ervaring komt onder andere van Franco Pastorelli, de eigenaar zelf. Vanuit zijn race-achtergrond en ruime race-ervaring met de Italiaanse merken, kunt u erop vertrouwen dat uw auto bij hem in goede handen is.
Nuraghi, enkelv.: nuraghe, zijn prehistorische fortificaties op het eiland, bestaande uit ronde torens van los gestapelde, grote stenen, onderling met muurwerk verbonden. De nuraghi komen voort uit de traditionele ronde, prehistorische behuizingen van het Middellandse-Zeegebied. Omstreeks 1300 v.C., in de middenbronstijd, ontwikkelden sommige zich tot eenvoudige torens. Door de toevoeging van meer torens, muurwerk en gangsystemen groeiden deze vervolgens uit tot complexe burchten. Vondsten van gebruiksvoorwerpen en aardewerk wijzen op Myceense contacten. De nuraghi speelden een rol in de strijd tegen de Carthagers, die het eiland in de 6de3de eeuw v.C. probeerden te veroveren, en later tegen de Romeinen in de 3de eeuw v.C. Veel nuraghi worden omringd door tientallen kleine ronde hutten. Er zijn ca. honderd van dergelijke dorpjes bekend en ca. 6500 à 7000 nuraghi, vooral in het noordwesten en midden van het eiland. De torre van Corsica en de talayots van de Balearen zijn verwante bouwsels.
La Sardegna, collocata nel centro del Mar Mediterraneo, coi suoi circa 1800 chilometri di coste rappresenta, per la posizione geografica e per la sua Storia, una delle destinazioni più ambite di tutta Europa. Secondo la leggenda Dio la formò con il suo piede dandole l’impronta di un sandalo, da qui i nomi Ichnusa e Sandalyon attribuitigli da Greci e Fenici. Il mare di questa grande isola mediterranea è tra i più belli e trasparenti che si possano vedere al mondo. L’isola rispetto a tante altre aree d’Italia e d’Europa ha due vantaggi decisivi: un clima mite tutto l’anno ed un ambiente naturale, fra i più belli del Mediterraneo, ancora in gran parte incontaminato. Giustamente conosciuta per il mare, le sue coste sono ricche di insenature spiagge e angoli pittoreschi, sfortunatamente in pochi conoscono le sue zone interne, che forse rappresentano l’anima più genuina dell’isola, un paesaggio montuoso spesso di una bellezza aspra e selvaggia che conserva intatto il fascino primitivo dell’isola per secoli “dimenticata”. Le origini remotissime della Sardegna hanno superato la testimonianza storica ed affondano nella leggenda, così come avvolti nella leggenda sono i primi abitatori e le prime costruzioni, i nuraghi, considerati l’espressione architettonica della preistoria mediterranea. Nota la grande e spontanea ospitalità dei sardi che, come tutti gli isolani, hanno sempre sete di contatti con il mondo esterno. Inconfondibili sono i profumi della macchia mediterranea che caratterizza quasi tutto il paesaggio sardo, ben distinti sono i sentori del mirto, del corbezzolo, del rosmarino e del ginepro selvatico. Interessante é anche la fauna presente nell’isola con il cervo sardo, il muflone, il cinghiale, l’aquila reale, l’avvoltoio grifone, i fenicotteri. Celebre, ma ormai scomparsa, é la foca monaca localizzata in passato nelle grotte marine della costa orientale. Chi avrà fatto la scelta di visitarla non solo scoprirà di aver conosciuto uno dei luoghi più belli e originali, ma ricorderà certamente a lungo l'esperienza di una vacanza in una Sardegna che si offre al suo visitatore anche dal punto di vista gastronomico e artigianale, con i tanti piatti della cucina dei pastori o del mare e gli artistici manufatti come tappeti, cestini, ceramiche ed oggetti in filigrana d'oro
Loggia, of Porticato, di S. Giovanni, Piazza della Libertà In 1533-1539 op het puin van een kapel uit de 14de eeuw gebouwd in Lombardisch-Venetiaanse renaissancestijl. Het gebouw met één verdieping heeft aan weerszijden van de grote en hoge middenboog rijen gelijkmatige arcaden. Tegenwoordig is het een monument voor de gevallenen. De toren links is de Torre del Orologio uit 1527. Palazzo Arcivescovile, Piazza Patriarcato Sinds 1757 zetel van de aartsbisschop van Udine. De oudste delen dateren uit de 14de eeuw, het huidige aanzien is 18de-eeuws. Imposante gevel. Binnen, in de 'Galerie' en in de 'Sala Rossa', zijn fresco's van G.B. Tiepolo. De fresco's in de 'Sala Azurra' worden toegeschreven aan Giovanni da Udine, 1538/1539. groetjes
