Deze morgen wakker geworden met een onwezelijk gevoel, tegen alle verwachtingen in toch wat geslapen, maar nu komt alles van gisteren weer met een rotvaart op ons af. Geen ontbijt deze morgen, geen trek, ook geen tijd, want Tamara staat er al, en mijn beide zusters een beetje later ook. Er hangt nog altijd een gevoel van ongeloof over ons allen, maar we moeten door, er moet nog heel veel geregeld worden , de begrafenisondernemer komt kort voor de middag, de consulent van de overlijdensverzekering, die wij al jaren voor onze dochter en onze kleinkinderen betalen komt een uur vroeger, ondertussen nog wat buren over de vloer, het is een chaos die aan mij voorbijgaat als in een film, alleen doe ik er nu in mee. Plots is de vriend JP daar met Laura, het kleinste kind, hij is samen met zijn zuster. Dit is een zeer emotioneel moment, we vallen al wenend in elkaars armen en proberen troost bij elkaar te vinden, maar dan begint hij weer , hij kon er niets aan doen en hij had zoveel meegemaakt bij de politie en hij had geleende kledij aan, maar over de kinderen en Natascha niets, geen woord.
Op onze talrijke vragen, zo van , hoe is dit nu gebeurd, hoe is ze gestorven, wat is de oorzaak,hoe gaat het nu met de kinderen kregen we wat onsamenhangende antwoorden die wij als een uiting van ontreddering beschouwden, zo ook het antwoord op de vraag waarom hij ons niet eerder verwittigd had en dan nog met een sms, was zijn antwoord dat hij de gehele dag op het politie kantoor had doorgebracht, wat later een flagrante leugen zou blijkenmaar op die moment voor ons geheel aanvaardbaar. Ik heb hem en zijn zuster gevraagd of ze wilden wachten op de begrafenis ondernemer, om zo met hun wensen met betrekking tot de begrafenis duidelijk te maken, maar ze hadden geen tijd, en zijn na een half uur bij ons te zijn geweest weggereden. Wij hebben dan zelf maar met de consulent en de ondernemer alles geregelgd, de tekst op de rouwbrief, de tekst op het doodsprentje, de dag, de tijd, het meeste overlatend aan de ervaring van de ondernemer. Nadat deze mensen weg zijn komen we even tot rust, een ander woord kan ik er niet voor vinden, maar dat duurd niet lang, er komt een telefoon uit het ziekenhuis, of we in de mamiddag maar het ziekenhuis wilden komen want de toestand met Amber was zeer onrustwekkend. Mijn vrouw is met mijn zuster naar het ziekenhuis gereden, ikzelf ben heel slecht te been,en er mooest iemand thuisblijven omdat Laura hier al was en er nog dingen geregeld moesten worden. In het ziekenhuis was Jp en zijn familie aanwezig en een dokter heeft toen uitgelegd dat Amber hersendood was en dat ze beter van de machines losgemaakt kon worden. Iedereen die daar aanwezig was heeft daar met ingestemd, en dan was het afwachten hoe lang Amber haar hartje het nog kon volhouden.Van de famillie van JP heeft toen niemand mijn vrouw gecondoleerd met het verlies van haar dochter, maar dat kan wel komen door de gebeurtenis met Amber. Ondertussen wordt Keano, die in een ander ziekenhuis vebleef, ontslagen en daar duikt het eerste probleem al op. JP heeft nagelaten in al de tijd dat hij een relatie had met Natascha de kinderen te erkennen, en nu kan hij Keano niet meer ophalen, zijn plan was Keano over te laten brengen naar het ziekenhuis waar Amber en Kenneth verbleven, maar een kind dat niet ziek is hoort niet thuis in een ziekenhuis, en zoals ik al eerder schreef, hij kreeg Keano niet mee.
Vroeg op de avond krijg ik telefoon van de ex-man Van Natascha, die zonder dat hij het wilde er ineens 4 kinderen bijhad, volgens de wet. Hij belt mij en geeft gelijk de telefoon door aan een medewerker van het parket Antwerpen met de vraag of de kinderen bij ons geplaatst konden worden, de ex man had daar op aangedrongen gezien zijn zoon en de oudste van Natascha, al jaren bij ons wordt opgevoed, en als er iets was in Merksem de kinderen altijd bij ons gebracht werden, dit tot verduidelijking. Ik zeg dat dat goed is, Laura is hier tenslotte al, en de parketmedewerker zegt dat ze een pv gaan opmaken, ondertekend door de ex, en dat we Keano die avond nog uit het ziekenhuis kunnen halen. Daar het echter al laat is, en wij ook al bezig zijn de adressen op de enveloppen te schrijven, want de overlijdensberichten zijn ondertussen ook gebracht, wordt het ziekenhuis op de hoogte gebracht dat Keano woensdag opgehaald zal worden, wat helemaal geen probleem is.
Het is ondertussen wel al heel laat en we zijn beiden op, proberen wat te slapen dus, met de vrees dat we er die nacht waarschijnlijk wel uit zullen moeten voor Amber
Reacties op bericht (2)
05-02-2008
Respect
Ik ben eerlijk gezegt dol blij dat JP de kinderen nooit heeft erkend. Je moet er niet aan denken dat ze bij die lui terecht moesten komen. Vraag me echt af wie er op dat forum nu echte vriendinnen van uw dochter waren/was. Ben gewoon opgelucht dat de kids nu liefde ontvangen. En marijke ik wacht nog steeds op uitleg van jullie kant. Helaas niks en wie zwijgt stemt nog altijd toe.
05-02-2008 om 09:33
geschreven door Liesbeth
04-02-2008
Word hier niet goed van
Hallo Frank
Wat in en in verdrietig is het hoe JP en zijn familie jullie behandelen.
Niet eens er bij willen zijn toen de begravenis geregeld moest worden.
Eigenlijk is het gewoon slecht.
Jullie met jullie inmens grote verdriet om het verlies van jullie dochter gewoon met nog meer ellende opzadelen.
En dan Tanja die het forum van Natascha overneemt. Omdat ze zogenaamt een goede vriendin van Natascha was.
Nou als dit een goede vriendin was wat zal dan een slechte vriendin zijn????
Kijkt zij wel eens naar de kindjes om?
Ik denk dat jullie heel blij mogen zijn dat JP zijn kinderen nooit erkent heeft.
Anders waren ze bij die slechte, harteloze mensen terecht gekomen.
nu hebben ze in iedergeval een warm liefdevol tehuis bij juliie.
Wees er maar heel trots op dat jullie dit voor de kinderen mogen en kunnen doen.
heel veel sterkte en liefs van Lidy