Geschiedenis Het gebied kwam in de 2de eeuw v.C. in de Romeinse invloedssfeer. Na de Romeinse tijd werd het in de 6de eeuw een Longobardisch hertogdom en in de 8ste eeuw een Frankisch markgraafschap. Het oostelijk deel kwam via de graven van Görz in 1500 aan de Habsburgers, het westelijk in 1420 aan Venetië. In 1797 werd het geheel Oostenrijks; in 1866 kreeg Italië het westelijk en in 1918 het oostelijk deel, dat het in 1947 aan Joegoslavië moest afstaan. De hierbij ontstane geschilpunten over het gebied rond Triëst werden opgelost bij het Akkoord van Osimo, 1975. Sedert de 2de eeuw n.C. zijn in het gebied aardbevingen geregistreerd. Tot de zwaarste van de 20ste eeuw behoort de catastrofe van mei 1976. Cividale del Friuli▲ Cividale del Friuli ligt in de provincie Udine, aan de Natisone. Dit middeleeuws aandoende stadje was in de Romeinse tijd een belangrijk municipium: stad waarvan de inwoners het Romeinse burgerrecht bezaten. Het heette destijds Forum lulii. Van de 6de tot de 8ste eeuw was het de residentie van de Longobardische vorsten, daarna tot 1238 van de patriarchen van Aquileia. Cividale was sedert 1419 Venetiaans. Het is vanwege zijn bouwwerken en musea een van de meest bezienswaardige steden van Friuli. Dom S. Maria Assunta, Piazza del Duomo Men heeft eeuwenlang aan deze kerk gebouwd. De oorsprong ligt in 1458, toen men op de ruïne van een Romaansgotische kerk met het werk begon. Vanaf 1502 had Pietro Lombardo de leiding. De kerk, die in 1529 werd gewijd, werd vanaf 1767 in de stijl van de barok verbouwd. Boven het hoofdportaal, aan de binnenzijde, staat een houten ruiterstandbeeld van de in 1617 omgekomen Marcantonio da Manzano. De kerk bezit fraaie altaren van G. Massari, 1686-1766. Het verguldzilveren antependium - voorhangsel voor een altaartafel - van het hoofdaltaar dateert uit het einde van de 12de eeuw. In de linkerkoorkapel hangt een schilderij van Pordenone uit 1539, Noli me tangere. Aan de muur van het linkerzijschip bevindt zich een fraai Romaans houten crucifix uit de l3de eeuw. De ingang tot de crypte, waarin zich het graf bevindt van de in 802 gestorven patriarch Paulinus, ligt rechts van het koor. Vanuit het rechterzijschip bereikt men het buitengewoon interessante Museo Cristiano, waarin zich de fantastische 8ste-eeuwse, achthoekige doopkapel van de patriarch Callixtus bevindt. Van grote kunsthistorische waarde is het marmeren balustradereliëf Op het eveneens zeer beroemde Ratchisaltaar, ook uit de 8ste eeuw, zijn de Visitatie, de Aanbidding van de Drie Koningen en de Hemelvaart van Maria afgebeeld. Tempietto Longobardo, te bereiken vanaf de Piazzale S. Biagio Dit 'tempeltje' was eigenlijk een Mariaoratorium. Het is vanwege de architectuur en vooral de authentieke vroegmiddeleeuwse beeldhouw- en schilderkunst een van de belangrijkste monumenten van Friuli. Het is waarschijnlijk ontstaan in de tweede helft van de 8ste eeuw. De buitenzijde is in de loop van de tijd volledig gewijzigd. Het heeft een vierkante grondvorm met een drieschepig sanctuarium, heiligdom, dat aan de oostzijde is toegevoegd. De hoofdruimte is gedekt met graatgewelven. De fraaie zuilen in het sanctuarium hebben voor een deel antieke kapitelen. Het belangrijkste echter zijn de 8ste-eeuwse stucdecoraties die zich boven de fresco's tegen de muren bevinden. Het zijn zes heilige vrouwen in processie, die een fraai versierd rondboogvenster flankeren. Zeer fraai is ook het l5de-eeuwse houten koorgestoelte. In het linkerschip van het sanctuarium bevindt zich de sarcofaag van Piltrudis , de stichteres van de kerk. Museo Archeologico Nazionale, in het Palazzo Nordis, Piazza del Duomo In het museum zijn voeghistorische, antieke en Longobardische vondsten tentoongesteld. Bijzondere aandacht verdienen op de begane grond in zaal I ,Romeinse oudheden, o.a. inscripties die betrekking hebben op het Romeinse Forum Iulii; zaal 2, sarcofaag van Gisulf uit de 7de eeuwen resten van een groot vloermozaïek uit de 2de eeuw n.C.; bovenverdieping, zaal 2, de sluier van Beata Benvenuta Boiani uit de l3de eeuw, alsmede antieke grafvondsten; zaal 3, een belangrijke collectie Longobardische kunstnijverheid, o.a. vondsten uit het graf van Gisulf; zaal 4, de Pax van hertog Ursus, een uitnemend voorbeeld van Longobardische edelsmeedkunst uit de 8ste/9de eeuw; het psalter van de H. Elisabeth.
De tempel van Hercules is de oudste. Van de oorspronkelijke 38 zuilen heeft men er weer 8 opgericht. In de cella, ommuurd hoofdvertrek van de tempel, stond het beeld van Heracles. De plaats van het voetstuk is nog te zien. Van het terras kijkend langs de stadsmuur ziet men Porta Aurea, de antieke hoofdpoort. Nu komt het verkeer er door naar binnen. Zie ook de plattegronden.
De tempel van Concordia Is, naar een Latijnse inscriptie, in de 6e eeuw n. C. veranderd in een christelijke kerk. De symmetrie en de goudgele kleur vallen op. Vanuit de cella kan men met wenteltrappen naar de architraven, rechthoekige stenen dekplaten die de zuilen verbinden. groetjes
Savona is de hoofdstad van de gelijknamige provincie, aan de Ligurische Zee. Heeft een veerverbinding met Corsica. Kunsthistorisch museum. Ten gevolge van geallieerde bombardementen in de Tweede Wereldoorlog resteren nog slechts enkele historische bouwwerken, zoals de kerk Giovanni Battista, 16de18de eeuw, de barokke dom, 16de eeuw, het Palazzo della Rovere en het Teatro Civico Gabriello Chiabrera. Savona was in de 17de en 18de eeuw een centrum van faiencevervaardiging; geproduceerd werden schotels, schalen en wasbekkens met gelobde boorden en meest gedecoreerd met bleekblauwe bloemen, ranken en landschappen, vaak geïnspireerd op Chinese voorbeelden. Savona, een Ligurische vesting, werd in 639 verwoest door de Lombarden; in de 9de eeuw werd de stad bisschopszetel en later, na enige tijd tot Genua behoord te hebben, een zelfstandige republiek. In 1251 kwam zij weer onder heerschappij van Genua en vervolgens werd zij veroverd in opdracht van de hertog van Orléans, 1394. In haar politiek om de gelijke van Genua te worden koos de stad steeds de zijde van de machtigste tegenstanders van Genua, maar met de verwoesting van de haven, 1525 door de Genuezen en het vertrek van de Fransen, 1528, kwam een definitief einde aan de aspiraties van Savona. Van 1809 tot 1812 werd paus Pius VII in Savona door Napoleon gevangen gehouden.
San Marino, Repubblica di San Marino, ligt op het Apennijns Schiereiland, noordelijk van Le Marche, een enclave tussen de Italiaanse provincies Forlì en Pesaro De hoofdstad is San Marino. De munteenheid is de euro. Geschiedenis en instituties Met zeventienhonderd jaar bestaansgeschiedenis is de oudste republiek ter wereld, gelegen in het hart van Italië, een echte historische bijzonderheid. Pausen, generaals, en zelfs Napoleon hebben in de loop der eeuwen de soevereiniteit van dit land gerespecteerd, dat hedendaags Lidstaat is van de belangrijkste internationale organisaties. Zowel bij de VN als bij de Raad van Europa zet de Republiek van San Marino zich in voor de vrede en voor de bescherming van de Rechten van de Mens. Elk jaar op 1 oktober en op 1 april vindt in de straten van het oude stadscentrum de suggestieve plechtigheid plaats van de ambtsaanvaarding van de "Capitani Reggenti" (Regenten, uitvoerende Staatshoofden), terwijl op 3 september, de oorspronkelijk van het eiland van Rab afkomstige beschermheilige, San Marino (de heilige Marinus) wordt gevierd. Ter nagedachtenis aan deze heilige wordt een groot feest georganiseerd met het "palio delle balestre" (boogschieten met kruisbogen), vaandelzwaaien, en allerlei soort voorstellingen zowel overdag als 's avonds.
Cagliari, de hoofdstad van Sardinië, behoort tot de oudste zonder onderbrekingen bewoonde steden van Europa. De stad is wellicht van Fenicische oorsprong en was een bloeiend centrum. In 238 v.C. vestigden de Romeinen zich in de nederzetting en noemden haar Caralis, De plaats werd achtereenvolgens verwoest door de Vandalen, de Goten en de Saracenen en kwam daarna in Byzantijns bezit. Vervolgens was zij de hoofdstad van het voornaamste Sardinische baljuwschap, totdat ze in de 13de eeuw onder Pisaanse invloed kwam. Nadat de stad een tijd bestuurd werd door het Huis Aragon, ging ze ten slotte geheel op in de invloedssfeer van Spanje totdat ze in 1718 aan het Huis Savoye toeviel.